Tanya Sitaram verricht onderzoek rol vrouw tijdens Hindoestaanse contracttijd
In het Institute for Graduate Studies & Research heeft Tanya Sitaram op 15 december 2016 haar afstudeerpresentatie verzorgd met betrekking tot de Hindoestaanse contractarbeiders: Een impressie van hun leven tijdens de contracttijd in Suriname, 1873-1921.
Sitaram gaf te kennen dat ze voor dit onderwerp heeft gekozen, aangezien er heel weinig aandacht is besteed aan de rol van de Hindoestaanse contractarbeiders. Haar nieuwsgierigheid ging vooral uit naar de rol van de Hindoestaanse vrouw. Haar onderzoek geeft inzichten met betrekking tot vragen, zoals: hoe zijn de Hindoestaanse contractarbeiders naar Suriname gekomen? Wat waren hun taken? Hoe was hun financiële situatie? Zijn ze in opstand geweest?
De centrale vraag luidt als volgt: Hoe is het de Hindoestaanse contractarbeiders in Suriname vergaan tijdens de contracttijd (1873-1921)? Om dit te onderzoeken, heeft Sitaram onder andere gebruik gemaakt van interviews. Zo heeft zij diepgaande gesprekken gevoerd met (klein)kinderen van de immigranten. Daarnaast is er ook gebruik gemaakt van wetenschappelijke literatuur.
Tanya Sitaram
Tijdens de presentatie is Sitaram dieper ingegaan op het aspect ‘werving’ van de contractarbeiders. Zo werden deze arbeiders ‘besteld’ uit India. “De aanvragen werden gedeponeerd door de gouverneur en de agent-generaal, die op hun beurt de aanvragen doorstuurden naar de emigratie-agent in Calcutta. Zo werd er via diverse kanalen (andere wervers en sub agenten) gezocht naar arbeiders. Het werven werd zowel door mannen als vrouwen verricht. Het werven van mannen was al een moeilijke opgave, echter was het werven van vrouwen nog moeilijker, omdat men op zoek was naar een speciale groep van vrouwen (eerbaar, moreel en geschikt), ongeacht of ze getrouwd, gescheiden, verstoten, weduwen of alleenstaanden waren.” Gedurende de gehele immigratieperiode waren er minder vrouwen dan mannen. De lonen werden overigens onderscheiden in taken. Men kreeg een taakloon en geen dagloon. “Zo werden de vrouwen ingezet als onder andere landbouwster, huisbediende, verkoopster, rijststamper, oliebereidster en waterdraagster.” De mannen konden hierdoor moeilijk een partner vinden. De vrouw had doorgaans een dominante positie en had een bepaalde mate van vrijheid in het kiezen van een partner, wat soms kon uitmonden in polyandrie (het hebben van meerdere partners). Dit leidde tot mishandeling, jaloezie en zelfs moord.
KR
[uit Dagblad Suriname, 16-12-2016]
RSS
Facebook
Twitter
