De muziekjury bestond uit Vincent Henar, Johan Janssen, Sanne Landvreugd en Gilda Dannarag.
De jury heeft vergaderd en is tot de volgende uitslag gekomen:1. Am I a free soul – Steve Mariat Teunis (writer + uitvoerder)
2. Ten de na wi sey – Imro Belliot (PI-man)
3. Freedom – writer: Guus Pengel; componist/uitvoerder Norman van Geerke
4. Srafu o langa – Rein Carrot
5. No More slaves – Flower to the people /compositie Frank Ong A lok/uitvoering Frank en Fleur Tolman
6. So wan dey – Stanley Maarbach
7. Bondru Makandra – Ronald Esseboom (tekst + muziek
8. Katibo -Tekst = Muziek van Clive Emanuelson/solo zang Earl Degrilla/ koor: Ria Brouwer/ Natasja Brouwer en Eva MilanNo 1 Am I a free soul
De keuze voor dit nummer had de volgende motivatie: het universele karakter van het lied, de goede
compositie en performance en de originele tekst.No 2 Ten de na wi sey
Een mooie ritmische melodie, een interessante Surinaamse tekst met een heldere boodschapNo 3 Freedom
Heel dansbaar. Pakkend en een mooie opbouw.
De publieksprijs
Het is nog voor niemand afgelopen. We gaan jullie vragen om te stemmen voor een publieksprijs.
Binnen een paar dagen worden alle nummers met een link naar Soundcloud geplaatst op de facebookpagina Slavernij online, en dan kun je op een nummer je stem uitbrengen.
Houd de pagina dus in de gaten!
Portret van de Surinaams-Nederlandse schrijver Guus Pengel, gemaakt door de in Suriname werkzame fotograaf Nicolaas Porter. Nr. 121 in de reeks fotoportretten die Porter in opdracht van de Werkgroep Caraïbische Letteren maakt. Voor informatie kunt U mailen naar: nicolaasporter@hotmail.com. Wie de hele reeks wil zien kan hieronder klikken op het label Werkgroepportretten.
De Stichting Julius Leeft! (SJL) presenteert in samenwerking met de Stadsschouwburg Amsterdam, op 30 juni en 1 juli Hoe duur was de suiker?. De voorstelling van 30 juni is volledig uitverkocht. Daarom is op 1 juli, om 15.00 uur, een extra matineevoorstelling, ook in de Stadsschouwburg van Amsterdam.
Hoe duur was de suiker? is een muzikale theatrale reading die volgens traditie van SJL een onderwerp behandelt uit de gezamenlijke geschiedenis van Nederland en de vroegere koloniën. In 2013 is het 150 jaar geleden dat Nederland de slavernij afschafte. Aan de vooravond van dat herdenkingsjaar heeft SJL zich laten inspireren door de succesvolle historische roman Hoe duur was de suiker? van de Surinaamse auteur Cynthia McLeod. Het verhaal over een Joodse plantersfamilie en hun slaven aan het eind van de 18e eeuw biedt voldoende stof voor reflecties op onze huidige maatschappij. De voorstelling kijkt niet alleen naar de rol van Nederland in de historische slavernij, maar vraagt ook of wij wel genoeg prioriteit geven aan bestrijding van de mensenhandel anno 2012. Zoals gebruikelijk bij de voorstellingen die John Leerdam regisseert voor SJL wordt het verhaal verteld als een geënsceneerde reading met muziek, zang en dans. En zoals gebruikelijk componeerde Harto Soemodihardjo ook dit keer speciale muziek voor deze voorstelling.
Op 22 maart vindt in theater Kumulus in Maastricht de première van de theatervoorstelling De Verboden Wetenschapsmonologen plaats. De monologen vertellen het verhaal van academici die in hun eigen land vervolgd worden om hun werk en mening en nu een tijdelijke werkplek hebben aan Nederlandse universiteiten. Tussen 22 maart en 3 april 2012 trekt de voorstelling, geregisseerd door John Leerdam, langs vrijwel alle grote universiteitssteden.
De Verboden Wetenschapsmonologen
De monologen, geschreven door Pieter Hilhorst, Manoushka Zeegelaar Breeveld, Guus Pengel en Paulette Smit zijn geïnspireerd op de waargebeurde verhalen van gevluchte wetenschappers. De regie is in handen van politicus, cultureel activist en theaterproducent John Leerdam. De monologen worden uitgevoerd door de acteurs Raymi Sambo, Manoushka Zeegelaar Breeveld, Roger Goudsmit en Paulette Smit en begeleid door professionele musici. Eerder produceerde Leerdam onder andere de succesvolle muziektheater voorstellingen CLAUS! over het leven van prins Claus en Hoe duur was de suiker? naar het gelijknamige boek van Cynthia McLeod. Aansluitend reflecteren bekende schrijvers, politici en journalisten met het publiek op de voorstelling.
Tourschema
De voorstelling wordt in de volgende steden opgevoerd: Maastricht (22 maart), Enschede (23 maart), Utrecht (23 maart), Wageningen (26 maart), Leiden (26 maart), Groningen (27 maart), Rotterdam (28 maart) en Nijmegen (30 maart). Op 3 april vindt in de Amsterdamse Stadsschouwburg de afsluiting van de tour plaats.
Scholars at Risk
Dagelijks worden wetenschappers met de dood bedreigd vanwege hun gedachtegoed en vanwege hun positie in de maatschappij. Het UAF heeft daarom in het kader van het internationale Scholars at Risk-netwerk (SAR) het initiatief genomen voor de bescherming van Vervolgde Wetenschappers in Nederland.
In samenwerking met SAR en hoger onderwijsinstellingen biedt het UAF bedreigde wetenschappers de mogelijkheid om (tijdelijk) in Nederland hun werk voort te zetten. Zo blijft de kennis van kritische geesten uit landen met repressieve regimes behouden. Tegelijkertijd profiteren Nederlandse hoger onderwijsinstellingen van de bijdrage van moedige en inspirerende collega’s aan onderzoek, onderwijs, lezingen en andere activiteiten.
Als de situatie in het land van herkomst veilig is, keren de wetenschappers weer terug. Met de in Nederland opgedane kennis en contacten kunnen zij een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van hun land.
Voor meer informatie, speeldata en kaartverkoop kunt u kijken op www.uaf.nl/monologen.
De Stichting Julius Leeft! (SJL) presenteert op 18 december de muzikale geënsceneerde reading Hoe duur was de suiker? in De Balie.
Aan de vooravond van de herdenking van 150 jaar afschaffing van slavernij, is gekozen voor deze voorstelling die de gelijknamige historische roman van de Surinaamse auteur Cynthia Mc Leod verschenen bij uitgeverij Conserve, als uitgangspunt heeft. De regie is in handen van John Leerdam. Zoals gebruikelijk bij de voorstellingen die Leerdam de laatste jaren op de planken brengt, is hierbij wederom gekozen voor de beproefde vorm van een geënsceneerde reading met muzikale begeleiding. Dit keer in de wat intiemere setting van De Balie, platform voor cultureel en politiek debat.
In de roman van Mc Leod wordt het verhaal verteld van een Joodse plantersfamilie en hun slaven. Het boek wordt volgend jaar verfilmd door Jean van de Velde. In de toneelvoorstelling wordt gekeken naar de rol van Nederland zowel in de historische slavenhandel als in hedendaagse vormen van slavernij.
Muziek, zang en dans voegen elementen toe die het verhaal, zonder afbreuk te doen aan de boodschap, bij het publiek laten aankomen.
Harto Soemodihardjo componeert ook dit keer speciale muziek voor deze voorstelling.
Deelnemers zijn onder meer: Vastert van Aardenne, Gerda Havertong, Izaline Calister, Giovanca, Phi Nguyen, Denise Jannah, Roger Goudsmit, Paulette Smit en Manoushka Zeegelaar Breeveld. En: Jandino Asporaat, Job Cohen, Hein Jens, Maartje van Weegen en Joop Daalmeijer.
Datum: zondag 18 december 2011, 14.00 en 17.00 uur
Locatie: De Balie, Amsterdam
De voorstelling Hoe duur was de Suiker? is een samenwerking tussen Stichting Julius Leeft!, NiNsee en De Balie, mede mogelijk gemaakt door: Het Amsterdams Fonds voor de Kunst, NiNsee, Telesur, Forum, Paradiso en De Balie.
Is Suriname een Caraïbisch of een Zuid-Amerikaans land? Vanuit Nederlands perspectief wordt het land traditioneel tot de Caraïben gerekend. De tijd dat een minister het voorstel deed om een brug te laten bouwen tussen Suriname en Curaçao is dan wel voorbij, maar in Nederland bestaat nog altijd de neiging om vanuit Paramaribo de blik naar het noorden te richten, naar de oceaan. Zo bezien is het geen verrassing dat het postkoloniale Suriname de ogen steeds duidelijker naar het zuiden richt, naar Zuid-Amerika. Het grote voorbeeld is daarbij het land dat in zijn geschiedenis nog nooit zo zelfverzekerd is geweest als nu: Brazilië. Niet zonder reden voorspelt Guus Pengel in Suriname en ik dat het Surinaams-Nederlands in de niet zo verre toekomst wellicht zal worden uitgebreid naar Surinaams-Braziliaans-Nederlands. Jean and Kathleen Ferrier beginnen hun visie op de toekomst van Suriname zelfs met een lied van de Braziliaanse zanger Chico Buarque. Dat lied is weliswaar een hommage aan Tom Jobim, de “vader van de Bossa Nova”, en niet aan de Braziliaanse mens, maar de foutieve interpretatie van de wat al te enthousiaste zusjes Ferrier is veelzeggend: Surinamers zien in hun machtige Braziliaanse zuiderbuur een nieuw rolmodel.
Vaak wordt vergeten dat ook Brazilië een, weliswaar kortstondig, Nederlands verleden heeft. De zanger Chico Buarque – eigenlijk Francisco Buarque de Hollanda – is een van de vele Brazilianen met Nederlandse roots. Dit Nederlandse hoofdstuk uit hun geschiedenis is de reden waarom Braziliaanse intellectuelen regelmatig naar Suriname verwijzen in discussies over de vraag hoe Brazilië er had uitgezien als de Portugezen de Nederlandse “bezetters” in 1649 niet hadden verdreven. Veel beter, zo verklaarde ooit de invloedrijke politicus Joaquim Nabuco en velen zeiden het hem na. Want wat is het achtergebleven Portugal in vergelijking tot het welvarende Nederland? En waren de Nederlanders niet de eersten die met Frans Post en Albert Eckhout het Braziliaanse landschap en de bevolking schilderden en er met Georg Markgraf en Willem Piso de fauna en flora bestudeerden? Tegenstanders van deze theorie hebben echter aan één woord genoeg om de discussie in hun voordeel te beslechten: Suriname. Tegen zo’n intellectuele uppercut valt niets meer in te brengen. Suriname staat immers symbool voor alles wat Brazilianen niet willen: politieke chaos, economische malaise, corruptie. Bovendien heeft het land niet eens een fatsoenlijk strand.
Wie de serie boeken leest die onlangs in Nederland over Suriname zijn verschenen – Paramaribo Brasa!, Voor mij ben je hier, Suriname en ik – krijgt een heel andere indruk van het land. Hier proef je heimwee, trots, liefde, zelfs passie voor de sfeer, de muziek, het eten en de omgangsvormen van een land dat je in vergelijking tot het grijze en chagrijnige Nederland in alle kleuren van de regenboog lijkt toe te lachen. Het is opvallend dat die boeken net op een moment verschijnen dat Suriname een koers is gaan varen die niet meer op Amsterdam is gericht. Het lijkt wel alsof Nederlanders pas dan massaal van iets durven te gaan houden, als ze het definitief kwijt zijn. Nu de Indische nostalgie wat is weggeëbd lijkt plots een golf van heimwee naar de West op komst.
Met Paramaribo Brasa! biedt Ko van Geemert een vlot geschreven en informatief boekje over de Surinaamse hoofdstad voor de intellectuele toerist uit Nederland. Interessanter is de bundel Voor mij ben je hier, waarin Michiel van Kempen een reeks verhalen van de jongste generatie Surinaamse schrijvers presenteert. Afgezien van een storende neiging tot prekerigheid is de kwaliteit van de meeste bijdragen in deze bundel hoog. De grote ontdekking is zonder meer Herman Hennink Monkau, al is het begrip “jongste generatie” bij iemand met jaargang 1935 wel heel ruim opgevat. Monkau is hoe dan ook een groot verteller die alleen nog een strenge lector nodig heeft om zijn vele overbodige bijzinnen te schrappen. Indrukwekkend is ook het literaire talent van Rihana Jamaludin. Vooral in haar beschrijving van Amsterdam door de ogen van een orthodoxe Hindoestaanse moslim maakt deze schrijfster een sterke indruk. Mala Kishoendajal levert in haar verhaal over de eerste generatie Hindoestanen in Suriname eveneens een verrijkend perspectief op de complexiteit van een gemeenschap die lang gesloten bleef voor de Nederlandstalige lezer.
Suriname en ik is een bundel met reflecties over Surinaamse identiteit en over de toekomst van een land op een tweesprong. Het is een boek vol heimwee van in Nederland woonachtige Surinamers en van Nederlanders die Suriname een warm hart toedragen, samengesteld door John Leerdam en Noraly Beyer. Naast een reeks uitbundige liefdesverklaringen aan switi Sranan valt er in verschillende bijdragen ook verdriet te bespeuren, het meest pakkend wellicht in de prachtige tekst van de Hindoestaanse politicus Rabin Baldewsingh. Opvallend aan deze bundel is de calvinistische neiging om absolute rechtlijnigheid als een kwaliteit te beschouwen. Dit terwijl Suriname net een land is dat uitblinkt door ambivalentie. Een land waar de morele verontwaardiging hoog oploopt als het om slavernij gaat, maar waar men tegelijk een moordenaar en drugsbaron tot president kiest, een land waar men de nationale trots luidkeels verkondigt en tegelijk het culturele erfgoed laat verkommeren, een land waar de dictator zich aan marronhelden als Boni spiegelt en tegelijk een Marrondorp platbrandt, een land waar de schoonheid van het landschap in alle geuren en kleuren wordt bezongen terwijl de eigen natuur in de uitverkoop staat, een land ook dat zich profileert als een multicultureel model en tegelijk een partijsysteem op basis van etnische segregatie hanteert. Wellicht niet toevallig bevat deze bundel dan ook veel bijdragen van gefrustreerde Nederlanders die ooit met de beste bedoelingen naar Suriname zijn getrokken, maar in en over Sranankondre erg Nederlands bleven denken. Met als paradepaardje de bijdrage van Jan Pronk, de man die als geen ander past in het door John Jansen van Galens geschetste beeld van de ”koloniale apostel van het antikolonialisme”.
De interessantste bijdrage in deze bundel komt van trendwatcher Adjiedj Bakas die specifiek ingaat op de ambivalentie van Suriname. Met behulp van het kernwoord “barok” slaagt Bakas erin om het uitbundige en tegelijk diep melancholische karakter van het land in een nieuw perspectief te plaatsen. Als één van de weinigen kijkt hij niet alleen naar het verleden, maar ook naar de toekomst en denkt hij na over de gevolgen van de toenadering tot Brazilië. De door hem voorspelde opkomst van Evangelicalen, waarbij Afrikaanse tradities zoals winti wellicht sterk onder druk zullen komen te staan, is inderdaad een weinig prettig maar helaas realistisch scenario.
Voortbordurend op de voorspelling van Bakas rijst de vraag wat Suriname in intellectueel opzicht van Brazilië kan verwachten. Een belangrijk verschil tussen beide landen is zeer zeker de omgang met het koloniale verleden. In tegenstelling tot Suriname heeft Brazilië een manier gevonden om dit pijnlijke verleden, inclusief slavernij, op een positieve manier te integreren binnen de eigen hybride identiteit. Alle retoriek over tolerantie ten spijt is Suriname sinds de onafhankelijkheid een land vol frustratie gebleven, vooral ten opzichte van Nederland. In hun kritiek op Nederland presenteren Surinamers hun eigen land graag als voorbeeld van multiculturaliteit door te verwijzen naar de moskee die in Paramaribo vlak naast de synagoge staat. De bewonderenswaardige tolerantie van de (kleine) joodse en islamitische minderheden in Suriname zou echter ook kunnen gelden als een oproep aan de Surinaamse meerheid om de rancune uit het verleden op een creatieve manier te overwinnen. Een Braziliaans identiteitsconcept, waarin ook de voormalige kolonisator een plaats heeft gekregen, kan Suriname daarbij zeker van pas komen.
Jeroen Dewulf werkt aan de University of California, Berkeley
Na de succesvolle eenmalige voorstelling Claus! in Koninklijk Theater Carré met Thom Hoffman als prins Claus brengt Stichting Julius Leeft! deze muzikale theatrale reading naar Aruba en Curaçao. Vanaf 16 juli zal de Nederlandse cast en crew, aangevuld met lokale talenten, zes keer een voorstelling geven over het leven van de markante prins.
John Leerdam, regisseur en initiatiefnemer van SJL, bracht het stuk in 2009 in Carré met een spraakmakende cast van politici, prominente Nederlanders en professionele artiesten. De voorstelling, die werd bijgewoond door koningin Beatrix en haar zoon prins Constantijn en schoondochter prinses Laurentien, mocht zich verheugen in een massale belangstelling.
Claus! is gegoten in de vorm van een theatrale reading met muzikale omlijsting. Ze vertelt niet alleen de geschiedenis van het leven van Prins Claus. Ze vertelt het verhaal over menselijkheid, hoop, teleurstelling en de zoektocht naar liefde. Het verhaal gaat over zijn band met Afrika, de Nederlandse Antillen en Suriname. En Claus! gaat natuurlijk over zijn relatie met de vorstin.
Opnieuw heeft John Leerdam met zijn stichting bijzondere mensen om zich heen verzameld voor een bijzonder theaterproject. Eerder waren er voorstellingen over Suriname (2005), de Nederlandse Antillen (2006), de Molukken (2007) en Zuid-Afrika (2008). Vorig jaar vierde de stichting haar jubileum met de boekpresentatie van Onverwerkt verleden, vijf jaar theatrale verbeelding door Stichting Julius Leeft!
Nu reist het Nederlandse gezelschap dus af naar Aruba en Curaçao. De cast en musici bestaan onder anderen uit Kenneth Herdigein, Denise Jannah, Gerda Havertong, Maartje van Weegen, Izaline Calister, Giovanca, Bert Koenders, Paulette Smit (rol van Máxima), Bo Bojoh, en Thom Hoffman (rol van Claus). En deze keer doen ook mee de gevolmachtigd minister van Aruba Edwin Abath, Eugene Maduro én Omayra Leeflang, de oud-minister van onderwijs van Curaçao. Opnieuw tekende Harto Soemodihardjo voor de muzikale leiding en composities. De teksten zijn van Paulette Smit, Pieter Hilhorst, Yoeri Albrecht, Manoushka Zeegelaar Breeveld en Guus Pengel, naar een idee van John Leerdam. Regie: John Leerdam, oud-Tweede Kamerlid voor de PvdA en oud-directeur van Cosmic Theater.
De voorstellingen op Aruba vinden plaats op uitnodiging van het eiland dat dit jaar zijn 25 jaar status aparte viert, in nauwe samenwerking met Cas di Cultura. Op Curaçao heeft SJL een samenwerkingspartner gevonden in Luna Blou en vinden de voorstellingen plaats in het auditorium van het World Trade Centre. Op beide eilanden geeft SJL daarnaast een benefietconcert (in Cas di Cultura, Aruba, en De Brakkeput Mei Mei, Curaçao), ten bate van projecten die jongeren in contact brengen met cultuur.
Speeldata
Aruba:
18 juli Benefietconcert, Cas di Cultura
19 juli Première, Cas di Cultura
20 juli Voorstelling, Cas di Cultura
Curaçao:
22 juli Première, World Trade Center, auditorium
23 juli Avondvoorstelling, World Trade Center, auditorium
24 juli Middag- en avondvoorstelling, World Trade Center, auditorium
26 juli Benefietconcert, Brakke Put Mei Mei
In het kader van de theatervoorstelling Claus!, een ode aan prins Claus, worden van 11 tot en met 20 juli verschillende (gratis) artistieke en educatieve activiteiten georganiseerd op Aruba. Belangstellenden kunnen onder meer workshops theater, dans en zang volgen in Cas di Cultura. Bovendien maken deelnemers kans om mee te spelen in het theaterstuk en dus op het podium te komen staan naast bekenden als zangeres Izaline Calister, de ministers Arthur Dowers en Edwin Abath en advocaat Dello Gomez.
De producent van de theatrale lezing Claus!, zijnde stichting Julius Leeft! (SJL) heeft samen met partner Cas di Cultura besloten om deze evenementen rondom de voorstelling te organiseren. Het publiek krijgt de kans om via workshops, lezingen en exposities kennis te maken met de organisatie. Bovendien wordt er bij de workshop zang en dans een auditie gehouden. Degene die succesvol door deze auditie heen komt, krijgt een rol in de voorstellingen op 18, 19 en 20 juli. De voorstelling van 18 juli is een benefietvoorstelling. Doel van deze activiteiten is het ‘verrijken, inspireren en professionaliseren’ van alle betrokkenen en de banden tussen Koninkrijksgenoten aan te halen. Alle personen die meespelen met het theaterstuk, doen dit overigens belangeloos.
Regisseur en initiatiefnemer Leerdam geeft op 15 juli een informatieve lezing over ‘theater als instrument’ om allerlei thema’s en maatschappelijke issues op een creatieve manier onder de aandacht te brengen van een breed publiek. Hij gaat in op de voorstelling Claus! en het motto van de overleden prins dat ‘cultuur een basisbehoefte is’. De lezing wordt gehouden van twee tot vier uur ’s middags en is toegankelijk voor iedereen vanaf veertien jaar. Verder is er van 13 tot en met 20 juli een expositie te zien van fotograaf Jean van Lingen. De fototentoonstelling, gepresenteerd door Theater Instituut Nederland (TIN), werpt een blik achter de schermen van het multiculturele theater.
Workshops
Van 11 tot en met 14 juli wordt een workshop theater gegeven door directeur van SJL en regisseur van Claus!, John Leerdam. Deze activiteit is van vijf tot zeven uur ’s middags en is toegankelijk voor jongeren vanaf 16 jaar, docenten, acteurs en andere geïnteresseerden. De dansworkshop wordt gegeven door Ayaovi Kokousse en Faizah Grootens. De auditie en de eerste training wordt op 12 juli gehouden. De workshop loopt tot 18 juli en neemt dagelijks plaats van half negen ’s morgens tot half een ’s middags. Degene die door de auditie komen, mogen dus meedoen met de show op 19 en 20 juli. Leeftijdsgrens voor deze workshop ligt op vijftien jaar en ouder. De zangworkshop wordt gegeven door Denise Jannah. Deze lessen beginnen op 11 juli en lopen tot en met 15 di juli. Dagelijks van half drie tot half vijf ’s middags. Drie personen wordt uiteindelijk geselecteerd en mogen meedoen met de voorstellingen. Ook bij deze workshop is de leeftijdsgrens vijftien jaar.
Op 20 juli, van negen tot half twaalf ’s morgens is de workshop theaterproductie. Tijdens deze ‘interactieve workshop’ moeten de deelnemers een actieplan maken voor een theatervoorstelling. Deze workshop is alleen toegankelijk voor personen van achttien jaar en ouder. De hands on workshop theatertechniek (licht, geluid en decor) wordt gegeven op 20 juli van vier uur ’s middags tot zes uur ’s avonds. Leeftijdsgrens voor deze activiteit is 16 jaar. De workshop publiciteit en markteing wordt gegeven door Ingrid Lochum en Mitsui Maduro. Hierin wordt uitgelegd hoe de theaterzaal gevuld kan worden met publiek en hoe de productie aantrekkelijk gemaakt wordt voor de pers. Deze workshop is ook op 20 juli van half twee tot vier uur ’s middags. Tenslotte wordt op 20 juli ook de workshop camera- en videotechniek gegeven. Deze is van een uur tot drie uur ’s middags.
Hoewel de workshops gratis zijn, is vooraf inschrijven wel verplicht. Dit kan bij Cas di Cultura via het telefoonnummer 582-1010 of info@casdicultura.aw.
Oranjestad — De theatervoorstelling Claus!, een ode aan prins Claus, komt naar Aruba en Curaçao. Op 18, 19 en 20 juli wordt de theatershow over het leven van de prins in Kas di Kultura opgevoerd.
Behalve de Nederlandse cast doen ook lokale talenten mee, waaronder Izaline Calister, de gevolmachtigde minister van Aruba Edwin Abath, Eugene Maduro en voormalig Onderwijs-minister van Curaçao Omayra Leeflang. Dat heeft de organiserende stichting Julius Leeft! bekendgemaakt.
Claus! vertelt het levensverhaal van de prins. Hierbij wordt ingegaan op zijn band met Afrika, de Nederlandse Antillen en Suriname. Ook zijn relatie met koningin Beatrix en zijn drie zonen komt aan de orde in het stuk. “Het is een verhaal van menselijkheid, hoop, teleurstelling en de zoektocht naar liefde”, aldus de stichting.
De regie is in handen van voormalig Tweede Kamerlid en PvdA-politicus John Leerdam (op de foto links, buigend voor koningin Beatrix, deels verborgen achter haar kapsel). De theatervoorstelling waarin ook gezongen en gedanst wordt, werd in 2009 eenmalig opgevoerd in Theater Carré (Amsterdam), in aanwezigheid van koningin Beatrix. Toen werd het toneelstuk vertolkt door bekende Nederlanders als Thom Hoffman (prins Claus), Maartje van Wegen, Jörgen Raymann, Philip Freriks en Gerda Havertong. Voor de optredens op Aruba en Curaçao speelt Hoffman opnieuw Claus en keren ook Van Wegen en Havertong terug in de cast. Verder zijn er ook rollen voor Kenneth Herdigein, Denise Jannah, Giovanca, Bert Koenders, Paulette Smit en Bo Bojoh. De muziek ligt net als in 2009 in handen van Harto Soemodihardjo. De teksten zijn van Paulette Smit, Pieter Hilhorst, Yoeri Albrecht, Manoushka Zeegelaar Breeveld en Guus Pengel, naar een idee van John Leerdam.
Wat moet een Hindoestaan als hij geen arts of advocaat wilt worden? Of zanger van het levenslied? Narsingh’s zoektocht door het leven is zeker niet de makkelijkste, maar wel de leukste hij leidt je daarbij langs Roti en Bollywood, Cricket en Goeroes, Suriname en India , Hindoe en Landbouw, Prem en Ghandi, wat overeind blijft is de trots op Rotiland.
Een avondvullende cabaretvoorstelling van Narsingh Balwantsingh. Teksten van Guus Pengel en Narsingh.
Speellijst
Februari 2011
18 vr 20:30 Bijlmerparktheater, Amsterdam
020-3113930
19 za 20:30
Het Oude Raadhuis, Hoofddorp
023-5563707
23 wo 20:30
Theater PePijn, Den Haag
0900-4104104
24 do 20:30
Theater de Bussel , Oosterhout
0162-428600
Lieve Hugo, a tribute to the King of Kaseko, wordt op 28 november a.s. opgevoerd in het Theater aan het Spui in Den Haag. Het stuk is geschreven door Guus Pengel en vertelt het verhaal van Hugo Uiterloo, bekend als Iko of lieve Hugo. Het muziektheaterstuk Lieve Hugo speelt aan de hand van alle bekende liedjes van Lieve Hugo zijn levensverhaal en toont de ontwikkeling van Suriname, de kolonie van Nederland, tot Suriname de onafhankelijke republiek in 1975.
De cast die de musical Lieve Hugo: A poku tori op de planken zal zetten in theater Thalia in Paramaribo, is er helemaal klaar voor. De twintig personen sterke groep is vast van plan daverende shows weg te geven. John Oldenstam die de rol van Lieve Hugo zal vervullen, kan niet wachten om zijn kunnen te tonen. “Ik kan me helemaal terugvinden in de rol die ik vervul. Ik besef dat ik een legendarische Surinamer uitbeelt. Ik ben er trots op. Om me te kunnen vereenzelvigen met het verhaal heb ik met zijn vrouw en kinderen en andere familie gesproken en het is gewoon geweldig”, zegt Oldenstam.
Harvey Baarn van Big Entertainment, die de show naar Suriname heeft gehaald, noemt de musical een cadeau aan Suriname. “Dit jaar is Suriname 35 jaar onafhankelijk en tegelijkertijd is Lieve Hugo ook 35 jaar dood. We hadden dus genoeg redenen om de show naar Suriname te halen. Dit is de eerste activiteit aan het begin van onze srefidensi-maand”, aldus Baarn zaterdag op een persconferentie op de Pier van Torarica.
Lieve Hugo: A poku tori is geschreven door Guus Pengel en vertelt het verhaal van Hugo Uiterloo, bekend als Iko of lieve Hugo. Gerda Havertong speelt de rol van Iko’s moeder in dit toneelstuk. “Het is een opvoering met zang, dans, drama en sowieso een serieuze boodschap”, zegt Baarn. Hij benadrukt dat deze musical geen verband heeft met A tribute to Iko, een concert vorig jaar in Nederland. Tijdens dat concert hebben veel blanke artiesten liedjes van lieve Hugo vertolkt. “Dit is een pure musical.”
De première van de musical is vandaag, 2 november, in Thalia. Baarn zegt dat het een glitter en glamour galapremière wordt, compleet met rode loper en limousine. Deze avond is speciaal voor sponsoren, familie van de cast, hoogwaardigheidsbekleders en andere genodigden. De show is tot 8 november in Thalia te zien.
[bewerkt naar een bericht in Starnieuws, 30 oktober 2010]
Guus Pengel schreef een theaterstuk over het leven van Lieve Hugo onder de titel Wan poku tori. Het theaterstuk is in de regie van Mike Ho-Sam-Sooi te zien is van 2 november tot 8 november 2010 in theater Thalia, Paramaribo.
Inloop: 19.00 uur Aanvang: 20.00 uur Toegangskaarten: Srd 50,- Verkooppunten: Boembox, Disco Amigo en Zus & Zo.
Deze website beoogt geen enkel winstoogmerk. Door middel van de website wil de Werkgroep het publiek kennis laten maken met nieuws uit en over de Caraïbische regio. De Werkgroep neemt daartoe onder meer berichten over van andere sites, zonder dat het ons altijd mogelijk is rechthebbenden vooraf te attenderen op de overname. Mocht iemand bezwaar hebben tegen overname van tekst- of beeldmateriaal, laat ons dit weten, dan verwijderen wij het materiaal.
Reacties op berichten worden alleen geplaatst indien voorzien van voor- en achternaam. Opinies op deze website komen voor rekening van de auteur(s) en zijn niet altijd de opinies van de Werkgroep.
RSS
Facebook
Twitter
