Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: poëzie
Trefossa (Henri de Ziel) – gronmama/ grondmoeder
mi a no mi
solanga mi brudu
fu yu a n’ e trubu
na ini den dusun titei fu mi skin.
Maku Karg – Plastic zie ik dat ik duizel van plastic
Plastic zie ik dat ik duizel van plastic
cups van plastic bordjes van plastic
wijd verspreid na een massapicknick
in de weelde van een randwoud
Frank Martinus Arion – Farao, laga mi pueblo su lenga lòs/ Farao, ontbind de banden van mijn moedertaal
Dediká na Kolegio Erasmo, promé i úniko skol di Papiamentu na Mundu
Farao, laga mi pueblo su lenga lòs,
sino tur lagadishi lo baha na awa bai
bèk siglonan glasial sin sonrisa
tempu palabra n’tabata inbentá ainda.
Cola Debrot – Gruwzaam zijn zij die het geluk weerstreven
Gruwzaam zijn zij die het geluk weerstreven.
Schenk toch je dochter aan de goede bastaard.
Hij weze al geen stamvee of geen raspaard,
waarom zij vraagt zal hij haar ruimschoots geven.
Album van de Caraïbische Poëzie: Verzen over de slavernij
Van de redactie [van de Ware Tijd Literair]
Michiel van Kempen en Bert Paasman hebben een poëziebundel samengesteld, met een voorwoord van Noraly Beyer. Zij vertelt welke invloed de orale poëzie, liedjes en versjes op Curaçao van invloed zijn geweest op haar tropengevoel en dat deze, samen met de Surinaamse invloeden, haar melancholisch maken en terugvoeren naar allerlei herinneringen.
Dit prachtige koffietafelboek blinkt uit in twee aspecten: een selectie van gedichten uit het Caribisch gebied; vanaf het prille begin van literaire uitingen tot aan het heden. Daarnaast is het een feest aan kleur en een variatie aan afbeeldingen, als bloemen gestrooid tussen de tekst. 230 pagina’s aan moimoi.
Angela Roe – A night behind the beach/Een nacht achter het strand
Een nacht achter het strand
Achter de heuvels, achter de weg, achter het landhuis begint de mondi
Ik, het kind van een andere wereld, ken jou alleen uit mijn boeken
Maar het geeft niet
Ik leef overal
Don Experientia – Waar ziet men het fortuin zo blind
Vrolijkhart zingt, Stem: liefdezuchjes.
Waar ziet men het Fortuin[1] zo blind
Haar gaven slechts uitdelen,
Als men in Surinamen vindt?
Of men verstand heeft als een kind,
Maar geld! dan kan ‘t niet schelen.
Het jaar van Ini Statia (70): ‘Spannend dat anderen mijn gedichten kunnen lezen’
door Oscar van Dam
In het jaar waarin zij zeventig is geworden, heeft Ini Statia één van haar dromen waargemaakt. De taalliefhebber debuteert als dichter en brengt een boek uit in drie talen.
read on…Frida Winklaar Domacassé – Soña di libertat/ Dromen van vrijheid
luna kontami di Tula
b’a lesa su buki
b’a mir’e lucha
b’a tend’e soña bou’i strea
Onias Landveld – Schijtgedicht
Hondse honden schijten tonnen buiten parken of gebied.
On-aangelijnde eigenaren doen het stiekem, niemand die het ziet.
Krolse katers klimmen klauterend en ook kotsend langs.
Kittens komen kaatsend klagen, geven kleine vogels angst.
Poepen pissen stoepen sissen van urine in de dag.
Laten liggen hopen stinken, wij maar stikken in de walm.
Mensen maken meestal mot, meer mogelijk dan nodig is.
Boze buren bezorgen beestachtige bazen boze blikken op hun gezicht.
Bonnen bonzen boemelend binnen als het aan de gemeente ligt,
Geen gezeik, geen gestres gewoon opletten is je plicht.
Dieren doen dagelijks dingen die de mensen laten moeten.
Pak poepende poedels perfect aan als ze je schoenzool bezoedelen.
Maar mensen moeten meer met elkaar leren omgaan vandaag de dag.
Dwing deze dichter daarom niet om jou aan te wijzen op je drol en om te zeggen ‘pak!’
Trefossa – Sranan/ Suriname
brudu f’afo
ben dopu ju doti.
iu santi ben soidji,
ben dringi den dropu,
sranan,
te kramnari f’afo
ben boro
Sonja (R.D. Simons) – Een lied van dezen tijd
Zij is een aardig meisje,
Dat vele vrienden had,
Met wie men haar zag fietsen
Of wand’len door de stad.
RSS
Facebook
Twitter
