blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Raymann Jörgen

Boekpresentatie en tentoonstelling over slavernijverleden

Den Helder – Dinsdagavond 3 december wordt in de centrale bibliotheek van Den Helder Gentleman in slavernij, het nieuwste boek van Janny de Heer, gepresenteerd. Gelijktijdig wordt de tentoonstelling Slavernij verbeeld geopend, die tot en met 13 januari te zien is in de bibliotheek.

read on…

Geen liefde zonder vrijheid

Het Volksoperahuis neemt je, 150 jaar na de afschaffing van de slavernij, mee naar het Curaçao van die tijd. Mosa Nena is het mooiste slavenmeisje van een Nederlandse plantage. Ze wordt stapelverliefd op Buchi Fil: een indrukwekkende man die ondanks zweepslagen weigert om te buigen. Als hij ook voor Nena kiest, heeft dit dramatische consequenties. Immers: geen liefde zonder vrijheid. Verteld door Jörgen Raymann of Raymi Sambo, voortgestuwd door zangeres Izaline Calister en het Dudok Strijkkwartet.
Rotterdam 20 t/m 23 juni
Den Haag 5 t/m 8 juli
Utrecht 27 t/m 29 juli
Amsterdam 19 t/m 21 augustus
Idee: Izaline Calister
Regie: Kees Scholten
Tekst: Jef Hofmeister
Muziek: Izaline Calister en Jef Hofmeister
Verteller: Jörgen Raymann/Raymi Sambo
Zang en spel: Izaline Calister en Kees Scholten
Strijkarrangementen: Marc Bischoff
Muzikanten: Roël Calister (percussie), Vernon Chatlein (percussie), het Dudok Kwartet (strijkers), Ed Verhoeff (gitaar)
Dans: Untold Empowerment
www.volksoperahuis.nl
www.izalinecalister.com

Oprichting van een Surinaamse omroepvereniging in Nederland

door Julian S. With
 .
Geachte heer/mevrouw,
Radio Ratio heeft vanaf zondag 2 september wekelijks het twee uur durende programma ‘Het verstand boven alles’ uitgezonden en dit seizoen blijven wij uitzenden tot de tweede week van juli. Heeft u nooit een uitzending van ons beluisterd, dan kunt u gebruik maken van de onderstaande links om naar de uitzending van zondag 26 mei te luisteren. Zo kunt u een indruk krijgen van ons programma. Klik hier of hier
Alle overige uitzendingen van Het verstand boven alles zijn nog op de volgende wijze te beluisteren: www.salto.nl —> uitzending gemist —àCaribbean FM on demand —àdatum en tijd.
De format van ons programma dat elke zondag van 14.00 – 16.00 uur wordt uitgezonden, ziet er als volgt uit:
Kritiek op politieke gebeurtenissen in Suriname en Nederland;
Kritiek op publicaties in de Nederlandse en Surinaamse media;
Commentaar op maatschappelijk relevante gebeurtenissen in Suriname en onder Surinamers in NL.
 
 Omdat wij dit jaar een vergunning willen aanvragen bij het Commissariaat voor de Media om vanaf 2016 via de publieke zenders radio- en televisieprogramma’s te gaan uitzenden, moeten wij voor april volgend jaar 50.000 mensen werven die bereid zijn om jaarlijks een contributie te betalen van € 6,75 per persoon. In deze fase vragen wij u nog niet om geld over te maken. Dat gaan wij pas doen, als wij in december het vereiste minimum aantal leden gehaald hebben, dat betekent dat al deze mensen zich bereid hebben verklaard om jaarlijks die financiële bijdrage van € 6,75 per jaar te leveren. Pas dan ontvangt u een oproep van ons om dat bedrag over te maken. Mocht het aantal betalingen onverhoopt onder de 50.000 blijven, dan ontvangt iedereen zijn bijdrage, minus de verifieerbare bankkosten, terug. Wij zullen u maandelijks op de hoogte houden van het aantal personen dat zich opgegeven heeft.
Op zondag 26 mei hadden wij in het programma een vraaggesprek met ir. Deryck Ferrier die ons haarfijn uitgelegd heeft waarom Paramaribo elk jaar weer onder water loopt als het flink geregend heeft. Ik heb kritiek geleverd op een persbericht van de Surinaamse belastingdienst, dat zeer publieksonvriendelijk geschreven is. Ook de wens van de Vereniging Surinaamse Bedrijfsleven om betrokken te worden bij de gesprekken over de hervorming bij de douane heb ik van de nodige kritiek voorzien. In Suriname zwijgen de meeste deskundigen, omdat ze bang zijn voor hun brood, dus moet de kritiek maar van hier komen. Dankzij het internet hebben wij ondertussen heel veel luisteraars in Suriname.
De wijze waarop zwarte mensen in Nederland op de televisie geportretteerd worden vormt al jarenlang een bron van ergernis voor velen. Veel praatprogramma’s en actualiteitenrubrieken laten alleen een zwart gezicht op de televisie zien als het om muziek, dans, stand up comedy en sport gaat. Hoewel iedereen met luide stem benadrukt hoe belangrijk de integratie is voor deze samenleving, kom je bij de tientallen adviesraden van de overheid geen Surinamers tegen. Over de samenstelling van de besturen van de grote bedrijven, zullen we maar zwijgen. Televisieprogramma’s als Buitenhof of Nieuwsuur nodigen geen Surinamers uit om over welke maatschappelijke gebeurtenis dan ook te praten. Als een gebeurtenis zich voorgedaan heeft in Suriname of de Nederlandse Antillen, dan nodigt het bekende duo van de VARA niet een deskundige die het publiek zinvolle achtergrondinformatie kan geven, maar een zangeres of een documentairemaker om commentaar te komen leveren, terwijl bij onderwerpen die met de Nederlandse maatschappij te maken hebben, wel de juiste personen voor de camera verschijnen. Het heeft weinig zin om kritiek te leveren op deze mensen, want wat ze doen, vloeit voort uit hun mensbeeld en dat blijkt onveranderbaar te zijn. De beste manier om minder last te ervaren van deze etnische onhebbelijkheid van onze autochtone medelanders, is om over een eigen radio- en televisiezender te beschikken, zodat de eigen groep geen slachtoffer hoeft te worden van het beeld dat de bestaande media ons voorschotelen.
Velen met ons ergeren zich mateloos aan de stigmatisering van de zwarte vrouw door de zogenaamde liefdadigheidsinstellingen die aids buiten Europa bestrijden. Als ze geld zoeken, laten ze steevast een zwangere Afrikaanse vrouw zien, alsof aids alleen in Afrika slachtoffers maakt. Als een zwarte persoon in een advertentie verschijnt, dan worden eerder de racistische denkbeelden van de witte mensen tot uiting gebracht dan dat er reclame wordt gemaakt voor een commercieel product. Wie heeft zich niet mateloos geërgerd aan de reclame van radio 6, waarbij Sylvana Simons, een zwarte vrouw, met zwarte verf overgoten wordt. Dat zo’n mens zich durft te lenen voor zo’n advertentie! Ondanks de geweldige prestaties van zwarte voetballers in dit land, zien wij zelfs in de sportprogramma’s geen zwarte oud-voetballers als deskundige optreden. De enige groep voor wie de deur op een kiertje wordt gehouden, zijn stand up comedians. Maar wij hebben in dit land meer te bieden dan alleen grappenmakers.
Er zijn bepaalde maatschappelijke problemen van zwarte mensen in dit land waar de reguliere media geen belangstelling voor hebben. Neem bijvoorbeeld het decennialange beleid waarbij zwarte leerlingen op de basisschool een advies krijgen voor de lagere vormen van het voortgezet onderwijs. Dit intellectuele vandalisme vindt ondertussen langer dan 35 jaar plaats in Nederland en geen enkele regering peinst erover om maatregelen te treffen tegen deze vernietigende vorm van discriminatie en voor de politieke partijen is dit ook geen issue. Dit probleem kan met succes aangepakt worden als wij de gelegenheid krijgen om via radio en televisie de verantwoordelijken ter verantwoording te roepen en de doelgroep te mobiliseren zich te organiseren, want als er een ding is waar men in dit land niet van houdt, dan is het dat er veel kabaal gemaakt wordt over de misstanden waar de samenleving liever over zwijgt.
De Turken en Marokkanen en Marokkanen zijn in staat geweest veel van hun organisaties nog in stand te houden en we kunnen alleen maar jaloers op hen zijn. Zij staan veel actiever in de Nederlandse samenleving en reageren ook veel pro-actiever dan wij Surinamers. Enkele weken geleden had ik de onderwijsdeskundige van Forum, de heer Zekir Arslan, in ons radioprogramma, dit vanwege een onderzoek van dit instituut, waaruit blijkt dat veel scholen in Nederland moslimkinderen weren. De moslims verzetten zich met hand en tand tegen deze vorm van discriminatie en slagen erin deze misstand terug te dringen. Onder de Surinamers is het oorverdovend stil en deze stilte is zelfvernietigend.
Toen wij in de tweede helft van de jaren zeventig massaal naar hier toe migreerden, hadden Surinamers nog een geweldige positie in minderhedenland; de Turken en Marokkanen bestonden uit een zeer grote groep ongeschoolde klasse die het vuile werk in dit land deed. Nu studeren er relatief meer Marokkaanse en Turkse jongeren aan de Nederlandse universiteiten dan Surinaamse. Het aantal Tweede Kamerleden van Turkse en Marokkaanse Nederlanders is veel groter dan Surinaamse. Het aantal gemeenteraadsleden van Marokkanen en Turken afzonderlijk was in 2006 tweemaal meer dan het aantal Surinaamse en Antilliaanse gemeenteraadsleden samen. De burgemeester van de op een na grootste stad in NL (Rotterdam) is een Marokkaan.
De vooruitgang van de moslims in Nederland is merkwaardig, omdat zij vanwege hun geloof veel meer weerstand ondervinden in deze samenleving dan wij Surinamers. De Nederlandse Moslimomroep heeft van 1993 tot 2010 landelijk televisieprogramma’s uitgezonden en nu heeft De Stichting Zendtijd Moslims (SZM) 175 uur en twaalf minuten per jaar om radioprogramma’s uit te zenden op de publieke radiozenders. Op televisie heeft de stichting tot eind 2015 jaarlijks 58 uur en twaalf minuten tot haar beschikking, maar Surinamers is het nog steeds niet gelukt om een stukje van het ‘vijandelijk gebied’ dat Hilversum heet, te veroveren.
Wij zien het als een plicht om een serieuze poging te ondernemen geschiedenis te schrijven in dit land. Het gemakkelijke van deze onderneming is dat wij alles zelf in de hand hebben. Door te voldoen aan de eis die aan alle omroepverenigingen wordt gesteld, namelijk dat zij minimaal 50.000 mensen moeten werven die de omroep steunen, moeten wij in staat zijn om dit voor elkaar te krijgen. Wij zijn ons zeer bewust van de macht van de media en van de maatschappelijke gevaren die schuilgaan bij de concentratie van mediamacht bij slechts een groep in de samenleving: de dominante groep. U draagt bij aan de beëindiging van deze situatie door u niet alleen op te geven als potentieel lid van Radio Ratio, maar vooral ook door deze mail verder te verspreiden onder al uw kennissen. Heeft u vragen, dan kunt u die altijd stellen en u ontvangt zo spoedig mogelijk antwoord van ons.
Met vriendelijke groeten,
Drs. Julian S. With (030-6055963 of 0653-428454)

‘Slavernij verbeeld’: expo Nederlands slavernijverleden

Amsterdam – Dit jaar is het 150 jaar geleden dat in Nederlandse koloniën de slavernij werd afgeschaft. Met de tentoonstelling ‘Slavernij verbeeld’, sluiten de Bijzondere Collecties van de Universiteit van Amsterdam aan bij de officiële herdenking van het Nederlandse slavernijverleden. De tentoonstelling schetst een historisch beeld van de slavernij in West-Indië, voornamelijk in de voormalige kolonie Suriname. Een bijzondere bijdrage aan de expositie leveren Jörgen Raymann en zijn dochter Melody, studente geschiedenis aan de UvA.
Raymanns keuze
Raymann en zijn dochter, presenteren ‘Raymanns keuze’: een selectie van tien spraakmakende objecten uit de tentoonstelling die in een compilatie van video-interviews worden toegelicht. Daarvoor bezochten zij de verzameling van Kenneth Boumann. Ook gingen zij de straat op om Amsterdammers te vragen over hun kennis over het slavernijverleden. Bij de tentoonstelling verschijnt de publicatie Slavernij – Een geschiedenis (Walburg Pers) van de hand van Dirk J. Tang. Hij schetst de lange wordingsgeschiedenis van slavernij en slavenhandel. Hoe deze zich over de wereld verspreidden en uiteindelijk moeizaam verdwenen. Ook verschijnt een themanummer van het tijdschrift De Boekenwereld (Vantilt / Bijzondere Collecties UvA), met onder meer bijdragen van Kenneth Boumann en Carl Haarnack.
Banieren tentoonstelling
Parallel aan de expositie bij de Bijzondere Collecties is in de Amsterdamse Openbare Bibliotheek een banieren tentoonstelling te zien, die daarna op reis gaat langs een aantal grote openbare bibliotheken in Nederland. In tien banieren wordt een beknopt historisch overzicht geboden van de geschiedenis van de slavernij. Een tweede reeks banieren toont ‘Raymanns keuze’, met persoonlijke teksten van Melody Raymann. Op www.bibliotheek.nl wordt een ‘digitale etalage’ ingericht met aanvullende informatie over het slavernijverleden
Omvangrijke collectie
De tentoonstelling geeft een indrukwekkend beeld van de slavernij in de zeventiende, achttiende en negentiende eeuw in Nederland en Suriname. De geschiedenis van de slavernij wordt zichtbaar aan de hand van unieke kaarten, boeken, manuscripten, documenten, prenten en andere objecten uit de Bijzondere Collecties van de UvA. Dit materiaal maakt deel uit van de omvangrijke collectie over de geschiedenis van Suriname en West-Indië van de UvA. Het is aangevuld met objecten uit andere openbare en particuliere verzamelingen.
De tentoonstelling, mogelijk gemaakt door een bijdrage van het Mondriaan Fonds, is samengesteld door de gastconservatoren Carl Haarnack, particulier verzamelaar en bekend van zijn blogBuku Bibliotheca Surinamic en Elmer Kolfin, kunsthistoricus bij de Universiteit van Amsterdam, en historicus Dirk J. Tang.

Felrealistische etsen

Uit de rijke particuliere collectie van Kenneth Boumann komen onder meer een schitterend exemplaar van de beroemde Voyage à Surinam (1839) van Pierre Jacques Benoit en een ivoren beeldje van een bevrijde slaaf met verbroken ketenen, door Boumann ‘Sjorie’ (George) genoemd. Een pronkstuk is de Algemeene kaart van de Colonie of Provintie van Suriname uit 1737, waarop de honderden plantages langs de rivieren zichtbaar zijn. Aansprekend is ook het schilderij van het fort Elmina, in Ghana, afkomstig uit het bezit van de laatste gouverneur van deze Nederlandse kolonie. Het schrikwekkende beeld dat de beroemde Engelse graveur William Blake van de behandeling van Surinaamse slaven schetste is te zien in felrealistische etsen.
[uit de Ware Tijd, 06/06/2013]

Slavernij verbeeld

Tentoonstelling, boek & banierententoonstelling bij de herdenking van het Nederlands Slavernijverleden    

Dit jaar is het 150 jaar geleden dat in Nederland de slavernij werd afgeschaft. Met de tentoonstelling Slavernij verbeeld sluit de Bijzondere Collecties van de Universiteit van Amsterdam aan bij de officiële herdenking van het Nederlands slavernijverleden. ‘Slavernij verbeeld’ schetst een historisch beeld van het slavernijverleden in de wereld en in het bijzonder in de voormalige Nederlandse kolonie Suriname.

read on…

Nieuwe Bijlmer Boekt: Starke, Raymann, Berry, Sanders en Opoku

Op dinsdag 14 mei  is er in het Bijlmer Parktheater een nieuwe Bijlmer Boekt. Medewerkenden zijn Jörgen Raymann, Jan van Mersbergen, Kris Berry, Stephan Sanders en Clara Opoku. Muziek: Raoul Fou a Man.

Amsterdam Bijlmermeer

Bijlmer. Foto © Michiel van Kempen

Bijlmer Boekt is hét literaire variété-programma van Zuidoost. Vier keer per jaar nodigt schrijfster en initiatiefneemster Christine Otten vijf uiteenlopende bekende en minder bekende gasten uit die één ding met elkaar gemeen hebben: de liefde voor literatuur.  Het resultaat is een grensoverschrijdende krachtenbundeling vol uitdagende crossovers waarbij literaire voordrachten afgewisseld worden met spoken word, muziek, hiphop, stand-up comedy, dans en theater. Verwacht het onverwachte! Bij Bijlmer Boekt is dat de norm.
Aan de eerste vier edities deden opkomende talenten uit Zuidoost mee, waaronder rapper Typhoon en spoken word-artiest Esperanzah.  Zij stonden op het podium met grootheden als Kees van Kooten, Jetty Mathurin, Abdelkader Benali, Adriaan van Dis, Herman Koch, Gerda Havertong en Huub van der Lubbe.
Bijlmer Parktheater, Anton de Komplein, Amsterdam-Zuidoost
Aanvang: 20.00 uur.
Prijs: 11 euro

Arubaanse filmindustrie in de lift

Veel aandacht voor Suriname in 2012

door Rosita Leeflang

De vertoning van de film Wan Pipel, de theatervoorstelling van Jörgen Raymann en het optreden van DJ Chuckie, maken dat het derde Aruba Internationaal Film Festival (AIFF) zwaar het accent legt op Suriname. De verwachting is ook dat veel Surinamers het festival zullen bezoeken, dat loopt van 21 tot en met 29 juni op Aruba. Het accent ligt op de filmindustrie, maar ook de muziek is een publiekstrekker. Want met optredens van Juanes en Marc Anthony hoopt de organisatie het record voor het aantal bezoekers naar het festival te verbreken.

Festivaldirecteur en initiatiefnemer is Jonathan Vieira. Sinds acht maanden is hij ook directeur van de schouwburg Cas di Cultura en is bezig daar nieuw leven in te blazen. Vandaar dat hij heel groot uitpakt dit jaar. “Wat wij proberen te doen, is na te gaan hoe wij jongeren hier kunnen laten zien wat er allemaal bij komt kijken bij het maken van een film. Het is veel meer dan je camera pakken en iets doen. Denk maar aan de choreografie in Bollywoodfilms of de zang in musicals. Er zijn alle soorten disciplines en veel meer dan alleen camerawerk”, zegt Vieira. Met trots vertelt de festival-directeur dan ook dat hij in het eerste jaar de Indiase choreograaf Longinus Fernandes had uitgenodigd die samen met een groep kinderen de laatste scene uit de Bollywood-film Slumdog Millionaire heeft gereproduceerd. En nog meer trots klinkt door in zijn stem wanneer hij vertelt dat dit jaar de choreograaf van Michael Jackson tijdens het festival met 130 kinderen zal werken voor een presentatie op de laatste avond van het festival. “Als je kinderen van 13 of 14 jaar iets laat zien, blijft dat ze hun hele leeftijd bij. Dus we blijven dit doen.”

IPhone festival

De initiatiefnemer heeft nog meer mooie plannen in de pijplijn, allemaal op basis van ervaringen uit de voorgaande jaren. In het eerste jaar is er veel gewerkt met personen uit de lokale filmindustrie. In het vorig jaar is er een professor van de New York University (NYU) overge-komen, waarmee de jongeren samen een film hebben gemaakt. Die films werden gemaakt met digitale foto camera’s die tegenwoordig steeds meer de mogelijkheid bieden om mee te filmen. Door de technologie kunnen er zelfs High Definition filmpjes worden gemaakt. “Maar dit jaar stappen wij over op de iPhone, want die hebben inmiddels ook dezelfde kwaliteit camera’s. Het wordt dus een iPhone festival”, verklapt Vieira. De jongeren krijgen een Mac werkstation, waar ze hun opnamen mogen editen. Door de organisaties worden er twee professoren van NYU gehaald, die samen met de jongeren zullen werken aan drama en het scenario. “Vorig jaar hebben we gemerkt dat de films van goede kwaliteit waren, maar dat het scenario nog te wensen overliet. Wij proberen in de toekomst net als jullie in Suriname met The Back Lot, de film industrie hier ook naar een hoger niveau te tillen. Dat aspireren wij.” Vieira heeft bij een bezoek aan Suriname dan ook een gesprek gehad met TBL directeur Eddy Wijngaarde en merkte dat zij veel gemeen hebben. Het is dan ook niet uitgesloten dat er samen plannen voor de toekomst worden gemaakt. “We hebben meer dan alleen de taal die we samen delen”, meent Vieira.
Goed doel

De samenwerking met Suriname en deze een plek geven op het filmfestival heeft voor de festival directeur een diepere achtergrond. Een diepgang die is ontstaan tijdens zijn lang verblijf in de Verenigde Staten. Daar merkte hij dat een massa sterk maakt, want het is de massa die alles doet, zegt en beslist. Alhoewel het Caribisch Gebied een kleine massa is, kunnen zij toch een kracht uitstralen. “Wij zijn niet alleen Surinamer of Arubaan maar ook Caribisch. En niet omdat onze paspoorten veranderd zijn, zijn we geen broers en zusters meer van elkaar. En Jörgen heb ik uitgenodigd, omdat ik een grote fan van hem ben”, geeft hij vervolgens toe. De cabaretier zal zijn theaterproductie Frede twee keer opvoeren. Beide shows zijn al uitverkocht en de organisatie is nu aan het bekijken of er een derde show moet worden ingelast. De shows hebben namelijk een goed doel. Alle opbrengsten gaan naar Cas di Cultura, waarmee er fysiek invulling zal worden gegeven aan de vernieuwing van de schouwburg.

Toeristen uit Suriname

Er wordt een druk programma afgewerkt. Naast de vele activiteiten in de avonduren, zullen in die week 3500 kinderen overdag naar films gaan kijken. Door een lokale organisatie wordt er dan onderzoek gedaan hoe kinderen reageren op Caribische films en daarbij zal ook zeker hun reacties op Wan Pipel van Pim de la Parra worden gepeild. Het resultaat zal worden overhandigd aan de Arubaanse minister van Educatie en Cultuur om aan te geven dat het festival recht van bestaan heeft. Het AIFF wordt namelijk voor een groot deel gesubsidieerd vanuit de overheid, terwijl er wel steeds meer sponsors uit de particuliere sector zich melden.
Vieira besluit met te stellen reikhalzend uit te kijken naar het bezoek van de Surinamers. “Gaan jullie boeken bij BES Reizen en wordt deel van de speciale aandacht voor Suriname. Maar maak er ook een gezellige vakantie van en kom genieten van de concerten van Juanes en Marc Anthony.” Aruba dreigt duidelijk voor de tweede keer in een maand vol te lopen met concertgangers en onder hun zal er ook zeker weer een groep Surinamers zitten.

[uit de Ware Tijd, 16/06/2012]

Carrébean Night

Op 29 juni is het CARRÉbean Night in Theater Carré. Een exotische avond met comedy en Caribische muziek. Tijdens de CARRÉbean Night zijn grote namen uit de cabaret- en muziekwereld te zien en te horen op het legendarische podium van Carré. Roué Verveer, Jörgen Raymann, Jandino Asporaat, Jetty Mathurin, Rayen Panday, Murth Mossel, Howard Komproe, Deng Boy, Izaline Calister, Shirma Rouse en Trafassi staan klaar om de bezoekers de ‘Caribbean Night’ van hun leven te bezorgen. De presentatie wordt op deze avond verzorgd door Humberto Tan.

Datum : 29 juni 2012. Aanvang: 20.00
Locatie Theater Carré Amstel 115 /125, 1018 EM Amsterdam
Tickets: 0900-2525 255 (€ 1,30 p/g) – www.carre.nl

Jörgen Raymann: Al lang geen rolmodel meer

door Jeroen Dirks

Hartstikke druk is hij, Jörgen Raymann. De cabaretier, theatermaker en tv-persoonlijkheid, is nu avond aan avond bezig met de reprise van zijn theatershow. Vanaf februari gaat zijn aandacht ook weer naar het tv-programma Raymann is Laat. En dan komt hij ook nog met een ‘cursus’ motivational speechen. Geen wonder dat Jörgen zijn plannen om ook in Duitsland door te breken even in de ijskast heeft gezet.

‘Op mijn visitekaartje staat er gewoon Jörgen Raymann,’ vertelt Jörgen in EuranetNL. Geen huizenhoge pretenties, hij is zichzelf. Misschien wel steeds meer. Dat is ook de reden dat hij vanaf eind mei even – een jaar op twee – stopt met theater. ‘Gewoon. Om voor mezelf even een rustpauze te nemen. Ik doe het nu al achttien jaar – dat ik op de planken sta. Dat is echt seizoen in, seizoen uit. Dus ik denk: even wat minder, voordat er een soort theatermoeheid optreedt.’

Met tv gaat hij wel door. Televisie, zo wil Jörgen nog wel eens benadrukken, voor iedereen. ‘Ik denk dat mensen uit zichzelf denken: het is een Surinamer, dus het is doelgroeptelevisie. Maar ik heb met alles wat ik heb gedaan, geprobeerd om een zo groot mogelijk publiek aan te spreken. Het is de pers die je probeert te bombarderen tot het zwarte geweten van Nederland. Dat heb ik ook heel lang toegelaten. Maar daar ben ik nu ook helemaal van afgestapt, hoor. Ik vind niet dat ik elke allochtoon moet verdedigen die over de schreef gaat – dat moeten ze vooral zelf doen!’

‘Ik heb mezelf heel lang geroepen gevoeld als een soort rolmodel. Die roeping is nu weg, wat dat aan gaat. Ik denk: bekijk het allemaal en los het lekker zelf op,’ vervolgt hij. Daar komt bij dat Jörgen zelf denkt dat hij milder is geworden. ‘Dat heeft ook met de leeftijd te maken. Ik ben nu 45. Ik bedoel: mijn kinderen doen het goed op school en de universiteit. Dus ik heb het prima naar m’n zin. Mijn leven gaat heel erg goed. Dus ja, dan word je milder.’

Het gaat hem goed. En misschien is dat ook wel de reden dat het uitbreiden van zijn werk naar het buitenland nu niet meer speelt. ‘Nou, ik heb er een hele tijd over nagedacht om bij de nonnen Duits te gaan leren om eventueel ook naar Duitsland uit te wijken. Maar ik heb gemerkt dat Nederland voorlopig groot genoeg is. Bovendien heb ik Suriname en de Antillen ook nog erbij – waar ik met mijn taal uit de voeten kan. En ik ben nu met een nieuwe carrière bezig. Ik ga me meer richten op het motivational speechen – mensen gaan motiveren. Het nieuwe werken. Het nieuwe ‘ik’. Dat doe ik ook vanuit mijn eigen ervaring… Dus ik heb een nieuwe markt te ontdekken in Nederland.’

Jörgens vraag aan onze Euranerd Nikki Remkes is verrassend. ‘Waaraan moet een land precies voldoen om lid te worden van Europa? Omdat het voor mij heel onduidelijk is.’

Nikki: ‘Het moet zeker een Europees land zijn.’ Verder wordt gekeken of de bureaucratie van een land de Europese regelgeving aan kan, de economie wordt ‘getest’ evenals het rechtssysteem – waarbij de suprematie van het Europees land moet worden erkend door het kandidaat-lid. ‘En,’ niet onbelangrijk, er wordt ook onderzocht ‘of het land democratisch is.’ Het Europees Parlement moet vervolgens instemmen met de toetreding, evenals alle parlementen van alle huidige EU-leden. Ook de bevolking van het toe te treden land zelf moet het er mee eens zijn en moet – bijvoorbeeld via een referendum – instemmen. Nikki: ‘In Noorwegen ging dat bijvoorbeeld fout. Want alles was goed. Alleen de bevolking wilde niet.’

[van Euranet, 17.01.2012]

Surinaamse comedians vullen trustfund kinderen Wesje

Zondag 5 juni spelen de grootste Surinaamse cabaretiers die Nederland rijk is een eenmalige tribute aan de overleden cabaretier Wesje. Op 23 april kwam Stephan “Wesje” Westmaas om het leven bij een auto-ongeluk. Roué Verveer vertelt in FunX Start dat de opbrengst van de theatershow Hemel are you ready in een trustfund voor Wesjes kinderen wordt gestopt.

 

Roué weet nog precies waar hij was toen hij hoorde dat Wesje een ongeluk had gehad: “Ik was op de terugweg van Antwerpen naar Amsterdam toen ik rond zes uur ’s avonds gebeld werd door mijn beste vriend uit Suriname. Hij vertelde me dat er een aanrijding was geweest en dat Turbo was overleden. Hij vertelde ook ze aan het proberen waren Wesje te redden. Vervolgens stond mijn telefoon roodgloeiend, de pers uit Nederland en Suriname belden me plat. Na een half uur kreeg ik de bevestiging dat Wesje was overleden.”

Wesje’s zoon zat bij hem in de auto toen hij verongelukte, maar heeft het ongeval overleefd en zijn vrouw is in verwachting van z’n tweede kindje. Om deze kids een mooie toekomst te kunnen geven, stoppen Roué Verveer, Jörgen Raymann, Murth Mossel, Jandino Asporaat, Deng Boy, Howard Komproe, Jetty Mathurin, Jeffrey Spalburg, Manoushka Zeegelaar Breeveld en Kayente de opbrengst van hun show Hemel are you ready in een trustfund. Roué: “Het geld gaat niet naar de familie en ook niet naar die vrouw, het is speciaal voor die kinderen.”

De show wordt maar één keer gespeeld en is heel bijzonder. Roué: “Het wordt groots. Het is de eerste keer dat de top van Surinaams, of in ieder geval zwart, Nederland in het grootste theater van Nederland staat: Carré” Voor wie dit nog niet speciaal genoeg is, er zal ook nieuw materiaal van Wesje te zien zijn. De cabaretier zou in mei en juni naar Nederland komen om 18 shows te spelen, maar die gaan nu natuurlijk niet door. Roué: “Wesje zal heel erg bij aanwezig zijn bij zijn tribute. We zullen een aantal stukken van zijn nieuwe show laten zien die hier nog nooit vertoond zijn.”

Wil jij zondag aanwezig zijn bij ‘Hemel are you ready’? Er zijn nog enkele kaarten te koop via www.theatercarre.nl/wesje

[Bron: FunX]

Kookboek Terug naar mijn Roti gepresenteerd

Tante Es (Jörgen Raymann) presenteerde tijdens een feestelijke bijeenkomst in Nederland het nieuwste kookboek van Ramon Beuk: Terug naar mijn Roti. Beuk heeft veel van zichzelf prijsgegeven in dit boek. Terug naar mijn Roti is daarmee niet alleen een kookboek geworden, maar meer nog een verhaal over Suriname gecombineerd met de persoonlijke geschiedenis van Beuk. In bijna 300 pagina’s vertelt Beuk over zijn hernieuwde kennismaking met Suriname, het land waar hij is geboren en waar hij na 28 jaar afwezigheid weer terugkeerde. De NCRV zond hierover een achtdelige serie uit, die op dit moment ook op de Surinaamse televisie is te zien.

Terug naar mijn Roti is een persoonlijke zoektocht vol impressies, emoties en intieme ontmoetingen. Al reizend, etend en kokend neemt Beuk de lezer mee op een ontdekkingstocht door Suriname. Het toont “de oorspronkelijke Beuk”, de mens achter de kok. Een eerlijk en open verslag over een reis van 28 dagen door zijn geboorteland.

Beuk vertelt over de plaatsen die hij bezoekt, zijn ontmoetingen met de bevolking en de “echte” Surinaamse keuken. Een boek met ruim vijftig originele Beuk-recepten. Een boek voor Surinamers, Nederlanders, kookliefhebbers en reizigers.

Beuk, Nederlands bekendste kok, wordt geroemd om zijn vernieuwende recepten waarin hij traditionele Europese keukens combineert met Zuid-Amerikaanse invloeden.

Het boek kost in Nederland Euro 29,95, is geïllustreerd met foto’s van Remko Kraaijeveld en uitgegeven door Uitgeverij Marmer. ISBN 9789460680465.

[overgenomen van Starnieuws, 16 februari 2011]

Concerten rond Doble R

Op 25 en 26 november vinden twee concerten plaats in Nederland De muziek van de meest bekende Antilliaanse componist en bandleider Doble-R vormt het hart van die cross-over concerten. Het 63 koppige Metropole-orkest staat onder leiding van Randal Corsen. Zes gastvocalisten treden op: Karin Bloemen, Giovanca, Edgar (‘Trafassiman’) Burgos, Lilian Vieira (Zuco 103) en uit Curaçao Gibi Doran, Ompie Stefania en Pete Philly . De presentatie is in handen van Jörgen Raymann (in het Concertgebouw) en Jandino Asporaat (in de Doelen).

Data en plaatsen:25 november Concertgebouw Amsterdam (21:00)
26 november in De Doelen Rotterdam (21:00)

Voor meer informatie en reservering klik hier

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter