Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Woei Paul
Surinaamse kinder- en jeugdliteratuur in notendop
Onvervreemdbaar
Dit wordt ons niet ontnomen: lezen
en ademloos het blad omslaan,
ver van de dagelijksheid vandaan.
Die lezen mogen eenzaam wezen.
Zij waren het van kind af aan.
Hen wenkt een wereld waar de groten,
de tijdelozen, voortbestaan.
Tot wie wij kleinen mogen gaan;
de enigen die ons nooit verstoten.
De beknelling van Nola Hatterman en de Surinaamse School
door Michiel van Kempen
Een drama overkwam de unieke collectie die onder de naam Surinaamse School nu bijeen is gebracht in het Stedelijk Museum Amsterdam: na drie dagen gingen de deuren op slot vanwege covid-19. Nu de expositie weer publiek toelaat, kan die nog een kleine maand worden bekeken: 11 juli sluit de tentoonstelling alweer. Terugkijken kan niet, want er is geen catalogus bij de tentoonstelling. Wat een gemiste kans! Er is dan wel weer een prachtig boek verschenen over een van de kernfiguren van de expo: Nola Hatterman; geen kunst zonder kunnen.
read on…Surinaamse School in het Stedelijk Museum
Op zaterdag 12 december opent het Stedelijk Museum Amsterdam zijn deuren voor een tentoonstelling van 20ste-eeuwse kunstwerken uit Suriname, onder de titel Surinaamse School.
read on…Het Open Boek van Paul Woei – Beeldend kunstenaar
door Chandra van Binnendijk
Wat ligt er momenteel naast uw bed?
The Reckoning van John Grisham, ik kreeg het cadeau van mijn dochter. Het speelt in het zuiden van de Verenigde Staten, in Mississippi, met allerlei ongelijkheid en vooroordelen in de maatschappij. Een oorlogsheld keert terug en vermoordt de vermeende vriend van zijn vrouw. Zij heeft nooit onthuld dat zij zwanger was van een ex-slaaf.
read on…Contractarbeid als alternatief voor slavernij: achtergrond en betekenis van de 20 oktober-herdenking der Chinezen
door William L. Man A Hing
Voor het faciliteren van een geleidelijke overgang naar een plantage-economie met betaalde werkkrachten was het koloniaal bestuur van Suriname bereid een proef te nemen met Chinese arbeiders uit Nederlands-Oostindië.
read on…Pater Bas Mulder is niet meer
De alombekende pater Bas Mulder (88) is gisteren in Nederland overleden aan de gevolgen van het coronavirus. Hij kwam als 28-jarige naar Suriname en vertrok na een halve eeuw terug naar zijn geboorteland.
read on…Na 52 jaar weer een ‘grote’ Suriname tentoonstelling in Arti et Amicitiae
Vanaf maandag 28 oktober 2019 tot half januari 2020 is in het sociëteitsgedeelte van Arti et Amicitiae in Amsterdam de tentoonstelling Brasa mi ori te zien van veelal Surinaamse kunstenaars uit twee privé collecties van Arti-leden: Carl Haarnack en Myra Winter (gezamenlijke collectie met Henry Strijk). Curator is de kunstenaar Harald Schole. Aan de hand van kunstwerken uit de collectie en/ of archiefmateriaal zal Myra Winter in de aanloop en tijdens duur van deze tentoonstellingen haar persoonlijke herinneringen en anekdotes vastleggen.
read on…Paul Woei 80 jaar – 31 mei 1938 – 31 mei 2018
Eén van Surinames grootste kunstenaars is jarig vandaag, 31 mei 2018. Paul Woei viert zijn 80ste verjaardag. Vanaf zijn eerste stappen op het gebied van de beeldende kunst was duidelijk dat hij zijn geheel eigen weg zou volgen. Vaak een pionier. De eerste die diep het bos introk en weken bij de inheemse gemeenschappen verbleef die hem zo geinspireerd hebben – nog steeds – en die een rode draad vormen in zijn oeuvre, van de houten sculpturen tot zijn gedetailleerde, vaak zeer grote, schilderijen. read on…
Chinezen: Taalbarrière grootste boosdoener
door Wytske van Tilburg
Paramaribo – Ter gelegenheid van 160 jaar Chinese vestiging in Suriname organiseerde de Suriname Chinese United Association (SCUA)een lezing in Royal Torarica. De belangrijkste boodschap: ‘Er is niets aan de hand met Chinezen in Suriname’. Maar de problemen die bij de Chinese immigratie ontstaan, worden ook niet ontkend.
De taalbarrière wordt als de belangrijkste boosdoener beschouwd. Volgens de sprekers maandagavond zijn er twee verschillende taalbarrières. De eerste omvat communicatieproblemen tussen westerlingen en Chinezen en de tweede behelst de diverse dialecten die eveneens zorgen voor problemen tussen de Chinezen onderling.
Begrip en geduld
Steven Tsang, voorzitter van SCUA, beschrijft de communicatieproblemen tussen de westerling en de Chinees. “De problemen zijn bij iedereen bekend. Het is niet dat de Chinezen niet willen leren, maar ze willen niet opvallen.” De SCUA wil de problemen rond Chinese immigratie actief aanpakken. Tsang pleit onder meer voor een Chinese immigratiecursus en wil samen met de regering de stroom van immigranten begeleiden. “Wij vragen Surinamers om begrip en geduld bij het oplossen van dit vraagstuk. Het is een kwestie van tijd. Wij willen helpen bij de opbouw van Suriname.”
Oude en nieuwe Chinezen
William Man a Hing, jurist en naamkundige, heeft het vooral over de taalbarrière tussen de oude en de nieuwe generatie Chinezen. Volgens Man a Hing is dit is een continu proces, omdat er altijd nieuwe Chinezen zullen blijven komen. “Door de verschillende dialecten verbrokkelt het contact tussen de kinderen en de ouders.” Zijn oplossing: ‘hard aan het werk gaan met z’n allen!’ “We moeten niet bang zijn voor de nieuwe generatie Chinezen, maar die juist verwelkomen.” Zowel de oude als nieuwe generatie Chinezen heeft elkaar nodig en kan elkaar maar beter ondersteunen.
Kunstenaar Paul Woei vindt dat er te veel misverstanden zijn rond de Chinezen en tussen de Chinezen onderling. Hij vertelt veel liever over de inbreng van de Chinees in de ontwikkeling van Suriname. Zijn enthousiasme blijkt uit de vele zijsprongen in z’n verhaal, af en toe is hij zelf even de rode draad kwijt. De meeste gasten hangen aan zijn lippen, anderen lijken hem niet meer te kunnen volgen. Wegens het strakke schema kan Woei zijn verhaal niet afmaken, maar na afloop is er nog gelegenheid om Woei zelf te spreken. De meningen over de lezing zijn verdeeld. Esther Lai-A-Fat hoopte meer te weten te komen over haar voorouders. Ook vind ze de lezing van Woei ‘een beetje warrig’. Stanley Tjin noemt beide lezingen juist ‘boeiend en geestig’.
Na de lezingen opent minister Ashwin Adhin van Onderwijs en Volksontwikkeling de fototentoonstelling over 160 jaar Chinese vestiging. De tentoonstelling, samengesteld door Woei, is vandaag nog voor het laatst te bezichtigen in Royal Torarica. Daarna verhuist de tentoonstelling naar het Nationaal Archief.
[uit de Ware Tijd, 16/10/2013]
Chinese Kunst toont krachtige expressie
Paramaribo – Een leeuwendans, die goed geluk moest voorstellen, ging vooraf aan de opening van de expo Crossing Borders in De Hal. Thea Valk mag woensdagavond het rode lint doorknippen en geeft in haar openingsspeech aan, dat er tijdens de Nationale Kunstbeurs (NK) altijd wel Chinese kunst vertegenwoordigd is.
“Maar dit gaat een stap verder”, bevestigt de vertegenwoordiger van NK. Ook Marijke Lie, de curator van de expo, is zeer enthousiast, dat zij eindelijk de expo mag openstellen. “Het is een wens die in vervulling is gegaan, waarmee ik hoop een dialoog op te starten tussen de Westerse en Chinese kunst hier in Suriname.”
Chinese sfeer
De gevierde Chinese kunstenaar Paul Woei geeft een korte inleiding over Chinese kunst. Klassieke Chinese muziek klinkt sfeervol door de expositiehal. Rode lampionnen en een bak met ‘fortune cookies’ maken de sfeer compleet Chinees. De zaal is in tweeën opgedeeld. Het eerste gedeelte laat traditionele kunst zien. “Om de mensen op te warmen en in de Chinese sfeer te brengen”, legt Lie uit. “Zou je direct binnenkomen bij de ‘echte’ expo, dan zou China je niet als oorsprong te binnen schieten. Wie geen kennis heeft van de Chinese filosofie met betrekking tot kunst, ziet gewoon Westerse kunst.”
Beeld van China
Maar de werken van de vier kunstenaars spreken wel aan. Soms onbegrijpelijk, sprekend en heel vaak indrukwekkend. De vlakken van Qiao Leikai zijn ingevuld met talloze stippen en strepen die een onduidelijk patroon vormen. Maar de honderden stippen in goudverf op een zwarte achtergrond hebben duidelijk kunnen bekoren, want hij blijkt al verkocht te zijn. De strakke korte strepen van Qiao Liang vormen een waar abstract kleurenspektakel. Even komt het typisch herkenbaar Chinese terug in de vrouwelijk naaktschilderijen van Zhang Jianqiang. Slanke, mollige, tot hele dikke vrouwen zonder gezichten, worden door de kunstenaar op doek uitgebeeld. De gezichtloze figuren zijn echter geaccentueerd met ragfijne zwarte strepen. Toch zijn het vooral de sprekende gezichten van Yin Da die het publiek naar zich toetrekken. Gezichten ‘gevangen’ in een autospiegel. Zeer expressievol, met levendige ogen en groot detail geven deze werken een beeld van China zoals de kunstenaar het ervaart.
[uit de Ware Tijd, 21/02/2013]
RSS
Facebook
Twitter
