The second coming: slavernij in de toekomstige tijd
door Hilde Neus
Roué Hupsel heeft recentelijk een sciencefictionboek in het Engels uitgebracht: The second coming. The mighty ones of eternity. Hij is daarmee niet de eerste in Suriname. Eerder, in 2004, publiceerde Ismene Krishnadath De legende van Çakuntela van het groene continent. Deze roman is in het Nederlands en speelt zich af in een ons min of meer bekende omgeving: het tropisch regenwoud.
Ismene heeft dan ook een duidelijke bedoeling daarmee. De natuur die ons omgeeft is voor ons van levensbelang. De lezer in Suriname kan zich identificeren met de personages, ook al speelt het verhaal zich af in een verre toekomst. Hupsel heeft zijn boek bij een selfpublishing firm in Amerika aangeboden en het is ook via de e-reader te lezen. Op internet is een aantal werken met dezelfde titel te vinden. Blijkbaar een inspiratie voor velen.
Walter Bright – The second coming
The second coming is eigenlijk een bijbelse term die staat voor de wederopstanding van Jezus Christus. Hij zou daarmee een utopische wereld brengen waarin alle mensen vreedzaam samenleven. Hij keert terug naar de aarde om zijn beloften te vervullen en de voorspellingen die over hem zijn gedaan waar te maken (Mattheus 24:30). Al eerder heeft dit gegeven tot inspiratie van literatoren gediend, zoals bijvoorbeeld van de Engelse schrijver William Butler Yeats (1865-1939). Zie zijn gedicht ‘The second coming’ onder deze recensie. Yeats schreef dit gedicht in 1919, in de periode vlak na de Eerste Wereldoorlog en geeft de waan van religie op duidelijke wijze weer.
Hupsel is dus niet de enige met deze ideeën. Zo heeft ook Gregg Jenner een site ‘nibiruand the ufo connection’ (http://www.bibliotecapleyades.net/hercolobus/esp_hercolobus_61.htm) waarop informatie te lezen is die ook in de roman van Hupsel terugkomt. Nibiru (veerboot) is een planeet (X) die als laatste en tiende in ons zonnestelsel na Pluto zou meedraaien maar nog niet is gezien.
In het boek van Hupsel lopen twee rode draden. De ene is het verhaal van enkele onderzoekers in het heden (2016) die een oud handschrift bestuderen op Sumerische kleitabletten van koning Ashurbanipal en vervolgens vreselijke nachtmerries krijgen en allen een pijnlijke dood dreigen te sterven. De onderzoekers raadplegen een indiaanse sjamaan en er blijken zich een beeldje van de Lady of Life en oude handschriften over dezelfde materie te bevinden in Guatemala. Er ontstaat een spirituele strijd tussen de mensen op aarde en de Nephilim waarbij oud inheemse Navajo-rituelen worden ingezet. Op de tabletten staat het verhaal van de Nephilim, bijbelse reuzen (ruim twee meter lang) die de hoofdrol spelen in The second coming en de tweede rode draad van het verhaal vormen.
Vroeger, tijdens de zondvloed, zouden zij zijn gevlucht. Met een ruimteschip zijn ze teruggekeerd naar de aarde om uit zaden en eieren door stabilisering en kloning de ultieme mens te creëren: de ‘homo sapiens sapiens’. De missie wordt geleid door Enkidu. Deze naam kennen we uit de mythe van Gilgamesh. In dit Sumerische verhaal speelt hij de rol van de vriend die de ondergang in werking zet. Verder is er laboratoriumhoudster Nin-kursagh (de Lady of Life) die een incestueuze relatie heeft met haar broer en echtgenoot Enlil. Zij is verantwoordelijk voor de opslag en vermeerdering van het zaad. De Nephilim proberen uiteindelijk in deze tijd de geest van de mensen over te nemen op spirituele wijze, om ze te kunnen onderwerpen. Er zijn echter Nephilim achtergebleven na de zondvloed en de sjamaan is een nakomeling van hen. Hij vindt een manier om hen te redden. Want natuurlijk zouden de nieuw gecreëerde mensen als slaven in dienst staan van het godenvolk. Dit is een veelvuldig terugkerend thema in sciencefiction en daardoor interessant voor lezers van wie de voorouders zijn gekoloniseerd. Want de strijd die volgt wordt natuurlijk op allerlei manieren gestreden in romans. De Surinaamse lezers kunnen zich identificeren met het bedreigde volk. Hoe zullen ze uit de strijd met de kolonisators komen?
Toch is de grote vraag die rijst als je dit boek leest: op welk lezerspubliek mikt Hupsel? Hij staat niet midden in een traditie van Amerikaanse sciencefictionauteurs. Wanneer je dit boek op internet zoekt blijkt het op de e-reader in Amerika vrijwel geen lezers te hebben. Het wordt vanaf april 2014 aangeboden maar er is nog niemand die er een reactie op geschreven heeft. Voor de Surinaamse lezers dan? Het Engels dat Hupsel gebruikt is niet van het eenvoudigste soort. De zinnen zijn gedragen en log, met hier en daar niet-alledaagse woorden. Misschien wel passend bij de bovennatuurlijke reuzen. Maar niet het Engels dat de gemiddelde lezer hier in Suriname beheerst. (Hupsel vermeldt nergens wie de editing voor hem heeft gedaan, wat me toch wel relevant lijkt.) Zoals ik al eerder aangaf, het verhaal sluit niet aan bij de belevingswereld van de Surinaamse jongeren, anders had het boek voor de literatuurlijst op de middelbare scholen een mooie aanvulling kunnen zijn. Natuurlijk moet de jonge lezer verder kijken dan zijn leesneus lang is. En laten we hopen dat dit boek toch een weg vindt naar de scholen. Met wat leuke opdrachten erbij zou het zelfs kunnen dienen als een mooie opzoekles, waarbij het internet uitgebreid kan worden ingezet. En de link met slavernij kan worden gelegd.
Roué Hupsel: The second coming. The mighty ones of eternity. Bloomington: AuthorHouse, 2014. ISBN: 978-1-4918-7162-1
THE SECOND COMING
Turning and turning in the widening gyre
The falcon cannot hear the falconer;
Things fall apart; the center cannot hold;
Mere anarchy is loosed upon the world,
The blood-dimmed tide is loosed, and everywhere
The ceremony of innocence is drowned;
The best lack all conviction, while the worst
Are full of passionate intensity.
Surely some revelation is at hand;
Surely the Second Coming is at hand.
The Second Coming! Hardly are those words out
When a vast image out of Spiritus Mundi
Troubles my sight: a waste of desert sand;
A shape with lion body and the head of a man,
A gaze blank and pitiless as the sun,
Is moving its slow thighs, while all about it
Wind shadows of the indignant desert birds.
The darkness drops again but now I know
That twenty centuries of stony sleep
Were vexed to nightmare by a rocking cradle,
And what rough beast, its hour come round at last,
Slouches towards Bethlehem to be born? (- William Butler Yeats)
RSS
Facebook
Twitter
