Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Hendrik van Teylingen – Twee gedichten
Doorgetrokken verkeersweg
Zijn tram rijdt bellend door de wei.
Hij stapt uit in de mooie kamer
van een oeroude boerderij
die viel onder de slopershamer.
Anton de Kom – Gedicht
O, ik haat het alledaagse zwoegen
Balen rijst dragen
Koffie plukken
Voor drie centen.
Hendrik van Teylingen – Alarm
Alarm
Weer voert een nacht een ochtend aan.
Een witte wekker drijft nog gauw
zes, vijf minuten in het nauw
en laat zijn bel dan berserk gaan.
Oda Blinder – Drie gedichten
Vóór een madonna
tintelend
grijpen kinderhanden
naar de omvang
van uw wezen;
onbeschroomd
zijn hun verlangens,
onbesmet
de kuise stilte
die hun weelden
om u weven.
Scott Rollins – Onderdompeling
Voor Vernon
Bij binnenkomst van de zaal, opgesteld in een lagune van licht,
pal te midden van de vissen van de bari grandi*, de matrimoniaal,
het toetsenbord, de basklarinet, de fluit, de conga, de
tambú, de wiri, geduldig wachtend op onze luisterende oren. Er
is een spel met onomatopee in spe de klanken komen dadelijk
aan. Uit het leven gegrepen, uit het water gehaald, de klankkast
en danspassen van de tumba gezongen in lettergrepen. Het
klankbord van het verlangen naar vertier en vrijheid.
Vooraf een ijle bries van geluid, het tikken in de maat met de
stok fijntjes op de flinterdunne snaar van een vezel van het blad
van de kokospalm, versterkt door de mondholte. Dan komt bij
jouw binnenkomst de benta tot leven. Deze mondboog is noch
uitgestorven noch monddood zoals een academicus recent
beweerde. Jouw zorgvuldige zoektocht door het geluidsarchief
wordt nieuw leven ingeblazen. In herinnering gebracht.
Actueel gemaakt.
Een vangst van noten, oogst van anekdoten, spartelende tonen,
ritmes, muzikaal begeleid op de menselijke maat met instrumenten
van de geesten, komen weer tot leven in het heden te
midden van dit uitgestalde decor.
Daar gaan we dan, eerst pootjebaden, dan kopje onder, dan de
onderdompeling, dan meegesleurd in de stroom naar de diepte,
dan weer terug naar de oppervlakte, dan weer aangespoeld
aan land, even uit balans maar weer in herinnering gebracht,
maar nu met het nieuwe inzicht, hoe men hier op dit eiland is
aangeland, hoe hun dromen toch niet verpand waren aan het
altaar, de schandpaal van de handel in mensen.
Agnes Lichtveld – Gedicht
voor Frans en Marja
verdwaalde vlinder
de vitrine
vastgeprikte schoonheid
huiveringwekkende hoogmoed
angstaanjagende wreedheid
de verademende bevrijding
van het sterven
niet meer zijn
Agnes Lichtveld – Gedicht
voor Pideem
mevrouw, hoewel mij onbekend
ik ben u zeer verplicht
dat ik dankzij uw scheve schaats
het donk’re wak omzeilen kon
ontvluchten niet meer vleugellam
weer vliegen kan naar het licht
verbranden – u door neonbuis
ik ook – maar door de zon
Gilbert F. Bacilio: de weg van een lekenpriester (2 en slot)
door Fred de Haas
In de voorgaande aflevering werd de schrijver-dichter Gilbert Bacilio gevolgd op een studie- en levenstocht die leidde van het Caribisch gebied via Nederland terug naar Curaçao waar hij zich in woord en daad vanaf het eerste ogenblik heeft ingezet voor de bewustwording van het Curaçaose volk binnen het kader van zijn bewogen geschiedenis. In het laatste deel volgen we hem op zijn verdere dichterlijke zoektocht naar de lotsbestemming van Curaçao, vergezeld door illustere rolmodellen uit het verleden. Ook worden de Nederlandse en Engelse vertalingen van zijn Papiamentstalige gedichten aan een kritische beschouwing onderworpen.
read on…Gilbert F. Bacilio: de weg van een lekenpriester (1)
door Fred de Haas
‘Hij wordt priester’ gniffelde de klas. Wat ik daar wel van vond. Het was 1965. Ik was leraar Frans aan het Radulphus College in Willemstad, Curaçao. De hoogste klas van de HAVO was aan het vertalen. Links voorin zat een donkere jongen met een verlegen lach op zijn gezicht: Gibi Bacilio. Hij had het gegniffel ook gehoord en ja, hij wilde inderdaad priester worden. De klas vond het maar gek. Afzien van alle geneugten des levens . . je moet maar willen. Niks voor Curaçaoënaars.
read on…Eric de Brabander – Het wij-zij-denken, inclusie in ons Koninkrijk
Tekst van de 9de Cola Debrot-lezing

Agnes Lichtveld – Gedicht
waar gaat dit vreemd skelet naar toe
het knekelfeest
de dodendans
striptease van krakende botten
beneveling van stuiptrekkende lol
och moeder aarde
wat zou het u raken
het sterven van de luizen
op uw onmetelijke bol
Agnes Lichtveld – Gedicht
land geen land
zee geen zee
zee land
op land
neer land
onder land
neder land
hol land