Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Ini Statia – Patronen
Een persoonlijk verhaal
Opgedragen aan mijn oudste broer Rolando (Nando) R. Statia,
geboren op 9 augustus 1950 en overleden op 30 januari 2019
& aan mijn oma, Antolina (Nini) Reina-Cicilia,
geboren op 16 januari 1895 en overleden op 30 januari 1997. [1]
Woord vooraf
Dit persoonlijke verhaal is ontstaan uit de beantwoording van vragen die wij ons stelden in een pas opgerichte antiracismegroep op Curaçao, waarbij ik betrokken ben. We wilden van elkaar weten hoe het engagement van eenieder bij dit thema is ontstaan en gegroeid en welke levenssituaties, gebeurtenissen, schrijvers en andere personen daarop van invloed waren. Aangezien mijn herinneringen hieraan minstens tot mijn zestiende levensjaar teruggaan, is dit een beetje uit de hand gelopen en uitgedijd tot een langere tekst, die wellicht ook anderen kan interesseren of inspireren.
read on…Hoor wie klopt daar
door Tommy Wieringa
“Het gaat er in de kunst niet langer om wat de maker bedoeld heeft, maar uitsluitend hoe de ontvanger het interpreteert. Artistieke beweegredenen leggen het in deze hoogsensitieve tijd af tegen morele bezwaren; de onbuigzame moraal van de sociale rechtvaardigheidsbeweging is hier het hogere recht.”