Schrijversgroep ‘7 nodigt belangstellenden uit voor een literaire avond, met op het programma: 1.Boekpresentatie: De suiker die niet zoet was van Safdar Zaidi; Het boek heeft een speciale prijs van SRD 95. Signeren ook mogelijk door de auteur. 2.Indra Hu met: Zindagi ka safar/ A waka fu a libi; 3. S.Sombra i.v.m. keti koti. read on…
De jongste publicatie van uitgeverij Ralicon is De suiker die niet zoet was/ Chini jo meethi na thi (december 2014) van de in Nederland wonende Pakistaanse schrijver Safdar Zaidi, vertaald uit het Urdu door Mitra Rambaran en door Rappa aangepast aan Surinaamse lezers. Ik noem deze roman een kalapani-roman. Wat is een kalapani-roman? Kort gezegd: dat zijn romans die gaan over het leven van Brits-Indische contractarbeiders die een reis over de Kala Pani (Zwarte Wateren of zeewateren) hebben gemaakt om een nieuw leven elders in de wereld op te bouwen. read on…
Schrijver en uitgever Robby (Rappa) Parabirsing zal op de Jaarbeurs vandaag het boek De suiker die niet zoet was presenteren. Rappa heeft de Surinaamse editie van dit boek samengesteld. Dit deed hij in nauw overleg met Mitra Rambaran, die in 2013 het boek uit het Urdu vertaald heeft in het Nederlands en schrijver Safdar Zaidi. Rambaran gaat in dit artikel uitgebreid in op het boek. read on…
De schrijver van de roman over Hindostaanse immigratie, Safdar Zaidi, is van plan om aanwezig te zijn bij de boekpresentatie in november in Suriname. Dit deelde hij vandaag mee aan de zaakgelastigde Chantal Doekhie op de Surinaamse ambassade in Den Haag. read on…
De roman De suiker die niet zoet was van Safdar Zaidi is de Nederlandse bewerking van het eerder in 2005 in het Urdu geschreven toneelstuk Desh-Pardesh. Van dat Urdu toneelstuk is in 2008 een filmscript gemaakt en in 2013 een Nederlandse roman.
Amsterdam – Je zou het de opening van het Caribische literatuurseizoen kunnen noemen. Wat literair Suriname, Nederland en het Nederlands sprekend deel van het Caribisch Gebied de voorbije maanden heeft mogen verwelkomen en ook wat er de komende periode van de hand van schrijvers met voornoemde achtergrond te verwachten is. Zondag sloegen de Vereniging Ons Suriname, de Werkgroep Caribische Letteren en de Leerstoel West-Indische Letteren van de Universiteit van Amsterdam de handen ineen onder de noemer Letterendag.
In het jaar dat Nederland en Suriname 150 jaar afschaffing van de slavernij herdenken, komt er van de hand van schrijfster Karin Amatmoekrim een boek over Anton de Kom. Van zijn hand is Wij slaven van Suriname, een spiegel die De Kom beide samenlevingen voorhoudt.
Opname De Kom Wat velen over Anton de Kom weten, is zijn verzet tegen de Nederlandse overheersing in Suriname, zijn gevangenschap in Fort Zeelandia gevolgd door verbanning uit zijn geboorteland. In Nederland sloot hij zich aan bij het verzet tegen de Duitse overheersing tijdens de Tweede Wereldoorlog om uiteindelijk in het concentratiekamp Neuengamme te sterven. Terloops is bekend dat Anton de Kom tijdelijk was opgenomen in een psychiatrische inrichting vanwege overspannenheid. Dat is het moment waarop Amatmoekrim in de psyché kruipt van de verzetsheld en eindigt het verhaal als hij drie maanden later uit de inrichting wordt ontslagen. ‘De man van veel’ zoals de titel luidt, komt begin oktober uit. Zij las als voorproefje een stuk voor, dat enthousiast werd ontvangen. Sommigen kunnen niet wachten tot het boek uit is.
Versurinamiseren Opmerkelijk tijdens deze middag was de verantwoording door de Pakistaans-Indiaas-Nederlandse schrijver Saiye Safdar Zaidi over zijn boek De suiker die niet zoet was. Zaidi vertelt dat er een Surinaamse versie komt waarin het gevoelige woord ‘neger’ of foute benaming ‘pannenkoek’ vervangen zullen worden door bijvoorbeeld ‘Afro-Surinamer’ en ‘roti’. Maar de hilariteit ontstond toen de schrijver vertelde dat voor de Surinaamse versie hij toestemming gegeven heeft aan Robby ‘Rappa’ Parabirsing het fictieverhaal uit te breiden met nog eens vijftig pagina’s omdat er volgens Rappa ook enkele feitelijke onjuistheden in zouden voorkomen. Daarmee zou het verhaal ‘Surinaamser’ worden.
De dag bood promovendi, die onderzoek doen bij de Leerstoel West-Indische Letteren aan de Universiteit van Amsterdam, de gelegenheid een uiteenzetting te geven over hun huidige onderzoek. Schrijver Ellen de Vries, die eerder publiceerde over kunstenares Nola Hatterman, onderzoekt de rol van de Nederlandse en Surinaamse media in de periode 1982 1992. Haar vertrekpunt is de Decembermoorden met een nadere focus op de Binnenlandse oorlog.
Op zondag 8 september 2013 presenteren de Vereniging Ons Suriname, de Werkgroep Caraïbische Letteren en de Leerstoel West-Indische Letteren van de Universiteit van Amsterdam een Letterendag bij Ons Suriname in Amsterdam.
De dag begint met drie lezingen van promovendi die onderzoek doen bij de Leerstoel West-Indische Letteren (prof. Michiel van Kempen). Zij presenteren delen van hun onderzoek en geven het publiek alle gelegenheid tot vragen stellen.
Inloop 13.30 uur.
14.00 Benoît Verstraete – Over de Deens/Surinaams/Nederlandse zendeling/schrijver P.M. Legêne
14.30 Joe Fortin – Over de verhaalkunst van de Arubaanse schrijver Jossy Tromp
15.00 Ellen de Vries – Over de rol van de media ten tijde van de Binnenlandse Oorlog in Suriname
Vanaf 15.30 uur
Boekenmarkt
Met korte interviews met de volgende schrijvers:
Rudie Kagie – Bikkel
Saiye Safdar Zaidi – De suiker die niet zoet was
Diederik Samwel – Jelaya
Stephan Sanders – Iets meer dan een seizoen (over Anil Ramdas) Antoine de Kom – Ritmisch zonder string
Karin Amatmoekrim leest uit haar nieuwe, nog te verschijnen roman
Alle schrijvers signeren hun boeken! Boekentafels aanwezig.
Muzikale omlijsting door de saxofoniste Sanne Landvreugd.
Locatie: Vereniging Ons Suriname
Hugo Olijfveldhuis
Zeeburgerdijk 19a
1093 SK Amsterdam
(nabij de molen en het KIT in Oost; vanaf CS stadsbus 22 stopt bij de Nicolaaskerk tegenover CS, richting Indische buurt, 8 min.) Toegang 3,50.
140 Jaar geleden bracht het schip Lalla Rookh migranten uit India naar Suriname. Daar kwamen ze te werken op de suikerplantages. Deze migratie wordt jaarlijks herdacht en gevierd, zowel in Nederland als in Suriname. Ter gelegenheid hiervan verschijnt op 28 mei de debuutroman De suiker die niet zoet was, van Safdar Zaidi. Hij presenteert het boek feestelijk in studio B (eerste verdieping) in de Centrale Bibliotheek Den Haag.
De suiker die niet zoet was is het verhaal over een Nederlands, jong stel in Den Haag, met wortels in India en Suriname. Omdat de relatie lijdt onder depressiviteit van de man, gaat hij op zoek naar alternatief geluk. Dan maakt het verhaal een wending naar India, 1873, en vertelt van arme boeren die besluiten naar het land van Shri Ram te reizen, eerst naar Calcutta, dan over het Zwarte Water naar Suriname. Een avontuur dat niet goed afloopt. Terug in 2013 begrijpt de hoofdpersoon door dit verhaal zijn eigen verleden beter. Een roman over liefde, vriendschap en vertrouwen, waarin vrouwelijk leiderschap centraal staat.
Datum
dinsdag 28 mei 2013 19:00 tot 22:00
Programma De roman wordt belicht door wethouder Marjolein de Jong en professor Chan Choenni, hoogleraar Hindostaanse migratie, VU. Tanja Jadnanansing, Tweede Kamerlid, portefeuille Voortgezet Onderwijs, Beroepsonderwijs, neemt de roman in ontvangst. Pearl, Haags talent uit de gayscene, beeldt een scène uit de roman uit, en Celine Wadier, Franse zangeres, zingt twee liederen uit de roman.
Reserveren Wilt u de presentatie bijwonen? Reserveer dan van tevoren een plaats. Dat kan bij hannabaran media productions, e-mail hannabaran@hotmail.com, of via tel. 0641 84 04 34.
“In de driehoek tussen het Indische subcontinent, Europa en het Caribische gebied worden persoonlijke spanningsvelden knap gesitueerd.”
Zo omschrijft prof.dr.Ernst Hirsch Ballin de roman De suiker die niet zoet was van Safdar Zaidi. Hirsch Ballin was een van degenen die gevraagd was om mee te lezen met deze roman, in zijn hoedanigheid als voorzitter van de adviescommissie Kunst en Cultuur van de Gemeente Den Haag.
De roman handelt over een jong Hindostaans echtpaar dat lijdt onder de depressieve klachten van de man. In zijn zoektocht naar verlichting, komt hij door een speling van het lot terecht in zijn verleden, waar hij de antwoorden vindt waar hij zo naarstig naar op zoek was.
Het verhaal speelt zich af in Den Haag anno 2013. Het verleden voert terug naar het India van 1873 waar de armoede snel om zich heen greep, door toedoen van de Engelsen die de bevolking verbood om gewassen te verbouwen ten gunste van indigo. Misstanden en overlevingsdrang dreven de Indiërs er toe om zich te laten ronselen als contractarbeiders. De reis overzee staat symbool voor de transformatie naar een nieuwe wereld.
De roman is spannend geschreven met diverse filosofische elementen uit de Hindoe en Moslim mystiek met scherp daartegenover seculiere werkelijkheden als een optreden van semi sadomasochisme en de uitbuiting van vrouwen.
De schrijver van deze knap gesitueerde roman, die diepgaand ingaat op de achterliggende oorzaken van contractarbeid, is de van oorsprong Indiër, Safdar Zaidi. Meer dan zeven jaar besteedde hij aan onderzoek, om deze roman te schrijven vanuit Indiaas perspectief.
In 2013 wordt deze roman uitgebracht in het kader van 140 jaar immigratie van Hindostanen in Suriname. ‘Een aanrader voor een ieder die zich interesseert in het onderwerp’, adviseert de Haagse wethouder Kunst en Cultuur Marjolein de Jong.Uitgever: U2pi (uitgever van boeken in eigen beheer), Voorburg
Deze website beoogt geen enkel winstoogmerk. Door middel van de website wil de Werkgroep het publiek kennis laten maken met nieuws uit en over de Caraïbische regio. De Werkgroep neemt daartoe onder meer berichten over van andere sites, zonder dat het ons altijd mogelijk is rechthebbenden vooraf te attenderen op de overname. Mocht iemand bezwaar hebben tegen overname van tekst- of beeldmateriaal, laat ons dit weten, dan verwijderen wij het materiaal.
Reacties op berichten worden alleen geplaatst indien voorzien van voor- en achternaam. Opinies op deze website komen voor rekening van de auteur(s) en zijn niet altijd de opinies van de Werkgroep.