300 jaar slavernijverleden werkt door in de belevingswereld van alle betrokkenen. Verhalen van voorouders, gepubliceerde... Lees verder →
Posts tagged with: Verlooghen Corly (Rudy Bedacht)
Albert Mungroo en Corly Verlooghen herdacht; Ismene Krishnadath presenteert kleuterversjes
Schrijversgroep 77 schrijft: In verband met het overlijden van twee prominente figuren uit onze schrijverswereld, namelijk Corly Verlooghen (Rudy Bedacht) en Albert Mungroo (ex-voorzitter van S’77) hebben we de eerste helft van onze avond speciaal aangepast. Robby Parabirsing (Rappa), S. Sombra (Stanley Slijngaard) en Frits Wols (Eugene Wong Loi Sing) zullen op hun eigen wijze deze heren gedenken. Daarna zal Ismene Krishnadath een nieuw boek presenteren, namelijk: Negen Kleuterversjes.
read on…Ter herinnering aan Rudy Bedacht
door Michiel van Kempen
Knippen en plakken
Het horloge van Rudy Bedacht loopt altijd vijf minuten voor. Hij is een punctueel mens, te laat komen is er voor hem niet bij. In zijn preciesheid is hij altijd de onderwijzer van de Paramaribose St. Aloysiusschool gebleven die in het begin van de jaren vijftig een andere Surinaamse dichter als collega had: Shrinivási.
read on…Rudy Bedacht, muzikale en literaire grootheid, heengegaan
Hoogleraar in de Muziekwetenschappen Rudy Bedacht, schrijvend onder het pseudoniem Corly Verlooghen, is op 2 oktober in Amsterdam overleden. Hij werd 87 jaar. Een muzikale en literaire grootheid van weleer is heengegaan. Hij wordt op 10 oktober gecremeerd in Amsterdam.
read on…Corly Verlooghen/Rudy Bedacht overleden
Ons bereikte vandaag het bericht dat de Surinaamse dichter, prozaschrijver en muziekdocent Rudy Bedacht op 2 oktober j.l. in Amsterdam is overleden. Hij schreef het grootste deel van zijn literaire oeuvre onder de naam Corly Verlooghen.
read on…Sir Vidiadhar Surajprasad Naipaul (17 augustus 1932 – 11 augustus 2018)
door Carlo Jadnanansing
I. Inleiding
Reeds tijdens mijn middelbare schoolperiode was ik geïntrigeerd door de toen al bekende, maar nog niet wereldberoemde auteur Vidiadhar Surajprasad Naipaul (VS), die later ook bekend zou staan als Sir Vidia (correcte schrijfwijze Vidya, hetgeen in het Hindi en Sanskrit kennis of wetenschap betekent). Zijn eerste voornaam betekent drager van kennis, geheel passend bij zijn imponerende persoonlijkheid. read on…
Geluidshinder in Suriname
door Roy Harpal
Het is al een geruime tijd, dat geluidshinder- en overlast in Suriname hoogtij vieren. Het is te constateren, dat men zich helemaal niet stoort aan regels en nog minder aan normen en waarden. De Hinderwet in acht nemend, gepubliceerd d.d. 4 januari 2017 , die dateert van 29 december 1929, blijkt dat velen niet op de hoogte van deze wet zijn en nog minder wat deze inhoudt. read on…
Self Reliance schenkt twee banken aan Stichting Trefossa & Corly Verlengen (!)
Op 15 januari werd de geboortedag van Trefossa, pseudoniem van Henri Frans de Ziel, herdacht. In dat kader heeft schrijfster Cynthia McLeod een beroep gedaan op verzekeringsmaatschappij Self Reliance twee banken te vervaardigen. De Trefossa Stichting (HF De Zielstichting) van de heer Rozen [bedoeld is Johan Roozer – red. CU] heeft deze twee banken in ontvangst genomen, zegt Carlo Jadnanansing. read on…
De Vrije Stem; Onafhankelijk weekblad voor Suriname
(De) Vrije Stem, 1960-1969 (weekblad), 1969-1982 (dagblad)
Op zaterdag 2 april 1960 verschijnt de eerste aflevering van het weekblad De Vrije Stem. Onafhankelijk weekblad voor Suriname, met als hoofdredacteur E.Th. Waaldijk (1921-2005). De oprichting van dit blad is een initiatief van drie personen: Waaldijk, Rudy Bedacht (geb. 1932) en Frits Pengel. Tijdens haar bestaan (1960-1982) stelt De Vrije Stem zich altijd kritisch op, vaak kritischer dan de andere kranten. Onder het redacteurschap van Waaldijk biedt het weekblad veel ruimte aan literatuur en cultuur van progressieve signatuur. read on…
Vlieg terug naar Afrika
door Hilde Neus
De meest indrukwekkende versie die ik ooit las van de slaaf die terugvliegt naar Afrika, is in de roman De hemelvaart van Solomon van de zwarte Amerikaanse auteur Toni Morrison. Het is het verhaal van Macon Dead, wiens zoon beweert dat zijn opa Solomon kon vliegen en als een adelaar weggezeild is naar Afrika. Het is jammer dat dit verhaal niet is opgenomen in De slaaf vliegt weg(samenstelling Lucia Nankoe & Jules Rijssen). Maar ook de vermelding van het motief in het verhaal over Tata Colinvan Ruud Mungroo zou hier niet hebben misstaan. Dit motief van de titel van de bundel komt verder voor als afbeelding van Elis Juliana, met een kleine verklaring erbij. De kern wordt gevormd door lezingen, gepresenteerd op het internationale symposium over de relatie tussen historische romans en de beeldvorming van de Nederlandse slavernijgeschiedenis. Waar en wanneer deze bijeenkomst werd gehouden staat in een noot vermeld; in de Muiderkerk in 2009. De centrale vraag is of en welke historische romans een rol spelen in de beeldvorming over het slavernijverleden. En hoe ze doorwerken in de hedendaagse discussies en in de persoonlijke beleving van de nazaten. De samenstellers proberen deze vragen in de inleiding te beantwoorden. Ze slagen daar maar deels in, omdat er veel voorbeelden aangehaald worden die allerlei kunstvormen bevatten, maar geen historische romans zijn. Het artikel van Suzanne Diop, ‘Het Eerste Internationaal Congres van Zwarte Schrijvers en Kunstenaars’ (pp. 29-33) is zo’n voorbeeld dat niet over historische romans gaat. (Kijk ook naar het onterechte gebruik van hoofdletters in de titel!)
Mijns inziens betekent het begrip beeldvorming binnen het literaire kader het ontstaansproces van een beeld (in fictie) over een persoon of groep mensen dat niet noodzakelijkerwijs met de werkelijkheid of de feiten overeen hoeft te komen. Als de samenstellers bedoelen dat beeldvorming een visualisatie is die bestaat uit het vertalen van een gedachte naar een beeld of uitdrukkingsvorm, dan klopt de bundel wel. Dan is de opname van veel stukken in de bundel, zoals de verhouding tussen etnische groepen getoond in de film Wan Pipel, wel verantwoord. Er zijn natuurlijk allerlei gevoelige zaken die uitvloeiselen zijn van de slavernij, en zodra die gevisualiseerd worden heb je ook een bepaalde vorm van beeldvorming.
.JPG) |
| Michiel van Kempen. Foto © Sanne Landvreugd |
De inhoud van de bundel werkt dus vervreemdend omdat je van de auteur, zelf literatuurwetenschapper, een andere insteek zou verwachten. En zeker als dan blijkt dat er allerlei stukken zijn opgenomen die niet op het symposium voorbij zijn gekomen, terwijl de bijdrage van M. van Kempen, die er wel bij was, vanwege een tekort aan beschikbare redactionele ruimte is teruggetrokken. Dan roept dit vragen op.
Bij zo een titel en inleiding waren mijn verwachtingen anders. Dat neemt niet weg dat de stukken bijna allemaal iets met de slavernij te maken hebben, maar het gevaar is dat de lezer met zo een gevarieerde waaier aan informatie toch blijft zitten met vragen over de context. Je kunt die dan op internet opzoeken, maar is dat de bedoeling van de bundel? Al in het eerste stuk, van Nankoe zelf (‘Reverence’) heeft ze het binnen vier pagina’s over Toussaint Louverture, Edwi[d]ge Danticat, de kunstenaar Basquiat, de zanger Maxwell en de Neville Brothers, auteur Simone Schwartz-Bart en de kunstenaar Frankétienne. Alles wordt even aangestipt en daardoor mist het stuk diepgang.
Cynthia Mc Leod vraagt zich in haar bijdrage af of het aan te bevelen is dat de lezer zich een beeld vormt van de geschiedenis via historische romans. Daar wil ze zich, ondanks de geweldige verkoopcijfers van bijvoorbeeld Hoe duur was de suiker?, niet over uitlaten. ‘Dat zou de uitkomst van het symposium moeten zijn’, is haar mening.
Ik denk dat een symposium over dit onderwerp ook geen uitsluitsel kan geven, daarvoor is het onderwerp te breed en te gecompliceerd. Wel is duidelijk dat historie in vele vormen verwerkt kan worden, letterlijk en figuurlijk. In literatuur, schilderijen, beelden, poëzie en zang, alle denkbare kunstvormen. En door over de slavernij na te denken en die uit te drukken in kunst, kunnen de nazaten van de slaven tevens aan een stukje rouwverwerking doen. En de nazaten van de slavenhouders kunnen zich plaatsvervangend schamen na zich verwonderd te hebben over de verschrikkingen die in die tijd plaats hebben gevonden. Eenieder doet dat op zijn eigen manier. Dat blijkt wél duidelijk uit de inhoud van deze bundel. Met bijdragen van onder meer Anil Ramdas, Rudy Bedacht, Remy Jungerman en Rihana Jamaludin, om maar wat Surinaamse auteurs in deze bundel te noemen.
Lucia Nankoe & Jules Rijssen (samenstelling): De slaaf vliegt weg. Beeldvorming over slavernij in de kunsten. Arnhem: LM Publishers, 2013. ISBN 978-94-6022-274-0
Bedacht = Leefmans, Lichtveld = Camus
 |
| Rudi Bedacht? Nee, John Leefmans |
Het blijft toch moeilijk: stond er in het programma van Surinaamse klassieke muziek in september van afgelopen jaar een foto van Albert Camus bij de componist Lou Lichtveld (Albert Helman), wie nu de site opent van de “Educatieve boekhandel Titri” in Paramaribo (klik hier), ziet de foto hier rechts. Volgens de nieuwe boekhandel is dat Rudi Ronald Bedacht, beter bekend als de dichter Corly Verlooghen. Maar wij weten met 100 % zekerheid dat het om John Leefmans gaat.
Vanwaar toch dit soort vergissingen? Gemakzucht, mijnheer! Wie op Google de naam Albert Helman intikt en zoekt op “Afbeeldingen” of “Images” ziet al dirtect op de tweede rij een foto afkomstig van romenu.skynetblogs.be waarop Albert Camus met sigaret in de mondhoek te zien is. Had de dienstdoende programmaschrijver even doorgeklikt, dan had die onmiddellijk ontdekt dat het om een site met berichen over allerlei auteurs gaat, eerst over Camus, later, verder naar onderen gescrold, ook over Albert Helman.
 |
| Lou Lichtveld? Nee, Albert Camus |
Zelfde gemakzuchtsfout bij Bedacht: wie op Google Corly Verlooghen intikt, vindt direct als derde foto een opname van John Leefmans, afkomstig van deze blogspot, Caraïbisch Uitzicht. Die kleurenfoto is zwartwit gemaakt en door Titri op zijn site geplant. Ook hier had even doorklikken naar deze site direct elk misverstand uit de weg geruimd.
RSS
Facebook
Twitter
