blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Pinas Glenn

Glenn Pinas geeft drie nieuwe boeken uit

door Tascha Samuel

Paramaribo – Schrijven is voor Glenn Pinas een serieuze zaak; een manier om gekregen boodschappen over te brengen. De schrijver heeft onlangs drie nieuwe boeken uitgegeven. “Ik schrijf omdat datgene wat ik meekrijg vanuit mijn inspiratie en mijn dromen boodschappen bevat. Het zijn ook dingen die ik heb geobserveerd en vanuit een andere invalshoek benader. Dingen die, denk ik, van essentieel belang zijn voor vooral de Afro-Surinamer. Om hun denken en handelen te vormen. Om hen te scholen anders te gaan denken,” filosofeert Pinas.

read on…

Nieuw boek Glenn Pinas op de planken

door Claudine Saaki

Paramaribo – De boeken van de schrijver Glenn Pinas volgen elkaar in rap tempo op. Eerst bracht hij in 2009 Aan elk blad hangt een tak uit, daarna De maan heeft geen liefde voor de sterren. Nu is het de beurt aan zijn derde tevens dikste boek De Metafysische krachten van een Negroide dat in de maand september uitkwam. De boeken van de schrijver worden steeds spannender. En nog spannender wanneer hij vertelt waar hij zijn inspiratie vandaan haalt. “Ik werd geïnspireerd door de God van het negroïde ras in Suriname, de Gwangwela en schreef daardoor dit boek met als ondertitel Sabi fu deng grani, laat de schrijver weten. Het boek telt 350 pagina’s.
De Metafysische krachten van een negroïde handelt onder meer over de stucturen van de natuur en de schepping, de raseigenschappen en de drie elementen die de monetaire maatschappij onderbouwen. “Elk ras heeft zijn eigenschappen. Zo ben ik in contact gekomen met overledenen die mij hebben geïnspireerd”, laat Pinas weten.  

“Ik bekijk dingen vaak kritisch. Ik leg dan verbanden en ik ga vergelijken. Zo kwam ik tot de ontdekking dat ook Europese filosofen natuurlijke krachten hebben gebruikt. Maar ook dat moet je eerst ontdekken”, deelt de schrijver zijn lezers mede. Pinas laat weten bewust het woord ‘marron’ niet in de titel van zijn boek te hebben gebruikt. In plaats daarvan maakt hij gebruik van het woord negroïde. Hij is van mening dat het woord marron een negatieve betekenis heeft. Nu we in een nieuw tijdperk leven gaat hij er van uit dat het beter is de benaming ‘plattelandsnegroïde’ te hanteren. De werking van geneeskrachtige kruiden en geestelijke werking ervan inclusief bijbehorende foto’s van de planten, brengt de schrijver ook onder de aandacht van de lezers. De lezer komt in het boek ook tegen wat hij of zij wel of niet mag eten. Deze kennis over het negroïde ras die de schrijver in boekvorm wil overdragen aan de samenleving is in verhaalvorm samengevat.

Dit verhaal gaat over een jongen Baisi die achtereenvolgens een liefdesverhouding met Anne (Hollandse), Kathleen (afro-Amerikaanse) en Abela (afro Surinaamse) heeft. Gisteren konden Vaco en enkele bibliotheken een exemplaar van het boek in ontvangst nemen. De schrijver werkt al aan zijn vierde boek dat Piking Kodjo in sollicitatie gesprek met de bijbel zal gaan heten.

[uit de Ware Tijd, 07/12/2011]

“Elke Negroide schrijver mag zich de titel van Schr. dragen”

In de laatste S’77 Info, de digitale nieuwsbrief van Schrijversgroep ’77 van hedentendage 2 juli 2011, wordt de aandacht gevraagd voor het derde boek van Glenn Pinas, getiteld De metaforische krachten van een Negroïde. De auteur heeft het boek laten drukken bij de Boekenbent, een printing on demand-uitgeverij die tegen betaling een boek drukt. Proep, daar gaat-ie!

Op de website van deze Boekenbent staat over het derde druksel van Glenn Pinas: “Het woord geluk is het synoniem van verleiding. Het is een verbintenis met de ongelukkige.
Liefde en het gevoel van liefde (op alle vlaktes), is pijn. Een sterke en geestelijke gewaarwording in het lichaam en geest van elk mens. Het resultaat is altijd verdriet en het gevolgd hiervan is het lijden. Pijn lijdt naar ervaringen en wijsheden in onze levensloop. De persoonlijke gruwelijkheden van de overwinnaars van de wereldgeschiedenis zijn nooit opgenomen in de leerboeken waarin wij op school studeren. De geschiedenis is verkleurd met de algemene beschaafde woorden die andere betekenissen blijken te hebben in de praktijk.
Slimme, intelligente en goedkope verhaaltjes die de hersenen van het Negroide ras indoctrineerden. De Europeaan heeft geknoeid met de leerstelling van het Negroide ras, welke ze traditie en cultuur noemen. Dit ras heeft hij deskundig en ideologisch afgeslacht met hun eigen kennis. Het was nodig om de voortgang van het nieuwe tijdperk van het kapitaal te onderbouwen met haar hebbedingetjes. Het Negroide ras werd honderden jaren gedistantieerd van de opkomende geldmaatschappij om geen roet in de pap te gooien met al haar metafysische krachten. Ze werden geïndoctrineerd om hun eigen bovennatuurlijke erfgoed tegen elkaar te gebruiken. (De hindernisbaan. De belemmering). De Europeaan wist al honderden jaren geleden dat dit ras strijders eigenschappen bezitten. Hij begrijpt nog lang niet, de georganiseerde en chaotische bouweigenschappen van dit ras. Precies zoals de natuur zich aan ons voorstelt. Onbegrijpelijk en duister. Het beeld dat de Europeaan in de vorige eeuwen in Suriname heeft achter gelaten ten opzichte van de Plattelandnegroïden leeft nog steeds onder de Stad Surinamers binnen en in het buitenland. Het bloeit niet meer maar zijn wortels ligt overal verspreidt in Paramaribo. De cultuur van de maatschappij van het kapitaal maakt ons kleurenblind. We weten niet wat, waarop, en op wie wij allen willen lijken en willen zijn. De Bijbel is en was de hersenspoeler die de zielen van de Negroïden wist te verzachten (het werkt als een wasverzachter). De Europeaan had onze voorvoorouders verboden om te leren schrijven. Hij had ze geleerd dat hun Goden afgoderij waren. En ze trapten onwetend erin. Liefde is pijn. Pijn is verdriet. Pijn en liefde lijden naar wijsheden.
Elke Negroide schrijver mag zich de titel van Schr. dragen. De rijkdommen van onze Afrikaanse voorvoorouders, leven nog in alle Plattelandnegroide nakomelingen. Het is en het blijft zo!

2011 / ISBN 9789085708100 / Paperback met kleurenpagina’s / 343 pagina’s”

Einde citaat.
Voor het luttele bedrag van 34,95 mag elke Negroide mens zich dit boek aanschaffen. Voor dat geld kun je het zelf niet uitproepen.

Boodschappen en ingevingen

De info van Schrijversgroep ’77 meldt dat van de bekende atleet Glenn Pinas onlangs de gedichtenbundel Elk blad hangt aan een tak verscheen. Citaat: “Op de achterflap van het boek wordt vermeld dat Pinas Frans, Spaans en bouwkundig tekenen heeft gestudeerd op Cuba. Momenteel is hij werkzaam in Nederland als tekenaar. Vanaf 2006 ontvangt Pinas boodschappen en ingevingen.” Van wie die ingevingen komen of voor wie Pinas boodschappen moet doen, meldt de info van de Schrijversgroep niet.

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter