Tolin Alexander – Gedicht
Gadu ay mma
met droge kont
op rode bakstenen
Zijn hals languit strekkend
snuivend
naar blauwe hemelmassa
Wachtend tot een vogel
zich zelve dood vliegt tegen
hoge glazenmuur
Eigen eten met mix
groenten en vlees
laat hij staan
Heft zijn ogen geduldig
naar de hemel
waaruit zijn eten vallen zal
Lijkt mij de zweverige mensen wel
die nog steeds uitkijken
naar onzichtbare handen
Niet een keer
Niet twee keer
Iets van regelmaat
Misschien doet hij zijn naam eer aan
God voorziet toch?