Verhalen over het eiland van de muziek
Poco a poco: een Limburgse tromboniste in Puerto Rico
May Peters kwam eerst naar Puerto Rico om zich te verdiepen in de salsamuziek en later om de culturele identiteit van het eiland te bestuderen. Het Isla del Encanto doet haar denken aan haar jeugd in Limburg, en inspireert haar om al haar artistieke en educatieve vaardigheden ten volle te ontplooien. ‘Ik ben nu eenmaal iemand die alles wil beleven.’
Als er muziek gemaakt moet worden, dan staan de bandleiders in de rij voor May Peters. Als vrouwelijke trombonist is ze een witte raaf en krijgt ze bijzondere kansen. Het repertoire van de rijke Afro-Caribische muzikale traditie beheerst ze tot in de finesses en daarom kan ze met vele orkesten en ensembles meespelen, waaronder die van legendarische salsa-formaties als la Sonora Ponceña, en zo komt ze op de meest bijzondere locaties van het eiland.
Voorbeeldfunctie
Zo speelde ze eens in El adoquín del patio, de beroemde bar waar men salsa gorda draait, en de ‘ontmoetingsplaats van musici, dichters en gekken’, volgens De Ruta de la Salsa, de salsatour van het Bureau van Toerisme. May Peters: ‘Ik heb dan geen rust om te wachten, en pak mijn trombone uit, het is sterker dan mezelf in de hoop dat de anderen mij volgen. En meestal is dat wat er geschiedt. Wat er daarna bijna altijd gebeurt is niet te geloven. De mensen stromen toe. Muzikanten sluiten zich spontaan aan. Zo kan het zijn dat we ineens buiten staan te spelen, en dat er naast me een onbekende trommelaar en een pandero meedoen. Fantastisch toch?’
Hommage
De muziek is de rode draad in het leven van May Peters. Behalve zelf muziek maken, gaf ze jazztromboneles op het Conservatorium van Puerto Rico en bracht met haar CD Tributo de tambor y trombón en clave de mujer boricua een hommage aan vrouwelijke Puertoricaanse componisten. Een bijzondere verdienste in een samenleving, waar mannen het meestal voor het zeggen hebben. ‘Ik krijg vaak van vrouwen te horen dat ze het zo stoer vinden dat ik als een van de mannen meedoe, en nog wel op een instrument dat als typisch mannelijk bekend staat.’
Muzikale groei
Met veel humor en relativeringsvermogen beschrijft ze in Poco a poco haar belevenissen in deze Caribische smeltkroes. Wat ze meemaakt, heeft een bijzondere uitwerking op de groei van haar zelf als musicus, als mens en als Limburgse. Want uiteindelijk liggen haar roots in Berkelaar-Echt. Ook muzikaal. Daar begon ze als vijfjarige met blokfluit spelen en ontdekte ze vanaf haar veertiende dat de trombone haar instrument is. In alle jaren dat ze op het Eiland van Betovering woonde en werkte, leerde ze haar voornaamste les: ‘De dingen moet je poco a poco, beetje bij beetje doen, dan bereik je uiteindelijk het meest.’
May Peters, Poco a poco; verhalen uit Puerto Rico over muzikale, culturele en spirituele groei
Nederlands – Paperback
Uitgeverij Totemboek, 200 pagina’s, juli 2016, prijs: € 17,95
RSS
Facebook
Twitter
