blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Paasman Bert

Elisabeth Maria Post (1755-1812), ideologisch haar tijd vooruit

[Een sterk verkorte en geredigeerde versie van deze tekst met didactische opdrachten verscheen eerder op literatuurgeschiedenis.org, 20 augustus 2024; een fragment van die versie verscheen hier op Caraïbisch Uitzicht.]

door Bert Paasman

Elisabeth Maria Post heeft niet zo’n avontuurlijk leven achter de rug en was als schrijfster bij lange na niet zo populair als Betje Wolff en Aagje Deken, zelfs niet als Hiëronymus van Alphen of Rhijnvis Feith, maar verdient een herwaardering vanwege haar bijzondere denkbeelden die haar tijd ver vooruit waren. Zo spreekt ze zich als eerste vrouw in de Republiek keihard uit tegen slavenhandel en slavernij, ze stelt zich ruimtereizen voor door het heelal en beschouwt vrouwvriendschappen als minstens zo waardevol en meestal duurzamer dan die tussen vrouwen en mannen.

read on…

Elisabeth Maria Post: Ideologisch haar tijd vooruit

door Bert Paasman

Elisabeth Maria Post heeft niet zo’n avontuurlijk leven achter de rug en was als schrijfster bij lange na niet zo populair als Betje Wolff en Aagje Deken. Ze was, zelfs niet zo bekend als Hiëronymus van Alphen of Rhijnvis Feith, maar verdient een herwaardering vanwege haar bijzondere denkbeelden die haar tijd ver vooruit waren. Zo spreekt ze zich als eerste vrouw in de Republiek keihard uit tegen slavenhandel en slavernij, ze stelt ze zich ruimtereizen voor door het heelal en beschouwt vrouwvriendschappen als minstens zo waardevol en meestal duurzamer dan die tussen vrouwen en mannen.

read on…

Paul François Roos; Een rooskleurige verbeelding van de slavernij

door Bert Paasman

Het is altijd een vreemde, zo niet verbijsterende constatering van ons 21ste-eeuwers dat zich onder mensen die slaven uitbuitten, mishandelden en misbruikten, soms artistieke personen bevonden die musiceerden, tekenden, of poëzie schreven. Paul François Roos was zo’n dichter die een groot aantal boeiende gedichten nagelaten heeft, zowel over de zijns inziens prachtige Surinaamse natuur als over het plantageleven en de slavernij.

read on…

Caraïbische salon: Leven in dienst van de Heiland

Over missie- en zendingsliteratuur; met Benoît Verstraete-Hansen, Susan Legêne en Felix Burleson

De literatuur van zendelingen en missionarissen is een verwaarloosd genre, ongetwijfeld omdat we vandaag de dag een broertje dood hebben aan evangelische boodschappen in romans en jeugdboeken, die we zien als deel van het koloniale project. Maar de literatuur van zendelingen en missionarissen heeft een enorme omvang gekend. Zij laat veel zien over hoe mensen eeuwenlang dachten en ze toont de bevlogenheid en idealisme van velen die naar de tropen trokken. 

read on…

De Cultuur Top Vijf van 2023 (14)

Het eind van het volle jaar 2023 zit er op. Caraïbisch Uitzicht vroeg alle mensen die betrokken zijn bij de site van de Werkgroep Caraïbische Letteren om hun top-vijf van culturele evenementen die zij het afgelopen jaar hebben bijgewoond of de beste boeken die zij lazen. Vandaag de veertiende aflevering door letterkundige en emeritus hoogleraar Bert Paasman.

read on…

De Cultuur Top Vijf van 2023 (10)

Het eind van het volle jaar 2023 zit er bijna op. Caraïbisch Uitzicht vroeg alle mensen die betrokken zijn bij de site van de Werkgroep Caraïbische Letteren om hun top-vijf van culturele evenementen die zij het afgelopen jaar hebben bijgewoond of de beste boeken die zij lazen. Vandaag de tiende aflevering door schrijver en bijzonder hoogleraar Michiel van Kempen.

read on…

Collecties Kuijk en Paasman naar Universiteit Gent

In 2020 en 2022 ontving de Gentse Faculteitsbibliotheek Letteren & Wijsbegeerte schenkingen van Leonoor Kuijk, uit de nalatenschap van haar vader Jan Kuijk, en van Prof. Em Bert Paasman (Universiteit van Amsterdam). De twee schenkingen vullen elkaar goed aan en bevatten voornamelijk literatuur uit en over Suriname, de Caraïben en Indonesië.

read on…

Album van de Caraïbische Poëzie: Verzen over de slavernij

Van de redactie [van de Ware Tijd Literair]

Michiel van Kempen en Bert Paasman hebben een poëziebundel samengesteld, met een voorwoord van Noraly Beyer. Zij vertelt welke invloed de orale poëzie, liedjes en versjes op Curaçao van invloed zijn geweest op haar tropengevoel en dat deze, samen met de Surinaamse invloeden, haar melancholisch maken en terugvoeren naar allerlei herinneringen.
Dit prachtige koffietafelboek blinkt uit in twee aspecten: een selectie van gedichten uit het Caribisch gebied; vanaf het prille begin van literaire uitingen tot aan het heden. Daarnaast is het een feest aan kleur en een variatie aan afbeeldingen, als bloemen gestrooid tussen de tekst. 230 pagina’s aan moimoi.     

read on…

Poëtische geschiedkunde: het Album van de Caraïbische poëzie

door Eric de Brabander

Onlangs kreeg ik het schitterend uitgegeven Album van de Caraïbische poëzie in handen. In eerste instantie dacht ik een fraaie dichtbundel te pakken te hebben. Het boek is echter veel meer dan dat. Het is een wandeling langs de geschiedenis van de voormalige Nederlandse koloniëen in de West: Curaçao, Aruba, Bonaire, Sint Maarten, Saba, Sint Eustatius en Suriname.

read on…

Afscheid: symposium voor Peter van Zonneveld

Op zondag 6 november 2022 organiseert de Werkgroep Indisch-Nederlandse Letterkunde haar jaarlijkse Bronbeek-symposium. Ditmaal is het thema: Afscheid, omdat Peter van Zonneveld na 37 jaar afscheid zal nemen als voorzitter van de Werkgroep.

read on…

Alfred Schaffer – Good riddance to him!

‘Mi ta kansá’, dichtte de Curaçaose dichter en schrijver Pierre Lauffer (1920–1981) in het Papiaments. ‘Ik ben moe’, of anders gezegd: tijd om te sterven. Dat betekent in dit geval: liefst geen ijdel gesodemieter aan mijn graf, ‘ningun diskurso o ko’i makaku / di kwalke komediante / ku ke hasi su mes interesante’, of in de vertaling van vriend en schrijver Jules de Palm: ‘blijf dan niet staan wachten / op een toespraak of aanstellerig gedoe / van de een of andere komediant’. Geen zogenaamd verdriet, het leven is nu eenmaal eindig, daar helpt geen moedertje lief aan.

read on…

Protestantisme en slavernij [3]

Een korte, persoonlijke reactie op de polemiek tussen mijn collega’s Piet Emmer en Michiel van Kempen

door Bert Paasman

Als protestant van huis uit ben ik altijd geïnteresseerd geweest in wat mijn godsdienstige familieleden, kennissen en voorgeslacht geloofd hebben. Stel je er niet te veel van voor. Het waren geen op een enkele uitzondering na, geen onderlegde theologen, filosofen of denkers. Ze volgden vooral het main stream protestantisme zoals zich dat na Leibnitz in de geloofswereld inkapselde, van de 18e eeuw tot en met de 20ste: de alwijze en algoede God heeft het beste voor met de mens, er gebeurt helemaal niets dat hij niet wil of gedoogt. In leven en dood, oorlog en vrede, gezondheid of ziekte, vrijheid of slavernij: ‘Wat God doet, dat is welgedaan!’

read on…
  • RSS
  • Facebook
  • Twitter