Is Wan pipel de grootste Surinaamse film ooit?
In Suriname kennen ze de dialogen nog woord voor woord. Wan pipel (1976) van Pim de la Parra wordt maandagavond vertoond in het Compagnietheater in Amsterdam.
read on…
Moiwana
door Sheila Sitalsing
Er is veel dat ontroert aan de Grote Suriname-tentoonstelling die vanaf dit weekend te zien is in de Grote Kerk in Amsterdam
read on…
In tijden van crisis laait goudkoorts altijd weer op
door Sheila Sitalsing
Daags na een spetterende onthulling van The Wall Street Journal over hoe het Venezolaanse regime van Nicolás Maduro in een vertwijfelde zoektocht naar middelen om te overleven stiekem 7.400 kilo goud via Oeganda heeft verkocht, heeft Curaçao afgelopen vrijdag halsoverkop de invoer, doorvoer en uitvoer van goud uit Venezuela verboden. read on…
Johan Ferrier Fonds
[Bericht van het Johan Ferrier Fonds]
December 2018
Lieve Donateurs en Vrienden,
Als bestuur van de Stichting Johan Ferrier Fonds kijken we dankbaar terug op een veelbewogen jaar.
Veelbewogen, al was het alleen al vanwege de prachtige Johan Ferrier Lezing die op 24 mei jl. in een volle Koningskerk in Amsterdam door niemand minder dan Sheila Sitalsing uitgesproken werd. Haar speech was prikkelend en humoristisch, zoals we dat van haar gewend zijn, maar dat verhulde de ernst van haar boodschap niet: Suriname heeft behoefte aan kritische burgers. read on…
Johan Ferrier Lezing 2018
Op donderdagavond 24 mei aanstaande, om 20:00 uur vindt de Johan Ferrier Lezing 2018 plaats. Zij wordt gegeven door Sheila Sitalsingh. read on…
Nurnaz Deniz wint de Anil Ramdas essayprijsvraag
Gisteravond is op de vijfde sterfdag van Anil Ramdas de winnaar van de Anil Ramdas Essayprijs bekend gemaakt: schrijfster en publiciste Nurnaz Deniz (Turkije 1971), voor haar essay ‘Ergens in Europa heb ik mijn schoenen verloren’. read on…
Anil Ramdas Essayprijsvraag
Essays over identiteit en beschaving
Anil Ramdas was schrijver, journalist en programmamaker. Vijf jaar na zijn dood hebben De Groene Amsterdammer (waar hij redacteur was), De Balie (waar hij directeur was), De Bezige Bij (waar zijn boeken verschenen) en zijn familie het initiatief genomen tot een Anil Ramdas Essayprijs. read on…
Commercieel
door Sheila Sitalsing
Dat RTL zou kappen met zwartgeschminkte Pieten stond in de sterren geschreven. RTL is een snoeihard commercieel bedrijf, met een feilloos instinct voor wat de klanten willen. Daarom is het op RTL doorgaans een vrolijke parade van aspirant-modellen, aspirant-kindsterretjes, aspirant-zangers, zelfhulp-tv in talloos veel varianten, showbizzroddel, sentimentaliteit-met-een-gelukkig-einde, onderbroekenlol, een uitstekend nieuwsbulletin en Chantal Janzen. read on…
‘Ik ga je rammelen’
Columnist Sheila Sitalsing (Surinaams, Caribisch, in elk geval niet-Nederlands), moeder van twee, las een boek over de voordelen van Surinaams opvoeden en kan het er alleen maar hartgrondig mee eens zijn. read on…
Mohammed Benzakour wint E. du Perronprijs 2013
door Roland Samuëls
De E. du Perronprijs 2013 wordt toegekend aan Yemma (uitgeverij De Geus, 2013) van Mohammed Benzakour. Dat heeft de jury zaterdag 15 maart bekendgemaakt tijdens het Tilburgse literatuurfestival TILT.
De jury van de E. du Perronprijs nomineerde naast Mohammed Benzakour ook Marcel van Engelen voor Het kasteel van Elmina en Aukelien Weverling voor Het land. De prijs is een initiatief van de gemeente Tilburg, de School of Humanities van Tilburg University en brabants kenniscentrum voor kunst en cultuur (bkkc). Hij is bedoeld voor personen of instellingen die met een cultuuruiting in brede zin een bijdrage leveren aan de multiculturele samenleving.
“Met een Duperroneske pen fileert Benzakour de Nederlandse samenleving met een inzet van kennis, inzicht en een persoonlijke betrokkenheid die slechts bewondering kan oproepen,” aldus de jury onder voorzitterschap van prof. dr. Sjaak Kroon van Tilburg University.
In Yemma doet Benzakour verslag van zijn moeder die na een herseninfarct in de verpleegzorg terecht komt. Volgens de jury overstijgt hij daarin de grenzen van de journalistiek. “Zijn observaties en de gevoelens die bij hem opkomen zijn tegelijk maatschappelijk en algemeen én persoonlijk en intiem. Hij maakt van zijn documentaire een literaire prestatie van de eerste orde.”
De uitreiking van de E. du Perronprijs vindt plaats op 27 maart bij het brabants kenniscentrum voor kunst en cultuur (bkkc) aan de Spoorlaan 21 i-k. Sheila Sitalsing, freelance journalist en columnist bij
de Volkskrant, zal bij die gelegenheid de E. du Perronlezing geven over nieuwe vormen van samenleven in de huidige maatschappij. Wilt u erbij zijn? Meldt u zich dan aan via het
online formulier.
|
19:30
|
Ontvangst met koffie
|
20:00
|
Welkom door prof.dr. Herman Beck, jurylid
|
20:10
|
E. du Perronlezing door Sheila Sitalsing
|
21:00
|
Uitreiking van de E. du Perron prijs door Marjo Frenk
|
21:15
|
Dankwoord door de laureaat
|
21:30
|
Drankje/hapje
|
22:30
|
Sluiting
|
[van Tilburgers, 25 maart 2014]
‘Ik dacht aan Obama en bad dat dat van die schmink hem niet zou bereiken’
door Sheila Sitalsing
Sheila Sitalsing wilde geen column schrijven over politiek leiderschap. ‘Maar toen stelde iemand zondagmiddag tijdens een persconferentie over de nucleaire veiligheidstop een vraag aan Mark Rutte…’
Eigenlijk zou dit stukje handelen over fatsoen en voorbeeldgedrag en leiderschap in het bedrijfsleven. De Volkskrant had zijn periodieke onderzoek gedaan naar de verdiensten aan de top in Neerlands grootste beursgenoteerde ondernemingen en daar afgelopen zaterdag over gepubliceerd.
Eigenlijk zou dit stukje gaan over enkele bevindingen die uit dat jaarverslagenonderzoek waren gerold. Zoals de loonkloof tussen werkvloer en top, die zich ongehinderd door crisis of ander malheur gestaag verwijdt. Inmiddels verdient een bestuurder van een AEX-bedrijf in Nederland gemiddeld 51 keer zo veel als een doorsneewerknemer, met de onlangs vertrokken Ben Noteboom van Randstad als brullende zilverrug bovenop de rots, 10.237.476 euro stevig in de knuistjes geklemd. Terwijl zijn intercedentes – volgens de Randstadwebsite stuk voor stuk ambitieuze ‘matchmakers’ boordevol ‘salestijgermentaliteit’ – daar éénhonderdtweeënzeventigste van verdienen.
Omhoog ellebogen
Eigenlijk zou ik in dit stukje op zoek willen gaan naar antwoorden op vragen als: waarom bezetten die intercedentes de boardroom niet? Of vinden ze het misschien volstrekt terecht dat hun baas bij zijn afscheid ruim twee jaarsalarissen extra mee kreeg, voelen ze zich extra gemotiveerd om zichzelf, met hun salestijgermentaliteit, omhoog te ellebogen, op weg naar de pot met goud? En: maakt het veel uit, een hoge of lage baas-koelieratio, zijn we gewoon jaloers of hebben we hier een misstand te pakken?
Eigenlijk had ik iets willen zeggen over leiderschap, over voorbeeldfuncties en over de verantwoordelijkheid die de bestuursvoorzitter draagt voor de cultuur in het bedrijf
Eigenlijk zou dit stukje handelen over andere merkwaardige trends in het beloningsbeleid, zoals de altijd-prijsbonus (een prestatiebonus die bij onderpresteren toch wordt uitgekeerd, want het zou zo sneu en demotiverend zijn voor de bedrijfsbestuurder in kwestie – ook maar een mens die zijn stinkende best doet – om hem zijn bonus te onthouden). En het adviseurschap, een briljante methode om opgestapte voorzitters van de raad van bestuur te blijven voorzien van een inkomen als ‘adviseur in dienst van de company’, zolang ze nog geen nieuwe nette betrekking hebben gevonden. De bij Imtech weggestuurde financieel directeur Boudewijn Gerner toucheerde na zijn vertrek een half miljoen euro honorarium voor in totaal, zo bevestigde hij zelf, nul adviezen.
Voorbeeldfuncties
Eigenlijk had ik iets willen zeggen over leiderschap, over voorbeeldfuncties en over de verantwoordelijkheid die de bestuursvoorzitter draagt voor de cultuur in het bedrijf.
Ten overstaan van de internationale pers zei de minister-president niet: ‘We praten vandaag over kernwapens.’
Maar toen stelde iemand zondagmiddag tijdens een persconferentie over de nucleaire veiligheidstop een vraag aan Mark Rutte, iets ingewikkelds over Wilders en Marokkanen en Zwarte Piet. En ten overstaan van de internationale pers zei de minister-president niet: ‘We praten vandaag over kernwapens.’ Nee, hij ademde diep in en dook enthousiast, het hoofd als eerste en zonder perslucht, het diepe in. Iemand probeerde hem tegen te houden, maar Rutte sprak al: ‘Mijn vrienden op de Nederlandse Antillen zijn altijd blij wanneer het Sinterklaas is, omdat ze zich dan niet hoeven te schminken. Als ik Zwarte Piet speel, ben ik dagen bezig het spul van mijn gezicht te wassen.’
Ik dacht aan de VVD-wens om minder, minder, minder rijksgenoten uit de Antillen en vroeg me verdwaasd af welke vrienden dan. Ik dacht aan Barack Obama die vandaag in the Beast door Nederland scheurt en bad dat dat van die schmink hem niet zou bereiken. Ik dacht: misschien is het nog niet zo slecht gesteld met leiderschap in het bedrijfsleven. Het kan zo veel erger.
Sheila Sitalsing is columnist voor de Volkskrant.
[van devolkskrant.nl, 24/03/14]
BES
door Sheila Sitalsing
Je bent de minister die verantwoordelijk is voor de bijzondere gemeenten Bonaire, Saba en Sint Eustatius. Je krijgt een onderzoeksverslag op je bureau. De beerputgeur walmt je tegemoet. Met dichtgeknepen neus ga je bladeren. Je leest wat je al wist: dat de man die jou daar representeert als rijksvertegenwoordiger er een puinzooi van maakt.
read on…