blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Simons Robert David (ook: Sonja)

Sonja (R.D. Simons) – Een lied van dezen tijd

Zij is een aardig meisje,
Dat vele vrienden had,
Met wie men haar zag fietsen
Of wand’len door de stad.

read on…

Suriname als roeping – het Doe-theater van Henk Tjon en Thea Doelwijt

door Maarten van Hinte

Op 4 september wordt in ITA in samenwerking met The Need For Legacy een schilderij van het Doe-theater toegevoegd aan de portrettengalerij van de Stadsschouwburg Amsterdam. Als het eerste Surinaamse professionele gezelschap heeft dit totaaltheater van Thea Doelwijt en Henk Tjong indrukwekkende geschiedenis geschreven.  

read on…

Verbreek de ketenen

Wie herkent dit schilderij?

door Joost Groeneboer

Keti Koti 1963

Soms vind je ineens een pareltje bij de kringloop, in dit geval een ‘zwart pareltje’. Voor een tientje kocht ik een schilderij van ene Guido v.d. K. uit 1963. Met daarop een geketende zwarte man, die wanhopig de ogen ten hemel gericht om eindelijk verlossing smeekt. Linksonder staat symbolisch het Vrijheidsbeeld afgebeeld. Met nogmaals het jaar ‘1963’.

read on…

De vergeten controversiële rol van H.D. Benjamins (1850-1933)

“Jij vernegerde beest jij, ellendeling, ga je mond wassen verdorie!”

door Kwasi Koorndijk

Op Facebook ontstond een levendige discussie voornamelijk tussen een FB-netwerker in Suriname, de journalist brada Luciën Karg en mij. De discussie nam vormen aan van een debat met argumenten pro en anti de heldenstatus van dr. H.D. Benjamins.

read on…

Zedenverwildering in WO II in de West

‘We waren gek op de buitenlanders en keken tegen ze op, met hun witte huidskleur, hun mooie uniformen, grote auto’s en motorfietsen. Als ze een dansavond hadden, hadden alle Surinaamse vrouwen vrij toegang, de mannen niet. De Surinaamse jongens kregen helemaal geen aandacht meer van die meisjes.’
Irma Tilon

Meisjes en soldaten
De meisjes hebben veel belangstelling voor de Amerikaanse soldaten. De familieleden zijn soms trots op het interesse van de Amerikanen voor hun dochters en zusters. Maar de meisjes worden ook vaak – niet zonder afgunst – veroordeeld. Die afkeuring wordt versterkt doordat de prostitutie door de komst van de soldaten heel erg toeneemt.

Criminaliteit stijgt
Het gebruik van alcohol neemt enorm toe en ook de criminaliteit stijgt. Er ontstaan in Suriname een aantal zeer beruchte jeugdbendes, ‘gangs’: de Blackout-gang, Zorro-gang, Big-Ten-gang en de Hitler-gang. Deze bendes zijn vooral ‘s avonds actief als de stad verduisterd is, in de periode van juli 1942 tot november 1944. Ze houden zich bezig met roofovervallen, aanrandingen en onderlinge vechtpartijen.

‘De verschijnselen die iedere groote havenstad vertoont bestaan hier slechts uit één variatie: de allerarmelijkste, alleronsmakelijkste en allerbeschamendste! Maar negenennegentig procent van Willemstad’s bevolking leeft in fatsoen en eerbaarheid, geheel buiten dit verschijnsel.’
correspondent van Knickerbocker Weekly, Willemstad 1943
‘Er was de Blackout-gang. De Surinaamse gemeenschap was daar bang voor, want je zou door die bende kunnen worden overvallen. Er is ooit iemand doodgestoken, maar meestal intimideerden ze de mensen meer dan dat ze kwaad aanrichtten.’
Rudi Laads

Versje: zedenverwildering
Het meisje was kieskeurig,
vond niemand goed genoeg,
Een ieder liep een blauwtje,
Die haar ten huwelijk vroeg.

Toen kwamen de vreemde troepen
in Suriname aan
En waren alle vrienden
Al heel gauw van de baan.

Zij leerde Yankees kennen,
Dat zijn toch kerels pas!
Hoe anders dan die jongens,
Met wie zij vroeger was!

Fragment gedicht door Sonja, pseudoniem van R.D. Simons, in de Surinaamse krant De West, 1942

[van www.verzetsmuseum.org]

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter