Verrassend en verfrissend Surinaams theaterwerk
Een ode aan het DOE theater
door Carlo Jadnanansing
De première van het theaterstuk Een ODE aan HET DOE THEATER op 6 mei 2016 in theater Thalia, was een welkome afwisseling op de bijna serene rust die ingetreden leek te zijn in de presentatie van opvoeringen in ons oudste theater.
Het toneelgezelschap Thalia lijkt zich voor wat betreft het brengen van toneelstukken, al geruime tijd in de armen van Morpheus ter ruste gelegd te hebben. De muzen van de schone kunsten wachten vol ongeduld op een teken van leven van hun zuster Thalia om haar te reanimeren.
Reeds hierom verdient het initiatief van de Nationale Volksmuziekschool Suriname, in samenwerking met STAS International, alle lof. De Nationale Volksmuziekschool Suriname bestaat 10 jaar en heeft ter gelegenheid hiervan besloten het Surinaamse publiek dat hongert naar dergelijke evenementen, te vergasten op het theaterstuk Een ODE aan HET DOE THEATER, dat het beste als een muzikaal drama (musical) kan worden getypeerd. Het stuk is tevens bedoeld als eerbetoon aan het DOE theater, waaraan onlosmakelijk de naam verbonden is van Thea Doelwijt, de geestesmoeder van dit type theater. Maar ook de naam van Henk Tjon (†) één van Surinames beste regisseurs en acteurs, is onlosmakelijk verbonden aan het DOE theater.
Regisseur Ivan Tai-Apin heeft uitstekend werk geleverd met zijn keuze voor de reeds eerder opgevoerde DOE theaterstukken waarbij hij de teksten van Thea Doelwijt geactualiseerd heeft. De muziek voor het stuk is geschreven door Walther Muringen, Roy MacDonald en Harto Soemodihardjo. Laatstgenoemde heeft ook de arrangementen gemaakt. Bud Gaddum was belast met de muzikale leiding.
Het decor wordt gevormd door het plein tegenover het Presidentiële Paleis, eerst Oranje Plein geheten en na de onafhankelijkheid, Onafhankelijkheidsplein.
Het programma werd gebracht in twee delen, waarbij het eerste gedeelte voornamelijk gewijd was aan het eerder opgevoerde en nu enigszins aangepaste DOE theaterstuk Land te koop. Dit stuk behandelt op ludieke wijze de exodus naar Nederland kort voor de onafhankelijkheid. De jonge acteurs en actrices verrassen niet alleen met hun goed acteertalent, maar ook laten zij merken te beschikken over goede vocale- en danskwaliteiten.
Eén van de meest indrukwekkende scènes is die met een bed dat gestolen is. Rajeev Ganga speelt op originele wijze de rol van de dief en werkt op de lachspieren van het publiek met zijn fantasieën over de bestemming van het bed met als hilarisch hoogtepunt een stukje bederotiek! Maar onder de humor zit er toch een stuk filosofische diepgang. Het lied Land te koop wordt door het gehele stuk herhaald in allerlei varianten en zorgt bij uitstek voor de kleur van het gebeuren.
Na ongeveer een uur volgt er een pauze, waarna vooral gebeurtenissen na de onafhankelijkheid uitgebeeld worden. De basis van dit deel wordt voornamelijk gevormd door teksten uit het DOE theaterstuk Ba Uzi.
Het publiek kan op een scherm, geplaatst boven het podium, zien welk jaar aan de beurt is. De revolutie wordt op ludieke, maar toch vrij realistische wijze uitgebeeld. Ook de 8 december-gebeurtenissen worden op dramatische wijze aan de orde gesteld. Één van de sterkste delen in het tweede stuk is het marcheren van een groep militairen compleet met uzi’s, waarbij de mannelijke acteurs in de gelegenheid gesteld worden hun vaardigheid niet alleen met wapens, maar ook met ritmische danspassen te tonen. Een ware lust voor het oog!
Hoewel van alle spelers gezegd kan worden dat zij zich van hun beste zijde hebben laten zien, was het voor de kenners duidelijk dat de jonge, maar toch ervaren steracteur van On Stage, Geoffri Bel een leidende rol in het gebeuren heeft vervuld.
Samenvattend kan gezegd worden dat de makers van het spektakel erin geslaagd zijn een stukje Surinaamse geschiedenis verpakt in een muzikaal jasje, te presenteren. Ze hebben hiermede het publiek bijna twee uur lang op aangename wijze beziggehouden. Het was duidelijk te merken dat men het jammer vond toen het einde werd aangekondigd.
De ‘grande dame’ van het Surinaamse theater, Thea Doelwijt mocht aan het slot persoonlijk het podium bestijgen om haar verdiende hulde in ontvangst te nemen. Een speciaal compliment aan de organisatie voor het feit dat het gelukt is om in deze crisisperiode de gelden bij elkaar te krijgen voor een naar Surinaamse maatstaven, groot theaterstuk. Uiteraard zou dat zonder sponsors niet gelukt zijn.
De staande ovatie voor cast en crew was alleszins verdiend. Een ODE aan HET DOE THEATER is een streling voor oog en oor en kan eenieder warm worden aanbevolen.
Paramaribo, 07 mei 2016.
[van Star Nieuws, 8 mei 2016.