Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Randamie Nancy de
Links: Anton de Kom
DocuLab Suriname | LantarenVenster
Op zondag 4 augustus hosten Caribbean Creativity en Da Bounce in LantarenVenster DocuLab Suriname, een programma (verspreid over drie blokken) van zes nieuwe Surinaamse documentaires. DocuLab Suriname werd vier jaar geleden geïnitieerd (onder de naam DocuLab ‘8 voor 40’) ter gelegenheid van veertig jaar Surinaamse onafhankelijkheid (1975-2015). read on…
DocuLab Suriname presenteert zes nieuwe films
Zes Surinaamse docu’s van aanstormend talent die een mooie inkijk leveren in het Suriname van nu
Op 15 juni staan zes korte documentaires op het programma: DocuLab Suriname. Ter gelegenheid van 40 jaar Onafhankelijkheid werden aankomende filmmakers uitgedaagd en aangespoord om een projectplan in te dienen om documentairecultuur voor het vertellen van eigen verhalen in Suriname te stimuleren. Zes plannen werden uiteindelijk gerealiseerd. Zes indrukwekkende verhalen. Ze worden vertoond in het Ketelhuis, Westergasfabriek, Amsterdam. read on…
In de ban van slavernij – Zo tolerant is Suriname helemaal niet
door Nancy de Randamie
De Surinaamse regering doet haar uiterste best om aan haar volk en de rest van de wereld te tonen dat het land een culturele en etnische melting pot is. Daarom werden het afgelopen jaar op grootse wijze alle herdenkingsdagen gevierd. Gezamenlijk, gecoördineerd en landelijk. Deze termen werden bedacht door de Nationale Commissie Herdenking Jubileumjaren, NatCom. Helaas blijft de intolerantie, segregatie, discriminatie en zelfs racisme hier dwars doorheen sijpelen.
read on…Veel improvisatie bij lancering website ‘Slavernij Online’
door Tascha Samuel
Paramaribo – In de lobby van het Nationaal Archief Suriname woonde ruim 75 man de lancering bij van de website www.SlavernijOnline.nl. In Nederland werd gelijktijdig in Vereniging Ons huis, ook een presentatie gehouden. Daar trotseerde men de sneeuw en ijzige temperatuur van -10 graden om deze historische gebeurtenis bij te wonen. “Het gaat om het bespreekbaar maken van moeilijke onderwerpen de slavernij betreffende. En daarbij is het niet erg als men een andere mening heeft dan de redactie”, verzekert Nancy de Randamie, journalist, politicoloog en coördinator van de Surinaamse redactie.
read on…The Caribbean, the Land and the People
Van 8 tot en met 11 mei 2012 zullen tijdens de Caribische literatuurconferentie The Caribbean, the Land and the People 55 presentaties worden verzorgd. Er zijn 14 sprekers van lokale bodem. De overige wetenschappers/schrijvers zijn afkomstig uit andere Caribische landen of de landen van diaspora.
read on…Nooit genoeg over Bouterse zolang die niet achter de tralies zit
door Rolf van der Marck
Het artikel van Nancy de Randamie Genoeg over Bouterse wil ik niet onbesproken laten, want in wezen predikt het dezelfde onverschilligheid die het Bouterse mogelijk heeft gemaakt om aan de macht te komen en die –in weerwil van zijn misdaden– weer te hernemen. Mijn stelling is dat zolang deze houding van onverschilligheid, dat typische Surinaamse “ik bemoei niet!”, niet wordt omgebogen, Suriname opgescheept zal blijven, niet alleen met Bouterse, maar ook met wat De Randamie noemt: “De praktijken (…) van aan een diepgewortelde politieke cultuur die haar oorsprong heeft in het door Nederland gevoerd koloniaal bewind. Eentje dat gebaseerd is op racisme, uitsluiting en verdeel- en heerspolitiek.”
Natuurlijk is er méér dan Bouterse alleen, daar heeft De Randamie gelijk in, maar Bouterse’s coup en de daaruit voorgekomen misdaden tegen de mensheid, samen met de niet te onderschatten bijbehorende trauma’s, blijven als donkere wolken boven aller hoofden hangen, die dreiging is nog altijd niet geweken. Naïef vind ik De Randamie waar ze Bouterse nog min of meer het voordeel van de twijfel wil geven, namelijk dat hij zijn coup pleegde “om af te rekenen met vriendjespolitiek en corruptie bij de machthebbers van toen”. Dit is nooit Bouterse’s bedoeling geweest. Zijn bedoeling was louter en alleen het eigenbelang, dat maar al te snel uitgroeide tot machtswellust. Afrekenen met het oude systeem beleed hij alleen met de mond om het volk mee te krijgen, en dat is hem tot onze eigen schande gelukt.
Links: Anton de Kom
De grondsituatie was bij de verzelfstandiging van Suriname in 1975, bij de coup van 1980, en is nu nog steeds de maar al te diep gewortelde cultuur van racisme, uitbuiting en verdeel- en heerspolitiek, ingezet door het koloniaal bewind, gretig voortgezet sindsdien en onder Bouterse alleen nog maar verhevigd. Suriname gaat inderdaad nog altijd gebukt onder het juk van het kolonialisme dat het nimmer heeft kunnen afwerpen. Helaas worden profeten in eigen land nooit geëerd, Anton de Kom schreef al in 1934 in zijn beroemde boek Wij slaven van Suriname: “Geen volk kan tot volle wasdom komen dat erfelijk met een minderwaardigheidsgevoel belast blijft.” Het heeft echter niet mogen baten, de door De Kom gestelde diagnose gaat nog steeds op.
Dat is nu wat ik in het artikel van De Randamie mis: de strijdbaarheid van een De Kom. Nog altijd berusten wij Surinamers, leggen wij het hoofd in de schoot en wíllen wij maar niet bemoeien, tégen beter weten in. De Randamie’s goede bedoelingen trek ik niet in twijfel, maar met goede bedoelingen alléén komen we er niet. Daarvoor is strijdbaarheid en strijd nodig, en niet het tellen van wat er nog aan zegeningen is overgebleven. Wij missen het lef van mensen als De Kom, want met al die ja-knikkers van nu blijven we in dezelfde mallemolen ronddraaien: ‘nieuwe heersers, dezelfde stront’. De Randamie maakt zich om de verkeerde redenen zorgen over de media, want ondanks dat Bouterse ze betitelt als rioolratten, hebben ze het lef niet om duidelijk stelling te nemen. Wellicht begrijpelijk vanwege het opgelopen trauma, maar niet langer acceptabel. Immers, “niemand hoeft bang te zijn om te worden geïntimideerd of vermoord in het Suriname van 2012”, zegt De Randamie zelf. Dat Bouterse van zijn fouten zou hebben geleerd –zoals De Randamie ook beweert– is apert onjuist, kijk maar naar de door haar genoemde kuparies: allemaal zijn terug van weggeweest.
Duo Expo 2011 Robbert Enfield & Remond Mangoensemito
(Robbert Enfield, Next Chapter of My Life, acrylverf op canvas, 63 x 46”)
We kennen allemaal de ‘struggle for life’, maar zodra je geconfronteerd wordt met het mensensoort kunstenaar, en ziet en je realiseert wat die moet doen om mee te komen in de ‘ratrace’ van het dagelijks leven, dan wekt dat op zich al bewondering. Nog bewonderingswaardiger is het wanneer blijkt dat dat persoonlijk gevecht niet enkel instandhouding maar -méér nog- vernieuwing en intensivering van hun werk tot gevolg heeft, en dan kan en mag respect niet uitblijven. Dat is wat Robbert en Remond met elkaar verbindt: het blijven vechten voor méér en beter, daaraan ontlenen zij het recht om u te tonen waartoe zij in staat zijn.
Zij hebben een verschillende achtergrond en een verschillende stijl van werken, daarin zijn ze niet vergelijkbaar, dat is in deze tentoonstelling duidelijk te constateren. Maar ze hebben wél een aantal dingen met elkaar gemeen, zoals de afkomst uit en het opgroeien in een multicultureel ontwikkelingssland, die niet hebben nagelaten sporen te trekken in beider werk. Bovendien wisten beiden al jong wát zij wilden en dat ze niets ánders wilden, waardoor ze als vanzelf terecht kwamen op Suriname’s unieke instelling, het Nola Hatterman Instituut, nu modisch Nola Hatterman Art Academy geheten, maar nog steeds dezelfde gedreven opleiding voor gedreven mensen: de naam Nola Hatterman staat daarvoor nog altijd garant.
(Robbert Enfield, Step up in Life, acrylverf op canvas, 62,5 x 52”)
Maar aan die opleiding hadden zij niet genoeg, beiden zijn, zij het op verschillende tijdstippen, hun ‘roeping’ gevolgd en zijn hun kennen en kunnen gaan verbreden aan het Edna Manley College of the Visual and Performing Arts te Jamaica, welke opleiding zij hebben afgesloten met het diploma Bachelor of Art. Geen eindpunt, een beginpunt. Sindsdien zijn hun wegen weer volledig gedivergeerd, om met deze expositie elkaar weer even te kruisen.
Enfield
Robbert is naar The British Virgin Islands vertrokken en heeft daar tien jaar gewoond en gewerkt, waar vandaan hij nu is geremigreerd naar Suriname. Sinds hij schildert heeft hij zich laten leiden door wat hij gemist heeft, of wat er niet goed was, in zijn jeugd. Zijn thema’s waren de afgelopen jaren dan ook Loniless of Childhood, The Time en Timeless Childhood. Met de geboorte van zijn derde en jongste kind, Pharrell, is Robbert een nieuwe levensfase ingegaan, waarbij zijn focus is komen te liggen op het (eigen) gezin, waarbinnen liefde, structuur en regelmaat de voorwaarden moeten vormen voor een gelukkige jeugd van het kind.
(Remond Mangoensemito, Know your History)
Robbert realiseert zich dat hij verkeert in wat wel genoemd wordt de ‘middelbare volwassenheidsfase’, en hij heeft voor zichzelf vastgelegd wat hij wil en hoe dat past in zijn gezin. “Daardoor is mijn techniek en mijn kleurgebruik beïnvloed”, zegt hij, “ik heb teksten verwerkt in mijn werkstukken en gebruik gemaakt van verschillende lettertypen, blauw, paars, soms zelf zwart, heel felle contrasten en overlappingen. Als je iets kon veranderen zou je het willen ‘oplappen’ en dat kan je ook uitbeelden. Ik heb rekening gehouden met de lettertypen om een bepaalde uitingen ook visueel te laten spreken, zonder het werk ‘grafisch’ te willen maken.”
(Remond Mangoensemito, Whaa sweet Nanny Coat a go run im Belly)
Mangoensemito
Remond is na Jamaica teruggekeerd naar Suriname en er gebleven. “Mijn werken”, zegt hij, “zijn een antwoord op de impuls van culturele desintegratie. Het lijdt geen twijfel dat de westerse beschaving een grote invloed heeft gehad op de niet-westerse beschavingen. Deze invloed is grotendeels negatief geweest, omdat de westerse beschaving door de manier waarop die is gevormd een superioriteit heeft aangenomen boven alle andere beschavingen. Veel aspecten van niet-westerse gemeenschappen zijn aan ernstige culturele erosie, kaalslag, onderhevig geweest, zoals op het gebied van familieleven, taal, kleding en een aantal specifieke culturele patronen. Deze culturele erosie heeft een soort van vervreemding en gevoel van misplaatst zijn gecreëerd binnen die geërodeerde cultuur. Dat is wat ik culturele desintegratie noem. Die manifesteert zich duidelijk wanneer mensen vergeten wie ze zijn en zodoende hun eigen culturele continuïteit ontkennen als antwoord op de ‘superieure’ cultuur die hun domineert en dikwijls onderdrukt. Op die manier is mijn werk een antwoord op de impuls van de culturele desintegratie”, besluit Remond.
__________
De tentoonstelling wordt gehouden in het Waaggebouw aan de Waterkant te Paramaribo en is te bezichtigen van zaterdag 10 tot en met donderdag 22 september a.s. van 10.00 tot 21.00 uur.
De tentoonstelling wordt geopend door Nancy de Randamie op vrijdag 9 september a.s. om 19.00 uur.
Spoken: the very first Paramaribo edition
Vandaag is het zover. Een heuse ‘poetry slam’ staat Suriname te wachten. Spoken, Dichter bij de Dichter komt na twee jaar toeren dwars door Nederland, nu eindelijk naar Suriname. Ballroom Energy, L’Hermitageweg 25 is de plek waar het allemaal staat te gebeuren.
Het initiatief voor Spoken komt van hiphop-artiest Blaxtar. Via zijn platenlabel RAEN Music organiseerde hij een reeks succesvolle Spoken edities. De productie van Spoken Suriname ligt in handen van DeSaN Productions van Nancy de Randamie.
Wat is Spoken?
Spoken word artists oftewel woordkunstenaars van verschillende background komen bij elkaar om het publiek hun woordkunsten te tonen. Zonder muzikale begeleiding zoals we dat van de meesten van hen gewend zijn. Direct na de ‘woord’-performance krijgt de woordkunstenaar indringende vragen over zijn of haar werk. Daarna is er voor het publiek de gelegenheid tot vragen stellen. Door dit uniek concept, kom je als publiek dichter bij de dichter en leer je je favoriete zanger, mc of poëet eens van een andere kant kennen.
Line-up Spoken – The Paramaribo Edition
Enver, Ori, Rappa, Tekisha Abel, Mr.Double B., Baby-G en Sherida Asinga en natuurlijk Blaxtar zijn van de partij op 22 december. Zowel ‘oud’ als nieuw tekstwerk van eigen hand zullen ze ten gehore brengen tijdens de Paramaribo Edition van Spoken, Dichter bij de Dichter.
Energy
Toen Sammy Doerga, eigenaar van Energy, hoorde over het SPOKEN concept, besloot hij direct mee te doen. De ballroom wordt in Spoken-stijl omgetoverd en ook de muziek voor, na en tussen de performances, zal geheel in Spoken-stijl zijn.
Facebook and special guests
De Spoken events zijn ook te volgen via Facebook en Hyves. Voor de Paramaribo edition is er ook een Open Group aangemaakt. Meld je aan en blijf zo op de hoogte van alle Spoken-activiteiten. De eerste 3 gasten die naar ikben@SPOKEN.fm mailen dat ze graag naar Spoken– The Paramaribo edition willen, krijgen een fles champagne na binnenkomst in de ballroom. Zo wordt het een extra bijzondere Spoken-avond voor jou.
Next Spoken
De eerstvolgende Spoken NL zal zijn in het Bijlmerpark theater, 20 maart 2011.
DeSaN Productions en Raen Music hebben voor Suriname al een volgende Spoken-editie gepland. Medio volgend jaar moet je Spoken – The Commewijne Edition, meemaken te Mambo River resort, Peperpot, Commewijne.
Spoken, dichter bij de Dichter – The First Paramaribo Edition
Locatie: Ballroom Energy, L’Hermitageweg 25, Uitvlugt
Datum: 22 december 2010
Zaal open: 19.00u
Aanvang: 20.00u
Toegang: gratis
Presentatie literaire reisgids Paramaribo
Paramaribo brasa! [Ik omhels je, Paramaribo] is een bijzondere reisgids, die laat zien wat de Surinaamse hoofdstad betekent voor het werk van schrijvers en hoe de stad doorklinkt in de romans, verhalen en gedichten van Surinaamse en Nederlandse schrijvers. Kern van Paramaribo brasa! is een literaire stadswandeling, waarbij de belangrijkste schrijvers van vroeger en nu worden besproken en geciteerd, van Albert Helman tot Cynthia Mc Leod, van Bea Vianen tot Clark Accord, van Ischa Meijer tot Anil Ramdas.
read on…Paramaribo brasa!
Uitgeverij Bas Lubberhuizen nodigt u van harte uit voor de boekpresentatie van Paramaribo brasa!, samengesteld door Ko van Geemert.
Paramaribo brasa! is een bijzondere reisgids, die laat zien wat de Surinaamse hoofdstad betekent voor het werk van schrijvers en hoe de stad doorklinkt in de romans, verhalen en gedichten van Surinaamse en Nederlandse schrijvers. Kern van Paramaribo brasa! is een literaire stadswandeling, waarbij de belangrijkste schrijvers van vroeger en nu worden besproken en geciteerd, van Albert Helman tot Cynthia Mc Leod, van Bea Vianen tot Clark Accord, van Ischa Meijer tot Anil Ramdas.
Met bijdragen van John Jansen van Galen, Nancy de Randamie, Michiel van Kempen, Patrick Meershoek en Els Moor. Zij gaan in op typische Surinaamse kwesties, zoals de Decembermoorden van 1982 en de verwerking daarvan in de Surinaamse literatuur.
Datum: zaterdag 3 december 2010
Aanvang: 20.00 uur
Locatie: Vereniging Ons Suriname
Hugo Olijfveldhuis
Zeeburgerdijk 19
Amsterdam
Het boek wordt geïntroduceerd door Noraly Beyer, waarna zij samensteller Ko van Geemert en medewerkers aan het boek Michiel van Kempen en Patrick Meershoek zal interviewen.
Na de pauze lezen Karin Amatmoekrim, Annette de Vries, Antoine de Kom, Clark Accord en Thea Doelwijt (foto rechtsonder) (onder voorbehoud) voor uit eigen werk.
Ko van Geemert (1950) kwam vijftien jaar geleden voor het eerst in Paramaribo. Hij keerde vele malen terug en raakte gefascineerd door de stad en haar literatuur. Van Geemert is publicist en stelde in 2008 de literaire gids Amsterdam & zijn schrijvers. Literatuur op locatie samen.
paperback │ 228 pagina’s │ circa 100 illustraties, met plattegrond │ isbn 978 90 5937 262 7 │ € 22,50
Uitgeverij Bas Lubberhuizen│ Singel 389 │ 1012 WN Amsterdam │ 020 618 41 32 │ info@lubberhuizen.nl http://www.lubberhuizen.nl/
Paramaribo brasa!: Literair Parbo geboekt
Op zaterdag 13 november om 17.30 uur op de Pier van Hotel Torarica, wordt Paramaribo brasa! gepresenteerd. Uitgever Bas Lubberhuizen zal het eerste exemplaar uitreiken aan schrijfster Cynthia Mc Leod, die iets zal vertellen over het literaire leven in Paramaribo. Samensteller Ko van Geemert overhandigt daarna het tweede exemplaar aan Pim de la Parra.
read on…Paramaribo als literaire stad
In de Het Oog in ‘t Zeil Stedenreeks verschijnt dit najaar deel 16: Paramaribo brasa!, samengesteld door Ko van Geemert.
read on…
RSS
Facebook
Twitter
