Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Rose Sheena
Marowijne: Billboards geven een gevoel van herkenning
door Rosita Leeflang
Paramaribo – Kunstenaar Marcel Pinas heeft een droom met zijn geboortedistrict. Marowijne moet hét kunstdistrict van Suriname worden. Een droom die met kleine stappen gerealiseerd kan worden. Pinas is nu al langer dan een jaar bezig die stappen te maken.Het resultaat: wie Moengo binnenrijdt, ziet de eerste tekenen van het Marowijne Kunstpark. Deze week komen in de zesdelige serie ‘Marowijne, het kunstdistrict’ de kunstenaars aan het woord die tot nu hun bijdrage hebben geleverd. Vandaag: Sheena Rose uit Barbados.
Het was mede kunstenaar Christopher Cozier die Pinas op het pad bracht van Rose, de enige vrouwelijke kunstenaar die tot nu toe heeft meegedaan aan het project. De twee raakten aan de praat en Rose raakte gelijk geïnteresseerd om mee te doen. Als kunstenaar is zij veel meer bezig met het tekenen van animaties en het maken van een permanente installatie, maakte haar ontzettend nerveus, zegt de goedlachse Rose. “Ik heb het tot nu toe altijd op papier gedaan en ook wel op de video, maar nu moest ik de technieken ook gaan leren aan de kinderen.
Ik zei nog aan Marcel ‘dat heb ik nog nooit gedaan’, maar hij stelde me gerust dat er genoeg mensen zouden zijn om mij te helpen.” Dus besteedde Rose in de eerste maand van haar residentie veel tijd aan het bestuderen van de winkels en merkte op dat veel lokale producten waren geschilderd op de muren. Iets dat voor haar onbekend is in haar geboorteland. De muurschilderingen zag ze niet terug in advertenties of op billboards, dus besloot de kunstenaar dat daar de uitdaging voor haar lag. Haar volgende stap was het maken van foto’s van de producten op de muren, zodat zij die kon schilderen voor de billboards.
“Het moest echter geen copy en paste worden. Want als je er niet veel emotie in zet, is het net als wanneer je geen zout zet bij het koken.” En dus kwam Rose op nog een idee. “Wanneer je de poster zou plakken aan de muur en het weer zou weghalen, dan lijkt het op een oude poster die er al jaren hangt.” En dat effect wilde zij creëren. Nadat nog enkele ideeën de revue passeerden, besloot zij aan de voorkant van de billboards de producten te schilderen en de achterkant te voorzien van bloemdecoraties die vaker op tafellinnen te vinden zijn. “De plek waar de billboards staan, vind ik te gek, want wanneer je Moengo binnenrijdt, zie je ze meteen. Je krijgt een bekend gevoel wanneer je de producten die je elke dag ziet, nu ook op grote billboards ziet staan. Een echte welkom gevoel”, meent Rose.
Over haar drie maanden in residency, die begon in februari, is Rose ook erg enthousiast. Ook zij kreeg de gelegenheid met kinderen te werken en hen technieken te leren. Ze leerde zelfs een paar woorden om zo beter met ze te kunnen communiceren. Ze demonstreert ‘kaba’, ‘oso’ en ‘ala sama’ met een hartelijke lach. De periode heeft haar echter ook persoonlijk gevormd. “Het heeft mij volwassen gemaakt. In het begin huilde ik vaak, want ik was nog nooit zo lang van huis geweest. Moengo voelde aan als isolatie, maar langzaam begon ik in te zien dat het een andere manier was van leven en cultuur. Later werden het tranen van geluk, want ik heb er nu ook mijn bijdrage staan. De jongeren zullen zich ook altijd betrokken kunnen voelen daarbij. Het maakte dat ik elke dag een goed gevoel had van wat ik deed.”
Pinas is ook zeer tevreden met de bijdrage van de Bajan kunstenares. “Het was toch niet zo moeilijk als ze doet voorkomen. Ik moest haar alleen maar overtuigen dat ze iets anders kon doen, dan wat ze tot nu toe gewend was. Het was vrij makkelijk om haar te begeleiden in hoe zichzelf uit te drukken. Het moeilijkste was om haar over het isolatie-gevoel heen te krijgen. Ze was ook geweldig met de kinderen. Zij leerden haar woorden, maar op haar beurt leerde ze de kinderen ook Engelse woorden.” Eind april vertrok Rose wederom naar Barbados, met volledig nieuwe inzichten, zoals ze zelf zegt. Voor haar is niets meer moeilijk en heeft ze andere manieren ontdekt om naar dingen te kijken.
[uit de Ware Tijd, 16/06/2011]
RSS
Facebook
Twitter
