Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Kunstenaarscollectief schenkt Nickerie vijf kunstwerken
door Hugo den Boer
Nationale Kunstbeurs Suriname 2012
De Nationale Kunstbeurs Suriname 2012 is een samenwerking aangegaan met de FVAS (Federation of Visual Artists in Suriname). In het kader van het project Artist Talk van de FVAS, staan er daarom op de Nationale Kunstbeurs 2012, twee speciale onderdelen op het programma.
1. Art in Process. Het kunstminnend publiek kan het wordingsproces van kunstwerken volgen.
Programma van de presentaties plus dialoog
Maandag 29 oktober
Thema: Artist in Residence
Sprekers: Anand Binda; Dhiradj Ramsamoedj; Roddney Tjon Poen Gie; Kurt Nahar; Kit-Ling Tjon Pian Gi
Dinsdag 30 oktober
Thema: Moengo Kunst District
Spreker: Marcel Pinas
Woensdag 31 oktober
Cultuuruitwisselingen in de Surinaamse beeldende kunst sector tussen 2000-2010
Spreker: Ann Hermelijn
Donderdag 1 november
Thema: FVAS kunstprojecten 1998 – 2012
Spreker: Kit-Ling Tjon Pian Gi
Tijd: 19.30 – 20.30 uur
Plaats: Ons Erf, Paramaribo
Roddney Tjon Poen Gie, Kasian Djiman, Frankie Amatsenen, George Struikelblok, Shaundell Horton, Jeanett Oord en Raimen Bijlhout, Dhiradj Ramsamoedj, Roel Kasanwidjojo, Roy Mangal, Kurt Nahar, Hesdy Mertowirijo, Remon Magoensimito, Sri Irodikromo, Dorette Kuster, Kit-Ling Tjon Pian Gi, Manuela Tjin A Soe, Stanny Handigman, Arti Abhelakh, Wikaas Girdharie, Singosastro, Lucille Wong Loi Sing, Angelique Wong Loi Sing.
Schrijversportretten naar Letterkundig Museum
Op vrijdag 20 januari 2012 overhandigde Michiel van Kempen namens de Werkgroep Caraïbische Letteren de eerste twee Caraïbische schrijversportretten gemaakt in opdracht van de Werkgroep, aan het Nederlands Letterkundig Museum en Documentatiecentrum in Den Haag. De werken zijn in permanente bruikleen afgestaan. Deze eerste twee werken waren het driedimensionale beeld van Tirzo Martha van de dichter Elis Juliana en het kunstwerk in groot formaat boekvorm van Dhiraj Ramsamoedj waarmee hij de dichter Michael Slory portretteerde.
Caraïbische schrijversportretten overgedragen aan Letterkundig Museum
De eerste twee Caraïbische schrijversportretten gemaakt in opdracht van de Werkgroep Caraïbische Letteren zijn op vrijdag 20 januari 2012 in Den Haag overgedragen in permanente bruikleen aan het Nederlands Letterkundig Museum en Documentatiecentrum. Reportage volgt, klik hier.
Een derde portret, van de Surinaamse dichter Shrinivasi wordt op dit moment gemaakt door de Antilliaanse kunstenaar Carl Ariza.
Dhiradj Ramsamoedj: Van Art Zuid naar Alice Yard
Rond eind mei/begin juni gebeurde er iets gedenkwaardigs dat veel aandacht genoot binnen de kunstkringen in Suriname. Het betrof de jonge Surinaamse kunstenaar Dhiradj Ramsamoedj die in Nederland was in verband met Art Zuid, een openluchttentoonstelling van ruimtelijke kunstwerken langs enkele straten in Amsterdam. Op aanbevelen van Thomas Meyer waren werkstukken van Dhiradj Ramsamoedj alsook de Surinaamse kunstenaars Marcel Pinas en Roberto Tjon A Meeuw te zien langs deze kunstroute die gecureerd was door schrijver/kunstenaar Jan Cremer. Op 27 juni plaatste Readytex Art Gallery op haar facebook pagina een link, inclusief foto, van de website van de Gemeente Amsterdam Stadsdeel Zuid Daar was een foto te zien van Dhiradj Ramsamoedj in gesprek met de Nederlandse vorstin, Koningin Beatrix. Ze stonden bij zijn Mighty Man het werk waarmee hij aan ‘Art Zuid’ participeerde en Dhiradj gaf op verzoek van de Koningin een korte toelichting op zijn werk.
Hij herinnert zich te vertellen hoe Mighty Man voor hem een representatie is van de kleurrijke Surinaamse identiteit, gevoed en gevormd door invloeden van alle verschillende culturen die het land rijk is. Op 26 mei, de dag van de opening van Art Zuid stond er ook in Het Parool diezelfde avond al een artikel over het evenement met een grote foto wederom van Dhiradj en de Koningin bij Mighty Man. Vrienden, kennissen en collega’s in Suriname reageerden trots en verheugd op de goede publiciteit die Dhiradj in Nederland genoot.
Natuurlijk was ook Dhiradj blij met deze publiciteit. Maar hoe mooi het moment met de Nederlandse Koningin ook was, het is volgens de kunstenaar nog veel belangrijker dat hij daar bij Art Zuid, voor het eerst heeft kunnen exposeren samen met zoveel andere grote namen uit de kunstwereld. Bij Art Zuid stond er namelijk werk van hedendaagse en klassieke kunstenaars, van nu en vroeger, uit verschillende landen van de wereld. Volgens de website van Art Zuid (http://www.artzuid.nl/) confronteert Jan Cremer de Europese beeldhouwkunst met werken van kunstenaars uit onder andere de Verenigde Staten, Brazilië, Suriname, India, China, Zuid-Afrika, Indonesië en Japan. Op de site staat verder: “Cremer toont lef en maakt van Amsterdam tijdelijk een echte ‘Global City of Sculptures’ met onder meer kunstwerken van Anthony Caro, Yayoi Kusama, Auguste Rodin, Jean Tinguely, Niki de Saint Phalle, Jean Arp, Antony Gormley, Salvador Dali en Subodh Gupta. Westerse en niet-westerse kunst wordt op een gelijkwaardige wijze tentoongesteld”.
Ramsamoedj heeft zijn tijd in Amsterdam goed benut. Hij heeft kunnen genieten van kunst op wereldniveau en heeft nieuwe inspiratie en ideeën kunnen opdoen. Daarnaast heeft hij ook andere participerende kunstenaars kunnen ontmoeten, met enkelen contactgegevens uitgewisseld en heeft hij ook in de Amsterdamse kunstwereld potentieel waardevolle contacten kunnen leggen. Hij beseft heel goed dat wil je carrière maken in de internationale kunstwereld, ook netwerken een absolute must is. De internationale sculptuurroute Amsterdam, Art Zuid, staat er nog tot en met 28 augustus 2011.
Ook in de Verenigde Staten trok een soortgelijk kunstwerk van Ramsamoedj dit jaar veel aandacht. Een vrouwelijke versie van zijn lappen figuur, genaamd Flexible lady, stond in het kader van het About Change-kunstprogramma van de Wereldbank, geëxposeerd in de gebouwen van de OAS (januari t/m maart 2011) en de Wereldbank (vanaf mei), beiden in Washington DC.
Dhiradj is druk bezig om gebaseerd op deze figuren die gemaakt zijn van duizenden bontgekleurde stukjes textiel, een nieuw project te ontwikkelen. Binnen dat project overweegt hij momenteel om ook een performance-element aan zijn presentatie toe te voegen en in dat kader is er ondertussen een flexible man-kostuum in zijn eigen maat in de maak. Dit kostuum neemt hij binnenkort mee naar Trinidad. In augustus zal Ramsamoedj daar op uitnodiging van de Trinidadiaanse kunstenaar, schrijver en curator Christopher Cozier enkele weken doorbrengen bij Alice Yard, een onafhankelijke plek voor creatieve experimenten in Trinidad (www.aliceyard.org). Het project waar Dhiradj aan gaat werken bij Alice Yard wordt ter plekke verder uitgewerkt en Dhiradj kijkt er naar uit om binnen de inspirerende kunstenaarsgemeenschap van Alice Yard samen te werken en te collaboreren met zijn Trinidadiaanse collega’s.
Dhiradj Ramsamoedj zit boordevol ideeën en plannen. Naar eigen zeggen heeft hij voorlopig de schilderkunst even laten liggen om zich verder te verdiepen in ruimtelijk werk. Voor enkele projecten die hij in gedachten heeft wil de kunstenaar onderzoek gaan doen naar het gebruik van andere materialen zoals fiberglass en metaal.
ArtZuid ook voor kunstenaars uit Suriname en Antillen
door Stuart Rahan
In het chique en rijke Amsterdam-Zuid is een internationale sculptuurroute aangelegd waaraan ook kunstenaars uit onder andere Suriname in participeren. Marcel Pinas, Roberto Tjon A Meeuw en Dhiradj Ramsamoedj hebben tussen de zestig wereldkunstwerken van onder andere Salvador Dali, Corneille, Klaas Gubbels, Karel Appel en Hulya Yilmaz een prominente plaats ingenomen.
In de omgeving van de Apollolaan, Minervalaan en de Zuidas in Amsterdam-Zuid zijn tot eind augustus de kunstwerken te bewonderen. Elk jaar wordt een spraakmakend persoon gevraagd de beeldententoonstelling samen te stellen. Eerder maakte acteur Michiel Romeyn een selectie en dit jaar viel de eer ten deel aan schrijver en kunstenaar Jan Cremer. Hij haalt herinneringen op aan het rijke handelsverleden van de stad Amsterdam toen de VOC en de WIC hun rijkdommen vergaarden ten koste van Nederlandse koloniën en wingewesten. In de zeventiende eeuw waren het de eerste multinationals in de wereld. De Nederlanders hadden handelsposten in verschillende landen, waaronder Ghana, Zuid-Afrika, Brazilië, Suriname, Curaçao, India, Indonesië, China en Japan.
Cremer, zelf een afstammeling van een tabaksindustrieel, voelde ich geïnspireerd door dit thema en ging op zoek in deze landen naar kunstenaars die nog in de eigen traditie en geschiedenis van hun land werken, zoals Marcel Pinas, Yubi Kirindongo, Maria Nepumoceno, Eko Prawoto, Yayoi Kusama, Atta Kwami, Ryas Komu en Subodh Gupta. Cremer kiest ook voor westerse grootheden als Karel Appel, Jean Dubuffet, Jean Arp, Joan Miró, Dennis Oppenheim en hedendaagse topkunstenaars zoals Antony Gormley, Ryan Gander, Stephan Balkenhol, Richard Jackson, Joost Conijn, Ugo Rondinone en Georg Herold. Klapstuk van de route is de Heureka van Jean Tinguely die nog niet eerder in Nederland is tentoongesteld. Het is een soort machine die zich tussen een opstijgende stoommachine en een ruimteschip nestelt. Marcel Pinas staat er met zijn Kibii Wi Totem, een stellage van gebruikte olievaten waarop zijn kenmerk, het Afakaschrift, weer prominent aanwezig is. Een dergelijk kunstwerk staat ook bij Fort Zeelandia in Paramaribo. Dhiradj Samsoedj houdt met zijn Mighty Man elke voorbijganger staande. Het kunstwerk is een mensfiguur afgebeeld als een mysterieus wezen. In dit geval zouden wij zijn mensfiguur als een Leba omschrijven, het opperwezen dat ons pad schoonveegt en houdt. Roberto Tjon A Meeuw is een kunstenaar die zijn objecten van afval bij elkaar timmert. Zijn bekende Fatubangi staan erbij alsof zij horen bij het straatdecor. Bezoekers kunnen na een pittige wandeling langs de kunstwerken tevreden neerploffen op de levensgrote zitbanken om de benen al bungelend te laten ontspannen. Hulya Yilmaz heeft zich verdiept in de wintirituelen van Suriname, waarbij het gebruik van water een wezenlijk aspect vormt. Haar onderzoek liep langs en op de Surinamerivier die zich volgens haar mosterdkleurig door het landschap keert en wendt. Het resultaat is een majestueus sculptuur opgebouwd uit verschillende grillige lagen in lichte en donkere mosterdkleurige tinten.
Wrestling with the image: Caribbean interventions
Suriname’s participatie in het About Change-kunstprogramma van de Wereldbank is een positieve stap voor Surinaamse kunst in haar streven om verder toe te treden tot een wereldwijde kunstmarkt.
Het About Change emerging artists’ programme, is een initiatief van de Wereldbank in samenwerking met de InterAmerican Development Bank, de OAS, en het Caribbean Community (Caricom) Secretariaat. About Change is een serie van gejureerde exposities van hedendaagse kunst uit Latijns-Amerika en het Caraibisch gebied die plaats zullen vinden gedurende 2011 en 2012 op verschillende locaties in Washington D.C., waaronder de Wereldbank, het Art Museum of the Americas, en de galeries van de Inter-American Development Bank. Het wordt georganiseerd door het World Bank Art Programma onder auspiciën van de World Bank Vice Presidency voor Latijns-Amerika en de Caribische regio.
Aan de hand van een online oproep van de Wereldbank in 2010 waarin kunstenaars uit Latijns-Amerika en het Caraibisch gebied uitgenodigd werden zich op te geven voor haar About Change-kunstprogramma, zond een groep van kunstenaars gelieerd aan de Readytex Art Gallery haar inschrijvingen in. Na een selectieprocedure werden de gekozen kunstenaars bekendgemaakt: Marcel Pinas, Roddney Tjon Poen Gie, George Struikelblok, Sri Irodikromo, Dhiradj Ramsamoedj, Jhunry Udenhout en Hanka Wolterstorff mochten hun werk presenteren op de exposities van het About Change-kunstprogramma van de Wereldbank. Ook de in Nederland woonachtige kunstenares Patricia Kaersenhout is geselecteerd voor deelname. Het werk van de Surinaamse kunstenaars wordt tentoongesteld in twee aparte exposities binnen het programma.
Het eerste evenement, een expositie waarin uitsluitend kunst uit het Caribisch gebied wordt belicht, opende op vrijdag 21 januari 2011 in het Art Museum of the Americas van de OAS in Washington DC. In deze expositie genaamd Wrestling with the image: Caribbean interventions, zijn werken van de kunstenaars Marcel Pinas, Sri Irodikromo, Dhiradj Ramsamoedj en Patricia Kaersenhout te bewonderen. Uit het persbericht van de organisatie was onder andere te lezen: “The exhibition presents works in a variety of media, including photography, video, painting, graphic arts, sculpture, and installation. The scope of the objects demonstrates how the region’s contemporary artists are confronting stereotypes about the Caribbean without denying their own surroundings or rejecting the worlds in which they operate”. De curatoren van deze expositie zijn kunstenaar en curator Christopher Cozier (de Trinidadiaanse Cozier was tevens cocurator van de expositie Paramaribo SPAN bij De Surinaamsche Bank N.V. in februari 2010) en kunsthistoricus Tatiana Flores. De expositie loopt tot en met 10 maart 2010.
Wrestling with the Image: Caribbean Interventions
The Art Museum of the Americas (AMA) announces the opening of Wrestling with the Image: Caribbean Interventions, an exhibition of contemporary art from twelve Caribbean countries. Featuring work by artists from the Bahamas, Barbados, Belize, Dominica, Guyana, Haiti, Jamaica, Saint Kitts and Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent and the Grenadines, Suriname, and Trinidad and Tobago, the exhibition is curated by artist and curator Christopher Cozier and art historian Tatiana Flores.Wrestling with the Image: Caribbean Interventions presents works in a variety of media, including photography, video, painting, graphic arts, sculpture, and installation. The scope of the objects demonstrates how the region’s contemporary artists are confronting stereotypes about the Caribbean without denying their own surroundings or rejecting the worlds in which they operate. Through investigations on history, tourism, globalization, popular culture, and gender, these artists urge us to reconsider our own expectations on how a Caribbean image should look.
Characterized by scholars as “the laboratory of globalization,” the Caribbean is a multifaceted locale that transcends geographic boundaries. Its culture has European, African, Asian, Latin American, and Native American roots. It is not surprising, then, that several artists in the exhibition explore themes of migration, the spread of culture, and global citizenship. For co-curator Christopher Cozier, “this is a conversation about movement in the Atlantic world—a dialogue about dispersal rather than displacement.” Many of the artists themselves no longer live in the Caribbean, residing in the United States, Canada, Europe, and Asia; nevertheless, their experiences are the result of complex historical, economic, and cultural processes that are part and parcel of what it means to be Caribbean.
In John Cox’ paintings of boxers, the notion of the prize fighter as confident and infallibly masculine is turned on its side. The works introduce unresolved tensions by depicting subjects fighting against their doppelgangers or striking their own faces. Heino Schmid challenges that status of the image as a conveyor of meaning. In the case of his Temporary Horizon video, two glass bottles momentarily keep one another standing, but then fall. A man’s arms and waist appear on screen, and he puts the bottles back into place. They fall again, and the anonymous man’s Sisyphean task continues.
As a group, the works in the exhibition demonstrate the dynamism and creativity of the current generation of Caribbean artists. According to co-curator Tatiana Flores, they also “allow us to reflect on our own assumptions and preconceptions regarding the meaning of place, the articulation of difference, and the construction of past and present. Whether they challenge, delight, frustrate, or disgust, these images provoke a reaction.”
Wrestling with the Image: Caribbean Interventions includes work by John Cox, Blue Curry, Kishan Munroe, Heino Schmid, (The Bahamas); Ewan Atkinson, Joscelyn Gardner, Sheena Rose, Tonya Wiles (Barbados); Santiago Cal (Belize); Pauline Marcelle (Dominica); Roshini Kempadoo, Hew Locke (Guyana); Maksaens Denis, Jean-Ulrick Désert, Barbara Prézeau-Stephenson (Haiti); Charles Campbell, Keisha Costello, Marlon James, Ebony Patterson, Oneika Russell, Phillip Thomas (Jamaica); Terry Boddie (Saint Kitts and Nevis); Nadia Huggins, (Saint Lucia); Holly Bynoe, (Saint Vincent and the Grenadindes); Sri Irodikromo, Patricia Kaersenhout, Marcel Pinas, Dhiradj Ramsamoedj, Jhunry Udenhout, George Struikelblok, Roddney Tjon Poen Gie, Hanka Woltersdorff (Suriname); Nicole Awai, La Vaughn Belle, Marlon Griffith, Jaime Lee Loy, Richard Fung, Abigail Hadeed, Nikolai Noel, Rodell Warner, and Natalie Wood (Trinidad and Tobago).
Wrestling with the Image: Caribbean Interventions forms part of the About Change emerging artists’ program, an initiative of the World Bank in partnership with the Inter-American Development Bank, the OAS, and the Caribbean Community (CARICOM) Secretariat. About Change is a series of juried exhibitions of contemporary art from Latin America and the Caribbean that will take place throughout 2011 and 2012 at different venues in Washington, D.C., including the World Bank, the Art Museum of the Americas, and the galleries of the Inter-American Development Bank. It has been organized by the World Bank Art Program under the auspices of the World Bank Vice Presidency for Latin America and the Caribbean Region.
On view January 21‐March 10, 2011
Art Museum of the Americas
201 18th Street, NW
Washington, DC 20006
Hours: Tuesday‐Sunday 10 AM‐5 PM
Friday, January 21 at 12 noon: Gallery talk and exhibition preview
Friday, January 21 at 6pm: Opening reception
Friday, March 4: student symposium on Caribbean art in conjunction with George Mason University and Caribbean in Transit Journal
March 1‐10: Caribbean film series
‘Ordinary people reloaded’
door Carmen R. Dragman
Van 19 tot en met 23 oktober 2010 hield de kunstenaar Dhiradj Ramsamoedj (24) een solo-expositie in De Hal aan de Grote Combéweg in Paramaribo. In deze expo laat de jonge kunstenaar ons op verrassende wijze zien hoe hij ‘de mens’ om hem heen ervaart. Hierbij deelt hij ook herinneringen uit zijn kinderjaren met ons en attendeert hij ons er tevens op dat je ‘afval’materiaal nog heel goed kan hergebruiken.
Reeds bij het binnenwandelen van het terrein krijg ik het gevoel dat ik een bijzondere wereld binnentreed. Een heel lang pad met aan weerskanten leegte en op de achtergrond grote vreemd uitziende hoofden die boven de grond uitsteken, prikkelen mijn nieuwsgierigheid. Ook lijken de diagonaal geplaatste zwarte doeken mij als het ware die bijzondere wereld in te zuigen. De duisternis geeft daar een extra tintje aan (de expositie was alleen ‘s avonds geopend).
Als voorproefje word ik op het terras verwelkomd door twee levensgrote zittende, handworstelende mensfiguren. Opvallend aan deze figuren is dat ze gevormd zijn door het componeren van verschillende stukjes stof naar motieven en kleurschakeringen. Hierdoor creëert de kunstenaar een schitterend contrast van zachtheid van de stof en de kracht van het handworstelen. Met de titel ‘So close, yet so far’ wijst de kunstenaar ons er op dat mensen heel dicht bij elkaar kunnen zijn, heel zacht naar mekaar toe lijken over te komen, maar in wezen gaat men steeds een gevecht met elkaar aan.
Een ander voorproefje is de digitale presentatie van zijn voorstudies. De bultige hoofden die daarvoor reeds te zien waren, verschijnen nu heel vaak op de muur. Een volgende stap brengt mij naar het ‘Kookraam’, een kunstwerk dat geconstrueerd is uit vele restjes hout, waarin mensfiguren te herkennen zijn. Jammer dat het licht niet onder de juiste hoek geplaatst is, waardoor de schaduw op de muur niet zo sterk meespeelde.
Bij de ingang van de grote zaal heb ik iets van ‘wow!’ Geen panelen en kunstwerken die op me af lijken te komen, maar een prachtig overzicht van de kunstwerken in de zaal.
Ook hier zijn er textielfiguren te zien, maar robuuster en op zichzelf staand. Het met zorg gebruiken van textieldeeltjes verklapt de achtergrond van de kunstenaar. Zijn grootvader was kleermaker en zijn moeder is modiste. Restjes stof hebben hem van kinds af al geboeid.
De grote koppen die buiten te zien waren, zijn ook op vele schilderijen zichtbaar. Volgens de kunstenaar is hij geïnspireerd geraakt door de vrijheid die de Spaanse surrealistische kunstenaar Joan Miró nam om vreemde wezens te creëren. In tegenstelling tot Miró houdt Ramsamoedj zich maar aan één vorm: een groot hoofd met een sterk geprononceerd voor- en achterhoofd, zonder, oren, ogen, neus en mond. Dit wezen betekent voor hem: ‘het gezicht achter het masker’. Vanwege onze opvoeding ontwikkelt zich voor ons gezicht een masker. Wij gedragen ons over het algemeen zoals onze ouders en onze omgeving het van ons verwachten. De psychiater Carl Jung noemt het masker of de schijnpersoonlijkheid, de ‘persona’. Datgene achter het masker noemt hij ‘de schaduw’, de ware persoon, de bron van creativiteit.
Schitterend vind ik de twee glazen versies en de reflectie daarvan op een schilderij erachter: een tweedimensionaal beeld met een sterke driedimensionale werking. Hier komt de schilderstijl van deze kunstenaar heel goed tot zijn recht.
Wat ook meteen in het oog springt bij het binnenkomen van de zaal zijn de van doek voorziene vensterlijsten, die door de slijtage zelf ook een stukje geschiedenis vertellen. Het lijkt alsof ik terugga in de tijd en door de vensters in huizen kijk met verschillende taferelen.
Dhiradj Ramsamoedj heeft samen met het team van Readytex Art Gallery bijna niets aan het toeval overgelaten. Aan details werd de juiste aandacht geschonken: de uitnodiging is een kunstwerk op zich, de expo was alleen ‘s avonds geopend en dat zorgde voor de juiste sfeer, de bezoekers kregen koekjes in de vorm van de vreemde koppen, ook werden er T-shirt met daarop de koppen te koop aangeboden. Wat ik wel miste was een goede kijkwijzer, die de bezoeker meer zou laten zien dan ‘aliens’, muizen en felle kleuren.
Mijn complimenten aan Readytex Art Gallery voor de prachtige expositieruimte, die Surinaamse kunstenaars zeker zal aanmoedigen om hun grenzen te verleggen. Ik hoop dat de overheid dit voorbeeld overneemt en dat er spoedig een National Gallery komt, die een overzicht kan bieden van de kunstgeschiedenis van Suriname. In elk geval heeft de expositie ‘Ordinary People Reloaded’ bewezen dat Ramsamoedj in de lift is. Ik verheug mij daarom ook op zijn volgende tentoonstelling!
Carmen R. Dragman MA, docent beeldende vorming, IOL
Nationale Kunstbeurs 2010 (NK’10)
Samen met alle andere kunstenaars en kunstorganisaties in Suriname is ook de Readytex Art Gallery weer klaar voor de Nationale Kunstbeurs die dit jaar voor het publiek te bezoeken is van 29 oktober tot en met 6 november. De Nationale Kunstbeurs (NK) is voor de gallery elk jaar weer een belangrijk evenement. Het is natuurlijk een mooi moment om de gallery zelf te promoten, maar belangrijker nog, is het de meest ideale gelegenheid om het prachtige werk van onze kunstenaars aan een breder publiek te presenteren.
[Persbericht van de Readytex Art Gallery]