blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: verhaal

Julawai/De strijd tussen goed en kwaad

Uit het Karaïbs herverteld door Nardo Aluma(n)

Op een dag gingen Julawai, zijn vrouw en hun kinderen voor een paar dagen naar familie en vrienden verder de rivier op. Volgens zeggen woonden Julawai en zijn gezin even voorbij het dorp Bigiston aan de Marowijnerivier. Vroeger was het de gewoonte dat men van zulke tochten gebruik maakte om voedsel te vergaren voor de komende tijd. Julawai nam dus zijn pijl en boog en hengelstokken mee.

read on…

Kevin Headley – ik zie je

Ze loopt heupwiegend het restaurant binnen, stopt bij de ingang en kijkt om zich heen in de ruimte. De Cubaanse eetplek is verlicht met kleine lampjes. Aan de muren hangen verschillende type schilderijen. Een paar abstract, andere realistische portretten van mensen. Er zijn ook enkele zwart-witte foto’s van karakteristieke plekken in Cuba. De muren zijn afgemaakt met strohoeden en slingers van verschillende kleuren.

read on…

Kevin Headley – De wachter

“Ben je er klaar voor?” vraagt het hoofd van de school in Coronie aan Jerry, de nieuwe bewakingsmedewerker van de instelling. Jerry kijkt hem aan en zegt na enige aarzeling: “Yes, yes’.  

read on…

Kevin Headley – Juf Jenny

Hij kijkt in haar bruine ogen. Daarna naar haar rode volle lippen. Hoe die bewegen wanneer ze praat. Daarna weer in haar ogen. Haar neusvleugels bewegen lichtjes als ze na enkele zinnen even ademhaalt. Ze gaat daarna flink door met praten.

read on…

Ik heb geen adres en mijn moeder hoort me niet

‘Om nooit meer weg te gaan.’ Astrid H. Roemer had het willen zeggen, maar ze hield zich in. Als een landgenoot die leeft vanuit een drielandenpunt. Suriname. Nederland. Ergens anders. Er is terugkeren en er is thuiskomen.

read on…

De missie

door Kevin Headley

Het staren naar het plafond werkt rustgevend voor hem. Hij ziet hoe het langzaam wordt verlicht door de opkomende zon. Hij voelt zich kalm. Geen stress. Hij is de rust zelve. Het geschreeuw van Björn, zijn acht maanden oude zoontje trekt hem uit zijn ‘happy place’. De kleine wil zeker verschoond worden.

read on…

Kevin Headley – De proef

De mannen van het dorp hebben dagen vooraf de mieren verzameld in het bos. Tientallen van die grote zwarte wezens. Ze worden “yuku’s genoemd. Wanneer ze je bijten, voelt het aan alsof een hete brandnetel je lichaam doorboort.

read on…

Julien Ignacio – Wormgat

In de nacht van 30 mei 2005 werd Natalee Holloway voor het laatst gezien bij Carlos ‘n Charlie, een bardancing in Oranjestad, Aruba. Bijna zeven jaar later werd ze officieel doodverklaard. Haar lichaam is nooit teruggevonden. De verdwijning van Holloway. Hoe haar moeder Beth om moet gaan met niet weten wat er precies met haar kind is gebeurd. Deze twee elementen vormden samen de kiem voor Wormgat, een kort verhaal over het ondenkbare een plek geven.

read on…

Taxi

door Kevin Headley

Ze was al wakker voordat de haan van de achterburen had gekraaid. Ze keek of alle spullen in haar rugtas zaten. Haar studieboeken. Schriften. Schrijfgerei. Alles was er. Mooi. Ze maakte haar bed op en legde daarna er een rood poloshirt, blauwe skinny jeans en zwart satijnen ondergoed op. Ze ging snel douchen want ze had een drukke dag voor de boeg. Eerst moest ze om zeven uur op school zijn en ze bleef er tot tweeën. Vervolgens had ze een uur vrij voordat ze naar haar bijbaan in de bediening moest bij ‘t Vat.

read on…

Kerst in Suriname

door Chris Polanen

Als kind in Suriname geloofde ik dat mijn opa’s geest terugkeerde om afscheid te nemen van mijn oma en dat je ‘s nachts een jong gestorven bruid op straat tegen kon komen of de geest van een lang geleden vermoorde gouverneur op een wit paard. En als je pech had, de echt gevaarlijke: de yorka’s, leba’s en bakru’s. Een ontmoeting met een van hen kon je dood betekenen, dat wist iedereen.

read on…

Schaduwspel

door Kevin Headley

Als ze doen wat ik zeg kunnen mooie dingen gebeuren. Ze moeten zich helemaal aan mij overlaten. Dan krijg je een fantastisch spektakel.

read on…

De kleermaker

door Kevin Headley

Met bevende vingers probeert hij een stuk garen door een naald te rijgen. Het gaat niet. Hij neemt een twintig seconden pauze. Hij zucht en probeert het weer. Zweetdruppels dalen af van zijn dunne haardos op zijn hoofd naar beneden, glijden over de rimpels van zijn voorhoofd en vallen op de houten tafel waar zijn ellebogen op steunen. Het lukt weer niet.

read on…
  • RSS
  • Facebook
  • Twitter