Viering 55-jarig schrijverschap Sombra gevarieerd
door Euritha Tjan A Way
Paramaribo – Het is nog vrij leeg in Tori Oso wanneer de feestbijeenkomst voor Stanley ‘Sombra’ Slijngaard begint. Sombra start de viering van zijn 55-jarig dichterschap met de reden waarom hij destijds geïnspireerd raakte om te dichten. “In 1953 kwam Sterman in opdracht van Stigusa naar Suriname om de schooljeugd te interesseren voor poëzie. Ik zat toen in de zesde klas van de Mariaschool in Coronie. En één gedicht greep mij heel erg aan: het gedicht van de Negro Spiritual.
Uit de les van Sterman heb ik geleerd dat we solidair met elkaar moeten zijn om te bereiken wat we willen in de samenleving.” Sombra legt verder uit dat hij voornamelijk putte uit maatschappelijke gebeurtenissen om te schrijven. Zo noemt hij de onafhankelijkheid, de overstromingen door de aanleg van het stuwmeer, maar ook de geboorte van een nichtje in Nederland, die het creatieve in hem naar boven brachten.
Cadeau
De dichter/schrijver uit ook wat kritiek richting de groep schrijvers waar hij lid van is. “Solidariteit drijft mij. Daarom vind ik dat we elkaar in het gezicht moeten kunnen kijken en eerlijk moeten kunnen zeggen wat we van elkaars werk vinden. We moeten tegen kritiek kunnen, want werkelijke solidariteit wordt pas bereikt als we ook in eerlijkheid kunnen werken aan een beter product. Dat werkt in ons aller voordeel.” Na een voordracht door de jonge dichteres Evelien Brown, volgt een filmvertoning van de Sranan vertaling van het gedicht ‘Vrijheid’ van Marion Bloem door Sombra. Het filmpje, gemaakt door Nancy de Ramdhani, toont Sombra zoals hij is, creatief en bevlogen.
De Cultuurdirecteur Stanley Sidoel is hierna aan zet en biedt Sombra een cadeau aan namens de regering en het directoraat Cultuur. “Ik ken Sombra al sinds ik journalist ben en ik bewonder de manier waarop hij om zich heen kijkt en iets in dichtvorm giet en met ons deelt. Het is prachtig. Vooral het gedicht ‘Wan krin boskopu gi grontapu’ is mijn favoriet”, zegt Sidoel die hierna het cadeau een glazen plakkaat met Sombra’s naam en een felicitatieboodschap overhandigt.
Gil
En alsof dat nog niet genoeg is, komt cultureel adviseur van het Kabinet van de President, Paul Middellijn, met een nog groter cadeau, net nadat de organiserende Schrijversgroep ‘77-voorzitter Ismene Krishnadath de pauze aankondigt. “De president heeft gezegd dat hij u heeft gevolgd in uw carrière en u nooit iets fout gedaan heeft, dus hij heeft mij gestuurd om namens hem felicitaties over te brengen en u te vertellen dat het volgende boekwerk dat u schrijft volledig gefinancierd zal worden door de overheid.” Met applaus wordt hierna de pauze ingelast.
Diverse voordrachten waaronder gedichten van Irene Welles en een gedicht van Johanna Schouten-Elsenhout, nagezongen door Romeo Kotzebue, volgen. Een filmpje dat de kennismaking van Sombra toonde met Zuid-Afrika weigert jammer genoeg en Arlette Codfried die volgens het programma ook felicitaties uit moet brengen aan Sombra komt niet opdagen. De avond die om 20:00 uur begon, eindigt om 22:10 uur, maar niet voordat Sombra het gedicht ‘Wan krin boskopu gi grontapu’ voordraagt. “Kippenvel”, zegt een bezoekster na afloop. Ze blijft nog even zitten, nadat ze de door merg en been gaande gil aan het einde van het gedicht aangehoord heeft.
[uit de Ware Tijd, 01/06/2012]
RSS
Facebook
Twitter
