blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Neus Hilde

Kranten en jaarboeken als informatiebron – Leren van geschiedenis 30

door Hilde Neus

Het verspreiden van nieuws is belangrijk voor een samenleving, en zeker betrouwbaar nieuws. Tegenwoordig is het moeilijk voor een dagelijks medium om het hoofd boven water te houden, vanwege de hoge kosten van papier. De krant wordt steeds duurder. Mensen nemen het dagelijkse nieuws dan ook steeds meer tot zich via digitale kanalen. Vrijwel alle belangrijke kranten hebben mogelijkheden om je te abonneren en zo toegang te krijgen tot hun website. Kranten die al lang bestaan, hebben een aura van betrouwbaarheid, en neigen met hun verslaggeving meestal een bepaalde politieke kant uit. Lezers kiezen dus voor een bepaald type nieuws. In Suriname werden er al vroeg verschillende kranten uitgegeven. De oudste, nu nog uitgegeven krant is De West, waarvan de eerste editie verscheen in 1909.

read on…

De waarde van oso dresi – Leren van geschiedenis 29

door Hilde Neus

De discussie over oso dresi [medicinale huismiddelen] wordt al heel lang gevoerd, en is tijdens de covid-pandemie weer opgelaaid. Berijders van de medicijnen verkopen grif, en willen erkenning. De officiële medische stand, gestoeld op de westerse geneeskunde, staat daar sceptisch tegenover omdat de werking op wetenschappelijke wijze moet worden getoetst. Dat is een langdurig en kostbaar proces. Er is nog al wat heen en weer gemopperd tussen de minister van Volksgezondheid en de dresiman. Dit heeft te maken met het niet prijs willen geven van de geheime samenstelling van de dresi. Want dan kan iedereen het namaken.

read on…

Tekorten aan Geld – Leren van Geschiedenis 28

door Hilde Neus

Vanwege de enorme leningen, opgenomen door de regering Bouterse, verkeert ons land in een financiële crisis. De leningen moeten worden terugbetaald, en dat gaat vaak gepaard met hoge rentes, zeker als een natie vanwege haar problemen niet goed bekend staat internationaal. Geldschieters maken daar misbruik van. Dat is van alle tijden. We zijn geneigd te denken dat er vroeger, vanwege grote verdiensten op de slavernij, geen problemen waren, maar dat is zeker niet zo. De overheidsuitgaven werden nauwkeurig verantwoord naar de Directeuren van de Surinaamse Sociëteit in Amsterdam. Maar ook in privétransacties speelde geld een belangrijke rol.

read on…

Grensoverschrijdend gedrag – Leren van geschiedenis 27

door Hilde Neus

Recentelijk is de wet tegen grensoverschrijdend gedrag in DNA behandeld, en dit is bijzonder actueel. In Nederland is er- ondanks dat de #metoo-beweging al enkele jaren speelde – veel commotie geweest onlangs rondom gedrag van mannen in een machtspositie, die daarvan misbruik maakten, vooral bij jonge meisjes. Hierbij kan sprake zijn van ongepast taalgebruik, ongewenste aanrakingen, dick picks of zelfs aanranding en verkrachting. Opvallend is dat in discussies in Suriname mannen het een vrouwenprobleem vinden, en bang zijn dat zij zonder schuldig te zijn kunnen worden aangeklaagd. Vele zeggen zelfs dat dit probleem geen prioriteit verdient, ondanks dat de helft van onze bevolking uit vrouwen bestaat en – ook hier – een groot aantal vrouwen wel ooit is geconfronteerd met deze ongewenste handelingen. Opvallend is, als we naar het verleden kijken, dat grensoverschrijdend gedrag beide partijen gold. En de regels dus anders waren.  

read on…

Scholing in de 18e eeuw – Leren van geschiedenis 26

door Hilde Neus

Bij leren hoort onderwijs, en we leren een leven lang, of dat via een formele of informele weg is. Onderwijs is de sleutel tot succes, en zo noemde Lila Gobardhan dan ook haar proefschrift waarin ze de geschiedenis van het Surinaamse onderwijs vastlegde (2001). Maar onderwijs is ook een onderwerp waar de politiek veel over te zeggen wil hebben, omdat het van grote invloed is op het stemgedrag, zowel in de stad als in het binnenland. Deze invloed is er altijd geweest.

read on…

Rituelen rondom begraven – Leren van geschiedenis 25

door Hilde Neus

Suriname heeft een zeer diverse bevolking, en elke etnische groep heeft zo zijn gewoontes rondom de ter aarde bestelling van overleden familieleden. Dat levert mooie herinneringen op, en kan tevens een positieve bijdrage leveren aan de rouwverwerking. Tenminste, dat denkt men op dit moment in Nederland, waar gezegd wordt dat mensen daar de dood meer moeten bespreken. En dit deel van de levenscyclus niet zo weg moeten stoppen. Hier in Suriname is het altijd een belangrijk element van het familiegebeuren geweest, en sommige rituelen bestaan al heel lang, zijn zelfs meegenomen vanuit Afrika.

read on…

Ruimte om te begraven – Leren van geschiedenis 24           

door Hilde Neus

Traditionele begraafplaatsen raken overvol, zoals we zien aan de Schietbaanweg (voor rooms-katholieken) en Marius’ Rust (voor EBG’ers). Eens in de zoveel tijd worden graven geruimd, en de overblijfselen opgeslagen in het knekelhuis. Inmiddels is de bevolking van Suriname zo gegroeid, dat er een steeds groter tekort aan gepaste begraafplaatsen komt, en er nieuwe terreinen moeten worden toegewezen. Tegenwoordig worden er ook veel mensen gecremeerd, en daar is geen grond voor nodig. Op de begraafplaatsen ligt arm en rijk door elkaar, vroeger was dat wel anders. Aanvankelijk werden gouverneurs en hoge ambtenaren ter ruste gelegd in of rond Fort Zeelandia, diverse gouverneurs (en hun echtgenotes) vonden daar hun laatste rustplaats.

read on…

Loterijen en kansspelen – Leren van geschiedenis 23

door Hilde Neus

In het straatbeeld zien we veel Suribet-kantoren. Dit betekent dat er veel gegokt wordt in Suriname. Bij elke chinees kun je loten kopen, en veel mensen geven elke cent die ze kunnen missen om een gokje te wagen. Dat loopt soms heel goed af, maar vaak slechter. De grote bazen achter de gokkantoren en de casino’s maken er flinke winst op, dat moge duidelijk zijn. Moet de overheid deze praktijken wel toestaan? Veel mensen hebben al weinig, en dan vergokken ze het vaak, wat tot grote ellende binnen de gezinnen kan leiden.

read on…

Brandgevaar – Leren van geschiedenis 22   

door Hilde Neus

Regelmatig worden we opgeschrikt door berichten dat er brand is uitgebroken. Vanwege ons klimaat heeft dat vaak een desastreuze uitwerking en gaan verschillende panden verloren, ook omdat veel huizen in Suriname geheel of gedeeltelijk uit hout zijn opgetrokken.

read on…

Onderhoud in de oude stad – Leren van geschiedenis 21

door Hilde Neus

Bij elke fikse regenbui loop het centrum van Paramaribo onder water, en klotst het tegen de muren van de winkelpanden op. Dit veroorzaakt elke keer weer, elke regentijd, een hoop frustraties en gemopper op Openbare Werken om er eindelijk toch eens iets aan te doen. Maar het onderlopen van de stad is niet iets van nu, het speelt al heel lang. Dit kunnen we zien op een foto van Augusta Curiel, van de na een sibibusi ondergelopen Domineestraat, uit 1924. Bepaalde straten lopen nooit onder water, dat komt omdat die aangelegd zijn op schelpritsen, waar het water makkelijker doorheen sijpelt. Denk aan de Gravenstraat, Keizerstraat of Herenstraat, die evenwijdig lopen aan de kustlijn. Dit in tegenstelling tot de noord-zuid aangelegde wegen op kleigrond. Hier blijft het water op staan. Daarom is het belangrijk goede afwateringsgoten te hebben, en te verbieden om vuil op de straten te smijten dat in de rioleringen vast komt te zitten en zich ophoopt. Daarop moet onderhoud worden gepleegd, en betaald.

read on…

Beveiliging in een groeiende stad, 1800 – Leren van geschiedenis 20

door Hilde Neus

Paramaribo dijt uit en wordt steeds groter. Zo groot zelfs dat in het zuiden het vastgroeit aan Lelydorp. Kaarten en plattegronden zijn goede graatmeters van groei. Als we de eerste plattegronden van Paramaribo bekijken, zien we hoe klein de stad is. Helaas worden er tegenwoorden weinig van dergelijke groeikaarten in beeld gebracht. Het zou goed zijn om deze bijvoorbeeld om de twintig jaar te publiceren, zodat de overheid (maar ook het publiek) beter inzicht krijgt in een aantal zaken die met veiligheid te maken hebben. Ze laten soms ook zien hoe de stad werd beschermd.   

read on…

Geluidsoverlast – Leren van geschiedenis 19   

door Hilde Neus

Elk jaar opnieuw zijn er regels voor het afschieten van vuurwerk, die zo weer in het begin van de feestmaand december worden herhaald via de media. Behalve het gevaar van vuurwerk, zeker voor kleine kinderen, speelt er ook het aspect van overlast. Er wordt gevraagd rekening te houden met mensen in het ziekenhuis, en kerkgangers tijdens hoogtijdiensten. Deze kunnen gehinderd worden door de harde knallen, die plotseling klinken en mensen doen opschikken, maar ook dieren natuurlijk. Vroeger veroorzaakte dat ook overlast, en werd er door de dominees geklaagd over luide feesten en partijen die aan de vooravond van de kerkdienst gehouden werden, zonder rekening te houden met de christelijke principes. Het is daarom niet vreemd dat de planters in de kolonie vaak gekenmerkt werden als onchristelijk en barbaars.

read on…
  • RSS
  • Facebook
  • Twitter