Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Scholsberg Max
Vertellers inspireren vrijgevigheid
door Charles Chang
Paramaribo – Het is lachen en nogmaals lachen op de schrijversavond van Schrijversgroep’77 in Tori Oso. Waar in de eerste helft nog sprake was van enige afwisseling, werd de tweede helft helemaal gevuld met fatu tori van Max Scholsberg. De stamgast en winnaar van de Tori Oso battle 2012 is ook de trekker van de avond. Op voorstel van Tori Oso werd Scholsberg in het programma van Schrijversgroep opgenomen, in de hoop meer publiek aan te trekken – wat ook gebeurt.
De avond is namelijk bedoeld als fundraising voor de publicatie van twee gedichtenbundels. Vorig jaar februari werd ‘Het Jaar van de Poëzie’ uitgeroepen door de Henri Frans de Ziel stichting en de Schrijversgroep 77. “Het thema was vrij en het aantal inzendingen boven verwachting,” zegt commissielid Arlette Codfried hierover. De twee bundels in de pijplijn krijgen de titels Uma en Fri en aan de hand hiervan zijn de gedichten geselecteerd. Ondertussen is het redigeerwerk (pro Deo) gedaan, alleen het drukwerk moet nog gedaan worden. “En daarvoor zoeken we nog fondsen”, aldus Codfried.
Tori
De avond begint met twee voordrachten van Josta Vasseur over vrijheid, gevolgd door een liefdesverhaal van Ismene Krisnadath waarin nimfen mannen verleiden op een Caribisch eiland. Het gedicht ‘Kumba Té’ van Rose-Marie Maître proeft ook naar vrijheid en stonfutu puwemaman Alphons Levens heeft een soortgelijke inhoud met ‘Emancipatie’ uit 1997.
Daarna komen twee professional storytellers aan bod, Hilli Arduin en Guillaume Pool, die het publiek vermaken met hun verhalen, respectievelijk ‘Oom Tampa die verzot was op maagden’ en ‘De koning die van verhalen hield, maar altijd in slaap viel’. Pool wil de moraal van zijn verhaal pas kwijt in de pauze. “Gecompliceerd,” zegt hij eerst geheimzinnig en daarna “De moraal is: heb respect voor het verhaal!”
Geldbriefje
Na de pauze start Scholsberg met fosten tori over zijn oude woonbuurt Frimangron, een ware verhalenbron, waaruit hij vaker put op de avond. Familie Cederboom, Karel tip tip, oma Misman, maar ook de (verkeerde) radio-uitspraken zijn deze keer de lachonderwerpen. Het publiek dat hem beter kent, roept tussendoor ‘Pokai!’, ‘Kra trafa!’ en ‘Ijskast!’ Maar ‘Schollie’ reageert alleen op ‘Ijskast’ die de familie Cederboom gebruikte als klerenkast (…).
De toriman kent de etnische talen en toont een fotografisch geheugen door een ingewikkelde liefdesbrief van lang geleden uit het hoofd voor te dragen. Vlot als een trein brengt hij de ene fatu na de andere. “Hij kan zo de hele avond doorgaan!”, reageert een bezoeker enthousiast. Het effect was er wel naar, na afloop deden velen een geldbriefje in de donatiedoos.
[uit de Ware Tijd, 01/02/2013]
De avond bracht srd 600,- op.
Toriman 2012 Max Scholsberg
door Tascha Aveloo
Paramaribo – In de overvolle achterzaal van Tori Oso zaten en stonden stamgasten en First timers te luisteren naar de vele tori’s. Er werd gebatteld om de titel Toriman of Uma 2012. Uiteindelijk leek het wel ‘save the best for last’ te zijn geweest. De laatste toriman was Max ‘Scholi’ Scholsberg die Tori Oso vertegenwoordigde. Hij bracht zijn tori met veel ‘saus’ en ‘showmanship’. Er werd luid en veel gelachen. De tori van ‘Scholi’ centreerde zich rond persoonlijke ervaringen in zijn woonomgeving, wat duidelijk zeer in de smaak viel bij de aanwezigen.
Kort en krachtig
‘Scholi’ won met overweldigende meerderheid op alle andere vertellers. “Het wordt een beetje eentonig hoor”, lachte teller Hilli Arduin die luidop de stemmen bekendmaakte. Het stemmen verliep vlot en snel.
Sommige contestanten vertelden een verhaal, anderen weer enkele tori’s achter elkaar. “Un hor mi, Scholi e kir mi dya”, bulderde een mannelijke gast, die helemaal rood aanliep van het lachen, wanneer de toriman nog een toegift geeft nadat bekend is geworden dat hij heeft gewonnen.
Scholsberg (74) is geen onbekende voor de oudere generatie. “Ik heb in de jaren 1967 samengewerkt met De Surinaamsche Bank bij hun bonte avonden. Men dacht dat ik daar werkte, maar ik was van de douane. Ik heb daar een hoofdrol vervuld en we hebben dertig optredens gehad. Ik deed graag dominee Polanen na”, lachte ‘Scholi’ vrolijk. “Ik vind het leuk om te doen. Om te zien hoe mensen genieten.”
Ervaring nodig
Dat de moppentapperij er nog goed in zit, bewees ook de legendarische Walther Huisden die de spits mocht afbijten. Frits Wols wist ook aardig de lachers op zijn hand te krijgen met zijn yorkatori. Het verhaal van Ba Anansi en Agama vertelde meesterdrummer/verteller Saco op krachtige wijze. Het was aan zijn optreden te zien en te horen dat hij een performer is die weet hoe het hoort. Enkelen vonden het begin van Arlette Codfrieds verhaal over de geboorte van Jezus te veel op het randje. Het einde van het verhaal gaf aan dat Jezus eigenlijk geboren is door verkrachting. “Onsmakelijk. Ik vond het begin leuk, maar het einde was disrespectvol. Ik ben geen Moslim, maar zou het ook akelig vinden als ze over hen of Hindoes zo een grap gemaakt had. Er is vrijheid van meningsuiting maar je moet mensen niet beledigen” stelde Grace Merkens. “Ik ga de schrijvergroep hierover spreken”. Maar dat maakte de avond niet minder leuk en men heeft volop kunnen genieten van Surinaams cultureel erfgoed.
[uit de Ware Tijd, 14/12/2012]
Zware competitie Tori Battle
De teams van de Tori Battle die op 12 december tussen Tori Oso en Schrijversgroep ’77 zal worden gehouden zijn bekend.
read on…
RSS
Facebook
Twitter
