Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: uitgeverij
door Quito NicolaasHet aanbod van romans in de boekwinkels c.q. de verscheidenheid daarvan en het uitgeefbeleid van uitgeverijen zegt veel over de heersende cultuur en leesklimaat van een land. Als we naar de lijst van top 100 meest verkochte boeken in 2009 kijken, dan valt meteen op dat de vertaalde werken van Stieg Larssen, Tatiana de Rosnay en Dan Brown de best verkochte boeken zijn. Op een goede vierde en vijfde plaats heb je dan Het diner van Herman Koch en De verbouwing van Saskia Noort. De laatste jaren wordt de Nederlandse boekenmarkt steeds meer overspoeld met vertalingen, misschien dat de vertaalrechten goedkoper zijn dan het uitgeven van een roman van eigen bodem. De werken van Helen van Rooyen, Simone van der Vlugt en Esther Verhoef halen nog net de top 20. Van de roman Het diner weten we dat het de NS publieksprijs 2009 had gewonnen en dat van Saskia Noort haar romans met duizenden worden verkocht.
Het uitgeven is moeilijker en leuker geworden
door Wim Danhof
In wat voor een wereld is de uitgever anno 2010 verzeild geraakt? Het vak is in ieder geval veel, maar dan ook veel complexer geworden. Maar leuker is het daarmee ook.
Geen trend is in de mediawereld zo snel en zo massaal opgekomen als die van het mobiele mediagebruik. Smartphones en nu ook tablets mogen zich wereldwijd verheugen in een exploderend gebruik. Uitgevers hebben de trend massaal omarmd, want waar de consument informatie wil consumeren, daar wil de uitgever informatie uitgeven. Helaas staat het businessmodelprobleem nog recht overeind. Want hoe gaan die uitgevers online eindelijk eens serieus geld verdienen? Via apps? Naar het zich laat aanzien wat gemakkelijker dan via het open internet, dat wordt geassocieerd met ‘gratis’. Maar staat het al in enige verhouding tot de inkomsten uit informatie op papier? Door de bank genomen niet. En dus moeten uitgevers aan papier vasthouden en in online investeren. Een moeizame combinatie, want diezelfde inkomsten uit papieren media slinken aan zowel de lezers- als adverteerderskant. Dat beperkt weer de investeringsruimte voor online vernieuwing…
Het moderne uitgeven vergt gegeven al deze problemen veel meer managementvaardigheden en gogme dan voorheen. Men moet subtiel schakelen tussen een hele set parameters; er moet ook volop worden geïnvesteerd in de veranderende competenties die worden verlangd van onder meer redacteuren, opmakers en media-adviseurs (advertentieverkopers). Redacteuren moeten video-interviews kunnen produceren, want beeld wordt in de mobiele media leidend boven tekst. Opmaken voor een iPad of een Samsung Galaxy is veel complexer dan opmaken voor papier. Audio en video worden immers toegevoegd aan tekst en beeld. Hoe creëer je dan toch nog herkenbare artikelen met een duidelijke navigatie? Dat vergt een hoger niveau van degenen die tijdschriften, kranten en wie weet ook boeken vormgeven voor tablets. En wat betreft de media-adviseurs: zij moeten nu eens echt gaan denken vanuit de adverteerder en zich werkelijk verdiepen in diens wereld en diens behoeften.
Het is aan het management van de uitgeverijen om ervoor te zorgen dat al deze soorten professionals derhalve worden toegerust met de kennis en vaardigheden om in dat snel veranderende medialandschap te excelleren. Dat vergt dus nog meer investeringen, namelijk in training en ondersteunende hardware en software.
Het zal duidelijk zijn: de nieuwe media hebben de informatieconsumptie veel dynamischer en leuker gemaakt, maar het leven voor uitgevers is er dus ontegenzeggelijk moeilijker door geworden. Vroeger stroomde het geld voor velen haast vanzelf binnen, nu moeten uitgevers alle registers open trekken.
Maar voordat ik in mijn eigen azijnbad verzuip: kansen zijn er natuurlijk zat. Uitgevers die beschikken over sterke merken en daaraan verbonden communities beschikken over de autoriteit waaraan consumenten en adverteerders steeds meer behoefte zullen krijgen. Zij zullen in de uitdijende informatiejungle van het internet of in de wirwar van social media een groeiende behoefte krijgen aan de ordenende functie van een uitgever. Dat levert immers tijdwinst en gemak op, en daarvoor zal men in toenemende mate willen betalen. Zelfs online, vooral als ook dat online betalen binnenkort uiterst gemakkelijk, ja intuïtief, wordt gemaakt.
[overgenomen uit Nederlands MediaNieuws]
Allochtone uitgeverij Beefcake Publishing neemt nieuwe start
Een uitgeverij die vooral allochtoon literair talent een duw in de rug wil geven, dat was het opzet van het eind vorig jaar in Vlaanderen opgerichte Beefcake Publishing. Initiatiefnemer Inan Akbas, programmamedewerker bij de VRT, had steile ambities. Maar was het meer dan een veredelde uitgeverij in eigen beheer? De eerste uitgave was zijn eigen roman De Nullen.
[Lees hier verder]
Ralicon geeft 30e boek uit
door Rihana Jamaludin
Uitgeverij in Suriname
Voor uitgeverijen in Suriname is het hard timmeren aan de weg. Gebrek aan middelen, aan kapitaal en valuta, aan distributiesystemen en zelfs aan kopers, ontmoedigen ondernemende schrijvers echter niet. De meeste schrijvers geven in eigen beheer uit en in sommige gevallen richt een schrijver zelf een uitgeverij op, om vooral het eigen werk te kunnen publiceren. Zo zijn er Publishing Services Suriname (start 1989) van Ismene Krishnadath en van Gerrit Barron de uitgeverijen Sorava (vanaf 1983) en later Afaka (1999).
Sinds eind 1999 is daar uitgeverij Ralicon van Robby Parabirsing (Rappa) bijgekomen. Naast enkele titels van schrijver Rappa zelf, heeft Ralicon voornamelijk werk van nieuwe auteurs in het fonds. De Ralicon Collectie bestaat uit boeken van uiteenlopende aard, zoals romans, short story’s, poëzie, jeugd- en kinderboeken, en werken met een culturele of geschiedkundige invalshoek. Ondanks alle tegenwind heeft Ralicon lezers in Suriname en Nederland weten te bereiken en is inmiddels aan de dertigste uitgave toe. Het wordt een jubileumboek, getiteld 41 Spontane reacties op het gedicht ´Recreëren te Domburg`.
Rappa
Robby Parabirsing is docent Nederlands en bekend als schrijver en columnist onder het pseudoniem Rappa. Hij is verder secretaris van de Schrijversgroep ´77. Ook beheert hij al jaren een thuisbibliotheek, waar men terecht kan voor ontspanningslectuur, maar waarvan vooral scholieren uit de examenklassen gebruik maken om boeken voor hun literatuurlijst te lenen. Zodoende biedt Rappa een extra studieservice, geen onnodige luxe in Suriname.
Duizendpoot Parabirsing is ook directeur van uitgeverij Ralicon in Paramaribo. Bij Ralicon kunnen vooral aankomende schrijvers terecht; hun manuscript wordt er geredigeerd en waar nodig samen met de auteur bewerkt. Volgens het systeem van ‘Printing On Demand’ kan het werk dan in kleine oplagen uitgegeven worden, ideaal voor het kleine lezerspubliek in Suriname.
30e uitgave
Dit najaar komt bij Ralicon het 30e boek uit, een jubileumboek waarvan de basis gelegd werd, toen leden van de Schrijversgroep ´77 spontaan reageerden op het gedicht ‘Recreëren te Domburg’ van Alphons Levens. De reacties, die via e-mail binnen de Schrijversgroep circuleerden, bleken zo divers, kritisch, humoristisch, maar ook leerrijk, dat uitgeverij Ralicon besloot om deze in overleg met de leden en met Alphons Levens uit te geven. Het geheel is zodoende een gezamenlijke ode geworden aan het schrijven als vak.
Terugblik
Na ruim tien jaar Ralicon en dertig boeken later, is het tijd voor een terugblik en een gesprek met Robby Parabirsing. Het eerste boek van Ralicon kwam in november 1999 uit, Oompie Sem Kleuters van Orlando Emanuels, een verzameling gevatte kinderuitspraken.
Hoe kwam Rappa op het idee van Ralicon?
‘Al jaren was ik bezig met het corrigeren, screenen en bewerken van uiteenlopende manuscripten. Vaak kwam dan van de schrijvers de vraag of ik hen niet kon helpen bij het uitgeven. Maar dat stuitte op het probleem van de financiering. Een drukker gaat z´n machines niet in werking zetten voor 100 exemplaren. Hij drukt minstens 500. Maar waar ga je in Suriname in een jaar tijd 500 boeken kwijtraken?’
Er waren op dat moment al meerdere uitgeverijen in Suriname, maar de meeste kwamen en gingen, vooral vanwege de hoge drukkosten en de kleine afzetmarkt. En voor de Nederlandse markt waren de Surinaamse werken niet aantrekkelijk. Toen de technische mogelijkheid van Printing on Demand (POD) zijn intrede deed, werd het mogelijk kleine oplagen op de markt te brengen. Samen met het bedrijf Office World heeft Ralicon aan de wieg gestaan van POD-publicaties in Suriname.
Ralicon
De naam Ralicon is samengesteld uit een afkorting van de woorden RAppa’s LIteratuur CONsultancy. Onder Ralicon vallen ook activiteiten zoals tekstredactie voor afstudeerscripties van universiteitsstudenten, van manuscripten voor andere uitgeverijen en divers ander tekstwerk. Ralicon is een eenmanszaak, maar de technische onderdelen als lay-out en omslagontwerp worden uitbesteed. Wat is Ralicons best verkochte boek? Dit blijkt een gedeelde eerste plaats voor drie uitgaven: de roman De vlek uit het verleden van Rappa, en in het genre cultuur August, een bonoeman van Juliën Zaalman en de bundel vertellingen Vreemde dingen uit Mariënburg van Ronald Haselhoef.
De voorkeur van de uitgever zelf, gaat uit naar waar gebeurde verhalen uit het verleden van Suriname, met veel tot de verbeelding sprekende anekdotes.
Op de vraag of Ralicon wel eens een manuscript weigerde, is het antwoord: ‘Ja, dat ging toen over een bundeling van e-mails tussen mensen met allerlei extreme seksuele voorkeuren. Andere manuscripten vereisten heel wat werk om ze ‘up te graden’ en de aanbieders wilden de tijd daarvoor niet uittrekken. Ik doe veel werk in mijn vrije tijd, als een soort sociale steun, maar die vrije tijd is soms zo beperkt, dat zulke manuscripten bleven liggen. Ook zijn er wel redelijke manuscripten die halverwege de bewerking bleven liggen, omdat de aanbieder dacht dat ik de rest van het werk ‘fu soso’ (voor niets) zou doen. Meestal bewerk ik één hoofdstuk als voorbeeld en als de aanbieder dan zegt: “Ja, dat is wat ik wil, gaat u maar door”, dan moet er wel wat over de brug komen. Ik moet toch ook surviven en ik lever kwaliteit. Dat is o.a. gebleken bij Ter dood veroordeeld van John de Bye, de derde uitgave van Ralicon, die in Nederland zowat ongewijzigd is heruitgegeven bij uitgeverij Conserve.’
Crisis
Hoe ging het tijdens de crisisjaren met Ralicon? Werden er wel boeken uitgegeven?
‘Het systeem is juist ontstaan als antwoord op de crisisjaren (1991 – 1997), toen we een hyperinflatie kenden. Omdat het Surinaamse geld toen dagelijks in waarde daalde, ontstond er een groot verschil tussen de eerste prijscalculatie van de drukker en de uiteindelijke afrekening bij het drukken van het boek, weken later.
Ook berekenden de drukkers hun kosten in US dollars of in de toen geldende Nf. Bij afrekening werden dan liefst dollars of Nederlandse guldens gevraagd, want dan kon de drukker daarmee direct weer z’n importen betalen. In deze periode was het zowat onmogelijk om boeken uit te geven, of je moest over harde valuta beschikken.
Vandaar dat Ralicon na deze periode stapje voor stapje begon met uitgeven, in kleine oplagen, dankzij het POD-systeem. Je kostprijs per boek is wel wat hoger dan bij de drukker, maar je kunt bij wijze van spreken met vijf exemplaren beginnen en daarmee bestellingen binnenhalen. Loopt de afzet terug, dan print je minder. Bij de drukker zat je gelijk met minstens 500 exemplaren en een af te lossen schuld in je maag, en dan nog wel in een kleine markt met een fragiele koersstabiliteit, waar boeken echt niet behoren tot de eerste levensbehoeften.’
Toekomst
Is de situatie nu verbeterd voor uitgeverijen in Suriname?
‘Wat betreft stabiliteit van de koersen is de situatie nu wel verbeterd. Verder is daardoor ook een grotere koopkracht dan tijdens de crisisjaren, maar die wordt voor het merendeel consumptief besteed.
Uit de jaarlijkse activiteiten van het Kinderboekenfestival blijkt wel duidelijk dat er onder de jeugd, vooral in de gebieden buiten de stedelijke vestigingen, een enorme leeshonger is. Deze honger wordt echter voornamelijk gestild met boekjes en boeken uit Nederland, veelal afgeschreven titels van Nederlandse bibliotheken. Dat is tenminste wat, maar ideaal is dat niet. Het Surinaamse kind vervreemdt daardoor eerder van zijn eigen omgeving en achtergronden, waardoor de band met het eigene, ondergeschikt wordt aan de betrokkenheid met Nederland en de Nederlandse cultuur. En dat maakt dat ons land met zoveel mogelijkheden, toch achterblijft in zijn ontwikkeling.
Uit de actie van Ismene Krishnadath om de boeken van Surinaamse auteurs naar de scholen toe te brengen en middels een bestellijst aan te bieden, blijkt dat er wel verkocht wordt als het boek naar de leerlingen toe gebracht wordt.’
41 Spontane reacties op het gedicht ‘Recreëren te Domburg’
Het 30e boek uit de Ralicon Collectie, getiteld 41 Spontane reacties op het gedicht ´Recreëren te Domburg` (72 blz.), verschijnt eind november in een beperkte oplage en zal in de boekhandels in Paramaribo verkrijgbaar zijn voor de prijs van 36 srd. (of 8 euro, excl.verzendkosten)
Voor de volledige Ralicon Collectie klik hier
Voor bestellingen van boeken en het aanbieden van manuscripten:
e-mail rappa.stripbieb@gmail.com of litap@cq-link.sr Tel: 00-597- 464725.
Ter herinnering aan Henny E. Coomans
Amsterdam, 9 juni 1929 – Bilthoven, 13 oktober 2010
Weduwnaar van Lucy Loff en Maritza Eustatia.
Officier in de Orde van Oranje-Nassau.
Drager van de Zilveren Anjer.
Voorzitter Stichting Libri Antilliani.
Bioloog – Papiamentu-propagandist – uitgever – onbaatzuchtig boekenuitdeler
Caribpublishing op congres Kinderbescherming
Caribpublishing is aanwezig bij het congres Kinderbescherming (19 en 20 november a.s.), georganiseerd door de Stichting Kinderbescherming Curaçao. Het congres vindt plaats onder de noemer Seksualiteit, seksuele opvoeding en seksueel misbruik. Caribpublishing zal op het congres aanwezig zijn met een stand en het aanbod aan boeken tonen op het gebied van opvoeding en hulpverlening.
Boeken in Suriname vaak beneden de maat?
door Ruth San A Jong
[Bezocht de discussieavond tijdens het literaire festival Wan tru puwema na wan skreki sani! in Paramaribo op vrijdag 4 november en schreef onderstaande impressie.]
Ruth San A Jong
Hoewel ik alleen het tweede deel van de discussie heb meegemaakt, vond ik het jammer dat de discussieleider de discussie niet in de juiste banen leidde. Er werd m.i. niet goed geluisterd naar elkaar (door zowel panel als publiek). Vragen werden gesteld die helemaal en alleen maar over de Surinaamse situatie gingen. En dan zaten de gasten erbij en keken ernaar. Ik had liever geluisterd naar de ervaringen met die meertaligheid van Curaçao en België, dan praten over beïnvloeding van Nederlandse fondsen en het wel of niet verkopen van Surinaamse kinderboeken! En wel of niet opgenomen zijn in de literaire canon in Suriname. Het ministerie (curriculumontwikkeling) heeft wel degelijk een literaire canon, alleen zijn er HEEL weinig boeken van de nieuwe generatie auteurs in opgenomen.
Waarom? Vanwege de literaire eisen waaraan de boeken niet voldoen. En daar is met geen woord over gerept. Wat is de thematiek die kinderen van nu boeit? Zijn de verhalen spannend genoeg? Hoe zit het met de illustraties en vormgeving? Waarom grijpen kinderen niet naar de Surinaamse boeken en wel naar de buitenlandse? Laten we onszelf niet voor de gek houden: je vult geen bibliotheek met alleen Surinaamse boeken, en willen kinderen alleen maar de bekende verhalen horen?
Het is misleidend om steeds te zeggen dat Suriname overspoeld wordt met boekenschenkingen vanuit Nederland. Zijn we niet allen groot geworden met deze boeken? Er is wel degelijk verandering in beleid van schenkingen. Het Cultureel Centrum Suriname heeft haar collectie compleet veranderd met de steun van Ontwikkelingssamenwerking. De universiteitsbibliotheek heeft regelmatig afwijzingen van schenkingen uit privécollecties of bibliotheken die hen regelmatig benaderen. Men vraagt gericht en alle oude boeken die stamden uit de jaren zeventig zijn vervangen. Het is bekend dat er in Suriname veel boeken worden gelezen van niet-westerse auteurs. Heeft men ook niet door dat zoveel boeken over en geschreven door Surinaamse auteurs in Nederland worden gepubliceerd en dan hier terecht komen? Waarom worden de boeken die hier worden geproduceerd en geschreven minder gelezen? Omdat de originaliteit en de doorsnee thematiek ‘outdated’ is, omdat verhalen onrijp zijn. Waar zijn al de verrassende, vernieuwende ideeën? Geen wonder dat het ministerie van Onderwijs nog steeds de boeken van de vorige generatie op de lijst heeft; die zijn didactisch en literair verantwoord. Gaan we daarover ook een discussie hebben wat literair verantwoord is?
Astrid Roemer, Bea Vianen, Shrinivási, Leo Ferrier ˗ allen auteurs van de vorige generatie ˗ komen nog steeds voor op de verplichte lijsten. De enige namen die in de canon voorkomen zijn Cynthia McLeod, Clark Accord en Karin Amatmoekrim. Gaan jullie voorbij aan de in eigen beheer uitgegeven boeken die zo uit de laserprinter komen, gecorrigeerd door een taaljuf, met laminaat erom? De enige uitgever in Suriname, VACO Press, geeft geen fictie meer uit, om de simpele reden, dat het aanbod aan fictiemanuscripten niet voldoet aan de minimale conventies voor publiceren.
Is de oorzaak hiervan de meertaligheid? Ja, en ook! We praten allemaal Surinaams-Nederlands en schrijven ook zo. Als ik schrijf: ‘zak de tv’ gaat de juf er met een rode pen doorheen. Waarom is het fout? Omdat ik vanuit het Sranan ‘Saka a tv’ die vertaalslag in mijn hoofd heb gemaakt. Is er een Surinaamse taalwet die hier iets over zegt? NEE! Geen behoorlijk taalbeleid en eenduidigheid van wat Surinaams-Nederlands precies is en wat de regels van die taal, of minimale conventies zijn. Jammer nogmaals dat het verband tussen het geringe aantal boeken van Surinaamse auteurs in relatie tot wat literair verantwoord wordt geacht door het ministerie van Onderwijs niet zijn besproken. Meertaligheid speelt zeker een rol hier in. Op school blijven we het ABN hanteren, maar de spreektaal is Surinaams-Nederlands. En dat is de consequentie van die meertaligheid. Ik vind dat we verder moeten denken dan alleen maar gillen dat onze boeken niet worden gekocht door Surinamers. De overheid gaat pas meer doen als de boeken van hier de moeite waard zijn.
Nieuwe uitdagingen in uitgeversland
door Quito NicolaasHet aanbod van romans in de boekwinkels c.q. de verscheidenheid daarvan en het uitgeefbeleid van uitgeverijen zegt veel over de heersende cultuur en leesklimaat van een land. Als we naar de lijst van top 100 meest verkochte boeken in 2009 kijken, dan valt meteen op dat de vertaalde werken van Stieg Larssen, Tatiana de Rosnay en Dan Brown de best verkochte boeken zijn. Op een goede vierde en vijfde plaats heb je dan Het diner van Herman Koch en De verbouwing van Saskia Noort. De laatste jaren wordt de Nederlandse boekenmarkt steeds meer overspoeld met vertalingen, misschien dat de vertaalrechten goedkoper zijn dan het uitgeven van een roman van eigen bodem. De werken van Helen van Rooyen, Simone van der Vlugt en Esther Verhoef halen nog net de top 20. Van de roman Het diner weten we dat het de NS publieksprijs 2009 had gewonnen en dat van Saskia Noort haar romans met duizenden worden verkocht.
Wat ook opvallend is dat geen van onze migrantenschrijvers – met uitzondering van Kader Abdolah – de top 100 halen. Alleen Robert Vuijsje met zijn Alleen maar nette mensen heeft een goede score behaald. Literaire schrijvers als Arthur Japin halen met veel moeite de lijst van de 50 best verkochte boeken. Jan Siebelink met zijn Suezkade (nr. 89) heeft het succes van Knielen op een bed violen niet kunnen evenaren. Betekent dit de zachte dood van de Literatuur met hoofdletter L.? Het lijkt alsof Nederland leesmoe is van de bekende auteurs en op zoek gaat naar een andersoortige literatuur. Zijn uitgevers verkeerd bezig of kijkt men niet naar de praktijk? Is de verhaalstof van migranten- en Caribische schrijvers niet interessant meer? Boeit hun thematiek de doorsnee lezer niet langer? Wat is de oorzaak hiervan?
Sinds de komst van de Nederpop in de jaren ’80 is er een proces op gang gekomen dat men zich in Nederland naar binnen toe is gaan oriënteren. Dit werd aangevuld door de komst van o.a. tv-series als Zeg ‘ns AAA en de eerste soapseries op tv. Op literair vlak ging dit proces gepaard met de opkomst van een nieuwe generatie schrijvers als Connie Palmen, Joost Zwagerman, Adriaan van Dis, Arnon Grunberg en A.F.Th. van der Heijden. Het gevolg van deze draai was dat er zeker in het nieuwe millennium minder belangstelling bestond voor de literatuur uit de ex-kolonies Suriname, de Antillen en Aruba. Ook de Marokkaanse en Turkse schrijvers die in de jaren ’90 zo populair waren bij het publiek, hadden dit moeten ondergaan. Op zich een omgekeerd proces: de populatie migranten neemt toe, de arbeidsmarkt wordt kleurrijker, een kleine rol in de media c.q. radio en tv, terwijl hun rol in de literatuur afneemt. Hoogstwaarschijnlijk is dit laatste een verklaring voor de afnemende belangstelling en reden genoeg voor Abdelkader Benali en Clark Accord om met een eigen boekenprogramma op tv en een talkshow te komen.
Nu zit Kader Abdolah wel bij een uitgever – Uitgeverij de Geus – die veel geld investeert in de uitgegeven boeken. Uitgevers zitten in tijden van economische malaise, stijgende drukwerkkosten en dalende omzetcijfers met hun handen in het haar. Sommigen proberen de kosten te verlagen, door bijvoorbeeld de pr-kosten uit te besteden. Het zijn nog altijd de drukkosten, de vaste boekenprijzen en de boekhandelskorting die zwaar wegen voor een uitgever. Voor de lezer gelden nu eenmaal andere belangen dan nu door de uitgevers worden gehanteerd, en is een verklaring dat geen van de voornoemde gevestigde Nederlandse auteurs – met uitzondering van Tommy Wieringa – in de lijst van 2009 voorkomen. Men is kennelijk op zoek naar een nieuw soort literatuur, waarbij je niet iedere keer een woordenboek moet raadplegen. Met andere woorden is het voor de lezer van belang dat een boek gemakkelijk wegleest en hij/zij zich daarin kan herkennen.
De tweede vraag die zich voordoet is of uitgevers nog steeds bepaalde maatstaven dienen te hanteren, waardoor zij zich uit de markt prijzen. Of dat ze meer marktconform moeten gaan uitgeven? De traditionele boekhandels klagen nu al jaren van een dalende omzet. Een kijkje bij de AKO en Bruna boekhandels levert een ander assortiment op dat doorgaans wel goed verkoopt. Caribische schrijvers moeten zich gaan bezinnen hoe hun boodschap aan de man te brengen, opdat de Caribische literatuur aantrekkelijk blijft naast bijv. de Nederlandse- of Britse literatuur.
Er zijn verschillende wegen die leiden naar het Heilig Land der Literatuur. Het succes van een boek is afhankelijk van meerdere factoren tegelijk en vereist een goed samenspel tussen auteur, redacteur en uitgever.Een roman moet een uitnodiging zijn om gelezen te worden. Caribische schrijvers hebben nog altijd een verhaal dat interessant genoeg is om verteld te worden. Sommige auteurs proberen een thrillerelement in te bouwen, maar dit laatste blijkt niet voldoende te zijn. Anderen doen een gooi naar de actualiteit. Echter het gaat er niet langer om waarover je vertelt, maar hoe je dat vertelt. Een nieuwe uitdaging vormen de kleine uitgeverijen die met hun publicaties hoge ogen gooien. Jammer dat – ondanks dit een alternatief betekent voor o.a. een variatie qua aanbod en lagere boekenprijs – nog de deuren gesloten zijn voor deze uitgeverijen, die als kweekvijver kunnen dienen voor nieuw talent. De top 10 vertaalde romans bestaat, naast uitgeverij De Bezige Bij/Cargo, verder allemaal uit middengrote uitgeverijen met een klein fonds. Is hiermee ook het einde van de gevestigde uitgeverij aangekondigd?
Er zijn verschillende wegen die leiden naar het Heilig Land der Literatuur. Het succes van een boek is afhankelijk van meerdere factoren tegelijk en vereist een goed samenspel tussen auteur, redacteur en uitgever.Een roman moet een uitnodiging zijn om gelezen te worden. Caribische schrijvers hebben nog altijd een verhaal dat interessant genoeg is om verteld te worden. Sommige auteurs proberen een thrillerelement in te bouwen, maar dit laatste blijkt niet voldoende te zijn. Anderen doen een gooi naar de actualiteit. Echter het gaat er niet langer om waarover je vertelt, maar hoe je dat vertelt. Een nieuwe uitdaging vormen de kleine uitgeverijen die met hun publicaties hoge ogen gooien. Jammer dat – ondanks dit een alternatief betekent voor o.a. een variatie qua aanbod en lagere boekenprijs – nog de deuren gesloten zijn voor deze uitgeverijen, die als kweekvijver kunnen dienen voor nieuw talent. De top 10 vertaalde romans bestaat, naast uitgeverij De Bezige Bij/Cargo, verder allemaal uit middengrote uitgeverijen met een klein fonds. Is hiermee ook het einde van de gevestigde uitgeverij aangekondigd?
Wellicht moeten Nederlandse uitgeverijen hun activiteiten tot over de grens uitbreiden en zich niet langer beperken tot de lokale boekenmarkt. Een alternatief is het aangaan van joint-ventures met grotere uitgeverijen in het buitenland. De economische omstandigheden dicteren dit gewoon en elke uitgever moet een afweging maken wanneer hij in dat bootje stapt. Afgelopen tijd hebben we al gezien dat PCM, uitgever van gezaghebbende dagbladen in Nederland als de Volkskrant, NRC en Het Parool, overgenomen werd door de Belgische Persgroep. Tot deze groep behoren ook o.a. de uitgevers Meulenhoff, Arena, Bruna en Het Spectrum. Tussen al deze omwentelingen en technologische vernieuwingen in de uitgeef- en distributiewereld, blijkt dat lezers eerder geïnteresseerd zijn in het onbekende, avontuurlijke, ongrijpbare en in het buitenland afspelende verhaal.
Roman in 3 dagen 10.000 keer gedownload
Nog maar koud enkele dagen geleden – om precies te zijn: drie dagen geleden – maakte Aliefka Bijlsma
en haar uitgeverij Augustus bekend dat haar roman Mede Namens Mijn Vrouw gratis gedownload kon worden voor ebooks (zie het bericht hier). Wat blijkt: in drie dagen tijd is de roman 10.000 keer gedownload! Het zal duidelijk zijn dat dit gegeven veel discussies over de toekomst van het ebook beslecht. Wat de gevolgen ervan zullen zijn voor het papieren boek is nog niet helemaal te overzien. Maar dat er voor het Caraïbische boek, dat toch altijd met het kostbare distributieprobleem kampt van het transport over de Atlantische Oceaan, hier geweldige mogelijkheden liggen, moge duidelijk zijn.
Victor de Kok schrijft in de Volkskrant van 4 oktober j.l.:
Uitgeverij Augustus stelt het boek Namens mijn vrouw [sic] van Aliefka Bijlsma gratis beschikbaar als e-boek. De uitgever hoopt zo dat het boek, dat sinds juni in de winkels ligt, meer aandacht krijgt. Ook is het een experiment om te kijken of het gratis digitaal verstrekken van boeken de verkoop in boekhandels doet toenemen.
Van Namens mijn vrouw [sic2] zijn vooralsnog zo’n 1.100 papieren exemplaren verkocht. Rianne Blaakmeer, woordvoerder van Augustus, zegt vooral het boek nog eens onder de aandacht te willen brengen.
‘Het is een ontzettend goed boek waar wij als uitgever in geloven. Maar daarnaast is het ook een goede manier om eens te kijken hoe e-boeken leven onder de lezers. Hoeveel mensen downloaden het boek? Een soort marktonderzoek.’
Over de 1200
De teller stond gisteren na een paar uur al ruim over de 1.200 gedownloade exemplaren. Schrijfster Bijlsma kon haar geluk niet op. ‘Fantastisch! Dat wil je als schrijver, gelezen worden. En dat is heel moeilijk als je nog geen naam hebt in de literaire wereld. Nu verdien ik er misschien niets aan, maar het is een investering. Wie weet verkoopt een volgend boek straks beter.’
Volgens Erik Rigters van het bedrijf eBook.nl, dat samenwerkt met Augustus, worden e-boeken steeds belangrijker. ‘Het is een volgende stap in de ontdekking van uitgevers hoe ze digitaal boeken kunnen distribueren.
Papieren verkoop stimuleren
In de Verenigde Staten zagen wij dat het gratis verstrekken van e-boeken de papieren verkoop bij sommige boeken stimuleerde.’ De uitgeverij sluit niet uit dat ook boeken van andere schrijvers prominenter als e-boeken worden aangeboden, gratis of tegen een vergoeding. Blaakmeer: ‘Namens mijn vrouw wordt gretig gedownload. Het geeft aan dat er vraag is naar e-boeken. Nu afwachten of de verkoop van de papieren versie toeneemt.’
Aliefka Bijlsma stelt roman gratis ter beschikking van e-reader
Een primeur in Nederland! Uitgeverij Augustus en Aliefka Bijlsma stellen Bijlsma’s roman Mede Namens Mijn Vrouw vanaf vandaag gratis beschikbaar als eBook.
Iedereen die een ereader heeft (iPad, Kindle etc.) hoeft alleen op onderstaande link te klikken, daarna op mijn boekomslag en presto: het boek verschijnt in je digitale bibliotheek. Zonder gedoe met registraties of beveiligde bestanden. En net als met een fysiek boek, kan je het vrijelijk doorgeven. Doe dat dus vooral!
Waarom geven we mijn boek als eBook gratis weg? Ten eerste omdat het kan en omdat uitgever en auteur dat bijzonder vinden. Aliefka Bijlsma vindt het belangrijk dat zoveel mogelijk mensen mijn boek kunnen lezen.
Stuur dus dit mailtje door aan iedereen waarvan je weet of vermoedt dat ze een ereader hebben.
http://www.aliefka.com/mede-namens-mijn-vrouw/
http://www.ebook.nl/store/ebook_news.php?id=606
PS sterker nog: zelfs wie geen ereader heeft kan de roman digitaal lezen. Download in dat geval de software die op de site staat.
Nederland gastland op Beijing Boekenbeurs 2011
Nederland zal in 2011 gastland zijn op de boekenbeurs van Beijing, in omvang de 4e ter wereld. Deze week werd met de Chinese beursorganisatie daarover overeenstemming bereikt.
Het Nederlands Letterenfonds en voorheen het NLPVF zijn sinds zes jaar actief op de Chinese boekenmarkt. In die periode werden meer dan vijftig Nederlandse literaire werken vertaald en uitgebracht bij grote, gerenommeerde Chinese uitgeverijen. Meer dan veertig titels zijn in voorbereiding en zullen voorafgaand aan de boekenbeurs in september komend jaar worden gepresenteerd.
Zeer onlangs werden met de Yilin Press uit Nanjing besprekingen afgerond over de Chinese uitgave van De donkere kamer van Damocles en Nooit meer slapen. Daarnaast werden tijdens de beurs in Beijing afspraken gemaakt over de publicatie van onder meer Boven is het stil van Gerbrand Bakker, series prentenboeken van Annemarie van Haeringen en Rindert Kromhout, meerdere titels van Annie MG Schmidt, en de Dolfje Weerwolfje-boeken van Paul van Loon. Ook verschijnen binnenkort in Chinese vertaling verschillende non-fictieboeken, waaronder C.D. Barkman & H. De Vries, Een man van drie levens, een biografie van diplomaat, schrijver, geleerde Robert van Gulik, Herman Pleij, Van karmijn, purper en blauw, en Edith Velmans-Van Hessen, Het verhaal van Edith.
Het Nederlands Letterenfonds is al begonnen met de voorbereiding voor het komende jaar. Speciale aandacht zal er zijn voor kinder- & jeugdliteratuur, Vincent van Gogh, het werk Robert van Gulik en boeken over Nederlandse vormgeving en architectuur, in China gerespecteerd en gewild. De stand zal in samenspraak met het Fonds Beeldende Kunst Vormgeving en Bouwkunst worden ontworpen.
Ten minste 20 Nederlandse auteurs, illustratoren en vormgevers zullen in Beijing deelnemen aan publieke ontmoetingen met Chinese collega’s, lezingen en boekpresentaties. Nederlandse uitgevers zullen kennis kunnen nemen van de Chinese markt en belangrijke Chinese schrijvers leren kennen.
Uitwisseling staat centraal, zoals ook in het festival Café Amsterdam, dat het Nederlands Letterenfonds van 24 – 27 augustus jongstleden in het Dutch Culture Centre in Shanghai organiseerde met de schrijvers Anna Enquist, Margriet de Moor, Cees Nooteboom, Bi Feiyu, Wang Anyi en Chen Cun.
Taalunie financiert grensoverschrijdende beroepsstages voor letterenveld
bericht van de Nederlandse Taalunie
Nederlandse [en Surinaamse en Antilliaanse – toevoeging van de Werkgroep] uitgevers, bibliothecarissen, medewerkers van literaire organisaties en anderen die zich bezig houden met literatuur of leesbevordering kunnen binnenkort met een onkostenvergoeding van de Nederlandse Taalunie een beroepsstage lopen in Vlaanderen. De vergoeding is 200 euro per dag.
Deze regeling geldt omgekeerd óók voor Vlamingen die stage gaan lopen in Nederland. Gegadigden kunnen twee maal per jaar een plan indienen. De stagiairs kunnen een of twee weken lang professionele ervaring opdoen in een bedrijf dat vergelijkbaar is met het bedrijf waar ze vandaan komen. Dus wie in een Nederlandse boekwinkel werkt, zoekt een stageplek in een Vlaamse boekwinkel.
De bedoeling is een uitwisseling van ideeën en kennis tussen Nederland en Vlaanderen. De ervaring die de stagiair opdoet in het andere land moet behalve hem of haarzelf, ook de organisatie waar hij of zij in dienst is ten goede komen.
De regeling is uitdrukkelijk bedoeld voor mensen die beroepshalve bezig zijn in de praktijk van literaire boeken en leesbevordering. Vrijwilligers, studenten of wetenschappers kunnen geen aanspraak maken op de vergoeding.
Wie in aanmerking wil komen voor de beroepsstageregeling, moet daarvoor een goed beargumenteerd plan indienen. De Taalunie stelt een speciale commissie in die nagaat of ingediende plannen voldoende kansen bieden. De regeling gaat op 1 september in.
De Nederlandse Taalunie is een beleidsorganisatie waarin Nederland, Vlaanderen en Suriname samenwerken op het gebied van de Nederlandse taal en letteren en het onderwijs in en van het Nederlands. De Taalunie ziet het als haar opdracht om ervoor te zorgen dat alle Nederlandssprekenden hun taal op een doeltreffende manier kunnen gebruiken.
Manuscripta 2010
Manuscripta, de feestelijke opening van het Nederlandse boekenseizoen, beleeft zijn vierde editie, en wordt gehouden op zaterdagavond 4, zondag 5 en maandag 6 september aanstaande, wederom op het terrein van de Westergasfabriek in Amsterdam. Drie dagen lang is Manuscripta dé ontmoetingsplek voor het boekenvak (op zaterdagavond en zondag is ook het Nederlandse publiek welkom) en presenteren de Nederlandse uitgeverijen de vele titels die komend najaar gaan verschijnen.
De gebouwen van de Westergasfabriek zullen deze dagen zijn gevuld met bijna 250 boekpresentaties, podiumprogramma’s, interviews met bekende en debuterende auteurs, signeersessies, exclusieve previews van boekverfilmingen en bijzondere buitenacts. Meer dan 200 auteurs zijn aanwezig om op meer dan 18 podia hun nieuwe werk te presenteren. Op de stands presenteren meer dan honderd Nederlandse uitgevers hun nieuwe titels.
Klik hier voor de volledige programmering.
RSS
Facebook
Twitter
