Trekken aan die ene man
Amsterdam Zuidoost – “In het goed houden van het leven hoort er gedanst te worden.” En laat het nou net het dansen met al de sensuele verleidingen zijn waar Walter (Raymi Sambo) geen weerstand tegen kan bieden. Thuis heeft hij zijn geliefde Dolores (Ritza Statia) met wie hij jaren op de donderdag salsa ging dansen. Zijn jeugdliefde heeft er nu geen zin meer in, dus zoekt Walter in zijn eentje de dansvloer op. Anne Mae (Sabrina van Halderen) kruist zijn danspad waarna het dansavontuur verandert in een nachtmerrie.
Bijvrouw Anne Mae (Sabrina van Halderen) eist en dwingt. Walter (Raymi Sambo) is ten einde raad. Foto: Jean van Lingen
door Stuart Rahan
De buitenechtelijke relatie van Walter met Anne Mae lijkt heel lang stand te houden en geheim te blijven tot bijvrouw Anne Mae steeds meer tijd en hem opeist. En als zij ook nog eens zwanger blijkt, staat de thuissituatie op springen, zo ook Walters hoofd. De onschuldige salsadans op de donderdagavond lijkt zijn leven nu totaal te ontwrichten. Hij staat er middenin en kan geen kant uit, wordt heen en weer geslingerd tussen leugen en waarheid, tussen zijn Dee en zijn Mae. Tegen beide vrouwen zegt hij zonder blikken of blozen: “Je bent toch mijn vrouw.”
Hij wordt gekaatst als een bal
Het is theater en geen film, dus hoe speel je het spel? In een film kunnen beide relaties in hun eigen vertrouwde omgeving gespeeld worden. De knusse vertrouwde woonruimte met vermolmde vloer en vogelnestje zijn het contrast van de dure luxe meubels van de bijvrouw. Twee ruimtes die samen komen zoals de twee vrouwen op gegeven moment ook samenkomen. Het is soms letterlijk en figuurlijk trekken aan die ene man die te veel is voor één vrouw maar te weinig voor twee. In een film geef je Walter makkelijk zijn rustmoment om zijn roerige leven waar hij middenin verkeert, te overdenken. Op de theatervloer is er jammer genoeg geen rust. Er wordt aan hem getrokken, hij wordt gekaatst als een bal en hoort elke keer weer de ene vrouw reageren op de ander. Is Walter lijfelijk bij de een, in zijn hoofd is hij steeds weer bij de ander. De twist maakt van hem een verwarde man, gevangen in zijn egoïstische levensstijl. Raymi Sambo speelt een voortreffelijke overspelige man die door binnenvrouw Dee jammer genoeg niet met het venijn van oud zeer als het uitblijven van een kind wordt aangepakt. Anne Mae daarentegen speelt de bijvrouw fantastisch gedoseerd op gepaste afstand. Ze weet van de binnenvrouw en werkt heel berekenend naar de breuk tussen Walter en Dee.
Mijn (bij)vrouw reageert op de hedendaagse levensstijl. Het fenomeen buitenvrouw blijkt niet alleen voor zwarte mannen weggelegd, zoals het cliché beweert. In de witte mannenwereld zijn er buiten de deur ook seksuele escapades “als het maar niet tot een relatie leidt”, roept de binnenvrouw. Tegenwoordig is het openlijk stimuleren van een buitenechtelijke relatie zelfs commercieel ingeburgerd in Nederlandse media. Mijn (bij)vrouw speelt tot eind januari volgend jaar. Suriname mag zich in januari verheugen op de tot de verbeelding van veel mannen sprekende voorstelling.-.
[uit De Ware Tijd, 18 oktober 2016]
RSS
Facebook
Twitter
