blog | werkgroep caraïbische letteren

Tweede Suriname Tattoo Convention

Het Surinaamse publiek kreeg de afgelopen dagen de kans kennis te maken met diverse vormen van ‘body-art’ waarbij vooral tatoeëren onder de loep werd genomen. Organisator Dwight Sussenbach is tevreden over het verloop van de tweedaagse conventie. ‘Het was veel drukker en interessanter dan vorig jaar, mede dankzij de diverse buitenlandse gasten die er waren en de spannende optredens zoals het paaldansen en de sambadanseressen’, zegt hij. Naast de danseressen was er ook een ‘suspension’-act: een act waarbij mensen zich vrijwillig laten ophangen aan vleeshaken om hiermee hun eigen (pijn)grens op te zoeken of te verleggen. Het maakte nogal wat los bij het publiek en volgens Sussenbach viel er zelfs een mannelijke toeschouwer flauw van de spanning.
Een van de buitenlandse gasten met een eigen stand tijdens de beurs is de uit Nederland afkomstige artiest Rezah (33), die al vijf jaar tatoeëert. Ooit begonnen als kapper met een specialisatie in figuurscheren waarbij zijn tekentalent al van pas kwam, besloot hij op aanraden van vrienden de overstap te maken. Rezah vindt tatoeëren een kunstvorm en ondanks elk kunstwerk een eigen verhaal heeft, vindt hij het van belang dat men goed nadenkt over het zetten van een tatoeage. Hij ziet het als onderdeel van zijn job om klanten op een goede manier te begeleiden in hun keuze en wil het zo persoonlijk mogelijk voor ze. “Het moet ook wel bij hen passen”, vindt hij. “Als ik zie dat iemand te veel twijfelt of geen weldoordachte keuze kan maken, dan zou ik kunnen weigeren.’ De Surinaamse scene vindt hij ‘jong maar goed opkomend’.
Een goed voorbeeld daarvan is de jonge tatoeageartiest Argil Manna(22). Na 2 jaar in de leer te zijn geweest, is hij sinds 1,5 jaar zelfstandig bezig. Lachend denkt hij terug aan zijn leerperiode waarbij hij oefende op fruit en aan de eerste keer dat hij een mens tatoeëerde, terwijl hij door zijn kraampje stuitert en zijn benodigdheden klaarzet. “Nooit had ik gedacht hoe het zou zijn om een naald in iemand te steken..’ Zijn tekenstijl noemt hij ‘darkstyle horror’ maar vindt zelf dat hij op het gebied van tatoeëren nog een eigen stijl moet ontwikkelen. Argil vindt de convention een goede manier om het taboe in Suriname te doorbreken en vindt het een geslaagd weekend. ‘Ik vind het ook goed dat een deel van de opbrengst aan diverse goede doelen geschonken zal worden’, zegt hij er nog snel bij.
Het hoofddoel van de convention was het Surinaamse publiek kennis te laten maken met een voor hem vrij nieuwe wereld. Dwight benadrukt nogmaals dat hij wil bereiken dat het algemeen geaccepteerd wordt en dat men niet langer het beeld heeft dat mensen met tatoeages automatisch criminelen zijn of agressief of psychische problemen hebben. ‘Het is gewoon een kunstvorm die gerespecteerd en geaccepteerd dient te worden.’
[uit Dagblad Suriname, 9-9-2013]
on 15.09.2013 at 19:04
Tags:

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter