Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Antu Mahabier, mijn biologische ájá
Fragment 2 van mijn opa’s biografie
door Bris Mahabier
1 De eigen, bescheiden geschiedenis
aise zo
sarke glijden
ákhri sabdwan de laatste woorden
angurian men se uit de vingers
ant ke als een begroeting
swágat ner van het einde
(Uit de dichtbundel Ghunghru tut gail/
De rinkelband is gebroken,
Cándani, 1990)
Bij mij is er – helaas – geen sprake van ‘glijden’ van woorden, zoals in het bovenstaande poëziefragment van Cándani. Neen, de onderstaande tekst is het resultaat van moeizaam denkwerk, van het zorgvuldig aaneen smeden van oude en vage herinneringen van iemand die blijmoedig de tachtig nadert. Gelukkig laat mijn geheugen mij (nog) niet in de steek. Het zijn wel de ‘laatste woorden’, maar tegelijkertijd ook de eerste geschreven woorden over Antu Mahabier, onze ájá en náná (grootvader van vaders- en moederszijde). Meer informatie over deze opa heb ik niet en heeft misschien niemand.
read on…