Theo Hiemcke – In Memoriam
Ik heb het regenwoud gedood waarin
verborgen krachten wonen, de aarde
ligt nu kaal en bloot, de grond spoelt
weg in modderstromen –
ligt nu kaal en bloot, de grond spoelt
weg in modderstromen –
toen zijn de dieren weggegaan of van
de honger omgekomen – de vissen konden
er niet leven, de zee was door het slib
vervuild – ze zijn al spoedig weggebleven,
de ranke vogels in de lucht vlogen
hen achterna – ik zag ze in hun laatste
vlucht boven de einder zweven,
hen achterna – ik zag ze in hun laatste
vlucht boven de einder zweven,
toen – zijn de wolken heengegaan en ook
de regens weggebleven…
het was het eind van mijn bestaan.