Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: scheepvaart
Slavernij in Almere: Stille Wateren
De Zuiderzee, de zeebodem waarop Almere is gebouwd, was hét scheepvaartknooppunt dat Nederland tot een van de welvarendste landen ter wereld maakte. Daarmee heeft Almere meer geschiedenis met het slavernijverleden dan vaak wordt verondersteld. De nawerking van dit slavernijverleden zit nog diepgeworteld in de nazaten, velen ook bewoners uit onze stad. Acht van hen vertellen openhartig hun verhaal en nemen je mee in wat hen heeft geraakt en gemaakt.
read on…Trans-Atlantishe slavernij in maritieme context
Op maandag 17 juni wordt er bij Het Scheepvaartmuseum een conferentie gehouden over de geschiedenis van Nederlandse trans-Atlantische slavernij in een maritieme context. Deze conferentie organiseert Het Scheepvaartmuseum samen met het New Netherland Institute.
read on…De Warrapperkreek – Leren van geschiedenis 116
door Hilde Neus
Aanleg en onderhoud van waterwegen is een gecompliceerde en kostbare zaak. Nu is daar het ministerie van Openbare Werken mee belast. Vroeger waren daartoe de heemraden aangesteld door de Raden van het Hof, voorgezeten door de gouverneur. Ze ontvingen voor hun werk een gepaste vergoeding. Hun taak was erop toe te zien dat de kreken en kanalen schoongemaakt werden en zo bevaarbaar bleven. Op de plantages zelf was de eigenaar verantwoordelijk voor de waterhuidhouding. Maar openbare waterwegen waren van essentieel belang voor het vervoer van de plantageproducten naar de Waag in de stad. Hier werd de suiker, koffie, cacao of katoen gewogen, zodat geregistreerd werd wie wat exporteerde. En hoeveel belasting daarover dus moest worden betaald. Onderhoud was daarom een zaak voor de overheid.
read on…Het kruisen van schepen – Leren van geschiedenis 108
door Hilde Neus
Elke dag varen er grote en kleinere schepen over de Surinamerivier. Recentelijk is de vaargeul uitgebaggerd zodat grote vrachtboten – waaronder containerschepen – door het diepste deel van de rivier kunnen varen. De aanvoer van modder vanaf de bovenloop van de rivieren maakt dat er steeds dichtslibbing plaatsvindt. Hoe meer de rivier meandert hoe moeilijker het navigeren. Water stroomt van hoog naar laag, en zoekt daarbij de gemakkelijkste weg. Ook de breedte beïnvloedt de bevaarbaarheid, zoals bij de Cotticarivier: smal, bochtig en diep. Om op veilige manier over de rivier te varen zijn er regels waaraan het vaarverkeer zich dient te houden. Anders gebeuren er ongelukken die vele opvarenden het leven kunnen kosten.
read on…Vertel in het slavernijmuseum het héle verhaal over de slavenhandel hélemaal
door Han van der Horst
Voor het Scheepvaartmuseum in Amsterdam ligt al meer dan dertig jaar de nauwkeurige replica van een spiegelretourschip, ooit het werkpaard van de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC). Het origineel – met een singulier gebrek aan fantasie ‘Amsterdam’ genoemd – kreeg geen kans een schuldig schip te worden: op de eerste reis al zag de kapitein zich door een vliegende storm genoodzaakt haar op een Engels strand te zetten waar ze in het zand wegzakte. De 335 opvarenden wisten het vege lijf te redden.
read on…Geschiedenis van het zeilende vrachtschip REX uit Bonaire
door François van der Hoeven
De REX (NB 208) ligt in het Schottegat, op de oever van de Mansalina Bay. Dit 11,15 meter lange zeilende vrachtschip werd gebouwd in Bonaire door Echi Kraane, neef van de beroemde botenbouwer Kaachi Kraane. De kiel van de REX werd gelegd in de oorlogsjaren, waarschijnlijk in 1942.
Speurtocht naar het immigrantenschip Lalla Rookh
door Jacob van der Burg
Inleiding
Het document, door mij toegevoegd aan bijgaande afbeelding van de Lalla Rookh, is waarschijnlijk het eerste handgeschreven bericht betreffende dit immigrantenschip. Hierin wordt de registratie, op 8 juni 1864 onder nr. 41023, bevestigd van het schip dat voor die tijd Radiant als naam voerde. Op grond van dergelijke documenten werden de scheepsregisters opgesteld door o.a. LLoyd’s Assurance. Voor mij was het een welkome aanvulling bij mijn speurtocht naar de geschiedenis van dit schip. Waarvan hieronder het verslag.
read on…Caraïbische Zeekapers aan Hof te Suriname voorgeleid
door William Man A Hing
Tot in de 19e eeuw bleef het onveilig in het Caraïbische Zeebekken. Koopvaarders werden er vaak het doelwit van piraten. Onder deze omstandigheden besloot Nederland maatregelen te treffen voor het beveiligen van de internationale vaarroutes rond de eigen Antillen. Na aanhouding werd een kaper in 1829 met bemanning en buit naar Suriname meegenomen voor berechting van de schuldigen. read on…
Goslar era komt na 70 jaar ten einde
door Donovan Mijnals
.
Paramaribo – De Goslar. Het gezonken schip is sinds de Tweede Wereldoorlog een bijna onlosmakelijk deel van de Surinamerivier. Maar aan die onafscheidelijkheid komt binnenkort een eind. Het schip dat tijdens de oorlog door zijn Duitse bemanning tot zinken werd gebracht, wordt binnenkort gelicht. read on…
De roemloze ondergang van het stoomschip 'Goslar' (4 en slot)
door E. van Laar en W.L. Man A Hing
Het wrak
Het wrak werd op 9 oktober 1940 prijs verklaard door het Prijsgerecht, bestaande uit leden van het Hof van Justitie, 34 maar al eerder was men zich gaan bezinnen op het lichten en daarna slopen ervan. De Koninklijke Nederlandsche Stoombootmaatschappij meende in 1940 dat berging zonder slopen kostbaarder zou zijn dan de opbrengst van het gelichte schip. Al in 1940 was de Shaw Steamship Corporation Ltd. in Montreal in het wrak geïnteresseerd, evenals de N.V. Nederlandsche Maatschappij voor Havenwerken en de firma Haenen. read on…
De roemloze ondergang van het stoomschip ‘Goslar’ (3)
door E. van Laar en W.L. Man A Hing
Van Beek vervoegde zich dadelijk bij Berghoff en tussen deze twee ontwikkelde zich de volgende discussie:
Van Beek: ‘Weet U dat het schip water maakt?’
Berghoff: ‘Ja, dat moet wel’.
Van Beek vroeg toen wie daartoe het bevel had gegeven en of Berghoff de baas was of een ander. read on…
De roemloze ondergang van het stoomschip ‘Goslar’ (2)
door E. van Laar en W.L. Man A Hing
Veel medewerking en gastvrijheid ondervond men van de Duitse consul W. E. P. Assmann en de Duitse kolonie. Zo werden er regelmatig uitstapjes georganiseerd naar de buitendistricten. Uit het reisverslag van Abb blijkt dat deze tochten zeer gewaardeerd werden. Bezocht werden onder meer de plaatsen Groningen en Domburg en de plantages van Denderich en Schubert. 6 Tot de deelnemers behoorden ook andere Duitsers, die in Suriname woonden, zoals Geilert, Hese en Scholl en Surinamers uit de diverse bevolkingsgroepen. Bij alle spanning die het wachten op onzekere gebeurtenissen met zich meebracht, leek de Duitse bemanning door de hartelijke gastvrijheid van de bevolking het dus best naar haar zin te hebben gehad. read on…
RSS
Facebook
Twitter
