Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Sue Sandra
Simia Literario vierde haar 15de verjaardag
Op zondag 30 oktober 2016 vierde de literaire groep Simia Literario haar derde lustrum in de Openbare Bibliotheek Amsterdam. Een foto-impressie, met dank aan Libèrta Rosario, Enery de Cuba en Olga Orman. read on…
Literaire oogst van Caribische bodem
Tekst en foto’s: Mineke de Vries
Een club van een kleine twintig Caribische auteurs zet zich in Nederland in om de literatuur van de Caribische eilanden bekend te maken. “We willen het moois wat wij te bieden hebben op literair gebied propageren en uitdragen”, zegt Sandra Sue, voorzitter van de stichting Simia Literario. De schrijversclub organiseert lezingen, adviseert elkaar en geeft met regelmaat boekjes uit van de gezamenlijke auteurs. read on…
Simia Literario gaat zich landelijk positioneren
door Quito Nicolaas
Met de tweede lustrumviering van Stichting Simia Literario in 2011 maakte Sandra Sue haar entree als bestuursvoorzitter. Sindsdien waait een andere wind, nadat Gerarda Lauf het voortreffelijk had gedaan en afscheid nam. Sandra Sue is afkomstig uit het bestuurderscircuit en heeft jaren ervaring achter zich als lid van diverse organisaties, commissies en werkgroepen. Het is aan haar om deze nieuwe uitdaging vaste vorm te geven en de schrijvers-organisatie nieuwe impulsen te geven. Als communicatiemedewerker bij de provincie Utrecht zal ze bruggen moeten slaan tussen de eigen achterban en het grote publiek, het Nederlandse publiek dat heel sporadisch in aanraking komt met de Caribische literatuur. Alom redenen genoeg om een kort gesprek met haar te voeren.
Als bestuursvoorzitter van Simia Literario heb je nu een inkijk in de schrijverswereld. Wat valt jou dan meteen op?
Wat mij opvalt, is met hoeveel ‘hart’, emotionele betrokkenheid en inzet mensen schrijven.In een tijd dat de meeste organisaties worden opgeheven a.g.v. dat hun subsidie wordt stopgezet. Wat is de formule die Simia hanteert om de broek op te houden?
Simia probeert het simpel te houden. Het gaat vaak om kennisoverdracht, deskundigheidsbevordering en kennis maken met elkaars werk. Door die eerder genoemde betrokkenheid, gaat het niet om een hoog honorarium, maar meer om een onkostenvergoeding. Veel vrijwilligerswerk dus.Hoe groot is het bereik bij Simia-activiteiten en wie is dat publiek?
Wat mij opvalt, is met hoeveel ‘hart’, emotionele betrokkenheid en inzet mensen schrijven.In een tijd dat de meeste organisaties worden opgeheven a.g.v. dat hun subsidie wordt stopgezet. Wat is de formule die Simia hanteert om de broek op te houden?
Simia probeert het simpel te houden. Het gaat vaak om kennisoverdracht, deskundigheidsbevordering en kennis maken met elkaars werk. Door die eerder genoemde betrokkenheid, gaat het niet om een hoog honorarium, maar meer om een onkostenvergoeding. Veel vrijwilligerswerk dus.Hoe groot is het bereik bij Simia-activiteiten en wie is dat publiek?
Bereik is moeilijk te definiëren. Het is een beetje afhankelijk van de activiteit. Soms zitten er vijftien mensen, bij ons lustrum een paar honderd mensen, ondanks het feit dat zij voor de lustrumviering entree moesten betalen. Ons publiek bestaat uit literatuur minnende Arubanen, Antillianen en mensen uit het Caraïbisch gebied of mensen die daar gewoond hebben.
Waarom is Simia tot nu toe niet in geslaagd een nieuwe groep schrijvers de markt op te stoten?
Dat is niet de eerste doelstelling van Simia. Wel om de huidige leden zoveel mogelijk te ondersteunen en verder te helpen. Wij zijn een kleine club en kunnen niet alles.De publicatiedrift van Simia auteurs op andere vlakken zoals toneel, essays is erg laag te noemen. Hoe zou dat komen, denk je?
Iedere vogel zingt zoals die gebekt is. Essays en toneel zijn vaak niet de vormen waarmee Simialeden zijn opgegroeid. Poëzie en proza wel.Zou de uitreiking van een Caribische literatuurprijs de motivatie van de in Nederland verblijvende auteurs ietswat kunnen stimuleren?
Misschien. Veel beginnende schrijvers zijn verlegen. Dat is anders met de gevestigde schrijvers. Ik kan mij voorstellen, dat zo’n prijs een stimulans kan zijn of een tweedeling kan veroorzaken. Het is moeilijk te voorspellen.
Dat is niet de eerste doelstelling van Simia. Wel om de huidige leden zoveel mogelijk te ondersteunen en verder te helpen. Wij zijn een kleine club en kunnen niet alles.De publicatiedrift van Simia auteurs op andere vlakken zoals toneel, essays is erg laag te noemen. Hoe zou dat komen, denk je?
Iedere vogel zingt zoals die gebekt is. Essays en toneel zijn vaak niet de vormen waarmee Simialeden zijn opgegroeid. Poëzie en proza wel.Zou de uitreiking van een Caribische literatuurprijs de motivatie van de in Nederland verblijvende auteurs ietswat kunnen stimuleren?
Misschien. Veel beginnende schrijvers zijn verlegen. Dat is anders met de gevestigde schrijvers. Ik kan mij voorstellen, dat zo’n prijs een stimulans kan zijn of een tweedeling kan veroorzaken. Het is moeilijk te voorspellen.
Opereert Simia op basis van samenwerkingsverbanden, en zo ja welke zijn die?
Ja, wij staan open voor alle samenwerkingsverbanden die mogelijk zijn op literair gebied. Bijvoorbeeld presentaties in de OBA (Openbare Bibliotheek Amsterdam). Laatst had een lid van ons nog een optreden bij de presentatie van Slavernij Online. Hij presenteerde hiermee niet alleen zijn eigen werk, maar ook onze laatste publicatie Topa Tula.
Ja, wij staan open voor alle samenwerkingsverbanden die mogelijk zijn op literair gebied. Bijvoorbeeld presentaties in de OBA (Openbare Bibliotheek Amsterdam). Laatst had een lid van ons nog een optreden bij de presentatie van Slavernij Online. Hij presenteerde hiermee niet alleen zijn eigen werk, maar ook onze laatste publicatie Topa Tula.
Is het niet tijd dat Simia ook het Nederlandstalige publiek gaat opzoeken?
Dat doen wij al door werken in het Papiamento, Engels of Spaans zoveel mogelijk te vertalen in het Nederlands als wij publicaties uitbrengen of presentaties houden.
Dat doen wij al door werken in het Papiamento, Engels of Spaans zoveel mogelijk te vertalen in het Nederlands als wij publicaties uitbrengen of presentaties houden.
Waar staat Simia Literario in 2017 als schrijversorganisatie?
Wij hopen een wat landelijker uitstraling en meer bekendheid te hebben, met name onder jongeren.
Wij hopen een wat landelijker uitstraling en meer bekendheid te hebben, met name onder jongeren.
[van Caribe Magazine, 6 februari 2013]
Sint Maarten: Onbekende stemmen in de literatuur
door Quito Nicolaas
Afgelopen zaterdag verzorgde Quito Nicolaas een lezing voor Stichting Simia Literario. Onderwerp van deze lezing was De onbekende stemmen in de St. Maartense literatuur. Stap voor stap werd het onderwerp ingeleid en waarbij zijn veelal positieve ervaringen op het eiland naar voren kwam. Nicolaas constateerde dat het jammer is dat nog steeds de boekhandels op Aruba en Curaçao niet voorzien zijn van de prachtigeboeken die op St. Maarten worden uitgegeven. De uitgever House of Nehesi Publishers had ook besloten om zich meer in het Caraibisch gebied te oriënteren, voordat de grote markt in de VS en Canada worden aangeboord. Hiervolgt een korte samenvatting van de lezing.
St. Maarten is tot 10-10-2010 een eiland geweest dat een onderdeel van de Nederlandse Antillen vormde, waar om weinig werd bekommerd en laat staan naar geluisterd. Het was ook dit proces van bestuurlijke isolatie – een gescheiden wereld tussen de Bovenwindse – en Benedenwindse eilanden – dat ruimte bood dat men intern aan de economische opbouw van het eiland – volgens eigen inzichten – ging werken. Het naar binnen toe gericht proces werd naast een reeds sterk ontwikkelde identiteit, het fundament dat de eigen cultuur en literatuur goed kon gedijen en verder floreren. St. Maarten is het zoveelste voorbeeld in de economische-geschiedenis dat zodra er sprake is van eco-ontwikkeling en welvaart, er culturele patronen zich gaan ontwikkelen. De burgers beginnen zich te interesseren in hun geschiedenis, taal, cultuur en andere verworvenheden en menen dit op schrift te moeten vaststellen.
De House of Nehesi Publishers heeft als een katalysator in het literaire proces gewerkt en gezorgd dat er een literaire infrastructuur is gelegd. De St. Maartense literatuur steunt op een tweetal pilaren: enerzijds werken van auteurs van eigen bodem en anderzijds op publicaties van Caribische auteurs. Behalve poëzie werden tevens werken op het gebied van geschiedenis, politiek, cultuur, folklore, religie en muziek gepubliceerd. Na drie decennia zijn praktisch alle genres goed vertegenwoordigd: biografie, autobiografie, reisverslag, theater, essaysbundel, ego-documenten, korte verhalen en uiteraard poëzie. Dankzij Lasana Sekou hebben tal van St. Maartense schrijvers een kans gehad om te publiceren. In haar fonds heeft HNP momenteel een 41 tal schrijvers, waaronder ook een aantal uit de omringende buurlanden, dat 1 of meer publicaties op hun naam hebben staan. Zo zien we werken van Fabian Badejo (2003) Shake Keane (2005), Chiki Vicioso (2007), Marion Bethel ( 2009), Amiri Baraka, Howard Fergus (2008), George Lamming (2009)en Kamau Brathwaite.
Opmerkelijk is dat de St. Maartense literatuur weinig proza heeft voortgebracht en veel meer poëzie-adepten kent. In dit opzicht verschilt Sint Maarten niet van Aruba en Curaçao en kan dit meer als een ontwikkelingsfase getypeerd worden. Resumerend kunnen we vaststellen dat de orale geschiedenis van St. Maarten een bijzondere rol in de literatuur kan spelen. Opgevoed en grootgebracht met de verhalen van vroeger die de grootouders vertelden, moet de nieuwe generatie schrijvers dit als materiaal zien om hierover te schrijven. De tendens om in het verleden te graven en op een ontdekkingsreis te gaan is tegenwoordig enorm en om wat ermee te doen nog groter. Romans of korte verhalen die ons met de tijd een kijkje gunnen in de leefwereld, emoties, denken en gedragingen van de St. Maartenaar.
[uit Caribe Magazine, 12 december 2012]
RSS
Facebook
Twitter
