blog | werkgroep caraïbische letteren

Van het een

door A.IJ. van den Berg

Hugo Pos debuteerde pas op 73-jarige leeftijd met de verhalenbundel Het doosje van Toetie. Dit boekje verscheen toen hij 79 was, en voor mij voelde het bij het lezen aan als een zwanenzang. Het belangrijkste leek inmiddels al gezegd door de schrijver. Een man op leeftijd kijkt daarom nogmaals terug, en mijmert daar wat over.

Blijkt dat er nog een half oeuvre zou verschijnen na dit werkje van hem.

Ik zal die boeken niet meer lezen.

Mijn herinneringen aan die eerste bundels van Pos waren goed. De verhalen over zijn leven zullen me bijblijven. Of hij die nu zelf beschreef, of die in interviews naar buiten bracht. Zijn jeugd in Suriname, zijn studie in Nederland, of de oorlogsbelevenissen in Zuidoost-Azië, geven allemaal aanleiding tot een prettig andere toon in de beschrijvingen dan in Nederland gebruikelijk is. Net als zijn tijd als rechter in Paramaribo.

Die conclusie moet maar volstaan, dan.

Hugo Pos, Van het een
Uitgeverij In de Knipscheer, 1992
102 paginma’s

[van Boeklog]

on 05.04.2011 at 21:53
Tags:

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter