In 2019 werd een programma met dezelfde naam georganiseerd door de Lutherse kerken, en deze vormden samen met de Evangelische Broedergemeente Amsterdam Stad en Flevoland en het Nationaal instituut Nederlands Slavernijverleden en erfenis (NiNSee) een werkgroep. Deze schreef een essaywedstrijd uit en het resultaat daarvan is dit boek, met daarin de winnende stukken, anoniem beoordeeld door een jury van deskundigen (met onder meer Michiel van Kempen, Egbert Boeker, Henna Goudzand e.a.). Het thema was: Het trans-Atlantische slavernijverleden en de rol van de kerken hierin, alsmede de doorwerking van dat verleden in het heden, waardoor de huidige generaties ‘witte’ en ‘zwarte’ Nederlanders de slavernij deel laten uitmaken van hun bewustzijn van de eigen geschiedenis; vervolgens dat bewustzijn een plaats geven in de Nederlandse samenleving en de trans-Atlantische verhoudingen.
Verkenningsrapport voor een Nationaal Trans-Atlantisch Slavernijmuseum (NTASM) in Amsterdam – Regiegroep NTASM, Mei 2021
‘Met de kracht van de voorouders’ is een concreet richtinggevende en kaderstellende verkenning, die toont wat de samenleving van het toekomstig Nationaal Trans-Atlantisch Slavernijmuseum (NTASM) kan verwachten. Het is tevens de basis voor de volgende fase van de totstandkoming van het museum en reikt handvatten aan de kwartiermaker(s) die de komst van het museum verder gaan realiseren.
“Voor wie ik liefheb wil ik heten” dichtte Neeltje Maria Min in 1966. Daarmee drukte ze uit wat een naam kan zijn: een brug tussen je individualiteit en de wereld om je heen. Ken mij, zegt de naam. Zie mijn bijzonderheid.
Na Amsterdam kan nu ook Rotterdam er niet omheen: de Rotterdamse politiek en economie was eeuwenlang onverbrekelijk verbonden met slavenhandel en –productie, zegt historicus Alex van Stipriaan.
In 2013, honderdvijftig jaar na de afschaffing van de slavernij in 1863, gaf de Raad van Kerken in Nederland een verklaring uit waarin zij erkende dat de kerken betrokken zijn geweest bij het in stand houden en legitimeren van de slavenhandel en de slavernij.
Het zojuist verschenen boek Heilzame verwerking van het slavernijverleden voor ‘wit’ en ‘zwart’; een bijdrage vanuit de kerken is een initiatief van de Evangelisch-Lutherse Gemeente Amsterdam, de Evangelische Broedergemeente Amsterdam Stad en Flevoland en NiNsee, het Nationaal instituut Nederlands slavernijverleden en erfenis, met medewerking van de Werkgroep Caraïbische Letteren. ‘Wit’ en ‘zwart’ hebben elkaar nodig om tot verwerking te komen. Dat is verbeeld op de omslag waar ‘wit’ en ‘zwart’ elkaar vasthouden.
300 Jaar slavernijverleden werkt door in de belevingswereld van alle betrokkenen en is deel van de culturele erfenis van de Nederlandse samenleving. Deze erfenis is van invloed op de manier waarop ‘zwart’ en ‘wit’ zichzelf en elkaar zien als onderdeel van de maatschappij.In 2013 sprak de Raad van Kerken in Nederland over de schuld van kerken bij het “in stand houden en (ook theologisch) legitimeren van de slavenhandel” en benoemde dit als “een vorm van onrecht, die doorwerkt tot in de huidige generatie toe, waar een deel van onze samenleving is gebouwd op misbruik van anderen.” Op een symposium willen de Evangelisch-Lutherse Kerk en de Evangelische Broedergemeente, samen met NiNsee en de Werkgroep Caraïbische Letteren nagaan hoe dit gemeenschappelijke slavernijverleden positief kan worden verwerkt.
PARAMARIBO – Slavernij zoals in de koloniale tijd bestaat niet meer. Maar intussen zit Nederland met de erfenis daarvan. Racisme, uitsluiting, maar ook de problemen waarmee voormalige koloniën als Suriname voor een deel zitten. Tot twintig jaar geleden dachten velen dat alleen de stad Amsterdam en Zeeland in Nederland betrokken waren bij slavernij.
The means imperial powers disposed of to succeed in maintaining their authority have been documented since the earliest colonial times. But gradually we begin to understand that the oppressed peoples had their own means of maintaining their dignity, come into revolt and develop successful ways of resistance.
De oproep van burgemeester Ahmed Aboutaleb tot excuses voor het slavernijverleden, heeft stof doen opwaaien. Maar de Rotterdamse hoogleraar Alex van Stipriaan begrijpt de oproep. ,,Eén op de acht Rotterdammers is nazaat van mensen die in slavernij hebben geleefd. Een verhaal waarover nog weinig bekend is.’’
Zelf werkt de professor Caribische geschiedenis, in opdracht van de gemeente, aan een boek over Rotterdam en de slavernij. De stad, bestuurders en ook inwoners hebben volgens hem miljoenen euro’s verdiend aan de mensenhandel.
Nieuw onderzoek naar de Atlantische slavenhandel toont dat de impact op de Nederlandse economie allerminst marginaal was. Een mijlpaal volgens onderzoekers. En belangrijk: zonder activisten was dit niet onderzocht.
Deze website beoogt geen enkel winstoogmerk. Door middel van de website wil de Werkgroep het publiek kennis laten maken met nieuws uit en over de Caraïbische regio. De Werkgroep neemt daartoe onder meer berichten over van andere sites, zonder dat het ons altijd mogelijk is rechthebbenden vooraf te attenderen op de overname. Mocht iemand bezwaar hebben tegen overname van tekst- of beeldmateriaal, laat ons dit weten, dan verwijderen wij het materiaal.
Reacties op berichten worden alleen geplaatst indien voorzien van voor- en achternaam.
RSS
Facebook
Twitter
