Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
De geest moet waaien: Boeli van Leeuwen in Leiden
door Klaas de Groot
In het Dagblad van het Noorden van 10 juni 2017 staat een column van Tommy Wieringa, waarin hij beschrijft hoe hij de geest van Boeli van Leeuwen twee keer ontmoet in Leiden en wel precies in het centrum, in de schaduw van De Burcht, daar waar de Nieuwe en de Oude Rijn samen komen. De eerste keer dankzij een toevallige ontmoeting met een vrouw die een boek geschreven heeft over Curaçao, waarin ook Boeli van Leeuwen figureert. De tweede ontmoeting vindt plaats via ene Verschoor die veel kan vertellen over de Curaçaose auteur. read on…
Tommy Wieringa over Boeli van Leeuwen
door Ana van Leeuwen
Boeli van Leeuwen is een ‘literaire vader’ van Wieringa geworden. ‘Als je iemand écht bewondert, wil je hem aanraken, een stukje van hem hebben, hem verorberen en hopen dat je iets van dat talent kan stelen. Dat wilde ik met Boeli van Leeuwen. (…) Ik wist niet dat de Nederlandse taal zó mooi kon zijn tot ik zijn werk las. Ik heb gehuild bij het verhaal ‘The rest is silence’ [uit: Geniale Anarchie].’ read on…
Het alziend oog
door Tommy Wieringa
Het ministerie van Sociale Zaken heeft zes jaar lang onwettig gepionierd met het koppelen van databestanden van burgers. De bemoedigende resultaten gaven aanleiding tot een vernieuwde wet, die de overheid in staat stelt onbeperkt privé-gegevens aan elkaar te verbinden en bij verdachte signalen op te treden. Als je je overheid blind vertrouwt, is er niks aan de hand. Maar het ging meteen al mis. Volgens NRC Handelsblad verklaart het ministerie dat het College Bescherming Persoonsgegevens toezicht hield op het onwettige ‘oefenen’ met het koppelen van gegevens. Het CBP spreekt dit tegen. read on…
Timmermans
door Tommy Wieringa
Frans Timmermans’ grootvader van vaderskant was mijnwerker. Zijn grootvader van moederskant was ook mijnwerker. In interviews heeft Frans Timmermans het vooral over zijn mijnwerkende grootvaders omdat die zijn fanatieke identificatie met de gewone man legitimeren. Dat zijn vader een keurige ambtenarenloopbaan doorliep bij de diplomatieke dienst, komt in zijn kraam minder goed te pas.
Ruth San A Jong naar Nederland en Indonesië
Tommy Wieringa wint De Inktaap 2014
Tommy Wieringa in de Letterij en de Pletterij
Op 26 februari, tien dagen voor het begin van de Boekenweek, is Tommy Wieringa, schrijver het Boekenweekgeschenk 2014, de hoofdgast in Letterij, het maandelijkse boekenprogramma van Uitgeverij In de Knipscheer in de Pletterij. Hij zal bij die gelegenheid aan Tjeerd Ybeles Smit, de tweede auteur in het programma, het eerste exemplaar overhandigen van diens roman Bijverschijnselen.
read on…Cultuur Top Vijf 2013 Werkgroep (5)
Het eind van het volle jaar 2013 zit er bijna op. Caraïbisch Uitzicht vroeg alle leden van het Bestuur, de Adviesraad van de Werkgroep Caraïbische Letteren en de mensen die dit jaar een opdracht kregen om hun top-vijf van culturele evenementen die zij het afgelopen jaar hebben bijgewoond of de beste boeken die zij lazen. Vandaag de vijfde aflevering: bijzonder hoogleraar Nederlands-Caraïbische literatuur en Werkgroepsbestuurslid Michiel van Kempen.
read on…Bibliotheek Tropeninstituut ontmanteld wegens bezuinigingen
De bibliotheek van het Koninklijk Instituut voor de Tropen (KIT) moet per 1 augustus sluiten als gevolg van bezuinigingen door de rijksoverheid. Voor de collectie wordt nog gezocht naar een goed onderkomen, maar een deel verdwijnt mogelijk in de papiercontainer. read on…
Rails worden sterk door dwarsliggers
door Eric de Brabander
Afgelopen week zag ik op ‘Uitzending gemist’ een aflevering van De Wereld Draait Door waarin presentator Matthijs van Nieuwkerk Mart Smeets het vuur aan de schenen legde over de doping in de wielrennerij. Hij hield Smeets voor dat in de tijd dat Lance Armstrong de Tour de France overheerste, het binnen de gesloten gelederen van de wielersport, allang duidelijk was dat er op grote schaal met doping gefraudeerd werd. Hij vroeg Smeets, die toch duidelijk tot de fiets-incrowd behoort, of het niet zijn taak als sportjournalist was geweest deze dopingzaken openbaar te maken. Of het niet een schande was dat de journalistiek had meegewerkt aan het boerenbedrog dat de wielersport zoveel jaren was geweest.
read on…De laatste parade genomineerd voor Inktaap 2014
De verhalenbundel De laatste parade van de Surinaamse schrijfster Ruth San A Jong is genomineerd voor de Inktaap 2014. Het betekent dat dit boek meedoet met nog drie andere boeken. Het zal gelezen worden in Nederland, Vlaanderen, Curaçao en Suriname door middelbare scholieren die meedoen aan de Inktaap en hun stem kunnen uitbrengen op wat zij het beste boek vinden.
De andere genomineerden zijn Oek de Jong met Pier en oceaan (Gouden Boekenuil), Peter Terrin: Post Mortem (AKO Literatuurprijs) en Tommy Wieringa: Dit zijn de namen (Libris Literatuurprijs).
Tommy Wieringa wint Libris Literatuurprijs 2013
Wieringa vertelde in programma Nieuwsuur dat hij het boek schreef vanuit de vraag: wat is de kiem van religie? ’96 procent van de wereld gelooft in een opperwezen, dat is iets ongelooflijks. Hoe komt dat? Daar wilde ik naar op zoek.’
Aan de prijs is een geldbedrag verbonden van 50.000 euro. De Libris Literatuur Prijs wordt elk jaar toegekend aan het beste Nederlandstalige literaire fictieboek van het afgelopen jaar. Het is de 20ste keer dat de prijs werd uitgereikt. Polak en de vier andere juryleden bogen zich over 170 ingezonden romans.
Wieringa’s boek Dit zijn de namen kreeg vijf sterren in de Volkskrant. Het werd als volgt gerecenseerd door Daniëlle Serdijn.
Recensie Tommy Wieringa, Dit zijn de namen
‘Hij weet dat ze vooruitgeschoven posten zijn van hun familie, hun dorp, hun gemeenschap. In hun voetspoor reist een onzichtbaar gezelschap van vaders, moeders, broers, zusters, ooms en tantes en neven en nichten mee. Op hen is alle hoop gevestigd. Zij zijn het pioniersgewas – alles kun je ze aandoen, honger, dorst, hitte en kou, ze zullen alles overleven.’
Profetische regels in de nieuwe roman van Tommy Wieringa, die zich afspeelt in het meest onherbergzame deel van Oekraïne. De roman begint in Michailopol, een onvindbare grensstad ergens in de steppe. Het ligt er volstrekt verlaten en afgesloten van de wereld. We volgen er de bezigheden van de 53-jarige politiecommissaris Pontus Beg. Lichtpuntje in zijn Oostblokgrauwe wereld is de maandelijkse vrijpartij met zijn huishoudster. Pontus’ kinderloze bestaan biedt een even desolate aanblik als het landschap.
In een tweede verhaallijn lezen we over de helletocht van een groep vluchtelingen. Wieringa vertelt hoe ze huis en haard verlaten om een betere toekomst te vinden. De één is op de vlucht, de ander denkt een uitverkorene te zijn en weer een ander vertrouwt erop meer geld te zullen verdienen in het nieuwe land. De oeverloosheid van de tocht maakt de reis tot een moderne exodus naar het Beloofde Land. Wieringa’s verhaal stapt losjes mee met die geschiedenis.
Lees hier de volledige recensie.
Lees hier meer over de andere genomineerden.