blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Sidoel Stanley

50 jaar Stichting Jodensavanne: Geschiedenis en Erfgoed

door Harrold Sijlbing

Het komt maar zelden voor dat een Surinaamse erfgoedorganisatie Abraham ziet. In de afgelopen 5 decennia heeft Stichting Jodensavanne vele hoogte- en dieptepunten gekend, waarbij gerust kan worden aangegeven dat dankzij de noeste arbeid en inzet van gepassioneerde personen deze mijlpaal kon worden bereikt.

read on…

Directeur Cultuur MinOWC Stanley Sidoel ontheven uit zijn functie

Reden voor vertrek Sidoel nog niet door minister Peneux bekendgemaakt

Cultuurdirecteur Stanley Sidoel van het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (MinOWC) is woensdag ontheven uit zijn functie. Minister Robert Peneux heeft dat bevestigd tegenover Radio 10, zo bericht de Ware Tijd. Sidoel heeft ruim tien jaar leiding gegeven aan het directoraat, maar de minister wil nog niet prijsgeven waarom hij nu moest vertrekken. read on…

Naks opent documentatiecentrum bij 70e verjaardag

door René Gompers, foto’s Michiel van Kempen

Het gemeenschapscentrum Na Arbeid Komt Sport (Naks) is zeventig jaar geworden. De ‘bigi yari’ is uitbundig gevierd. Op de verjaardag van de culturele organisatie, die ooit begonnen is als een sportcentrum, is ook het Eu-Frie documentatiecentrum voor de Afro-Surinaamse cultuur geopend. read on…

Enig old school-gezever bij 35 jaar Cultuur

Belang cultuur onderstreept bij herdenking 35 jaar directoraat Cultuur

 

Het directoraat Cultuur van het Ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (MinOWC) heeft op vrijdag 14 augustus haar 35-jarig bestaan herdacht. Minister Robert Peneux van het MinOWC heeft de aanwezigen tijdens zijn toespraak voorgehouden dat Cultuur even belangrijk is als onderwijs. “Er zal een integratie van cultuur en onderwijs plaatsvinden. Cultuur beleid zal op dezelfde horizontaal komen als onderwijs”, zegt hij. [Maar ja, hij zegt zoveel.] read on…

‘Ala Kondre Dron’ bevestigt Surinaamse autoriteit op Cuba

door René Gompers
Met heel veel gebed en een daverend drumspel is donderdagavond ‘Casa Suriname’ geopend. De ‘Ala Kondre Dron’ heeft met autoriteit de Surinaamse aanwezigheid op Cuba bevestigd. Onderdirecteur van Cultuur, Hariandi Todirijo, was de grote gangmaker en zette nog meer Surinamers, Cubanen en toeristen aan zich over te geven aan het ritme van het multi-etnisch drummanifestatie. Suriname staat centraal tijdens deze editie van Fiesta del Fuego en zal tijdens het festival huizen in een multifunctioneel complex in Santiago de Cuba. read on…

Activering Archeologische Dienst Minov

Met het voornemen het archeologiebestel aanmerkelijk te verbeteren, heeft minister Ashwin Adhin van Onderwijs en Volksontwikkeling (Minov) de Archeologische Dienst geactiveerd. Dat meldt het departement donderdag aan GFC Nieuws.

read on…

34ste Festival del Caribe gewijd aan Suriname

Het Cubaanse La Casa del Caribe verantwoordelijk voor de voorbereidingen en de organisatie van het Festival del Caribe/Fiesta del Fuego heeft samen met een Surinaamse afvaardiging van de Presidentiële Commissie die speciaal voor dit doel in het leven is geroepen, een aantal vergaderingen gehad die hebben gekeid tot dee lancering van de 34ste editie van dit festival dat dit jaar gewijd is aan Suriname. De lancering vond plaats op 15 april in een cultureel centrum in Havanna.    

read on…

Bouw oorlogsmonument doorgedrukt: ‘Het is powerplay van Herrenberg’

door Audry Wajwakana
 .
Paramaribo – “Met de voortzetting van de bouw van het oorlogsmonument aan de Waterkant worden bestaande wetten overtreden”, reageert Johan Roozer, secretaris van Commissie Monumentenzorg Suriname furieus. Volgens Roozer heeft de commissie ‘Monument van de gesneuvelde militairen 1986-1992’ niet de juiste instanties bewandeld en is het stuk, om het monument te bouwen, wild geoccupeerd.
Slaan figuur
Hij geeft aan dat de Waterkant valt onder de Werelderfgoedlijst van Unesco die door Stichting Gebouwd Erfgoed Suriname wordt beheerd. Bij eventuele veranderingen, ook het plaatsen van monumenten, moet de beheerder eerst op de hoogte gesteld worden. Die koppelt terug met de Unesco. “Gesneuvelde militairen in de binnenlandse oorlog en de Waterkant hebben totaal niets met elkaar te maken. Internationaal slaan wij weer een modderfiguur en wordt hiermee bewezen dat effectief communiceren nog altijd een slecht ontwikkelde eigenschap is van bepaalde Surinamers”, zegt hij fel. “Ik heb geen moeite met geen enkele monument, maar laten we nu eindelijk volgens de geldende regels werken. Dit is powerplay van Herrenberg”, zegt Roozer.Brieven
In een brief naar directeur Stanley Sidoel van het Directoraat Cultuur en het ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling wees Monumentenzorg eind vorige maand op het effect van dergelijke handelingen op de positie van Suriname op de Unesco Werelderfgoedlijst. Het ministerie van Openbare Werken (OW), die voor de bouw van het monument zorgt, staakte vorige week zaterdag dientengevolge de bouwwerkzaamheden. Per brief liet OW-directeur Mark Rommy de commissie ‘Monument van de gesneuvelde militairen 1986-1992’ toen weten dat er geen toestemming is verleend van instanties voor de bouw. Henk Herrenberg heeft de toestemming uiteindelijk bij het Kabinet van de President gekregen, waarna OW donderdag de werkzaamheden hervatte. Deze handeling komt op het moment dat Suriname op de vingers is getikt door de Unesco over het uitblijven van maatregelen om zijn plaats op de Werelderfgoedlijst te behouden.
 
Actoren
Minister Ashwin Adhin van het ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling waaronder het Directoraat Cultuur valt, blijft op de vlakte over het onderwerp. Volgens hem is het nog onduidelijk wie toestemming moet geven. “We gaan dit na met de verschillende actoren en kijken welke afspraken gemaakt zijn”, geeft hij aan. Directeur Stephen Fokke van Stichting Gebouwd Erfgoed die de beheerder is van de Werelderfgoedsite, is met verlof en heeft via zijn secretaresse laten weten voorlopig niet in de publiciteit te treden. In een eerder interview gaf hij echter aan dat de overheid voldoende bewust is van de impact van zulke handelingen op de kwaliteit van de Werelderfgoedsite. Maar “de overheid speelt don manmet ons”. Alle veranderingen van het Onafhankelijkheidsplein en de Waterkant dienen met Stichting Gebouwd Erfgoed Suriname opgenomen te worden. Hoewel minister Soewarto Moestadja leden van de Commissie Monument Gesneuvelde Militairen en Burgers tijdens de Binnenlandse Oorlog woensdag heeft geïnstalleerd, is de bouw van het monument maandag 28 oktober aangevangen.
[uit de Ware Tijd, 16/11/2013]

Carifesta 2013, Ivan Graanoogst & Ben Mitrasingh

door Joshua Taytelbaum

Gister werd Suriname verblijd met een vooruitblik op Carifesta XI, het periodieke inter-Caraïbische cultuurfestival, dat in augustus 2013 door en in Suriname zal worden georganiseerd. De Carifesta-commissie, voluit het Carifesta ‘Host Country Management Committee’ (HCMC), onder leiding van Ivan Graanoogst gaf een toelichting op de bestaande plannen. Samen met directeur Stanley Sidoel van Cultuur benadrukte Graanoogst dat het gaat om een investering die vooral een economisch spin-off effect moet hebben. De organisatie verwacht dat enorm veel geld in omloop zal komen in de horeca en het hotelwezen. Volgens Graanoogst is daarom een te investeren bedrag van SRD 17 miljoen niet veel te noemen.

Hoog ‘déjà-vu’-gehalte

Het festival krijgt dit jaar een geheel nieuw karakter wat opzet en organisatie betreft. Gezien de regionale integratie waar vooral Suriname en de rest van de Caricom lid-landen zich voor willen inzetten met landen in Zuid- en Latijns-Amerika, wordt het een Caricom/Unasur cultureel festival. Carifesta 2013 krijgt een ruim cultureel karakter, wat dat ook moge inhouden. De mogelijkheden voor diverse culturele ontwikkelingsgerichte evenementen worden ruim gecreëerd. In het nieuwe model moet Carifesta een dynamischer karakter hebben. Sidoel zegt dat afgerekend gaat worden met alle ad hoc-elementen. Binnen de Caricom wordt ook een permanente organisatie opgezet voor het evenement. Vager had de presentatie niet kunnen zijn.

Het festival krijgt volgens Graanoogst dit jaar een geheel nieuw karakter wat opzet en organisatie betreft. Gezien de regionale integratie waar Suriname en de rest van de Caricom lid-landen zich samen met landen in Zuid- en Latijns-Amerika voor gaan inzetten, wordt het een Caricom/Unasur cultureel festival. Op Carifesta 2013 zal veel aandacht besteed worden aan het cultureel erfgoed van Suriname. Graanoogst zegt dat hiervoor gesprekken zullen komen met de eigenaren van de historische panden om na te gaan hoe ze kunnen worden opgeknapt. Hij beklaagt zich erover dat de meeste van deze panden in een vervallen staat verkeren en dat geen gezicht is voor het land. Er zal worden nagegaan of er een apart budget voor het renoveren van deze gebouwen kan worden aangeboord, zegt Graanoogst, kennelijk zonder zich te realiseren dat hij op die manier nog niet één pand gerenoveerd krijgt voor augustus 2013.

Het feit dat Graanoogst van stal is gehaald om Carifesta 2013 (beter) gestalte te geven, heeft –gehoord de presentatie – bitter weinig opgeleverd. En als iets een “ad hoc-element” is (waar Sidoel vanaf wil), dan is het wel Graanoogst’s losse flodder over aandacht voor het cultureel erfgoed van Suriname. Hij beklaagt zich over de vervallen staat waarin veel historische panden verkeren, maar dat doet hij 32 jaar te laat. Gesprekken met de eigenaren is gewoon een lachertje, want alleen geld helpt, en dat hebben de eigenaren – in welke vorm dan ook – nooit gezien. En met een budget van SRD 17 miljoen kun je misschien wel een paar panden renoveren, maar dan heb je nog geen Carifesta. Dit alleen al is genoeg om te weten dat Graanoogst nooit maar dan ook nooit directeur van Staatsolie mag worden. Het is voor iedereen beter dat hij als zaakgelastigde naar China wordt verbannen. Wél blijven we nog uitkijken naar een concreet plan met bijbehorende begroting.

Ben Mitrasingh, het ‘enfant terrible’ van de Surinaamse cultuur

Niet verrassend kwam vandaag het eeuwige ‘enfant terrible’ van de Surinaamse cultuur, Benjamin S. Mitrasingh, in zijn hoedanigheid van voorzitter van de Stichting Cultuureducatie, met ditmaal niet onterechte kritiek. Hij is echter de verpersoonlijking van de Surinaamse onmacht om iets te doen met onze cultuur. Zijn stichting, de Stichting Gebouwd Erfgoed Suriname (SGES) en de Stichting Monumenten Zorg Suriname (SMZS) en wellicht nog een paar goedbedoelde stichtingen, zijn allemaal papieren tijgers die nog te schor zijn om in de marge te blaffen. In dit licht bezien verdient het nog bewondering dat Mitrasingh überhaupt nog blaft, alhoewel, daarvoor kennen we onze Ben. Cultuur klinkt goed, maar verkoopt niet!

Mitrasingh wijst er terecht op dat de 8e in 2003 in Suriname gehouden Carifesta –die overigens minder dan de helft van SRD 17 miljoen heeft gekost– géén goed plan en géén goede begroting had, zodat de beleidsmakers ook niets hebben kunnen evalueren. Zónder een plan en zónder een degelijke begroting, aldus Mitrasingh, zeggen ze nu al dat Carifesta 2013 SRD 17 miljoen gaat kosten. Maar sinds mensenheugenis kijkt de doorsnee Surinamer naar een triest cultuurbeleid met verkrotte monumenten, geen nationaal museum, geen conservatorium, geen dansschool en ook geen respectabele kunstacademie. Helaas heeft Mitrasingh in zijn eerdere functie van Directeur Cultuur daarin ook niet enige verandering kunnen brengen.

Afgelopen Carifesta’s economisch niet duurzaam

door Claudine Saaki

Paramaribo – Carifesta, zoals het tot nu toe is georganiseerd, beantwoordt niet meer aan de doelstellingen. Het festival is economisch niet duurzaam en heeft geen ontwikkeling gebracht in onder meer kunst en cultuur in het Caribisch Gebied. Voorts is de Caricom-gemeenschap niet dichter naar elkaar toe gegroeid. “Tot deze conclusie zijn cultuurdirecteuren van de Caricom-landen gekomen na evaluatie van de afgelopen tien Carifesta’s”, zegt Stanley Sidoel, directeur Cultuur op het ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling in gesprek met de Ware Tijd.

 

Strategisch plan
De directeuren waren eerder deze maand in het land. Volgens Sidoel hebben verschillende Caribische landen, die de voorgaande jaren waren belast met de organisatie, gefaald om het festival tot een succesvol evenement te maken. “Het werd eentonig, mensen geloofden er niet meer in.” Om deze neergang te stoppen en problemen structureel aan te pakken, hebben de Cultuurdirecteuren in 2004 een draft ‘Carifesta strategisch plan’ opgesteld, dat intussen is goedgekeurd door de Caricom-staatshoofden. Het plan voorziet in de installatie van een taskforce die de leiding heeft in de implementatie ervan. Deze aanpak die binnenkort daadwerkelijk van start gaat, moet ertoe leiden dat de Caricom-gemeenschap opnieuw geloof krijgt in Carifesta. Het evenement, dat sinds 1972 wordt georganiseerd, heeft onder meer als doel door middel van kunst en cultuur de Caribische eenheid te etaleren en het Caribisch Gebied positief te presenteren aan de wereld.

Transformatie
De organisatie van het festival is in 2013 in handen van Suriname. Het thema is dan‘Culture for development’. In 2003 was Suriname al voor het eerst de gastheer. Sidoel heeft de prevoorbereiding van het komende festival in handen. “We willen transformeren van een traditioneel concept naar een economisch, vatbaar en duurzaam evenement.” Het concept moet dan vooral inspirerend en innovatief zijn. “De kunst- en culturele sector moeten Carifesta een boost geven. Het moet een algemeen educatieve waarde hebben. Het is ook de bedoeling dat mensen door dit festival gaan beseffen wat voor waarde kunst en cultuur heeft”, zegt Sidoel. Hij hoopt dat er met de implementatie van het strategisch plan de elfde Carifesta in Suriname een succes wordt. Hij is zich ervan bewust dat daarvoor alle expertise uit de kast gehaald moet worden. Het raamwerk van dit plan, inclusief de nieuwe aspecten die Suriname eraan zal toevoegen, is al goedgekeurd. Het document met bijbehorend rapport wordt volgend jaar overhandigd aan president Bouterse. Die zal, zegt Sidoel, een managementteam installeren die de verdere details van het festival uitwerken.

Sidoel: “Het gaat erom dat Suriname deze keer zal tonen wat het allemaal te bieden heeft, dat wij het groots kunnen aanpakken en succesvol kunnen zijn.” Met het oog op de economische aspecten concludeert de cultuur-directeur dat Suriname veel potentie heeft. De ‘waarde’ van het land ziet hij niet alleen in de diverse artiesten, maar onder meer ook in de historische binnenstad die in al zijn facetten zal worden gepresenteerd aan de toeristen en de doorsnee bezoeker. Op programma staan voorts grote concerten waarvoor bekende artiesten lokaal en uit de regio gecontracteerd zullen worden. “Bij Carifesta gaat het eigenlijk om het beste van het beste te showen. Het is tevens een promotie van de culturele industrie, dus willen wij dit duidelijk naar voren brengen”, zegt Sidoel. De cultuur- ministers en de cultuur-directeuren worden tussen januari en maart op de hoogte gehouden van de implementatie van het strategisch plan.

Uitzendrechten
Het komende festival duurt tien dagen, verdeeld over twee weekenden. Andere onderdelen, naast de grote openings- en sluitingsceremonie, zijn activiteiten voor beeldende kunst en een ‘grand market’. De kosten zijn geraamd op minimaal SRD 15 miljoen. Sidoel was secretaris-generaal van Carifesta 2003 en heeft ervaring met de organisatie. Voor het komende festival heeft hij onder meer de accommodatie van de artiesten in beeld gebracht en de veiligheidsmaatregelen uitgewerkt. Over de uitzendrechten voor het festival wordt intussen gebrainstormd. Volgens Sidoel kan Suriname de buitenwereld beter bereiken als de beelden via de Caribische televisie stations worden uitgezonden naar de rest van de wereld. De beslissing over dit aspect wordt genomen door het nog in te stellen managementteam.

[uit de Ware Tijd, 16/12/2011]

Platform voor Surinaamse podiumkunsten op komst

Suriname krijgt binnenkort een platform voor podiumkunsten om het cultuurbelang van de sector beter te kunnen uitdragen. Dit voornemen is vandaag gepresenteerd tijdens een bijeenkomst op het directoraat Cultuur van het Ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling (Minov).

Tot de initiatiefnemers behoort Marlène Lie-A-Ling van dans- en balletschool Marlène. Volgens Lie-A-Ling kan een land zich door culturele uitingen het beste presenteren in het buitenland. “Een mooie dansuitvoering blijft een tijdje in gedachten en kan je in je hart treffen. Hetzelfde geldt voor toneel. In Suriname hebben we zoveel aan cultuur te bieden. Daar moeten we veel meer gebruik van maken en nu is het zaak om de krachten zo veel mogelijk te bundelen.”

Het is de bedoeling dat het platform zich op scholen gaat manifesteren en zich in de Caribische regio presenteert. Door eenheid te brengen binnen de podiumkunsten zijn betere resultaten te behalen. Vooral voor de Surinaamse danswereld moet het platform een stimulans betekenen.

Voor het platform worden alle belanghebbende organisaties benaderd. Ook de overheid heeft hierin een belangrijke rol te vervullen. Stanley Sidoel, onderdirecteur Cultuur bij het Minov, staat alvast vierkant achter het nieuwe platform: “Wij vinden dit een prima initiatief dat we van harte zullen ondersteunen.”

[uit Starnieuws, 4 januari 2011]

Stanley Sidoel

door Armand Snijders

Zijn collega-directeuren van andere ministeries denken dat hij de leukste overheidsbaan van Suriname heeft. Als directeur Cultuur, onderdeel van het ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling (Minov), is Stanley Sidoel (47) immers bij ieder cultureel feestje en iedere boekpresentatie aanwezig. “Dat zijn de leuke dingen waar ik graag bij ben”, geeft hij toe. “Maar voordat zo’n evenement plaatsvindt, hebben we enorm veel werk moeten verzetten.”

Met cultuur had Sidoel tot een jaar of tien geleden niet zoveel op, zo geeft hij toe. Geboren en getogen in een redelijk traditioneel Javaans gezin met acht kinderen op Blauwgrond, had hij echter al snel door dat er meer was dan een Javaanse gemeenschap. “Ik ben echt Javaans opgevoed; mijn ouders zijn west-bidders, die doorgaans als conservatief bekend staan. Maar ik moet toegeven dat ik eigenlijk een hele liberale opvoeding heb gekregen, vooral van de zijde van mijn moeder. Mijn vader werkte keihard als timmerman en was vooral druk bezig brood op de plank te brengen. “Mijn moeder vond het volgen van een opleiding heel belangrijk, ze stimuleerde dat. Boi, ik moest niet met rode cijfers thuiskomen, dan kreeg ik ervan langs. Niet dat ik een pak slaag kreeg, maar ik werd een paar dagen lang flink onaardig bejegend en kreeg echt straf. Zo van ‘dat reisje buiten de stad mag je niet doen’. En regels waren regels: om zes uur moest je in bad, dus dat was ook zes uur. Was je dan nog buiten aan het voetballen, dan kwam ze je daar persoonlijk weg halen.

Lees vervolg in Parbode door hier te klikken

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter