blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Oostendorp Marc van

Een bijzondere bijzonder hoogleraar

door Yra van Dijk

Vanmiddag werd tijdens de Neerlandistiekdagen de vierde Everwinus Wassenbergh Penning uitgereikt aan Michiel van Kempen. Yra van Dijk sprak namens de jury de laudatie uit.

Waarom gaat het steeds weer over ‘schrijvers met witte billen’? vroeg Michiel van Kempen zich af in 2009 met een ludieke en persoonlijke formulering die kenmerkend is voor zijn stijl. Hoewel hij zijn pijlen specifiek richtte op een studie van een collega, had het ook over het hele neerlandistieke onderwijs van die tijd kunnen gaan. Ook daarin ging het immers lang over wat Van Kempen noemde ‘een merkwaardig claustrofobisch afgepaald gezelschap’ auteurs. Hij vervolgde zijn blog met de opmerking dat hij helemaal geen zin had in de rol van ‘apostel van schrijvend gekleurd Nederland’.

read on…

Johan Derksen is niet hypocriet maar wel een lul

Johan Derksen als Groot Schrijver

door Marc van Oostendorp

Ik heb net Sander Bax’ interessante literatuurgeschiedenis Schrijversmythen gelezen waarin hij onder andere uiteenzet hoe het beeld van de Grote Schrijver die geheel en al autonome literatuur bedrijft – literatuur die op zichzelf staat, een ding is, en waarbij de Grote Schrijver alleen verantwoordelijk is voor de kwaliteit van het gebodene, niet voor de inhoud ervan. Zodat ik me nu afvraag of Johan Derksen een Groot Schrijver is.

read on…

Wassenbergh Penning 2024 voor Michiel van Kempen

De Amsterdamse hoogleraar Caraïbische Letteren Michiel van Kempen krijgt voor zijn jarenlange inzet voor de studie van de Caraïbische letteren de Everwinus Wassenbergh Penning. Dit werd zojuist bekendgemaakt in het radioprogramma De Taalstaat. Deze prijs – de ‘Nobelprijs van de neerlandistiek’ – wordt een keer per jaar uitgereikt aan iemand die volgens de jury gedurende vele jaren een brede bijdrage aan de neerlandistiek heeft geleverd. Van Kempen, die de komende week met emeritaat gaat, krijgt de penning op 4 april 2024 overhandigd tijdens de Neerlandistiek-dagen in Amsterdam.

read on…

Een bijzondere, doodgewone taal

[Een grammatica van het Papiamentu]

door Marc van Oostendorp

Het gerucht ging dat de Nederlandse regering deze zomer al zou aankondigen dat het Papiaments officieel zou worden erkend. Het is er nog niet van gekomen, maar het vermoeden is wel dat deze taal, vooral gesproken op Aruba, Bonaire, Curaçao en Saba, en door heel veel Antillianen in Nederland, binnenkort meer steun zal krijgen. Dit voorjaar besloot de regering al dat er op Bonaire een mbo-opleiding in die taal mag komen. Op Aruba en Curaçao, die onafhankelijke landen zijn binnen het Koninkrijk, is er overigens al erkenning.

read on…

De stille plantage en onze kijk op slavernij

door Marc van Oostendorp

De slavernij is nauwelijks een onderwerp, in de Nederlandse letteren. Ja, het lot van de Javaan – maar die had tot op zekere hoogte zichzelf nog in bezit. Maar over wat er in de west gebeurde, daarover hebben de gouden pennetjes van het Nederlandse schrijversgilde altijd gezwegen.

Behalve het pennetje van Albert Helman: zijn roman De stille plantage uit 1931 was zo’n beetje de eerste en is geloof ik nog altijd het beroemdste boek over de slavernij in Suriname. Onlangs verscheen er een deeltje Tekst in context over het boek, met fragmenten uit ieder van die hoofdstukken en allerlei soorten achtergrondinformatie, bedoeld voor gebruik op de middelbare school.

read on…

Radna Fabias – Sonnet

In zijn sonnettenproject op Neerlandistiek.nl behandelde taalkundige Marc van Oostendorp de ontwikkeling van de Nederlandse taal aan de hand van 196 (14×14) sonnetten. De laatste reeks van veertien is op speciaal verzoek door veertien dichteressen geschreven. Veertien weken lang leest u iedere maandag een van die sonnetten in de Coster-mailing, inclusief beschouwing. Vandaag het veertiende en laatstesonnet, van Radna Fabias. (De eerste dertien sonnetten waren van Lieke Marsman, Delphine Lecompte, Mieke van Zonneveld, Hester Knibbe, Elly de Waard, Sasja Janssen, Ana Roelofs, Dewi de Nijs Bik, Maria Barnas, Astrid Lampe, Ester Naomi Perquin, Eva Gerlach en Charlotte Van den Broeck). read on…

Waarom zou je moderne gedichten moeten lezen?

Omdat het poëzieweek is en omdat hij net een nieuw boek heeft uitgebracht (‘Bundels van het nieuwe millennium’) sprak prof. Marc van Oostendorp (ULeiden) met collega Jeroen Dera van de Radboud Universiteit Nijmegen over de vraag waarom het juist nu belangrijk is om poëzie te lezen. read on…

Taal en slavernij

door Marc van Oostendorp

“Deze mengtaal”, schreef John Stedman in 1790 over het Sranan, de taal van de meeste Surinamers, “is zo zoet en welluidend dat er zelfs in het beschaafdste Europese gezelschap niets anders gesproken wordt in Suriname; ze is ook uitzonderlijk expressief en rijk aan gevoel.”
Dat blanken aan het eind van de achttiende eeuw zo positief over het Sranan dachten is nieuws. Het nuanceert het beeld dat het in de koloniën een taal waarin de slaven, afkomstig uit verschillende Afrikaanse taalgebieden en gedwongen te communiceren met hun blanke slavendrijvers, onderling met misschien ook met de meesters, spraken. Het was een taal die ook de blanken gebruikten en zelfs apprecieerden. read on…

Rondje voor mijn vijanden

Leids hoogleraar voelt zich geschoffeerd door sollicitatiecommissie

door Marc van Oostendorp

Ik heb kennelijk vijanden en die gaan smullen van mijn stukje van vandaag. Veel plezier ermee, vijanden! read on…

Het Nederlands als taal van vluchtelingen

door Marc van Oostendorp

De Italiaan Lodovico Guicciardini verbaasde zich in 1567 over de talenkennis van de Antwerpenaren: zowel jongens als meisjes leerden Frans op school, zodat menigeen de bezoeker in die taal te woord kon staan. “En dan zijn er ook nog maestro’s die de Italiaanse taal en het Spaans onderwijzen.” read on…

Boycot het Taalunie-feestje

door Marc van Oostendorp

Vroeger moest ik weleens glimlachen om de Taalunie, die overheidsorganisatie die eigenlijk voor het Nederlands moet zorgen maar die vooral praatjes verkoopt. Die sinds een paar jaar aan de hoofd een man heeft die er trots op is dat hij manager is, omdat je dan tenminste geen inhoudelijke kennis nodig hebt en je lekker fris tegen de zaken aan kunt kijken. Een man die twee jaar geleden ‘het debat over taal gaat aanjagen’ en nog steeds naar het vliegwiel zoekt. read on…

Het multiculturele voordeel revisited

door Marc van Oostendorp

Wat was de wereld anders in het jaar 2000! Een groep Nederlandse taalkundigen kwam met een document dat zij Het multiculturele voordeel noemden: dat zou nu niemand meer zomaar durven doen.
De opzet van het document, dat de auteurs aanduidden als ‘taalkundig manifest’ was sympathiek. Aan het eind van de twintigste eeuw had Nederland een systeem opgezet van onderwijs in de ‘eigen’ talen van migrantenleerlingen. Zij kregen aan het begin van hun schoolloopbaan wanneer er thuis geen of nauwelijks Nederlands werd gesproken, extra begeleiding en later leerden ze in schooltijd ook nog wat over die eigen taal. read on…

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter