blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Soebhag Jan

Jan Soebhag wint eerste Hindipopfestival

door Sabitrie Gangapersad

Paramaribo – Met zijn compositie ‘He Pa Tudje Pranaam’ gaat Jan Soebhag de geschiedenis in als winnaar van het eerste Hindipopfestival. ‘Soniya’ van Sachin Bhikharie is met een verschil van vijf punten geëindigd op de tweede plek, terwijl ‘Yakeen’ van Viresh Oeditram goed was voor de derde plaats.
In Bollywood
Het winnende nummer van Soebhag werd gepresenteerd door Avishka Jhinkoe en Ilhaam Ahmadali. De dames zongen prachtig en er was een goede onderlinge afstemming. De jury onder leiding van Sonny Khoeblal lette bij de beoordeling niet zozeer op de presentatie, maar meer op inhoud, tekst en arrangement. ” ‘He Pa Tudje Pranaam’ is een Vaderdagslied. Er zijn geen andere liedjes in dit genre. Er zijn wel bepaalde bidesia-liedjes of khachri’s waarin er ode aan de vader wordt gebracht, maar een echt Vaderdagslied was er niet. Ik heb het nummer vorig jaar geschreven met mijn vader in gedachten. Ik herinnerde me hoe hij met me bezig was en me naar culturele en religieuze activiteiten meenam”, vertelt Soebhag. De componist is erg blij met het Hindipopfestival. “Het is voor het eerst in 140 jaar dat er zoiets is georganiseerd.” Met ‘He Pa Tudje Pranaam’ heeft Soebhag de smaak van het componeren te pakken gekregen. Hij is bezig met een aantal nieuwe nummers waaronder een ghazal waarin de connectie tussen een verdrietig hart en tranende ogen wordt blootgelegd. Farish Barsatie en Radjinder Lakhichand eindigden respectievelijk op de vierde en vijfde plaats. Dienesh Malhoe van Ra-Ni entertainment zegt dat er met de top vijf een professionele videoclip zal worden gemaakt die internationaal zal worden gepromoot. Malhoe: “Binnen enkele jaren moeten onze liedjes in bollywoodfilms worden opgenomen”.

Cultuurontwikkeling
Van de 21 ingezonden composities zijn twaalf geselecteerd voor de finale. De selectie vond vrijdagavond in de Anthony Nesty Sporthal plaats. “We hebben jarenlang de verschillende hoogtijdagen gescheiden gevierd, maar het is nu tijd om samen, gecoördineerd en landelijk belangrijke hoogtijdagen te gedenken”, sprak Henk Herrenberg, voorzitter van de Nationale Commissie Jubileajaren, de aanwezigen toe. Ashwin Adhin van de Culturele Unie Suriname (CUS) vindt dat het Hindipopfestival cultuurontwikkeling stimuleert.
Na de korte toespraken werden alle twaalf composities achter elkaar vertolkt. De muzikale begeleiding was in handen van Yaadgaar Orchestra onder leiding van Riaz Ahmadali. De meeste Hindipopnummers zijn door de componisten zelf gezongen. De melodie, tekst en presentatie oogstten veel waardering van het publiek. “De jury heeft het moeilijk. Alles klinkt geweldig. Dit is een prijzenswaardig initiatief. Ons talent doet niet onder voor dat van de rest van de wereld”, merkten verschillende aanwezigen op.

[uit de Ware Tijd, 03/06/2013]

Maslá (hindostaanse spreekwoorden)

door Jan Soebhag

  1. Dhobi ke kuttá ná ghar ke ná ghát ke.
Vert. De hond van de wasman voelt zich niet thuis op de steiger, noch in de woning.
Bet. Komt overeen met: tussen wal en sloot geraken.
  1. Ukhare ke kuch ná nám bariyársing.
Vert. Veel geschreeuw en weinig wol/holle vaten klinken het hardst.
Betekent: voert niks uit en heeft praats voor tien.
  1. Jawne ghát ke dhobiyá rahi, ohi ghát ke páni piye.
Vert. De wasman drinkt het water dat stroomt bij de steiger waar hij woont.
Bet. Wiens brood met eet diens taal men spreekt.
  1. Ná bábá mari ná bail bikái.
Vert. De oude man zal niet doodgaan en de koe zal niet verkocht worden.
Bet. Wordt gebruikt om aan te geven dat men tevergeefs op iets wacht (zo iets zal ‘St.Juttemis’).
  1. Rám milái jori, ek andhá, ek  korhi.
      Vert. God Rám heeft bij elkaar gebracht, een blinde en een melaatse. Soort zoekt soort (equivalent).
[Uit Bhásá, Jaargang no. 01, 3de editie no. 020812]

Bhásá digitaal verschenen

Onlangs verscheen Bhásá tijdschrift voor taal, cultuur en geschiedenis in digitale versie. Het tijdschrift is gratis te bekomen via jsoebhag@hotmail.com. Het blad, een uitgave van Stichting Bhasa, bestaat vanaf 1983, maar vanwege financiële redenen werd de uitgave stopgezet in 1993. Het blad zal nu weer eens per kwartaal uitkomen, in digitale vorm, om te voorzien in de behoefte aan de informatie over de taal (Sarnámi en het Hindi), cultuur en traditie. In dit eerste nummer veel over het Sarnami en de activiteiten van de Culturele Unie Suriname. Voor bijdragen aan het blad kunt u ook contact maken met Jan Soebhag.

Nieuw boek Soebhag: “Hindustaanse artiesten en kunstenaars in de schijnwerper”

Schrijver Jan Soebhag heeft zijn jongste boek Hindustaanse artiesten en kunstenaars in de schijnwerper onlangs gepresenteerd aan Cultuur-directeur Stanley Sidoel. Hij was hierbij in gezelschap van Bhawna Saxena, culturele functionaris op de Indiase ambassade, die ervoor gezorgd heeft dat het boek ook in het Sarnami is uitgegeven.

Met de publicatie van deze twee boeken heeft Jan Soebhag geprobeerd om een deel van de Hindoestaanse artiesten en kunstenaars zichtbaar te maken en bekendheid te geven aan hun bijzondere rol in onze samenleving. Binnen de Hindoestaanse gemeenschappen zijn het de artiesten en kunstenaars die ervoor zorgen dat de culturele “plichten’ op gepaste wijze en aangenaam worden beleefd. Volgens hem is de rol van deze artiesten van onschatbare waarde bij de omlijsting van culturele, religieuze en sociaal-maatschappelijke activiteiten, als onderdeel van de Hindoestaanse diaspora.

De interesse voor dit onderwerp begon bij Soebhag, toen hij op zoek ging naar de bijzondere prestaties en de rol van artiesten en kunstenaars of andere bijzondere personen van Hindoestaanse afkomst. Hij vond dat er geen levensbeschrijvingen van hen op schrift waren gesteld. “Als deze artiesten of de kunstenaars er op een dag niet meer zijn”, zegt Soebhag “kunnen ze, vanwege eventueel gebrek aan informatie, ook niet geëerd of gewaardeerd worden. Hij begon met het documenteren van de specifieke culturele vakgebieden om de inzichten en de geschiedenis van de culturele ontwikkelingen, op zijn eigen manier te beschrijven.

[uit Dagblad Suriname, 13-03-2012]

Jan Soebhag publiceert boek over Hindoe huwelijk

door Sabitrie Gangapersad

Paramaribo – Het Hindoe huwelijk bij de Sanatani’s: een praktische kijk op het huwelijksgebeuren bij de Sanatani’s, zo heet het nieuwe boek van Jan Soebhag. Hierin beschrijft de auteur de geschiedenis, onderlinge samenwerkingsverbanden, actoren die deelnemen aan het huwelijksproces en de cultuur en traditie.

Morgen overhandigt Soebhag (foto links) het eerste exemplaar van dit boek aan minister Raymond Sapoen van Onderwijs en Volksontwikkeling. In meer dan honderd bladzijden, verdeeld over vijf hoofdstukken, behandelt Soebhag het huwelijksproces bij de hindoestanen. “Dit boek is het resultaat van het onderzoek dat door mij is verricht in het kader van de verkenning van de cultuur en traditie bij Hindoestanen in Suriname. Het boek moet voorzien in een behoefte aan studenten en andere belangstellenden die op zoek zijn naar informatie over de vele handelingen die er tijdens het huwelijk worden gepleegd”, zegt Soebhag. Het huwelijk is één van de belangrijke zestien sacramenten die elke hindoe moet ondergaan, maar de betekenis van de rituelen is niet bij iedereen bekend. In de bundel gaat Soebhag uitgebreid in op de verschillende huwelijksvormen en alle ceremonies die aan de grote dag voorafgaan. Hetgeen zich in de maro (huwelijkstent) voltrekt, heeft ook zijn aandacht. De schrijver blijft ook stilstaan bij het fenomeen van het geven van een bruidsschat die in Suriname niet wordt gehanteerd. “Het is merkwaardig dat in India, waar de tradities voor het huwelijk vandaan komen, de familie van de bruid nog steeds veel geld en goud geven aan de bruidegom en zijn familie. In Suriname is hier geen sprake van. Integendeel brengt de bruidegom hier vijf verschillende soorten sieraden van goud voor de bruid. Zij krijgt ook kledingstukken aangereikt.”

Het boek van Soebhag is niet het eerste werk over dit onderwerp. In 1997 publiceerde Chan Baidjnath Misier Viwaha: het Hindoe huwelijk en de rol van de vrouw. In dit boek ging hij ook in op de verschillende huwelijksvormen, het huwelijk in praktijk, het rollenspel in het huwelijk en de organisatie van het huwelijk met een compleet draaiboek. In tegenstelling tot Soebhag die in zijn boek vooral de handelingen verduidelijkt, beschrijft Misier het huwelijksritueel op basis van hetgeen in de veda’s staat.

Boeken die eerder van de hand van Soebhag zijn verschenen zijn Meri Awaz (een gedichtenbundel in het Sarnami), Khissa Kahani (verhalenbundel) en Tajiya (een traditie in Suriname).

[uit de Ware Tijd, 14/06/2011]

Nieuwe voorzitter Culturele Unie Suriname

de2d1736049daf716a5e1ad655a27a0a.jpg
Asiskumar Gajadien (links) draagt de hamer van de Culturele Unie Suriname over aan Ashwin Adhin. (Foto: CUS)

Ashwin Adhin is de nieuwe voorzitter geworden van de Culturele Unie Suriname (CUS). Het oud bestuur onder leiding van Asiskumar Gajadien heeft zich niet herkiesbaar gesteld. De hamer is zondag na de verkiezing overgedragen aan een jongere generatie.

Het bestuur Gajadien zegt dat de doelen van de vereniging met veel inspanningen zijn gerealiseerd. Er was ook een actieve deelname van verschillende organisaties waarmee samengewerkt wordt. Hoogtepunten waren:
– het eensgezind optreden van verschillende organisaties uit Paramaribo en de districten om de cultuur op een voortreffelijke wijze uit te dragen;
– het introduceren van de divali-manifestatie met de reuze Suriname Dia. Dit heeft mede ertoe geleid dat divali verheven is tot een nationale feestdag
– de Immigratievieringen in Suriname.

Het nieuwe bestuur zal het beleid van de CUS verder tot ontwikkeling brengen door de buurt-, sociale- en culturele organisaties actiever te betrekken. Adhin zegt dat “cultuur betekent ontwikkeling, bewustwording, het waarderen van het eigene, maar stimuleert tevens het gemeenschappelijke doel door actievere participatie van het individu op persoonlijk vlak en in collectief verband.”

Op de ledenvergadering zijn enkele leden van het oud bestuur benoemd in de adviesraad. Staande de vergadering is Gajadien benoemd tot ere-voorzitter van de CUS.

Het nieuwe bestuur ziet er als volgt uit: Ashwin Adhin, voorzitter, Radjes Asraf, ondervoorzitter, Jan Soebhag, secretaris Amriet Gangarampanday, penningmeester. Tot commissarisen zijn gekozen: Nirmala Ramdin, Phoeliswer Joeloemsingh, Vijendra Ramkhelawan, Radjen Ori, Sarwan Baktawar, Sushma Ramai en Kishen Harlal.

De nieuwe voorzitter is ruim 13 jaar actief in sociaal-culturele organisaties. Hij is lid van Hindu Swayamsevak Sangh, Vishva Hindu Parishad Suriname, Mata Gauri en mag nu de CUS leiden, waarin hij al een grote rol vervulde.

In de nieuwe adviesraad hebben zitting: Asiskumar Gajadien, John Parsadi, Santram Khusial en Merie Ghafoerkhan.

[uit Starnieuws, 15 mei 2011]

Dichter Ramnath Sewdien pakt de draad weer op

De dichter Ramnath Sewdien heeft na jaren de draad weer opgepakt. Na de presentatie van zijn autobiografie op zijn 70ste verjaardag, verzamelde Sewdien zijn gedichten en schreef er nog enkele bij.

Zo presenteerde hij op 19 januari zijn eerste twee gedichtenbundels; Tarang, waarin gedichten in het Sarnami zijn opgenomen, en Levensgolven bestaande uit Nederlandse gedichten.

De presentatie vond plaats tijdens een feestelijke bijeenkomst in de Shri Satnarain mandir, aan de Indira Ghandiweg en werd bezocht door Ismene Krishnadath, voorzitter van de Schrijversgroep ‘77, B. Narain, voorzitter van stichting Hindi Parishad Suriname, Jan Soebhag van de stichting CUS (Culturele Unie Suriname) en Amriet Gangaram Panday van stichting OHM Suriname. Elk van de bovengenoemden kregen een exemplaar van de dichter. Jammer genoeg zijn er nog geen exemplaren in de boekenhandels en bibliotheken.

“Mijn presentatie was meer een voorproefje. Ik heb maar 25 gedichtenbundels gedrukt en op de zelfde avond waren ze op”, laat de dichter weten. Sewdien wil dieper ingaan op sommige van zijn gedichten, omdat die nog oppervlakkig zijn. De nieuwe druk is binnenkort wel verkrijgbaar in de boekenhandels.

Tijdens de presentatie van zijn gedichtenbundel vertelde Sewdien in het kort over zijn inspiratie om te dichten en hij droeg ook twee gedichten voor. Zijn inspiratie haalt hij uit de natuur, de bevolking en de cultuur van ons land. Daarna droeg hij zijn twee dichtbundels op aan zijn zonen. Krishnadath sprak tijdens haar speech de hoop uit dat binnen een paar jaar de ruim zeventig gedichten zijn vertaald.

[uit De Ware Tijd, 28/01/2011, met correctie van de ergste taalfouten]

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter