blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: recensie

Theo Wong – Memoires van een Surinaamse geoloog

door Carlo Jadnanansing

Mission accomplished? Prof. dr. Theo Edward Wong heeft aan het einde van zijn carrière besloten zijn memoires aan het papier toe te vertrouwen. Het boek is een mengeling van persoonlijke ervaringen en geologische observaties over Suriname en enkele andere landen. Dit laatste omdat de schrijver ook zijn ervaringen beschrijft van geologische excursies.

read on…

‘Pride in our Lit’: verborgen literaire karakters uit de schaduw in het licht

Zerachiël van Mark bespreekt de romans De Zwarte Lord van Rihana Jamaludin en Strafhok van Bea Vianen door een speciale bril. Hij probeert in te zoomen op vaak min of meer verborgen LGBTQIA+ karakters in de Surinaamse literatuur om nader te bekijken hoe zij worden beschreven en wat de plaats is van deze personages in het verhaal.

read on…

Éen cent birambi op azijn van Paul Woei

door Peter Sanches

Het derde bijzondere boek dat ik uit Suriname meenam is Één cent birambi op azijn van Paul Woei. Het was in 2023 ook 170 jaar geleden dat de eerste Chinese contractanten voet aan wal zetten op Surinaamse bodem.

read on…

The Archaeology of Suriname

door Peter Sanches

Een bijzonder boek dat ik uit Suriname heb meegenomen is The Archaeology of Suriname: The Werehpai petroglyph site dat door het Surinaams Museum is uitgegeven. Het is geschreven door Aad Versteeg, Abelardo Sandoval, Irene Meulenberg en Dirk Noordam.

read on…

Over een revolutionair geteisterd door leegheid

door Jan Stoel


Je zou Urbina, de nieuwe roman van de uit Curaçao afkomstige schrijver Eric de Brabander (1953) een ‘docu-novel’ of ‘faction’ kunnen noemen. De Brabander is erin geslaagd om op basis van feiten een meeslepend en spannend verhaal te componeren waarin Rafael Simón Urbina Lopez (1897-1950) centraal staat. Lopez  was een Venezolaans politiek leider en revolutionair, die onder meer streed tegen het dictatoriale regime van Juan Vicente Gómez(1857-1935). Het mooie van deze vorm van fictie is dat de geschiedenis echt tot leven komt door het vertelperspectief van de personages. De leemtes tussen de feiten vult de auteur op met fictie. De Brabander weet daarbij in zijn verhaal met als grote thema’s eerlijkheid en gelijkberechtiging mooi het evenwicht te bewaren.

read on…

Een geniale koopman: de bakermat van onze tijd

door Michiel van Kempen

Nadat het schrijversechtpaar Alice Boots en Rob Woortman zich tweemaal verdiept had in ‘zwarte’ geschiedenis – met een biografie van Anton de Kom en een boek over de Cotton Club – dook het in de ‘witte’ geschiedenis van de opbloei van de Hollandse economie aan het einde van de 16de en het begin van de  17de eeuw. Een geniale koopman is daarvan het resultaat. Of ‘witte’ geschiedenis? Je kunt evengoed zeggen dat ze terug in de tijd zijn gegaan om te achterhalen waar de roots liggen van de grote handelscompagnieën en het begin van drie eeuwen slavernij.

read on…

Trouwportretten en prentbriefkaarten als bronnen voor de Surinaamse geschiedenis

Voor het oogstrelende Groeten uit Paramaribo – Suriname in 500 oude prentbriefkaarten oogstte Surinamekenner en oprichter van de ‘Buku Biblioteca Surinamica’ Carl Haarnack veel lof. Op deze site werd in juli bij verschijning al aandacht besteed aan deze bijzondere uitgave die daarna, rond de jaarwisseling, ook op verschillende Top-5 lijstjes van belangrijke culturele gebeurtenissen in 2023 voorkwam. In een uitgebreide recensie in de Ware Tijd Literair gaat Jerry Egger nader in op deze karakteristieke boekpublicatie. In dezelfde recensie ook aandacht voor het door Lucia Nankoe uitgegeven Trouwportretten. Fotovertellingen uit het Surinaamse verleden 1868-1950. Dit boek is een vervolg op het bij In de Knipscheer verschenen boek dat Nankoe met Jean Jacques Vrij samenstelde: Trouwportretten. Surinaamse voorouders in beeld. Album 1846-1950.

read on…

Prachtboek over de koto-klederdracht

door Peter Sanches

Prodo fu koto is het langverwachte boek van Christine van Russel-Henar. Een prachtig uitgegeven boek waarin de geschiedenis van de koto-klederdracht uit de doeken wordt gedaan. Prodo fu Koto kijkt naar de oorsprong van deze authentieke Afro-Surinaamse klederdracht, maar beschrijft ook de hedendaagse trends. Deze tonen hoe na anderhalve eeuw de koto nog steeds deel uitmaakt van de identiteit van de Afro-Surinaamse vrouwen en tot de verbeelding spreekt.

read on…

Nieuwe roman van Eric de Brabander: Evenwichtskunstenaar tussen feit en fictie

door Wim Rutgers

Op vrijdag 8 december 2023 presenteerde de Curaçaose auteur Eric de Brabander zijn nieuwe roman, Urbina. Het inmiddels aanzienlijke oeuvre van Eric de Brabander waaiert steeds weer uit naar alle tijden en windstreken, maar kent als constante toch een aangrijpingspunt in de werkelijkheid van het nu of vroeger van zijn eiland waarop hij zijn romans baseert en op vleugels van de fantasie uitwerkt.  In de zevende roman, kortweg Urbina getiteld, staat Curaçao opnieuw centraal.

read on…

Amen cu sanger

door Joe Fortin

Amen cu Sanger (Amen met bloed), verschenen in 2020 is de debuutroman van Joshuar Gomez Hij schreef het in zijn moedertaal Papiamento.

read on…

Westers superioriteitsgevoel in de tropen

Koloniale geschiedenis Rick Honings laat in zijn nieuwe boek zien dat de Europeanen in Nederlands-Indië de Indonesische bevolking in de marge duwden en daarmee een ‘ontworteling van de inheemse cultuur’ veroorzaakten.

read on…

Vijfde roman van Denis Henriquez: Heimwee naar het Zuiden

“Niet voor niets had de Bijbelse God Adam uit klei gemaakt.
Klei was vormeloos, kneedbaar:
alleen dan kon de mens zich naar zijn eigen wil vormen.” (p. 266)

door Wim Rutgers

De vijfde roman van Denis Henriquez (Aruba 1945), met de korte titel Klei, verwoordt met het motto ‘De mens is kneedbaar als klei, zijn leven is klei voor de verbeelding’ een centraal idee van de roman dat in velerlei vorm breed wordt uitgewerkt: ‘ieder soort klei had zo zijn eigen karakter, net als bij een mens. Hield je daar geen rekening mee, dan zou je dat net als bij mensen duur bekopen. Klei moest je door en door kennen. Aan die grondige kennis, wat een bewijs was van respect, herkende men de vakman.’  (p. 163) Zo wordt klei in deze roman een metafoor als materiaal voor de schrijver waarin de relatie mens, kunstenaar en kunstuiting centraal staan.

read on…
  • RSS
  • Facebook
  • Twitter