Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: strips
Richenel Pimoe, cartoonist
door Hilde Neus en Richenel Pimoe
Deze jongeman is momenteel de meest populaire striptekenaar van Suriname. Enkele kranten hebben op de dagen waarop zij uitkomen ook regelmatig tekeningen, veelal over de politieke situatie.
read on…Pater Bas Mulder is niet meer
De alombekende pater Bas Mulder (88) is gisteren in Nederland overleden aan de gevolgen van het coronavirus. Hij kwam als 28-jarige naar Suriname en vertrok na een halve eeuw terug naar zijn geboorteland.
read on…Excuses voor racistische tekening in Suske & Wiske
door Eric van den Berg
De uitgever van de bekende stripreeks Suske & Wiske heeft excuses aangeboden voor een “ontzettend racistische” tekening die in een nieuw album van de bekende stripreeks te zien is. read on…
Ultiem offer George Maduro voorbeeldig
Over Jan Kragt, schrijver van de strip
Van opleiding is Jan Kragt docent aardrijkskunde en geschiedenis. Hij vindt vooral het normbesef van George Maduro een voorbeeldige karaktertrek. read on…
Olamot: strip in Papiaments
Jennifer Gomperts schrijft: Ma publika mi kuenta gráfiko Olamot read on…
Stripverhaal over verzetsheld George Maduro
Er komt een stripboek over het leven van de Curaçaose verzetsheld George Maduro. Het is bedoeld voor scholieren en verschijnt begin volgend schooljaar. read on…
Stripboek Quaco. Leven in slavernij doet mee met de Haarlemse striptiendaagse
Het stripboek Quaco. Leven in slavernij doet mee met de Haarlemse striptiendaagse. Bij 37PK, vlakbij het Frans Hals Museum, is te zien hoe het stripverhaal over Quaco (met tekst van Ineke Mok, Walburgpers 2015) tot stand kwam. Je ziet naast originele inkttekeningen van Eric Heuvel, hoe historische bronnen in de strip een plek kregen. Ook kun je volgen wat er allemaal moet gebeuren voordat één pagina uit het stripboek naar de drukker kan – daar is een enorm prikbord voor nodig. read on…
Minister Bussemaker keurt taferelen gouden koets af
door Stuart Rahan
Amsterdam ZuidoosT – Minister Jet Bussemaker van Onderwijs en Cultuur sprak haar afkeuring uit over taferelen op de gouden koets van ontklede mensen, die als slaaf geschenken aanbieden aan blanke mensen. Deze gedachten uitte zij in een vraaggesprek met actrice Gerda Havertong bij de presentatie vrijdag van het kinderstripverhaal Quaco, Leven in Slavernij. read on…
Habibi – Tederheid in een woeste wereld
door Rihana Jamaludin
Habibi
Het lijvige stripboek (655 pagina´s!) Habibi van Craig Thompson, laat een staaltje van meesterschap zien. Beeldende vertelkunst, sublieme illustraties, kalligrafie, filosofie gebaseerd op Arabische geschriften, dat alles verweven tot een onweerstaanbaar boek.
Het verhaal is niet chronologisch verteld, langzamerhand ontrafelt zich de geschiedenis van de hoofdfiguren Dodola en Zam.
Het verhaal is niet chronologisch verteld, langzamerhand ontrafelt zich de geschiedenis van de hoofdfiguren Dodola en Zam.
Verhaal
Dodola wordt als 9-jarige verkocht als bruid. Haar veel oudere echtgenoot is schrijver van beroep; hij kopieert in opdracht teksten en boeken in Arabisch schrift. Van hem leert ze lezen en schrijven en doet ze de boekenkennis op, die haar tot troost zal blijken te zijn bij de kwellingen waarmee ze later in haar leven te maken krijgt.
Wanneer drie jaar later haar echtgenoot door rovers wordt vermoord en zijzelf als slaaf verkocht, neemt ze in de slavenkaravaan de 3-jarige peuter Zam onder haar hoede. Ze weet met hem te ontsnappen en ze duiken onder in de woestijn, waar ze op een gestrande boot als in een klein Eden, jarenlang min of meer gelukkig leven.
Wanneer Zam 12 is en Dodola 21, worden ze door mensenrovers van elkaar gescheiden. Het leven toont zich van zijn wreedste kant. Honger, uitbuiting en misbruik moeten ze zien te overleven en ondertussen blijven beide wezen naar elkaar verlangen. Zullen deze door hun ervaringen beschadigde mensen zichzelf en elkaar terug kunnen vinden?
Tragiek
Habibispeelt zich af in de fictieve staat Wanatolia, de lokaties zijn: een uitgestrekte woestijn, een overvolle industriestad en een besloten harem van de sultan. In Wanatolia zijn slavernij en mensenhandel nog heel gewoon en de twee wezen komen er al gauw achter dat hun lichaam niet uitsluitend henzelf toebehoort.
Het harde leven in die ongenadige wereld is echter voor miljoenen armen in de Derde Wereld geen fictie en dat maakt het verhaal van Dodola en Zam zo confronterend.
Hun tragische lotgevallen zijn (ook voor de lezer) alleen te verdragen door de tederheid van de twee wezen voor elkaar.
Menselijkheid komt niet van de rijken en machtigen, die enkel harteloos misbruik maken van de zwakkeren. Dat menselijkheid voortkomt uit de soms zeer verwrongen geest van andere verschoppelingen, maakt het verhaal extra schrijnend. Zoals de door het vissen in de vervuilde, vergiftigde rivier gek geworden visser Noah, die belangeloos armen onderdak verleent. Of de gemeenschap van eunuchen, die de jonge Zam onder hun hoede neemt. Zij streven een spiritueel leven na, maar worden gedwongen zich te prostitueren om in leven te blijven.
Intussen worstelt Zam met zijn tegenstrijdige gevoelens voor Dodola, die hem als een zuster en moeder heeft opgevoed, maar die hij, ouder geworden en geïsoleerd in hun kleine Eden, is gaan begeren.
Intussen worstelt Zam met zijn tegenstrijdige gevoelens voor Dodola, die hem als een zuster en moeder heeft opgevoed, maar die hij, ouder geworden en geïsoleerd in hun kleine Eden, is gaan begeren.
Wanneer de tragiek de overhand dreigt te nemen wordt het verhaal onderbroken door filosofische overpeinzingen over de eigenschappen van letters, cijfers of geometrische figuren, of door verhalen van het Oude Testament en de Koran. Deze fragmenten met een poëtische verteltrant waarin we de stem van Dodola horen, brengen oases van rust aan binnen de hectiek van verhaal en tekeningen.
Het treurige verhaal eindigt niettemin met de boodschap dat ieder kind de hoop opwekt op een beter leven en ieder kind de wereld beziet met de hoop op geluk en liefde.
Craig Thompson
Craig Thompson werd geboren in 1975 in Michigan, USA. Hij groeide op in een fundamentalistisch christelijk gezin. Zijn ouders screenden alles wat de kinderen te zien kregen en alleen christelijke muziek was toegestaan. Omdat strips werden gezien als iets voor kinderen, mocht hij de zondagskrantenstrips wel lezen, dit was zo´n beetje de enige kunstvorm waarmee hij in aanraking kwam.
Tijdens zijn studietijd maakte hij een strip voor de collegekrant en raakte verslingerd aan het striptekenen. Zo kon hij zijn verhalen vertellen. Na de kunstopleiding werkte hij bij een bureau waar hij o.a.logo´s en verpakkingen voor speelgoed uittekende. ´s Avonds werkte hij aan zijn eigen projecten.
In 1999 debuteerde hij met Goodbye, Chunky Rice, een semi-autobiografische strip. Hij won er meteen de Harvey Award for Best New Talent mee. In 2004 volgde Blankets, een 600 bladzijden tellende autobiografische strip, die met prijzen werd overladen. Aan Habibi werkte hij zes jaar. ´Ik speel met de Islam (in Habibi) zoals ik in Blankets met het Christendom speel`. Habibi won in 2012 de Eisner Award for best Writer/Artist.
De kinderen van de wind
door Rihana Jamaludin
François Bourgeon
François Bourgeon werd geboren in Parijs op 5 juli 1945. Na de kunstacademie is hij drie jaar lang in de leer bij een meesterglazenier. De mogelijkheden in het vak zijn echter beperkt en het restaureren van glas-in-lood-ramen wordt slechts aan de gevestigde namen toevertrouwd. Bourgeon ziet zich dan ook gedwongen om op een andere manier de kost te verdienen. Later zal hij wel naar deze tijd verwijzen als het om zijn kleurgebruik gaat. Bij glas-in-lood-ramen zijn de kleuren immers net zo belangrijk als de tekening zelf.
Heer Bommel in Afrika
Dr. Antoni Folkers & Prof. em.dr. Heinz Kimmerle geven op 26 februari een middagconferentie, i.s.m. uitgeverij Garant over: Religie en geloof in Marten Toonders universum en in het Afrikaanse animisme.
read on…Kuifje in Afrika hoeft niet uit handel
Brussel – Het stripalbum Kuifje in Afrika hoeft niet uit de handel te worden gehaald. De Congolese student Bienvenu Mbuto Mondondo wilde dat het album werd verboden, omdat het racistisch zou zijn. De rechtbank in Brussel gaf hem vrijdag geen gelijk. In het album Kuifje in Congo, dat verscheen in 1931, is Kuifje neerbuigend naar ‘zwartjes’ in de toenmalige Belgische kolonie Congo. Zo laat de stripheld zich dragen door de inwoners.
Rechts: Who’s next? Kuifje in Java?
De Brusselse tekenaar Georges Remi (‘Hergé’) heeft enkele situaties later aangepast. De titel veranderde in Kuifje in Afrika. Ook die nieuwe versie is volgens de Congolees racistisch.
Historische context
De rechtbank meent echter dat tekenaar niet was gedreven door een wens om te discrimineren. De rechters vinden dat het boek bovendien moet worden beoordeeld in de historische context van die koloniale tijd.
Het vonnis leidde tot grote tevredenheid bij uitgeverij Casterman en de firma Moulinsart, die de rechten op Kuifje beheert. Ze hadden eerder gewaarschuwd dat een verbod zou neerkomen op censuur.
Het album zorgde wel vaker voor ophef. Het Britse Centrum Tegen Racisme maakte zich ook al boos. Britse uitgevers besloten de strip toen naar de volwassenenafdeling te verplaatsen, omdat het te schokkend zou zijn voor kinderen. Kuifje in Afrika is het enige album van de Belgische stripreeks die niet in de VS is uitgebracht.
Wereldwijd zijn circa 200 miljoen exemplaren verkocht van de 24 albums over de Brusselse reporter met de typerende kuif.
[van Nu.nl, 10 februari 2012]
RSS
Facebook
Twitter
