300 jaar slavernijverleden werkt door in de belevingswereld van alle betrokkenen. Verhalen van voorouders, gepubliceerde... Lees verder →
Read my World 2014: Literatuur uit de Caraïben
Het programma is rond, de site online en de kaartverkoop van start: Read My World is er klaar voor. Op 12, 13 en 14 september presenteert hét internationale literatuurfestival van Amsterdam de poëzie en verhalen van de Caraïben. Voorbij de waan van de dag onderzoekt het festival de grens tussen literatuur en journalistiek, tussen hier en daar – en vestigt de aandacht op alles ertussen. Drie curatoren uit de regio nemen je mee op avontuur door het vaak onbekende Caraïbische literaire landschap. Maak kennis met de talentvolle schrijvers, uitgesproken dichters en prikkelende spoken word-artiesten die zij selecteerden in Jamaica, Guyana, Suriname, Saint Lucia, Barbados, Trinidad & Tobago en Haïti. read on…
Tot hier en verder
Binnenkort verschijnt van Michael Tedja de bundel Tot hier en verder.
Beeldend kunstenaar Michael Tedja heeft heus wel humor
door Haroon Ali
![]() |
Michael Tedja |
VICE: De expositie heet Snake. Wat heb jij met slangen?
Michael Tedja: In al mijn series zitten slangen. Een slang legt steeds zijn huid af; dat doe ik als kunstenaar ook. Ik schilder iets, laat het een maand staan en schilder er weer overheen. Bovendien heeft de slang allerlei connotaties, zowel in de Surinaamse als de westerse cultuur. De slang symboliseert daarnaast de band met mijn moeder, maar ik wil daar niet veel over kwijt. Ik beschrijf het liever in gedichten, dat is abstracter, metaforischer.
Ik las dat je op internetfora graag discussieert over verbanden tussen op het eerste oog onsamenhangende cijferreeksen.
Wat wil je daar over weten?
Waarom dat je bezighoudt.
Cijferreeksen zijn voor mij poëzie. Je stuurt een cijferreeks naar iemand op, een reeks die eerst chaotisch lijkt. Dan gaat hij op zoek naar de verbanden. Zo ontstaan er grafieken en tabellen. Ik vind dat interessant. Als ik geen kunstenaar was geweest, dan was ik wiskundige geworden.
In één schilderij breng je kunst in verband met modernisme, alcoholisme en kuddegedrag. Kan ik stellen dat het leggen van verbanden jouw drijfveer is?
Als kunstenaar is het belangrijk dat je meer kunt dan een mooi schilderij maken. Ik wil weten waarom een beeld mooi is, hoe het zich verhoudt tot de omgeving. Zo bouw ik aan een filosofisch raamwerk.
Is dat soms niet vermoeiend?
Ik vind het vermoeiend om niet na te denken; volgens mij kan ik dat niet eens. Als je iets mooi vindt, wil je toch weten waarom?
Haha, ja.Waarom heb je die certificaten op je site gezet?
Je zet toch ook je cv op je site?
Ben je trots op je hoogbegaafdheid?
Het is wel leuk, maar op zichzelf staand heb je er niet zo veel aan. Je moet dingen maken, je moet goed zijn.
Je bent van Surinaamse afkomst. Benadruk je dat in je werk, of juist niet?
Ik ben in Rotterdam geboren, maar in mijn werk zitten zeker Surinaamse symbolen. Iemands afkomst is interessant, maar uiteindelijk gaat het om de individuele kwaliteiten. Een Surinaamse kunstenaar alleen is niet interessant, het werk moet ook goed zijn.
Word je zelf weleens in een hokje geduwd?
Er zijn vast mensen die denken dat ik dit allemaal voor elkaar heb gekregen omdat ik een Surinaamse kunstenaar ben.
En dat je daardoor meer opvalt in de overwegend blanke kunstwereld.
Dat zal best. Maar ik geloof ook dat er mensen zijn die zeggen: onzin, dit is gewoon goed werk. Ik ben zelf zo, dus er zullen vast anderen zijn die ook zo naar kunst kijken.
Of ik het belangrijk vind bedoel je?Of je het hebt.
Vast, haha. Het zal wel toch?
En zit er humor in je werk?
Ik denk niet dat ik humorloos ben. De serieusheid waar jij het over hebt is concentratie. Iemand die 100 meter sprint, doet dat ook heel serieus, om elke keer tweehonderdste van een seconde sneller te zijn.
Waar moet jij heel erg om lachen?
Als ik iets heel goed vind. Je hebt het mis als je denkt dat domme dingen leuk zijn. Als ik iets oplos, dan kan ik daar om lachen. Als ik iets moeilijks uitvogel, word ik heel happy.
Dus als jij een wiskundig raadsel oplost, lach je van blijdschap.
Als ik op de middelbare school een som oploste met behulp van een liniaal, in plaats van met een geodriehoek zoals de rest, dan vond ik dat wel grappig ja.
De expositie Snake van Michael Tedja in het Cobra Museum voor Moderne Kunst in Amstelveen, eis tot en met 26 mei te zien. www.cobra-museum.nl
Hoe SNAKE van Michael Tedja kan worden gerecenseerd
![]() |
Michael Tedja – Snake – Cobra Museum, Amstelveen |
door Michiel van Kempen
Zwart
Wit
Kleurenspectrum
Michael Tedja – SNAKE
![]() |
© Michael Tedja, Courtesy of Gallerie Nouvelles Images, Den Haag |
Snake van Michael Tedja in Cobra Museum
![]() |
Michael Tedja. Foto @ Miek Hoekzema |
Tedja’s geheel eigen universum kwam de afgelopen tien jaar tot wasdom in een loods buiten Amsterdam. Het fictieve karakter Snake speelt hierin een centrale rol. Snake vertelt een gelaagd verhaal, waarin alledaagse zaken hand in hand gaan met geopolitieke en historisch beladen onderwerpen. Zelf heeft hij geregeld uitwisselingen over dergelijke onderwerpen op internetfora. Daar houdt hij zich bijvoorbeeld bezig met het duiden van verbanden tussen op het eerste oog onsamenhangende cijferreeksen, wat ook in zijn beeldende werk weer zijn beslag krijgt.
Tedja is daarnaast ook schrijver. Een aantal jaren geleden schreef hij een experimentele roman van waaruit zich zijn fantasierijke beeldenwereld en universum ontvouwt. Kortom: niets is te klein voor Tedja om er aandacht aan te besteden en niets is te groot om er een mening over te hebben.
![]() |
Atelier Michael Tedja. Foto @ Miek Hoekzema |
Michael Tedja
Portret van de Surinaams-Nederlandse schrijver en beeldend kunstenaar Michael Tedja, gemaakt door de in Suriname werkzame fotograaf Nicolaas Porter. Nr. 105 in de reeks fotoportretten die Porter in opdracht van de Werkgroep Caraïbische Letteren maakt. Klik op afbeelding voor groter formaat. Voor informatie kunt U mailen naar: nicolaasporter@hotmail.com. Wie de hele reeks wil zien kan hieronder klikken op het label Werkgroepportretten.
26 januari 2012: 30 + 30 Dichtersmarathon
Met Maarten van der Graaff, Martijn den Ouden, Erik Solvanger, Elma van Haren, Samuel Vriezen, Jan Willem Anker, Lieke Marsman, Hans Groenewegen, Piet Gerbrandy, Jannah Loontjens, Miek Zwamborn, Stella Bergsma, Robert Anker, Maria van Daalen, Marieke Winkler, Diana Ozon, Floris Solleveld, Roberta Petzoldt, Han van der Vegt, Narcis Zohrehnassab, Nic Castle, Guido Favié, T. Martinus, Michael Tedja, Michiel van Kempen, Adriaan Krabbendam, Kira Wuck, Thomas Möhlmann en Tsead Bruinja.
Aanvang: 19.45 u.
Zaal open: 19.00 u.
Entree: 10 euro / 5 euro (met o.m. vrienden- en studentenpas)
Reserveren is noodzakelijk en kan alleen via de knop onderaan dit bericht.
Dat poëzie niet moeilijk is, bewijst Perdu jaarlijks op Gedichtendag. Niet door zich op die dag te beperken tot de eenvoudigste poëzie, maar juist door de poëzie in al haar diversiteit aan te bieden op een manier die vooral de nieuwsgierigheid prikkelt. Podiumbeesten en prevelaars, anekdotici en hermetici, vaklui en avonturiers, groentjes en grijsaards: ze staan naast elkaar en door elkaar op deze nieuwe editie van de 30 + 30 Dichtersmarathon. Zestig zeer uiteenlopende dichters komen in ongeveer tweeënhalf uur in een onverbiddelijk ritme voorbij.
Het concept is uitermate eenvoudig: dertig Nederlandse dichters lezen elk drie gedichten voor: twee van henzelf en één van een zelfverkozen collega uit het buitenland. Bij het voorlezen wordt de poëzie niet onderbroken door aan- of afkondigingen, bio- of bibliografische informatie of entr’actes en intermezzo’s. Zo kan de aandacht van de luisteraar zich volledig op de poëzie zelf richten, die zich aan hem presenteert als een constante stroom in een onverbiddelijk ritme van ruim tweeënhalf uur.
Wiens aandacht toch even verslapt, haakt zo weer aan bij de eerstvolgende dichter. Een uitstekende gelegenheid om je onder te dompelen in poëzie uit Nederland en de rest van de wereld.
Kunstcafé BijlmAIR
Op donderdag 17 november om 17 uur in CBK Amsterdam-Zuidoost vindt het Kunstcafé BijlmAIR plaats met Michael Tedja, Gerbrand Burger, Ailsa Anastatia, Avantia Damberg, Kel O’Neill en Eline Jongsma.
In 2011 is BijlmAIR – het artist in residence-programma van CBK Zuidoost, Stedelijk Museum Bureau Amsterdam (SMBA) en Stichting FLAT – op een nieuwe manier geprogrammeerd. Voorheen werden per jaar twee kunstenaars uitgenodigd voor een langer woon- en werkverblijf in Amsterdam Zuidoost; nu worden meerdere kunstenaars uitgenodigd voor kortere periodes.
Tijdens het kunstcafé voert Annet Zondervan, directeur van CBK Zuidoost, een gesprek met deze kunstenaars over hun verblijf als kunstenaar in Amsterdam Zuidoost. Daarnaast wordt ook het publiek bij het gesprek betrokken wanneer het gaat over de toekomst van artist-in-residences in Amsterdam Zuidoost.
Publiek van harte welkom.
Anton de Komplein 120
1102 DR Amsterdam Zuidoost
Tel. 020-2525401
Website www.cbkzuidoost.nl
De verdwijning van Marion Bloem en het gebrek aan nationalisme van Dobru…
Geanimeerde Vierde Caraïbische Letterendag
door Yaela van Dijk-Refos
Op zaterdag 1 oktober 2011 vond de Vierde Caraïbische Letterendag plaats in Theater van ’t Woord op de hoogste etage van de Openbare Bibliotheek Amsterdam.

Het thema van de avond was ‘Over de kunst van het lezen’. Presentator Miriam Illes kondigde de verschillende programma-onderdelen aan. Zij leidde de avond in en stelde de columnisten voor. Achtereenvolgens lazen Eva Gelach, Juliën Ignacio, Myra Römer en F.Starik speciaal voor deze avond geschreven columns voor over hun leeservaringen. Michael Tedja kon door gezondheidsproblemen niet fysiek bij de avond aanwezig zijn, maar had zijn column opgenomen op een audio-opname die afgedraaid werd. De columnisten hebben allen zeer waardevolle bijdragen geleverd die een kritische reflectie geven op het lezen van Caraïbische literatuur.
De columns werden afgewisseld met twee filmfragmenten met straatinterviews, opgenomen door filmer Kris Kristinsson in Amsterdam Zuidoost. Hierin ondervroeg presentator Quinsy Gario (die ook dicht onder de naam T. Martinus) passanten over hun kennis en leesgedrag ten aanzien van Surinaamse en Antilliaanse literatuur.
In de pauze (20 min.) die volgde had het publiek gelegenheid om een drankje te bestellen en verkochten Literaire reisboekhandel De Evenaar en Uitgeverij In de Knipscheer boeken van de aanwezige schrijvers.
Na de pauze vond er een debat plaats onder leiding van John Jansen van Galen. Deelnemers waren Karin Amatmoekrim, schrijfster van vier romans – haar laatste Het gym in de week voor de Letterendag verschenen, de avond voor de Letterendag zat zijn nnog bij Pauw & Witteman; Jos de Roo, oud-journalist van de Wereldomroep, criticus van de Amigoe en Trouw, tegenwoordig woonachtig op Aruba en werkend aan een proefschrift over de invloed van de Wereldomroep op jonge schrijvers in de jaren ’50 en ’60; en Ismene Krishnadath, schrijfster van jeugdboeken, romans en columns en voorzitter van de Surinaamse Schrijversgroep ‘77. De laatste schrijfster was speciaal voor deze gelegenheid overgevlogen uit Suriname. Schrijfster Marion Bloem, die eigenlijk ook aan het debat zou deelnemen, was aan het begin van de avond aanwezig, maar was opeens met de noorderzon vertrokken.
Naar aanleiding van de hoofdvraag van het debat, “Hoe wordt Caraïbische literatuur in Nederland ontvangen door lezers en recensenten?”, volgde een levendige discussie. Is Surinaamse en Antilliaanse literatuur een onderscheiden ‘richting’ in de wereldliteratuur of moet het niet zo bestempeld worden? Begrijpen mensen uit Nederland deze literatuur wel en is dat laatste eigenlijk noodzakelijk om de literatuur op waarde te kunnen schatten? Vooral Jos de Roo’s stelling dat Dobru in zijn nationalistische tijd zo weinig echt nationale metaforen gebruikte, lokte veel reactie uit. Het publiek haakte bevlogen op de discussie in en kreeg zelfs zoveel ruimte van de debatleider dat het panel achter de tafel nog nauwelijks aan verdieping van de discussie toekwam.

Spoken word-artiest T. Martinus sloot de Letterendag af met een performance waarvoor hij gedurende de avond aantekeningen had gemaakt op een flip-over temidden van het publiek.
Na bloemen aan alle deelnemers te hebben overhandigd sloot Miriam Illes om 22.00 het zaalprogramma af. Hierna volgde in de foyer muziek van het latin/jazzcombo Sanne Landvreugd (altsax), Pablo Nahar (contrabas) en Sandip Bhattacharya (tabla).
Nog tot 23.00 had het publiek veel te beluisteren en te bepraten. Op naar het eerste lustrum van de Letterendag! Miriam Illes kondigde al aan dat die zal gaan over het thema Muziek & Literatuur.