blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Neus Hilde

Oud en van geen waarde – Leren van geschiedenis 136

door Hilde Neus

In Suriname is er vaak discussie over de pensioenfondsen. En weten we dat de hoogte van de uitkeringen voor ouderen geen gelijke tred houdt met de ontwaarding van het geld. Het is schandalig hoe ambtenaren die hun leven lang hebben gewerkt voor lanti een mager pensioen krijgen, waarvan ze echt niet rond kunnen komen.

read on…

Ode aan de strijders van het Sranantongo

De komende reguliere thema-avond van Schrijversgroep 77 in Tori Oso is op woensdag 13 november 2024.  In het kader daarvan hebben wij besloten samen met stichting Skrifi een speciale avond in elkaar te zetten. Verschillende sprekers zullen in hun voordracht cultuurdragers en voorvechters van het Sranantongo belichten. S’77 doet ook mee met de Sranantongo wiki.

read on…

Goud en zilver als belegging – Leren van geschiedenis 135

door Hilde Neus

Goud is waardevast en wordt daarom als onderpand ingezet bij banken om de begroting van een land te dekken. We hebben het steeds over de hoeveelheid goud die bij de Centrale Bank in de kluizen ligt, om safe te spelen, hoewel de hoeveelheid in voorraad wel sterk is afgenomen. Banken zien goud als een manier om de waarde van hun activa te behouden en zich te beschermen tegen de verzwakkende effecten van prijsstijgingen.

read on…

Getuigenissen bij wegloperij – Leren van geschiedenis 134

door Hilde Neus

Bij het voeren van rechtszaken is het van belang dat er getuigen zijn, om al dan niet te bevestigen dat een beschuldigde inderdaad het vergrijp heeft begaan. Soms is dat overduidelijk, en is de persoon op heterdaad betrapt. Dan zijn er altijd verklaringen van derden. Maar dat is niet altijd het geval. Bij verkrachting bijvoorbeeld gaat het om het woord van de verkrachter tegen dat van het slachtoffer. Zo ook bij grensoverschrijdend gedrag en misbruik van kinderen. Vaak heel moeilijk te bewijzen.

read on…

Eten en drinken – Leren van geschiedenis 133

door Hilde Neus

Momenteel is er een polemiek gaande tussen de president van Suriname en assembleelid Melvin Bouva. De laatste is geïrriteerd omdat de heer Santokhi laatstelijk met zijn verjaardag 3.3 miljoen Srd heeft uitgegeven aan het vieren van zijn verjaardag. Van dat bedrag kun je een leuk feestje bouwen, hoewel de baas van het land ontkent dat het zo extreem veel was, de kosten bedroegen ‘slechts’ 1.3 miljoen. Nu wil Bouva weten waar dat geld vandaan is gekomen, maar hij geeft ook aan dat deze viering, onder het mom van een ‘kerkdienst’, toch veel lijkt op volksverlakkerij (mijn woorden). In ieder geval, ik was niet uitgenodigd en heb dus niet kunnen genieten van deze uitspatting, en geen whisky kunnen drinken uit de 200 speciaal voor het feest aangeschafte glazen.

read on…

Het bouwen van een brug – Leren van geschiedenis 132

door Hilde Neus

De discussie over de brug over de Corantijnrivier, tussen Guyana en Suriname, wordt momenteel in alle hevigheid gevoerd. Moet die er wel komen, of niet? Zal dan niet eerst het conflict over het Tigri-gebied moeten worden opgelost? Heeft Suriname op dit moment wel geld? Of nog beter: wie moet de brug betalen, Guyana of Suriname? Van wie zal de brug dan zijn, aangezien de officiële grens aan de overkant van de Corantijn ligt en de rivier zelf dus tot het Surinaamse grondgebied behoort. Komen er openbare aanbestedingen, en geschiedt toewijzing dan op transparante wijze?

read on…

Chirurgijnswinkels rijzen de pan uit – Leren van geschiedenis 131

door Hilde Neus

Plotseling zijn bepaalde producten of diensten heel populair, en zie je overal bedrijfjes als paddenstoelen uit de grond rijzen. Denk u aan de carwash. Weinig of geen investering, dus een aantrekkelijke business voor jonge mannen. Vroeger was dit ook zo, bijvoorbeeld met het beroep van chirurgijn, waarvoor geen officiële opleiding nodig was. Als je in staat was kiezen te trekken, kon je ook een arm of been amputeren, zo redeneerde men. Later werd het beroep van arts wel gecertificeerd en hield men veel strenger toezicht op gediplomeerde dokters.  

read on…

Probeersels in het archief – Leren van geschiedenis 129

door Hilde Neus

We kennen allemaal de uitdrukking: wat een doktershandschrift, en we vragen ons vaak af waar de apothekersassistenten de vaardigheden vandaan halen om die krabbels te kunnen ontcijferen en lezen. Daarom controleren we altijd nauwkeurig of we de juiste medicijnen hebben ontvangen, en wel diegene die op het recept zijn aangegeven door de dokter. Hoe kriebelig dan ook.

read on…

Verkoop van scheepsdelen – Leren van geschiedenis 128  

door Hilde Neus

Investeren is een zaak van alle tijden, ook vroeger deed men dat. Als je geld hebt, steek je dat in een bussiness waarvan je denkt dat die nog meer geld op gaat leveren. Dat kan heel veel zijn. Denk aan bitcoin, wat eigenlijk gebakken lucht is, maar waar je tegenwoordig ook je assets in kunt steken.

read on…

Vrouwen en lezen in het 18e-eeuwse Suriname

door Hilde Neus

Vrouwen in Suriname in de achttiende eeuw zijn te verdelen in drie groepen: zij die (al dan niet) lazen, zij die fungeerden als personages in literair werk of reisbeschrijvingen en vrouwen die in hedendaagse literatuur over de achttiende eeuw een rol spelen (zowel auteurs als personages van zulke boeken). Dit stuk gaat over de eerste groep: vrouwen die in deze periode lazen of zich bezighielden met lezen.

read on…

Afgesneden oren – Leren van geschiedenis 127

door Hilde Neus

De roep om zwaardere straffen doet zich tegenwoordig gelden, vooral als er geweld wordt gepleegd tijdens bijvoorbeeld roofovervallen. Vroeger kreeg men daarvoor zware straffen opgelegd, en dat gold voor zowel blanke daders als zwarten of gekleurden. Ook matrozen werden terechtgesteld bij ernstige vergrijpen. Soms werden mensen verbannen, als het Hof van mening was dat zij niet in de kolonie thuishoorden en een gevaar vormden voor anderen, fysiek of moraal.

read on…

Cas van alarm in de Para – Leren van geschiedenis 125

door Hilde Neus

Para staat bekend als een district waarin veel verzetsactiviteiten plaatsvonden tijdens de slaventijd. Dit vindt zijn oorsprong in twee achtergronden, die bijzonder waren voor dit gebeid. Het eerste was, dat het dicht bij Paramaribo lag en diende als uitvalsbasis voor de Marrons om hun guerrilla-aanvallen uit te voeren, zowel in de omgeving als naar de stad toe. Daarom patrouilleerden de korpsen Zwarte Jagers en het Mulattenkorps over het Pad van Wanica, om eventuele aanvallen te signaleren en tegen te houden. Daarnaast was het gebied ongeschikt voor de verbouw van suiker of koffie, vanwege de Savanne waarvan de zandgronden niet vruchtbaar genoeg waren voor plantagelandbouw, maar wel veel geschikt kaphout voor de huizenbouw leverden.         

read on…
  • RSS
  • Facebook
  • Twitter