Vijfde editie Sori Yu Talenti Schrijfwedstrijd 2021
In het kader van de tiende sterfdag van Clark Accord op 11 mei 2021 organiseerde de Clark Accord Foundation Suriname een schrijfwedstrijd voor jongeren tussen de vijftien en dertig jaar oud. De uitslag werd op 11 mei 2021 bekendgemaakt door een sterk team van juryleden, onder wie de voorzitter, mevrouw Astrid H. Roemer, die als auteur internationaal hoog staat aangeschreven.
Er zijn achtenvijftig inzendingen ontvangen uit eigen land én uit Nederland. Hieruit werden twintig inzendingen geselecteerd door een pre-jury. Vervolgens werden deze korte verhalen aan de grand jury voorgelegd ter beoordeling. Uit deze inzendingen werden uiteindelijk de drie beste gekozen. Deze zijn: nr. 1 Reza Madhar (verhaal ‘Snik in de nacht’), nr. 2 Ayesha de Rooy (verhaal ‘Moord aan de Artemislaan’) en nr. 3 werd Negesty Bruce met het verhaal ‘Ezra’.
De prijzen werden op 11 mei jl. in de Congreshal aan de drie winnaars uitgereikt. Dit evenement was eveneens via GOV TV (kanaal 8.3) via livestreaming te volgen. In Nederland is op dezelfde dag de Memre Clark Accord Event in de Openbare Bibliotheek van Amsterdam (OBA) gehouden. Het bestuur van de Clark Accord Foundation blikt terug op een geslaagde schrijfwedstrijd. Alle inzendingen worden met toestemming van de deelnemers gebundeld. In deze rubriek leest u korte interviews met de drie winnaars, het juryrapport en een reactie van een medewerker van Uitgeverij Nijgh & Van Ditmar (Nederland) over de inzendingen. De drie interviews geven een veelzijdig beeld van deze drie jongeren, maar er zijn ook overeenkomsten.
Eerste prijswinnaar Reza Madar (schrijversnaam: Zerachiel van Mark)
Vertel in het kort: wie is Reza Madhar?
RM: Reza Madhar is een lezer, illustrator en schrijver. Ik heb op de AHKCO (kunstacademie) gezeten maar het laatste jaar niet afgemaakt, hoewel ik dat alsnog hoop te doen – en ben momenteel bezig met een opleiding Bibliotheek-assistent en een vrijwilliger bij de bibliotheek van de Community Hub. In mijn vrije tijd doe ik aan houtsnijwerk, kleren stikken en beeldhouwen voor mezelf.
Waarover gaat jouw winnend verhaal ‘Snik in de nacht’?
RM: Snik in de nacht gaat over een jonge leerkracht die agorafobie heeft, de angst om een vertrouwde of veilige plaats te verlaten en niet met andere mensen wil omgaan. Maar hij krijgt het idee dat het huis waarin hij nu woont echt niet zo veilig is als hij dacht. Verbeeldt hij zich dit, of woont er nog niemand in zijn huis?
Hoe komt het dat jij bent gaan schrijven? Dus wat is jouw inspiratiebron?
RM: Ik schrijf al sinds de muloschool. Ik las vroeger ontzettend veel en dat gaf me het idee dat ik ook boeken kon schrijven. Horror en fantasie las ik veel, dus ik schreef vooral in die genres. Ongeveer rond die tijd ging ik ook voor het eerst op het internet en ontdekte ik fan fiction forums. Op een gegeven moment overtuigden sommige users mij ervan mijn eigen stem te zoeken en te schrijven wat ik echt voel, zie of meemaak. Hoewel ik tegenwoordig minder horror schrijf, gebruik ik wel de aspecten ervan om een verhaal boeiend te maken voor de lezer.
Welk(e) kinderboek(en) vind jij mooi geschreven?
RM: Als kind was ik een grote fan van de boeken van Gerrit Barron. En nadien waren het de Harry Potter series die mij aantrokken, niet alleen vanwege de dikte van de boeken maar ook de manier hoe het is beschreven. Je wordt door een heel kasteel geleid, een heel schooljaar door op een nonchalante wijze terwijl je eigenlijk de karakters volgt en wat ze zeggen. Een heleboel beschrijvingen bestaan eigenlijk alleen in je hoofd want de schrijfster geeft je een hint hoe de omgeving eruitziet en je vult vanzelf alle details in. De kinderboeken van Neil Gaiman zijn ook interessant, vooral Coraline en The Graveyard Book. In tegenstelling tot J.K. Rowling waar je als lezer in het verhaal verdwijnt en het je eigen maakt, hoor je in de boeken van Neil Gaiman de rustige stem van de schrijver zonder die ooit echt gehoord te hebben. Hij respecteert de intelligentie van zijn lezers en schroomt niet om duistere topics te belichten. Een laatste kinderboek dat zo mooi geschreven is dat ik er vaak over nadenk, zonder het in jaren gezien te hebben, is de Neverending Story. Dit boek voldoet aan zijn naam want elk hoofdstuk eindigt met ‘maar dit is een verhaal voor een andere keer.’ Ook is dit een van de weinige boeken die de hoofdfiguur, een stand-in voor de lezer, ook langzaam verandert tot de antagonist van het verhaal. En toch aan het eind krijgt de hoofdfiguur de kans om zijn fouten goed te maken, hoewel hij daar heel lang en hard voor moet werken. Maar dat is een verhaal voor een andere keer.
Welke schrijver vind je goed schrijven?
RM: Ha, dat heb ik per ongeluk al verteld. Maar een schrijver, geen kinderboekenschrijver, die ik bewonder voor de manier waarop ze haar verhaal en zinnen construeert is Mary Shelley. Ik ben een fan van schrijvers van de vorige eeuw en de manier waarop ze hun zinnen opstellen. Ze kunnen lang zijn met een bepaald ritme en flow en Mary Shelley doet dat fantastisch. Ik heb onlangs ook De koningin van Paramaribo en Plantage d’Amour deels herlezen en het schrijven van Clark Accord was ook indrukkend. Vooral bij het laatste boek vond ik het jammer dat het verhaal vroegtijdig eindigde.
Welke rol heeft de Clark Accord Sori Yu Talenti Schrijfwedstrijd bij jou gespeeld?
RM: Het heeft me gemotiveerd om meer te schrijven en een reden om het te delen. Ik zou dat sowieso al schrijven, maar dan zouden de verhalen nog in rauwe vorm op de harddrive van mijn laptop blijven. De schrijfwedstrijden geven een extra motivatie om je werk te herzien en het naar bepaalde standaarden te wijzigen. Snik in de Nacht bijvoorbeeld heb ik al een aantal jaren geleden geschreven, nadat ik een bericht had gelezen over een vreemde vrouw die stilletjes in het appartement van een man woonde en zich in zijn kast verschool. Bij de Clark Accord Sori Yu Talenti Schrijfwedstrijd wilde ik niet alleen een verhaal opsturen, dus zocht ik tussen mijn oude verhalen naar iets bruikbaars. Snik raakte me nog steeds en ik zag de kans om dit in onze huidige tijdsperiode te brengen en een alternatieve kijk op het verhaal te geven. Zonder deze schrijfwedstrijd zou het nog steeds ongelezen in een folder zitten.
Welk boek lees je op dit moment?
RM: De Koningin van Paramaribo en Plantage d’Amour omdat ze gloednieuw in mijn boekenkast zijn en toevallig naast me liggen. Omdat ik discussieleider ben van een boekenclub, ben ik ook bezig De jongen in de gestreepte pyjama te lezen. Daarnaast lees ik op dit moment ook web comics zoals Lore Olympus, een anachronistische vertelling van het liefdesverhaal van Hades en Persephony, dat is Griekse mythologie in een modern jasje.
Welk advies geef je aan de jongeren m.b.t. lezen?
RM: Lees wat je wilt. Lezen is net als een muscle. Als je het niet vaak doet, verslapt het en wordt het moeilijk om iets diepgaands te lezen, omdat je vast gaat zitten in de vorm (dikte van het boek) en typografie (kleine letters), in plaats van het verhaal en meeleven met de figuren. Dus lees wat je aanspreekt. Young Adult books, avontuur en griezelboeken, maar ook strips, manga’s en web comics. Audio Books zijn ook een goede oplossing als je een langzame lezer bent of vastzit met de vorm van het boek. Je kan naar het verhaal luisteren terwijl je ander, fysiek werk kunt doen zoals het huishouden of gymmen.
Welke problemen ervaar jij als jongere om aan leesvoer te komen?
RM: Ik ben al een tijdje geen jongere meer, maar de problemen die ik vroeger tegenkwam en waar ik nu ook over hoor, is vooral geld. Boeken zijn duur in aanschaf, vooral Surinaamse boeken die vaak niet digitaal te verkrijgen zijn. Als boekenliefhebber kan je misschien nog terecht bij een bibliotheek of hopen dat je goeie boeken vindt op de boekenmarkt, maar daar help je de Surinaamse schrijvers en uitgevers helaas niet echt mee.
Wat zijn jouw toekomstplannen?
RM: Momenteel ben ik bezig met een kinderboek over drie kinderen die veel van fantasieboeken houden en zelf hun eigen verhalen schrijven. Nu moet ik nog een heleboel tekeningen ervoor maken, maar ik mik erop dat het eind van dit jaar uitkomt. Daarnaast wil ik dit jaar nog mijn opleiding voor Bibliotheek-assistent afronden en daarna ook de kunstacademie afmaken. Andere projecten die ik daarna graag nog zou willen uitvoeren: het maken van een web comic en een Visual Novell (een roman met afbeeldingen waar de speler invloed op heeft). En natuurlijk ook: meer boeken schrijven!
Tweede prijswinnaar Ayesha de Rooy
Vertel in het kort: wie is Yaesha?
AdR: Ik ben Ayesha de Rooy, een 15-jarig meisje, de jongste uit een gezin van 3 kinderen. Ik zit in de 4e klas van het vwo van de Henry Hassankhan Scholengemeenschap te Lelydorp. Vanwege een lichamelijke beperking kan ik niet sporten dus heb ik geen keus dan me bezig te houden met niet lichamelijk inspannende activiteiten, waaronder schrijven, wat ik overigens met veel genoegen en van jongs af aan doe.
Waarover gaat jouw winnend verhaal?
AdR: Het verhaal heet ‘Moord aan de Artemislaan’. Het gaat over een pizzabezorgster die tijdens levering een mysterieuze dame een lift geeft naar een woning in de Artemislaan. De volgende dag hoort ze op het nieuws dat er op dat adres een dubbele moord heeft plaatsgevonden. Hoewel ze haar twijfels heeft of de liftster erbij betrokken is, zegt ze niets. Integendeel biedt ze haar een paar dagen later weer een lift aan en ja hoor, de volgende dag blijkt dat er ook op dat adres waar ze haar heeft afgezet, weer een moord is gepleegd. Als ze de mysterieuze dame – ondanks haar twijfels – weer een lift aanbiedt, mag zij het adres kiezen. Zo wordt ze actief betrokken bij het bepalen wie vermoord wordt en heeft ze de kans om wraak te nemen op mensen die haar in het verleden onrecht aangedaan hadden. Nadat er vele moorden hebben plaatsgevonden, wordt ze op een avond gedirigeerd naar haar eigen huisadres en ondanks de smeekbedes het niet te doen, eist de dame, die haar inmiddels in haar macht heeft vanwege haar betrokkenheid, daar afgezet te worden. Later vindt ze haar ritueel afgeslachte ouders in het huis en blijkt dat de vloek van het moorden op haar overgedragen is. Voor zover bekend, zwerft de pizzabezorgster nu door de straten van Paramaribo.
Hoe komt het dat jij bent gaan schrijven? Dus wat is jouw inspiratiebron?
AdR: Waarschijnlijk omdat ik zoveel lees, het is me met de paplepel ingegoten, leek het me leuk om ook zelf te schrijven. En vooral in deze periode van nauwelijks school en het beperkt zijn in andere activiteiten had ik alle tijd om dit te doen.
Welk(e) kinderboek(en) vind jij mooi geschreven?
AdR: Het kinderboek dat de meeste indruk op me gemaakt heeft is ‘Een gemeen spelletje’ van Julia Jarman, maar ik ben ook fan van de Harry Potter serie en met name de Engelse versie.
Welke schrijver vind je goed schrijven?
AdR: Ik vind Suzanne Collins goed schrijven.
Welke rol heeft de Clark Accord Sori Yu Talenti Schrijfwedstrijd voor jou gespeeld?
AdR: Een tante wees mij op de wedstrijd en heeft mij geïnspireerd het schrijven weer op te pakken.
Welk boek lees je op dit moment?
AdR: Momenteel lees ik The Ballad of Songbirds and Snakes van Suzanne Collins.
Welk advies geef je aan de jongeren m.b.t. lezen?
AdR: Aan de jongeren wil ik zeggen, lees en blijf lezen. Het maakt niet eens zoveel uit wat je leest, als je maar leest. Zo heb ik persoonlijk ontzettend veel geleerd uit Donald Ducks.
Welke problemen ervaar jij als jongere om aan leesvoer te komen?
AdR: Ik verkeer in de gelukkige omstandigheid dat ik, vanwege familie en vrienden, ook in het buitenland, relatief makkelijk aan leesvoer kan komen.
Wat zijn jouw toekomstplannen?
AdR; Ik hoop zo gauw mogelijk mijn vwo-diploma te halen om vervolgens een aanvang te maken met de opleiding geneeskunde. Ik wil graag cardiochirurg worden.
Derde prijswinnaar Negesty Bruce
Vertel in het kort: wie is Negesty Bruce?
NB: Negesty Bruce is een 25-jarige gepassioneerde jonge vrouw. Ik ben opgegroeid met mijn ouders, een oudere en een jongere broer. Bezig zijn met verschillende vormen van kunst en sociaal-maatschappelijk werk is mijn passie. Schrijven vormt daarbij ook een belangrijk deel. Dat is ook één van de redenen geweest voor mijn keuze voor de studie Agogische Wetenschappen en Onderwijskunde aan de Anton de Kom universiteit van Suriname, welke ik een paar jaar terug met succes heb kunnen afronden. Verder houd ik enorm veel van de natuur, de rust en kwalitatief tijd doorbrengen met geliefden. Als laatst is mijn geloof in Jezus de Christus het belangrijkst in mijn leven waaruit eigenlijk alles wie en wat ik ben, moet voortvloeien.
Waarover gaat jouw winnend verhaal?
NB: Over het verhaal Ezra. Ezra is de naam van de hoofdpersoon hetgeen ‘hulp’ betekent. Dit verhaal is geschreven in de ik-vorm waarbij Ezra haar verhaal aan de lezer vertelt. De rode draad van het verhaal is dat het gaat over de generaties vóór en na Ezra. Hoe gebeurtenissen en trauma’s waarmee er niet op de juiste wijze is omgegaan, negatief kunnen doorwerken op de volgende generatie. In dit verhaal is de geboorte van Ezra het begin van een nieuw tijdperk in haar familie. Ezra is degene die een doorbraak gebracht heeft en anderen aangemoedigd heeft samen met haar grootmoeder, moeder en later haar echtgenoot te gaan naar counseling. En wel counseling met een Christelijke grondslag. Er vond vergeving plaats en de weg naar herstel kon beginnen. Ezra vindt dat haar kinderen en de generaties die daarna komen recht hebben op te groeien in gezonde gezinnen.
Hoe komt het dat jij bent gaan schrijven? Dus wat is jouw inspiratiebron?
NB: Voor zover ik mij kan herinneren, hield ik al altijd van schrijven. Schrijven is gewoon een deel van Negesty haar leven. Ik ervaar het als een gave die ik van God ontvangen heb. Het begon als kind met het schrijven van gedichten. Als tiener is het overgeslagen naar het dagelijks schrijven van overdenkingen en artikelen in mijn dagboek. Ik haal mijn inspiratie vooral uit de dingen om me heen, mijn omgeving en de wereld. Wat ik zie, hoor, voel en ervaar. Er vindt wel altijd iets plaats in het leven dus valt er wel altijd wat op te schrijven. Ik probeer altijd oplossingsgericht te schrijven, waarbij geloof, hoop en liefde vaak de onderliggende boodschap is.
Welke schrijver vind je goed schrijven?
NB: Mevrouw Cynthia Mc Leod vind ik één van de vele goede schrijvers.
Welke rol heeft de Clark Accord Sori Yu Talenti Schrijfwedstrijd voor jou gespeeld?
NB: De Clark Accord Sori Yu Talenti Schrijfwedstrijd heeft een bijzondere rol gespeeld, die ik voor altijd zal koesteren. Het boek De koningin van Paramaribo van Clark Accord heb ik zelf ook een paar jaren geleden gelezen. Ik zag de oproep tot deelname en vond het de perfecte uitdaging. Ik sprak er met een speciaal persoon over en vertelde dat ik heel graag wilde meedoen. Die zei: ‘Je moet niet zeggen je wil meedoen. Zeg je gaat meedoen.’ Daarmee was het besluit om mee te doen gemaakt. Het was mijn eerste keer van deelname aan de wedstrijd en ook de eerste keer dat ik een verhaal geschreven heb. Ik liet mijn gave en creativiteit de vrije loop. Toen ik hoorde dat ik 3e prijswinnaar was geworden, was ik dus ook heel dankbaar en blij. Het is zeker een motivatie om door te gaan met schrijven en mezelf vooral te gaan verdiepen erin.
Welk boek lees je op dit moment?
NB: Het boek dat ik op dit moment aan het lezen ben is Voor de verandering: Een praktische inleiding in de agogische theorie van Joep Brinkman.
Welk advies geef je aan de jongeren m.b.t. lezen?
NB: Mijn advies aan jongeren met betrekking tot lezen is dat het gezien moet worden als een vorm van rijk worden. Rijk worden in kennis, wijsheid, inzicht en nog veel meer. Met lezen kan je groeien en jezelf ontwikkelen. Ik zou jongeren zeker aanmoedigen om te lezen.
Welke problemen ervaar jij als jongere om aan leesvoer te komen?
NB: Ik zie graag dat er meer openbare bibliotheken, vooral in de districten en verschillende buurten, worden opgezet. Bibliotheken die buiten schooltijd ter beschikking zijn.
Wat zijn jouw toekomstplannen?
NB: Als het leven me iets geleerd heeft, is dat de mens plannen kan maken maar uiteindelijk heeft God het laatste woord. Ik probeer dus dagelijks Zijn wil voor mijn leven te zoeken en daarin te wandelen. Ik wil graag een goede tijd samen hebben met de mensen met wie ik gezegend ben. Op het gebied van schrijven, is het uitbrengen van literaire boeken zeker een wens die ik de komende jaren wil gaan verwezenlijken. Verder wil ik mij blijven inzetten op het gebied van sociaal-maatschappelijk werk en mij meer gaan verdiepen in kunst.
[Jerry Dewnarain interviewde de winnaars]
Het juryrapport vijfde Sori Yu Talenti Schrijfwedstrijd onder leiding van Astrid H. Roemer
3. Ezra van Negesty Bruce. Een non-fictie kortverhaal. Familieperikelen die helder, chronologisch en geloofwaardig worden gearticuleerd. De ontknoping is een leerrijke ’emotionele zuivering’.
2. Moord aan de Artemislaan van Ayesha de Rooy. Moord en nog eens moord in een spookachtig realisme, is strak gecomponeerd en met vaart verteld. Motief en plot zijn helder en geloofwaardig.
1. Snik in de nacht van Zerachiel van Mark. In dagboekstijl wordt de lezer meegenomen in een gebeurtenis die zich in coronatijd binnenshuis afspeelt. Er zit een stevige spanningsboog in dit kort verhaal en zowel plot als motief zijn uiterst verrassend.
MIJN COMPLIMENTEN AAN DEZE DRIE AUTEURS DIE IN DE TOP-3 ZATEN VAN DIVERSE JURYLEDEN. IK WENS ALLE DEELNEMERS SCHRIJFVITAMINEN TOE EN SUCCES!
astridhroemer Paramaribo 11-05-2021
Fragment winnend verhaal ‘Snik in de nacht’
Zes uur in de ochtend
Ben nu op school, kan de sfeer thuis niet meer aan. Ik ben opgestaan en heb ontdekt dat de douchecabine weer nat was. Een baddoek die keurig op z’n plaats was gehangen zoals ik hem voor het laatst liet, was nu vochtig en zat vol met donkerbruine stinkende vlekken… De bel is net gegaan en de studenten komen de klas binnen. Het wordt steeds moeilijker om voor de klas te staan. Ik ga vandaag de politie bellen om alle kasten goed te doorzoeken. Ik haat de politie, beschouw hun alleen als pestkoppen met een vuurwapen. Dat geldt natuurlijk niet voor hen allemaal, maar de reden waarom de politie bestaat, is om de burgers te intimideren en orde via angst te handhaven. Maar het huis maakt me radeloos. Laat de politie maar komen.
Halfdrie in de middag
Ik ga morgen de politie bellen. Het is niet zo ernstig. Wat gemorst water en natte baddoeken. Waarschijnlijk heb ik dat zelf gedaan. Toen ik jonger was en bij mijn ouders woonde, was het precies zo. Ik vouwde mijn kleren, maakte mijn bed op, liet mijn baddoek keurig hangen en toch toen ik van school kwam, was alles een puinhoop. Destijds gaf ik mijn ouders de schuld – niet openlijk natuurlijk – en ze zeiden dat ik dat zo had gelaten. Het was geen leuke jeugd voor me en ik wil niet te diep op in gaan, zelfs niet voor jou, dagboek. IK OOK.
Het zijn kleine dingen. Ik overleef het wel. Geef me nog een dag of zo. Ik heb het gevoel dat er iets rondloopt in de kasten en het plafond. Misschien reuzemuizen. Ik zal het doorzoeken. Ik hoef alleen de geur te volgen.
Halfacht ‘s morgens
Zoals beloofd, heb ik alle kasten doorgezocht. Voorzichtig de kastdeur openen en dan met een luide ‘HAA!’ schreeuwen om muizen of een of ander beestjes te laten schrikken. Maar geen reactie. Alle kleine kasten en grote kasten van de slaapkamers, woonkamer en tenslotte de keuken doorgezocht. Ik heb niets gevonden. Misschien was het een geest? Dit was een oud huis. Er schuilt een tragisch verhaal erachter. Als het een geest was dan hoefde ik de politie en de loodgieter niet te bellen. Ze zouden niets ertegen kunnen doen. Ik moet zelf maar wat proberen om ze tegen te houden…
Reactie van Uitgeverij Nijgh & Van Ditmar over de inzendingen
Beste schrijvers,
Ik werk bij de uitgeverij van Clark Accord, en vond het een grote eer om jullie verhalen te mogen lezen. De drie winnaars wil ik van harte feliciteren. Het verhaal Ezra raakte me, doordat het zo subtiel geschreven was. Bijzondere beelden bleven hangen, zoals de vader die als zijn dochter uit huis moet alleen nog maar zwarte hoeden draagt, en als ze terugkomt weer terugkeert naar gekleurde hoeden.
Moord op de Artemislaan was sterk opgebouwd, het had de kenmerken van een echte urban legend, een verhaal dat mensen aan elkaar vertellen over een geest die in de stad rondwaart. Het uitgangspunt van de pizzabezorger geeft het dan weer een heel eigentijds gevoel. Ik kan me een verfilming van dit verhaal zo voorstellen.
Datzelfde geldt voor het winnende verhaal, Een snik in de nacht, ook al zo filmisch, ook al zo spookachtig. Wat ik origineel vond aan dit verhaal was hoe het dagboekfragmenten gebruikte om het verhaal authentiek aan te laten voelen. Het huis met al zijn gruwelijkheden was levensecht beschreven, en de plottwist was gruwelijk en onverwacht. Jullie hebben het alle drie heel goed gedaan, maar eigenlijk wil ik tegen alle deelnemers zeggen: jullie hebben het allemaal heel goed gedaan.
Een verhaal schrijven is eng, en het laten lezen aan de buitenwereld is nog veel enger. Geloof me, iedereen vindt dat. Zelfs de meest beroemde, ervaren schrijvers vinden het nog heel spannend om wat ze hebben geschreven voor het eerst aan iemand te laten lezen. En hoeveel boeken iemand ook heeft geschreven, de meeste schrijvers vinden het bij elk boek weer even moeilijk om aan het werk te blijven en om hun tekst af te maken. Je hebt er veel durf en moed voor nodig. Jullie hebben allemaal laten zien dat je die moed hebt, en daarin verschillen jullie niet van ‘echte’, gepubliceerde schrijvers, maar wel van de talloze mensen die graag willen schrijven, maar het niet doen. Jullie hebben het wel gedaan. Veel van jullie hebben ingewikkelde, fantasievolle vertellingen bedacht. Ook heel veel van jullie hebben heel persoonlijke onderwerpen gekozen en daar open over geschreven. Dat is knap en ik hoop dat jullie ook gemerkt hebben dat het LEUK is om jezelf creatief te uiten en dat het misschien ook wel helpt bij het nadenken over die problemen, waar je over schrijft.
Voor veel van jullie was dit misschien je eerste verhaal. Laat dit niet het laatste zijn. Ook als je helemaal niet van plan bent iets te publiceren: schrijf af en toe iets op, al was het maar om je vrienden te entertainen of om jezelf te helpen als je ergens mee zit. Het verrijkt je leven. En als je echt goed wilt schrijven: ga dan ook veel lezen, zoek de boeken die jou aanspreken, want die zijn er, echt waar. En dan ga je gewoon heel goed kijken hoe zij hun verhaal hebben opgebouwd, en dan doe je dat na. Ik hoop echt dat jullie dat doen. Ik wens jullie een toekomst vol verhalen!
Rebecca Wilson, Nijgh & Van Ditmar
[dWTL, 22 mei 2021]
RSS
Facebook
Twitter
