blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Verduin Lodewijk

Michael Tedja schrijft een roman als een schotschrift

Michael Tedja vecht in Het diagonale instituut voor zijn stem, die zoveel meer is dan ‘zwart’

door Lodewijk Verduin

Michael Tedja geniet vooral bekendheid als beeldend kunstenaar, maar werkt intussen ook aan een literair oeuvre. In Het diagonale instituut reflecteert hij op de verwevenheid van zijn twee “maakpraktijken”. Hij schrijft: “In een tijd waarin de meeste kunst gedegradeerd is tot een folkloristisch wegwerpartikel en een bestempeld cultureel product, en een tijd waarin sommige hedendaagse kunstenaars zich gedragen als muizen in de val, ontwikkel ik mijn ideeën buiten mijn eigen grenzen.”

read on…

Oda Blinder, uit de schaduw 4

door Klaas de Groot       

Op 11 oktober 2020 kwam een kleine verzameling met werk van de Curaçaose dichteres Oda Blinder in mijn bezit. Onder de schuilnaam Oda Blinder schreef Maria Yolanda Corsen (Curaçao 10 november1918 – 30 juli 969) de gedichten die werden gepubliceerd in de bundels “brieven van een curaçaose blinde”, Heerlen 1968, uitgeverij Winants, Incognito, Rotterdam 1973 (Flamboyant, later In de Knipscheer). Die poëzie werd in 1981, herzien en aangevuld, uitgegeven door Meulenhoff in Amsterdam onder de titel Verzamelde stilte.

read on…

Winkelwagentje

door Lodewijk Verduin

Nogmaals Helman. In 2017 volgde ik bij Michiel van Kempen, bijzonder hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam, een vak over Caribische letterkunde. Het was een van de hoogtepunten van mijn studie, mede omdat Van Kempen zo’n geweldig enthousiasmerende docent is.

read on…

Tussen dood en leven

door Lodewijk Verduin

Een vader zoekt zijn zoon. Hij treft een lege kinderkamer aan en verliest zich in wat hij ziet: ‘Vanaf de overloop, door de openstaande deur, zag ik je judobeker staan op de vensterbank. In je kamer zakte ik neer in de draaistoel voor je bureau. Een voor een trok ik de lades open. Ik bestudeerde je plakboek met dinoplaatjes, je verzamelingen zeeschelpen. Tevreden stelde ik vast dat je niet zomaar wat deed. Je plakboek was compleet. Je werkte precies. Sorteerde op kleur en vorm.’ Met een tedere blik beziet de vader de spullen van zijn zoon; hij ontwaart de potentie die achter kinderlijke bezigheden schuilgaat, en bemerkt hoe een levenspad zich langzaam begint af te tekenen.

read on…

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter