Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Rikken François Henri
Suriname als roeping – het Doe-theater van Henk Tjon en Thea Doelwijt
door Maarten van Hinte
Op 4 september wordt in ITA in samenwerking met The Need For Legacy een schilderij van het Doe-theater toegevoegd aan de portrettengalerij van de Stadsschouwburg Amsterdam. Als het eerste Surinaamse professionele gezelschap heeft dit totaaltheater van Thea Doelwijt en Henk Tjong indrukwekkende geschiedenis geschreven.
read on…Emilio Meinzak, liefde voor volkstoneel en Sranan
door Jacob van der Burg
Bij het zoeken naar informatie over de grote brand van Paramaribo in 1832 en het lot van de daders, vond ik vier schrijvers die daar uitgebreid aandacht aan besteed hebben. Dat waren Marten Teenstra, Pater Rikken, Anton de Kom en de mij onbekende Emilio Meinzak. Deze laatste schreef het toneelstuk Codjo, Mentor en Present dat in 1952 in Paramaribo in première ging met de schrijver zelf in één van de hoofdrollen.
read on…Bakra op de bres
De neerlandica Els Moor begon eind jaren zeventig een nieuw bestaan in Suriname. Ze speelt er inmiddels een belangrijke rol in het literaire leven en wil vooral het creatieve Surinaams-Nederlands bevorderen.
door Lisette Lewin
Mijn bewondering voor de corpulente hindoestaanse chauffeur, met imponerende zwarte knevel, stijgt als hij zijn busje telkens weer rammelend vlot krijgt, nadat het bijna op z’n kant met één of twee wielen is weggezakt in de diepste, met modderig water gevulde gaten in de weg. De ragdunne oude Javaanse Surinamer aan mijn andere zijde, half op schoot, het `Hollands een beetje machtig’, vertelt me veel, bijvoorbeeld dat hij geen opleiding heeft maar toch een filosoof is: ,,De mens leeft maar een seconde en dan vergaat hij tot stof.” ,,Wind, water en zon, de grote krachten der schepping.” read on…
Vier nieuwe Surinaamse kinderboeken
Mama Kankantri roept de volkeren bijeen
door Hilde Neus
.
De schrijver van dit voorleesboek, of boek om zelf te lezen door de jeugd, is Gerard R. Maynard, docent op het Instituut voor de Opleiding van Leraren. Maynard is ook bekend als uitstekend verhalenverteller en hij heeft meegedaan aan de verhalen-vertellen-wedstrijden in Tori Oso, onder de vlag van de Schrijversgroep ‘77. Zijn talent als verteller heeft hij nu omgevormd tot een jeugdboek. read on…
Van monialen en soeurs bij Chinese nazaten
door William Man A Hing
Na een studie Chinese talen in Leiden werd Henri François Rikken (1863 – 1908), redemptorist, belast met de missie onder de Chinese immigranten in zijn geboorteland.
Historicus Getrouw (1964: 139) zou later in een biografisch essay onder meer het volgende over hem opmerken: “En om beter toegang te vinden tot hoofd en hart van deze vreemdelingen leerde hij hun taal, zowel de literaire taal als het eenvoudige dialekt dat zij spraken”.
Pater Rikken kreeg de leiding over de Chinese parochie, die aanvankelijk samenkwam in de St. Rosaschool en later in de eigen Antoniuskerk aan de Burenstraat. read on…
François Henri Rikken
Portret van de Surinaamse schrijver François Henri Rikken, gemaakt door de in Suriname werkzame fotograaf Nicolaas Porter. Nr. 107 in de reeks fotoportretten die Porter in opdracht van de Werkgroep Caraïbische Letteren maakt. Klik op afbeelding voor groter formaat. Voor informatie kunt U mailen naar: nicolaasporter@hotmail.com. Wie de hele reeks wil zien kan hieronder klikken op het label Werkgroepportretten.
Ma Kankantrie van F.H. Rikken integraal digitaal
‘Misgeene heeft de kamp tegen Falsi Lobi aanvaard’, ziedaar het grote nieuws, dat de bewoners van Paramaribo in januari 1800 in beweging bracht. Indien wij zeggen ‘de bewoners va
n Paramaribo’ dan is deze uitdrukking in zoverre juist, dat zij de slavenbevolking, immers verreweg het grootste gedeelte der stadsbewoners, betreft.
‘Mi sisa’, riepen de slavinnen elkaar uitgelaten van vreugde op straat toe, ‘heb je ‘t al gehoord, Misgeene heeft ‘t tegen Falsi Lobi opgenomen. Dat zal me eens wat worden! Mijn benen beginnen mij nu al te jeuken!’ Bij deze laatste woorden maakten zij dansende een paar passen, draaiden lustig enige keren in ‘t rond en vervolgden weer opgewekt hun weg, terwijl zij het blijde nieuws aan allen, die zij tegenkwamen, met luidruchtige blijdschap mededeelden. Het rumoerigst echter werd dit grote nieuws verbreid en besproken op de Oude Oranjetuin, waar niet alleen de slavenmarkt gehouden, maar ook allerlei levensmiddelen ten verkoop werden aangeboden. Dit fraaie plein, dat een regelmatig vierkant vormde, was met oranjebomen beplant en ter weerszijden met nette huizen bezet. Van de kant der Heerenstraat uit gezien had men, iets verder dan waar thans de Hervormde kerk staat, het stadhuis of zoals ‘t in de wandeling genoemd werd: het Hof. Het behoorde tot de oudste gebouwen der stad en mocht eveneens onder de aanzienlijkste en grootste van Paramaribo gerekend worden. Het was een groot langwerpig vierkant met twee verdiepingen, dat hoog van de grond geheel uit zware ‘klipstenen’ was opgetrokken, terwijl de ‘gevels van Mopstenen opgemetseld’ waren en het met singels gedekt was.
****
Dit is de openingstekst van de grote historische roman Ma Kankantrie van F.H. Rikken, die nu integraal is opgenomen in de Digitale Bibliotheek Nederlandse Letteren. Het bestand biedt, behoudens enkele redactionele ingrepen, een diplomatische weergave van Ma Kankantrie van F.H. Rikken uit 1954. Deze tekst verscheen oorspronkelijk als feuilleton in Opbouw tussen 10 (1954), nr. 1, januari en 12 (1956), nr. 6, juni. De digitale uitgave is gebaseerd op een door Jan Bongers aangeleverd bestand en wordt hier voor het eerst integraal gepubliceerd. De tekst verscheen nooit in boekvorm. Wat niet in de DBNL vermeld staat is dat de roman voor het eerst verscheen als feuilleton in het dagblad De Surinamer van 1907.
Het bestand is te vinden door hier te klikken.
RSS
Facebook
Twitter
