Waarom Sandew Hira weer afhaakt
door Theo Para
Na slechts enkele maanden haakt Sandew Hira af als columnist voor Bakana Tori en Suriname Herald. Zijn belofte om de column-inkomsten te schenken aan zijn ‘Comité Slachtoffers en Nabestaanden van Politiek Geweld’, ten spijt. Hij is wéér afgehaakt, want eerder gooide hij als columnist voor Starnieuws de handdoek al in de ring. Toen gaf hij als officiële reden dat hij meer tijd zou geven aan het internationaal activisme.
Sandew Hira (rechts) biedt zijn boek aan aan Desi Bouterse.
Nu schrijft hij dat het toen om een ruzie met Starnieuws ging, voor nu komt hij weer met internationaal activisme op de proppen. Welke versies moeten we geloven? Het is karakteristiek voor de schrijverij van Sandew Hira, consistentie, geloofwaardigheid en waarheid spelen geen rol. Elke mening, elk ‘feit’ kan hij vol overtuiging verkondigen, of het nu waar is of niet, als het maar naar zijn inschatting, zijn public image, zijn alter ego, ten goede komt. Hij verpakt opportunistisch cynisme als moraliteit. Bij Sandew Hira gaat het om niets anders dan hoe goed Sandew Hira wel niet is, zelfs zijn luchtkastelen, nederlagen en afgang verschijnen in zijn teksten als grote verdiensten. Lees maar zijn afscheidscolumn op Suriname Herald.
‘Politici in toga’
Sandew Hira is voor zijn eigen lezers ongeloofwaardig geworden. Zie hun commentaren op zijn afscheidscolumn. Mensen worden boos als zij voorgelogen worden, ze voelen zich bedrogen. Als columnist van Starnieuws was Sandew Hira eerst criticus van de Amnestiewet van 2012. Die zou ‘gratis’ amnestie geven. Als ‘waarheidsvinder’ van de president-hoofdverdachte wilde hij echter nog verder gaan dan de Amnestiewet van 2012. Er moest een geheel nieuwe Amnestiewet komen waarbij alle misdrijven onvoorwaardelijk onder amnestie moesten vallen.
Dat betekende dat bij Sandew Hira’s nieuwe Amnestiewet ook de uitzonderingen van de zelfamnestiewet, de massaslachting te Moiwana en misdrijven tegen de menselijkheid, onvoorwaardelijk voor amnestie zouden kwalificeren. Sandew Hira wierp zich op – door de regering Bouterse ‘in natura’ gefinancierd – als man van ‘dialoog en verzoening’. Hij suggereerde neutraliteit om partijen als Surinamers weer bijeen te brengen. Hij zette zijn nabestaandenschap in als referentie van moreel krediet. Maar hij verraadde zijn eigen broer mr. John Baboeram, slachtoffer van de decembermoorden, door Bouterse fact free na te praten en zijn bloedeigen broer postuum van een couppoging te beschuldigen.
Zijn familie, de kinderen van zijn ouders, namen publiek en moreel afstand van hem. De ‘verzoener’ werd propagandist van de hoofdverdachte bij het paarse radioprogramma Bakana Tori, een agitator tegen allen die streden tegen de cultuur van de straffeloosheid, voor gerechtigheid. Hij betoogde de ‘onschuld’ van Bouterse en adviseerde hem zich terug te trekken uit het 8 decemberstrafproces en het proces stop te zetten. De rechters waren volgens hem slechts ‘politici in toga’.
Waarom?
Om te weten waarom Sandew Hira juist nu weer afhaakt hoeven we niet naar hem te luisteren, zijn woord is immers onbetrouwbaar. Beter is het te kijken naar de veranderde politieke en sociaaleconomische omstandigheden. Toen Sandew Hira begon voor Bouterse, was de laatste in 2015 net aan de (absolute) macht. Sandew Hira dacht met Bouterse de toekomst te hebben! Nu is Suriname financieel bankroet, het volk sterk verarmd en Bouterse’s regime in diepe crisis. Integere deskundigen weigeren publiek in te gaan op verzoeken van de president minister onder hem te worden. Naar de peilingen ziet slechts een uiterst kleine minderheid deze president nog zitten.
En bovendien lijkt het erop dat Bouterse voor zijn aandeel in de decembermoorden, in lijn met de strafeis van de auditeur-militair, binnenkort zal worden veroordeeld. Het afhaken van Sandew Hira lijkt symptomatisch voor de politiek-morele aftakeling van de regering Bouterse II. Zelfs haar ideologen raken verzinmoe. Of zoals het gezegde luidt: De ratten verlaten het zinkende schip.
RSS
Facebook
Twitter
