Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Albert Helman – De oude meesters
Als goede hoveniers gedenk ik U,
mijn oude meesters,
die aarde aandroegt, mest
en hoopte op dauw van boven.
Blij liet ge bomen bomen worden,
vrij de heesters heesters,
en op uw veld van eer
de kleinste kruiden bloeien.
Marius Atmoredjo – Gedicht
Leegte
Mijn lichaam voelt zo hol
zonder enige inhoud
waarom ben ik hier?
Hannie Rouweler – De Bali danseressen die niet kwamen
En het gebeurde in België. Bijna alle herbergen
waren gesloten. We werden uitgenodigd op een feest
omdat een stel voorgoed terug zou gaan naar Indonesië.
De buurt was uitgenodigd. Ik ontmoette een oude Vlaamse
kinderboekenschrijfster die in de pastorie woonde aan de overkant.
Charlton Marcos – Ken mi tá of kèn t’ami?/Ken mijn Kolonel van de hoorn t’ami?
Ken mi tá of kèn t’ami?
Unda ku mi bai…
Mi kier sa ku mi sa, ken mi ta
Ken mi tabata of ken lo mi bai ta!
Sin para ketu puntra: Ken ami ta of kèn t’ami?
Michaël Slory – Gedicht
Bij de schenking van de schilderijen aan het
Surinaams Museum door de schilders en schilderessen
Bij de warmte van deze paloeloes-rood, geel en groen-,
het uur van de schilderijen.
Als de taal van een bruisend landschap.
S. Sombra – Puwema alfabeti fu Sranantongo
A
Amoi alon ami
Aloi alon akon
Awara adru alen
Aleysi alanya afi
Anansi abi anu
Aboma abra ansu. read on…
Ken Mangroelal – Watapana
Ik moet het eens hebben gevoeld mijn broze wortels eerst tastend dan van lieverlee diep gravend in de spaarzame vruchtbare aarde uitgezet tussen het vulkanisch gesteente van dit eiland. En met dezelfde levensdrang als de Watapana trotseerde ik de weerbarstige bodem om mij te verheffen en diep te buigen voor de goddelijke wind. En evenals het dorre landschap dat telkens om regen, het vochtige mana, smeekt, kijk ik op naar de hemellucht op hoop van zegen voor dit dorstige bestaan. read on…
Nadine van Maasakker – Berano/Zomer
Berano
Henter siman bo a sigui tur notisia di wer.
E biaha aki si nan tur ta unánimemente den nan kobertura.
E palabra mágiko a kai: 30 grado, bo mes no por kere. read on…
De gespleten verschijningsvorm: een post-koloniale analyse van Habitus
door Colin Oord
Ook al had ze ruim tien jaar in stilte geschreven, ze kwam met oorverdovend lawaai aan en bracht de vloed met zich mee. Radna Fabias is vijfendertig jaar oud, een volle yiu di kòrsou, en afgestudeerd aan de HKU in toneelschrijven. Ze besloot vorig jaar haar gedichten bijeen te brengen in de dichtbundel Habitus. Een topdebuut bleek; het werk werd door critici met veel lof geprezen en genomineerd voor een flink aantal prijzen, waarvan Fabias er vier wist te verzilveren. De C. Buddingh’-prijs voor beste debuut ontving zij in 2018, de Awater Poëzieprijs 2018, de Herman de Coninckprijs en de Grote Poëzieprijs werden alledrie in 2019 toegekend. Fabias wordt nu gerekend tot de nieuwe generatie Caribisch-Nederlandse schrijvers. read on…
SAAM in Nijmegen: buiten Nederlandse hitte, binnen tropische warmte
Oost en West waren nog nooit zo Dichterbij geweest als afgelopen zaterdag 29 juni in Nijmegen. Buiten hitte alom, binnen de koelte van de Lutherse Kerk, de warmte van tropische muziek, prachtige schilderijen, levendige poëziegeschiedenis en bijzondere performances van diverse dichters. read on…
Het schijnheil van mijn tijd
door Alfred Schaffer
In 2015 verscheen Regen van schrijver en schilder Michael Tedja (1971). Een uitdagende bundel, die na de romans A.U.T.O.B.I.O.G.R.A.F.I.E. (2003) en Hosselen (2009) en de dichtbundels De aquaholist (2005) en Tot hier en verder (2013) Tedja’s definitieve doorbraak betekende als dichter. De bundel kreeg herdruk na herdruk, de prijzen waren niet aan te slepen. read on…