blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: poëzie

Emma Crebolder – Shrinivasi

Shrinivasi

Hij dekt de bodem af met
worteldoek als hij het eiland
tot laatste woonstee neemt.
Drijft zo tussen zijn geboorte-
grond en oorden waar hij zwervend
kwam. Zijn oude huid heeft nog
de kleur en het fluweel van
tamarindepeul. De dichteres
van overzee neemt zijn jonge
woorden in haar reistas mee. read on…

Shrinivási (1926-2019) – Hecht en Sterk 1930

Voor tante ‘Popia’ (zr. Josephine) en oom Bob

 

De vlieger
eindelijk
dankzij het opfluiten van de wind
en tovenaar oom Bob
zoekt het luchtruim op read on…

Bea Vianen – Gedicht

De blinden
kan niet,
weerklonk de schreeuw om het gestelpte licht
en langs de wankele grenzen van hun vlees
zochten zij hun oorsprong te heroveren read on…

Tsead Bruinja – voor volk en moederland

nederland je gaf mij een dubbele tong
en vruchtbare grond waar ik tuintegels overheen leg
ik zwoer dat ik de hark en spade in de schuur zou laten
maar nu zie ik overal onkruid
straks moet ik nog ondergronds
om het met wortel en tak uit te roeien read on…

Karin Lachmising – Twee gedichten

Afgeleid

Ik loop in en uit
de deurkruk bewegend,
til het laken op
kruip er onder read on…

Bea Vianen – De bezoeker

Ik was, droomde ik, vergeten het raam
Van de kamer waar ik sliep, te sluiten en hield
Toen ik dat merkte, mijn ogen zogenaamd dicht.
Chinese ervaring dat het was, lag ik oog in oog met
De overleden A Kie Soeng Ngie.
‘Hij die doodt’, deed hij mij met zijn wijsvinger voor
‘Doodt met een priem de rechterbinnenhoek van het linkeroog.’
De bezoeker loog er niet om. Ik lag rechts – afgeleid door
Een mij onbekende die er op aandrong mij te keren. read on…

‘Ma Elly’ Purperhart overleden

door Audry Wajwakana

 

PARAMARIBO – De bekende duman Eleonoor ‘Ma Elly’ Purperhart is maandag in de vroege ochtend overleden. Dit bevestigt Iwan Wijngaarde, die met zijn Feydrasi fu Afrikan Srananman de organisatie van de jaarlijkse ‘owruyari swit watra’ op het Onafhankelijkheidsplein in 2011 van ‘Ma Elly’ overnam. read on…

Openhartig filosoof met bijna mystieke verzen

Hij was onderwijzer in Harmelen, maar ging studeren en dichten. Als cultuurpaus probeerde James ‘Bhai’ Ramlall (1935 – 2018) de volkeren van Suriname te verbinden.

door Peter de Waard

Hij was geen dichter van beroep, hij wás dichter. Zo omschrijft zijn Nederlandse vriendin Ans van den Bosch-de Greef de Surinaamse cultuurpaus James Ramlall. Zij ontmoette hem begin jaren zestig toen hij onderwijzer was op de lagere school in Harmelen bij Utrecht en zij daar onderwijzeres. read on…

Urenlang dromen van een einde

In 1974 kijkt de schrijfster Bea Vianen vooruit naar het eind van haar leven, in een gedicht dat ‘Echtbreuk’ heet. Ze was toen nog niet eens op de helft; ze overleed, 6 januari 2019, op 83-jarige leeftijd. read on…

Bea Vianen – San Cristobál y Colon

Hiëroglyfen

Dit schrift vol spijkers, keurig ingelijst en
Achter dik glas beveiligd, hangt hier niet voor niets.
Is misschien bedoeld om dát wat in de bergen is gegrift
Iets meer reliëf te geven.
Is aldus een soort stenografie
Waarmee je plagiaat kunt plegen.
Misschien zegt het ook iets over het Lijdensverhaal
Met tussen de regels door, vier heel goeie nagels.
Zij ook niet uitgesloten
Dat tussen Rio Bamba en San Christobál
Beroving van kledingstukken heeft plaatsgevonden.
Die te hangen aan lokale spijkers. Voor styling.
Jazeker moet je de dingen zo weten uit te leggen
Dat je er iets aan overhoudt.
Ik dacht aan mijn bagage. read on…

Afscheidswoord aan Michael Slory

Afscheidswoord door Michiel van Kempen uitgesproken door Ruth San A Jong bij de rouwdienst voor Michael Slory in de Congreshal, Paramaribo, donderdag 27 december 2018

Dierbare vriend, beste familie van Michael Slory, vrienden en collega’s,

Bij deze herdenking van Michael Slory zien we de film van zijn leven voorbijkomen. Maar de beelden van die film confronteren ons ook met onszelf: waar waren wij in dit leven, hoe hebben wij het gedaan? In 35 jaar heb ik de eer gehad om met Michael Slory om te gaan, mee te werken aan een film over hem, zijn boeken te recenseren, zijn poëzie te vertalen en vijf bundels uit zijn werk samen te stellen. In die jaren heeft zich steeds sterker de overtuiging in mij vastgezet dat we hier niet alleen te maken hebben met een van de allergrootsten uit de Surinaamse literatuur, maar ook uit de Caraïbische literatuur en daarbovenuit nog in de literatuur in het Sranantongo, het Nederlands en het Spaans. Maar deze plaatsbepaling is nog gemakkelijk. Hebben we hem ten diepste wel begrepen? read on…

De boom is gevallen

Bij het overlijden van Michael Slory

Als ik zeg dat je groter was dan een kankantri
de grote kapokboom
dan maak ik die boom kleiner dan hij is
en jou groter met woorden
die te groot zijn voor jouw maat.
Jij, die het grote in het kleine wist te verpakken.

Als ik zeg dat je even groot was als een kankantri
de grote kapokboom
dan maak ik je kleiner dan je bent
en de maat van de beeldspraak
blijft te groot voor de woorden.
Jij, die het kleine zo groots wist te verpakken.

Een boom is gevallen
de grote kapokboom
dreunt nog na in je regels
die in hun smalte zijn lengte omvatten
en in hun lichtheid zijn zwaarte wegen.
Jij, stam, wortels, oneindige takken.

 

Michiel van Kempen, 19 december 2018

 

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter