Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Sluwe Voszz
Zowel scheldwoord als geuzennaam
Edgar Cairo gebruikte 30 jaar geleden het woord neger opzettelijk als geuzennaam. Hij probeerde de negatieve lading van het woord te ontkrachten. Zie bijvoorbeeld de trailer van de film Edgar Cairo: “Ik ga dood om jullie hoofd” van Cindy Kerseborn die later dit jaar in filmhuizen in roulatie gaat. Zwarte rappers in de Verenigde Staten doen inmiddels precies hetzelfde en gebruiken het woord nigger/nigga in hun verses. Een voorbeeld daarvan geeft Sluwe Voszz op dit Caraïbisch Uitzicht van 16 februari 2011 aan de hand van It was written van rapper Nas (klik hier). Een andere grootheid op hiphopgebied, Jay-Z, praat over het n-woord met Oprah Winfrey. Klik hier voor dat fragment.
Sluwe Voszz – It was written
door Sluwe Voszz
Ik zit in de bus onderweg van mijn werk naar huis. Weggedoken in mijn capuchon luister ik naar Dangerdoom en knik met mijn kop op de beats. Het dope ritme wordt onderbroken door mijn ringtone. Ik neem op. Het is Ghost.
We praten over House Of Hip Hop Radio. We praten over Hip-Hop en voor hij ophangt, zegt hij; “ik ben It was written nu aan het luisteren.” “Aight dope”, zeg ik en hang op.
Ik hang op en automatisch klinkt Dangerdoom weer door mijn headphones. Ik zet het uit. Ik wil dat nu niet. Ik wil Nas. Snel scroll ik in mijn iPhone naar de N en kies voor It was written…
Een classic.
Iedereen zegt altijd dat Illmatic het beste album is, maar damn, dit is ook een parel hoor. Dit is ook een album dat het predikaat CLASSIC verdiend. Dit is een gruwelijk album.
Het intro snap ik, maar skip ik. Het eerste nummer is meer waard dan het horloge dat Nas draagt op de achterkant van de cd hoes. Het langzaam opkomende gitaartje zet de toon voor de vibe van het album, bezorgt me kippenvel en de vocalen van Nas die tegelijk met de beat binnenklappen maken het af:
Fake thug, no love, you get the slug, CB4 Gusto
Your luck no, I didn’t know till I was drunk though
You freak niggas played out, get fucked then ate out
Prostitute turned bitch, I got the gauge out
96 ways I made out, Montana way
The Good-F-E-L-L-A, verbal AK spray
Dipped attaché, jumped out the range, empty out the ashtray
A glass of zay make a man Cassius Clay
Ik zit in de bus en rijd naar Haarlem Noord, maar waan me direct weer in de wereld van Nas. In gedachten loop ik door Queens en zie Nas zijn verhalen tot leven komen. Een film, maar dan realer. Tot aan het refrein waar Nas’ eigen lyrics worden gescratcht: I never sleep, cause sleep is the cousin of death.
Hierna volgt een Trackmasters remake van de hit sweet dreams. Trackmasters. Ik schrijf het op en denk direct hoe zou het tegenwoordig zijn met Poke & Tone? Maar goed sweet dreams dus, door Nas handig vervangen door Street Dreams. Ik droom weg, maar bop mijn hoofd op en neer.
I Gave You Power. Een terechte HOHH Radio classic van de week. Fuck. Wat is dit toch een geniaal nummer. Nas rapt vanuit het perspectief van een “gun”. De dreigende strings en de piano geven het nummer direct de juiste lading. Een DJ Premier beat. Misschien wel zijn dopeste ooit. En er zitten geen scratches in het refrein. De beat dient het topic.
How you like me now? I go blaow
It’s that shit that moves crowds makin every ghetto foul
I might have took your first child
Scarred your life, crippled your style
I gave you power
I made you buck wild
Deze track wil ik nog horen. En nog een keer. Ik heb dit al zeker honderd keer gedaan in mijn leven. Altijd als ik It was written… luister, draai ik I Gave You Power nog een keer.
Na deze juweel komt Nas met het funky Watch Dem Niggas, het rauwe Take It In Blood en Nas is Coming, een collabo met Dr. Dre. Dat laatste is nu niet bijzonder meer, maar destijds was Nas de eerste Eastcoast artiest die een beat van Dre op zijn album had. De beat is typisch Dre en vormt een voorbode op het project The Firm dat na deze plaat een flink onderschat album uit zou brengen.
Nummer 8 van de plaat is met The Firm op de featuring. AZ, Cormega, Nas en Foxy Brown ruilen verses op een Trackmasters beat. De Spaanse gitaar neemt me wederom mee naar New York. Ik houd van deze beat. De manier waarop die inklapt na de eerste bars van AZ is legendarisch. Ik kan me old school Hip-Hop-feesten herinneren waar Noot en ik dit keihard meerapten en losgingen op die joint.
The Set Up is een Havoc beat en bevat een Havoc een vocale bijdrage van de producer van Mobb Deep. Queensbridge wordt vertegenwoordigd.
L.E.S. maakt het muzikale landschap waar Nas een verhaal over een Black Girl Lost en een later een Suspect op kwijt kan. JoJo helpt Nas op de eerste track en zo ontstaat een vrij glad nummer dat toch Nas-rauw blijft. De andere L.E.S. track is RAUW. Nas zit op zijn A spel en neemt je mee naar het rauwe streetleven.
It was a murder
Jake just hit the corner people swarming
Three in the morning I jumped out my cab like “Fuck,
niggaz is buck,” mega bloodshed, the tapes red
I heard some bird whisper, “Yo he should have ducked”
I puffed the lilla, just before I hit the scene for realla
I’m all high it’s late I’m looking down at the fella
.
Shootouts is een pompende beat van wederom Poke & Tone met een dope flowende Nas. In deze track gebruikt hij veel binnenrijm. Ik herinner me dat ik hier mad door geinspireerd raakte als schrijver. De vele rijmwoorden, de lange verse. Ook nu inspireert het me. 13 jaar nadat het album uitkwam, is dit nog fuckin dope. Tijdloos.
Live Nigga Rap is een collabo met Mobb Deep. Dope. Queensbridge was toen nog een familie. Het is jammer dat in de jaren hierna veel rumoer is ontstaan tussen al die boys. Ik zou een moord doen voor een nieuwe Nas, Mobb Deep, Cormega, AZ collabo.
Het album sluit af met de hit. Lauren Hill opent de track zoals je Lauren Hill een track wil horen openen. Met oooh’s. Ze klinken zo fijn. Nas onderbreekt dat met some real shit.
Imagine smoking weed in the streets without cops harassin
Imagine going to court with no trial
Ik stel het me voor. Ik voel het. Als ik de wereld zou heersen, zou ik Nas nog een It Was Written… laten maken. Nee, ik zou hem natuurlijk een featuring op mijn nieuwe plaat laten doen, maar daarna vraag ik echt een tweede It Was Written…
Silent Murder is de bonustrack. Ook dope, maar ik baal. Het album is afgelopen. Ik kan niets anders dan het album nog een keer aanzetten. Ik heb inmiddels de bus verlaten, boodschappen gedaan, eten gemaakt en mijn bordje leeg en ondertussen was ik continue in Queens.
Die shit komt uit ’96 en is tijdloos. Ik geniet er nog net zo van als toen. Ik luister de komende dagen It was written…
RSS
Facebook
Twitter
