Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Uphoff Manon
Optimistische Woede
Op 25 september 2022 presenteert schrijverscollectief Fixdit het manifest Optimistische Woede (Uitgeverij De Geus) in Theater aan het Spui in Den Haag.
read on…De minister van Cultuur heeft een blinde vlek voor vrouwelijke auteurs. Hoe is het mogelijk?
Hoe is het mogelijk? Enerzijds het geweldig heuglijke feit dat Marieke Lucas Rijneveld de International Bookerprize krijgt toegekend, en anderzijds een minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap die in HP/De Tijd enkel witte mannen tot haar favorieten van de Nederlandse literatuur rekent, omdat ze „kiest voor de mooiste boeken en niet voor de persoon die het geschreven heeft”.
read on…Read my World 2014: Literatuur uit de Caraïben
Het programma is rond, de site online en de kaartverkoop van start: Read My World is er klaar voor. Op 12, 13 en 14 september presenteert hét internationale literatuurfestival van Amsterdam de poëzie en verhalen van de Caraïben. Voorbij de waan van de dag onderzoekt het festival de grens tussen literatuur en journalistiek, tussen hier en daar – en vestigt de aandacht op alles ertussen. Drie curatoren uit de regio nemen je mee op avontuur door het vaak onbekende Caraïbische literaire landschap. Maak kennis met de talentvolle schrijvers, uitgesproken dichters en prikkelende spoken word-artiesten die zij selecteerden in Jamaica, Guyana, Suriname, Saint Lucia, Barbados, Trinidad & Tobago en Haïti. read on…
Herdenking Anil Ramdas
door Annemiek Onstenk
Met een witte kaars, een sigaret en een glaasje water onder zijn portret stond een volle Balie op 2 maart stil bij het leven en werk van de onlangs overleden Anil Ramdas. Vrienden en collega’s organiseerden een herdenking voor de journalist, schrijver, programmamaker, Hindoe van stand en nog veel meer. Een maatschappelijk afscheid dat ergens over ging, een bloemlezing van zijn werk, met o.a. een voordracht van Ramdas’ Brief aan mijn jongere ik uit 2006 door Roger Goudsmit, fragmenten van zijn talkshows Het Blauwe Licht en ZOZ en een bespreking van zijn laatste boek Badal. Behalve erudiet (‘Peter van Ingen had in Zomergasten waar Anil te gast was, moeite om hem bij te benen.’) was Ramdas een geëngageerde, soms zelfs woedende presentator, die de teloorgang van tolerant Nederland nauwelijks kon verdragen. Ook andere tegenstrijdigheden passeerden de revue. Zo maakte hij stijl tot motto van zijn werk en hield hij een beschavingsideaal hoog, maar zette PVV-stemmers weg als ‘white trash’.
Ramdas bleek (voor mij), naast alles wat hij al deed, ook een wegbereider te zijn geweest voor de Bollywood-film in Nederland.
Het eerbetoon was inhoudelijk voorbereid door onder andere presentator Pieter Hilhorst, met medewerking van Amar Soekhlal, Usha Marhé, Stephan Sanders, Sjoerd de Jong, Mohammed Benzakour, Chris Keulemans, Manon Uphoff, Asis Aynan, Sadik Harchaoui en zang van Denise Jannah.
Eigenlijk was de herdenking een ouderwets goed en geestelijk voedzaam avondje Balie. Bedankt!
[van de blogspot van Annemiek Onstenk, 3 maart 2012]
Voor een indringend gesprek van Stephan Sanders met Anil Ramdas bij de OBA klik hier.
Badal: de verandering van Anil Ramdas?
door Stuart Rahan
“Ik zou Badal lezen als een gewone fictieve roman”, zegt schrijver en essayist Anil Ramdas over zijn nieuwste boek en eerste roman Badal. De titel verwijst naar de hoofdpersoon in het boek, Harry Badal, die het evenbeeld is van de schrijver: als jonge hindostaanse student naar Nederland geëmigreerd, raakt in conflict met de overheid over zijn proefschrift inzake asielprocedures, journalist, essayist, presentator met het enige verschil dat Harry Badal nog voor hij zijn opdracht voltooid zelfmoord pleegt door in de zee te lopen.
‘… Een belangrijk essay. Belangrijker dan mijn laatste belangrijke essay, je weet wel, over waarom er geen allochtonen voorkomen in de Nederlandse literatuur. Maar dit keer ga ik een stap verder. Dit keer gaat het over white trash.’
Anil Ramdas tijdens zijn presentatie (foto @ Stuart Rahan)
De silhouet op de kaft van het boek is van Anil Ramdas, de inhoud biografisch met het enige verschil dat Badal verzuipt in de zee bij Zandvoort maar dat de schrijver nog leeft en misschien nog verzuipt in zijn eigen alcoholisch gedrag. Badal, betekent in het Hindi ‘verandering’ wat ook kan duiden op de grote verandering in het leven van Anil Ramdas, die zijn alcoholisme de baas probeert te zijn.
Zelfdestructie
“Wat bezielt hem om zo’n ontluisterend zelfbeeld te publiceren. Het is alleen te verklaren als een neiging tot zelfdestructie die alcoholisten eigen is”, reageert schrijfster Manon Uphoff in een inleiding bij de presentatie van het boek donderdag. Uphoff noemt Badal politiek en maatschappelijk betrokken maar vindt het boek tegelijkertijd een genadeloos zelfportret. “Ik vrees niet zozeer het engagement in de roman maar meer de manier waarop het gelezen wordt.” Dat de hoofdpersoon en de schrijver in wezen bijna alles met elkaar gemeen hebben en het gevaar bestaat dat de een niet van de ander te onderscheiden is, ziet Thomas Vaessens, hoogleraar Moderne letterkunde aan de universiteit van Amsterdam, als reden voor literaire connaisseurs om de roman met de grond gelijk te maken. “Ik denk inderdaad dat er critici zullen zijn die Badal de slechtste of misschien zelfs in het geheel geen roman vinden. Er zal geklaagd worden over de vele essayistische passages, en over Badals vele collegeachtige monologen over uiteenlopende onderwerpen als imperialisme, Apartheid en journalistieke popmuziek die de lezer ondergaat.” Wie zit daar op te wachten in een wereld waar de snelheid waarmee de ene gebeurtenis de andere opvolgt, weinig ruimte laat voor de lezer die een roman ter ontspanning tot zich neemt en niet de confrontatie met zichzelf wilt aangaan? Beide inleiders zijn het er wel met elkaar over eens dat het boek boeiend geschreven is. Vaessens noemt het zelfs een prikkelende roman.
Badal is een zwart hoofdpersonage dat een eigenzinnige kritische betrokken positie inneemt wat in veel maatschappijkritische boeken door een blank personage wordt ingevuld als te zijn de standaardmening. “…Kijk, er is veel onderzoek gedaan naar allochtonen, vooral naar Marokkanen. Blanken worden neergezet als slachtoffers die hun mooie arbeidersbuurten in verval zien raken door toedoen van allochtonen. Maar naar white trash wordt niet gekeken.”
Nu wordt met bijzondere belangstelling de white trash onder een vergrootglas geplaatst door Badal die ontdekt dat er in het Nederlands geen goed woord is voor blank uitschot, behalve tokkies.
[uit de Ware Tijd, 04/04/2011]
Zie ook de reactie van Manon Uphoff! – red.
Dag van het Literatuuronderwijs over verhouding tussen literatuur en werkelijkheid
door Johan Eeckhout
De Dag van het Literatuuronderwijs, het tweejaarlijks symposium voor iedereen die zich bezighoudt met literatuureducatie (docenten Nederlands, docenten moderne vreemde talen en professioneel geïnteresseerden), vindt dit jaar plaats op 2 december in De Doelen te Rotterdam. Organisator Passionate Bulkboek voorziet een ruim aanbod lezingen, workshops en presentaties met de medewerking van auteurs als Adriaan van Dis, Edward van de Vendel, Manon Uphoff, Christophe Vekeman en Franca Treur.
Hamvraag dit jaar is hoe literatuur en werkelijkheid zich tot elkaar verhouden. Vanuit de vaststelling dat waargebeurde verhalen bij jongeren mateloos populair zijn, wordt bekeken hoe het literatuuronderwijs hiermee om kan gaan. De organisatoren opperen dat het onderwijs een grote bijdrage kan leveren tot het nuanceren van het absoluut waarheidsbegrip en reiken rond dit thema lezingen en debatten aan. Specialisten uit diverse vakgebieden zoals Jef Van Gool (
Literatuurplein), Dirk Leyman (De papieren man), Coen Pepelenbos (docent letterkunde), Piet Calis (literatuurhistoricus) en Dick Schram (bijzondere leerstoel Leesgedrag aan de VU) stellen verder in diverse sessies materiaal voor dat het literatuuronderwijs kan verrijken.
Tijdens de Dag van het Literatuuronderwijs wordt ook het nieuwe Handboek Literatuuronderwijs 2010-2011 verdeeld; het bevat columns en artikelen van deskundigen uit de wereld van de literatuur, het onderwijs en de kunsten. Het gebeuren wordt afgesloten met een plenair moment waarop Ramsey Nasr, nu halverwege zijn ambt als Dichter des Vaderlands, met Pieter Steinz over die afgelopen periode van gedachten wisselt.
RSS
Facebook
Twitter
