Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Mijnals Donovan
Van jazz tot reggae op North Sea Festival Curaçao
door Donovan Mijnals
WILLEMSTAD – De achtste editie van het Curaçao North Sea Jazz Festival (CNSJ) zit erop. En hoewel het grootste deel van het programma uit andere muziekgenres bestond, zijn ook de echte jazzliefhebbers aan hun trekken gekomen. Echter, voor degenen die naast jazz andere stijlen na aan het hart hebben liggen, was de keus wat moeilijker. read on…
Kifoko maakt documentaire over apintidrum
door Donovan Mijnals
PARAMARIBO – Den dron taki heet de documentaire die de sociaal-culturele vereniging Kifoko heeft gemaakt over de apintidrum. Kifoko bestaat al 34 jaar en wil meer doen dan alleen muziek maken, vertelde Eddy Lante, voorman van de vereniging vrijdag bij de aanbieding van de documentaire aan directeur Elviera Sandie van Cultuur. read on…
Surinaamse artiesten treuren om heengaan Joey van Riessen
door Donovan Mijnals
PARAMARIBO – Zanger, percussionist en saxofonist Joey van Riessen is niet meer. De artiest overleed zondag op 59-jarige leeftijd. Zijn lamp heeft ontzettend fel, maar veel te kort gebrand. Eigenlijk heeft hij altijd furore gemaakt; in de band Palante met collega-muzikant Juan Navia, als South South West-lid van het eerste uur en op vele andere podia. Toch kreeg Van Riessen vooral nationale bekendheid door zijn wervelende optredens als vocalist bij Suripop. read on…
McLeod introduceert Mariënburg in India
door Donovan Mijnals
PARAMARIBO – Wat hebben Mahatma Gandhi, Cynthia McLeod en Mariënburg met elkaar gemeen? Zo op het eerste gezicht misschien niet zoveel, maar bij een nadere blik blijkt alles verbonden. Een naar het Engels vertaalde versie van Herinneringen aan Mariënburg staat binnenkort in India op de schappen. read on…
Goslar era komt na 70 jaar ten einde
door Donovan Mijnals
.
Paramaribo – De Goslar. Het gezonken schip is sinds de Tweede Wereldoorlog een bijna onlosmakelijk deel van de Surinamerivier. Maar aan die onafscheidelijkheid komt binnenkort een eind. Het schip dat tijdens de oorlog door zijn Duitse bemanning tot zinken werd gebracht, wordt binnenkort gelicht. read on…
Veel kwaliteit weinig volk bij Boni Puwema Neti
door Donovan Mijnals
Paramaribo – Iwan Wijngaarde ziet er ietwat teleurgesteld uit; maar niet gebroken. De Puwema Neti die zaterdag in verband met de herdenkingsdag van de Surinaamse verzetsheld Boni werd gehouden, was veel minder druk dan de voorzitter van de organiserende Feydrasi Fu Afrikan Srananman had verwacht. read on…
Drama Sick Society werpt licht op psychiatrie
door Donovan Mijnals
Paramaribo – Het theaterbeest in Dave van Aerde dat werd gewekt tijdens het stuk Onder Mannen over Vrouwen laat zich sindsdien niet meer in slaap sussen. Het enthousiasme van de acteur over de kunstvorm werd alleen maar groter met nu als apotheose het zelf geschreven stuk Sick Society dat op 30 juni in Thalia wordt gepresenteerd. read on…
‘Vriend van Cuba’ onthuld in Santiago
door Donovan Mijnals
Santiago de Cuba – Wonny Raveles-Resida kan haar tranen woensdag slechts met zeer veel moeite bedwingen bij de onthulling van het borstbeeld van Robin ‘Dobru’ Raveles in Santiago de Cuba. Met een trillende stem geeft ze toe: “Dit is een heel erg emotioneel moment voor me.” De weduwe van Surinames nationale dichter werpt steelse blikken op het beeld. Eindelijk erkenning. “Het was een lange vermoeiende weg hier naar toe.” read on…
Suriname krijgt audiovisuele opleiding van topniveau
door Donovan Mijnals
Paramaribo – Eddy Wijngaarde klinkt kalm, maar hij kan wel een gat in de lucht springen van vreugde. En de docenten van het Natuur Technisch Instituut (Natin) zijn geneigd dat voorbeeld te volgen. Door jarenlange lobby van de filmindustriepionier krijgt het Natin namelijk een studierichting Audiovisuele Productie. “Ik heb er lang aan gewerkt, sinds 2004 heb ik drie directeuren zien voorbijkomen”, merkt Wijngaarde op. read on…
Hindi blad moet taal promoten
door Donovan Mijnals
Paramaribo – Kavita Malviya is laaiend enthousiast over de Hindi newsletter die door het Indian Cultural Centre (ICC) uitgegeven wordt. De docent Hindi van het centrum coördineert het project dat tot doel heeft die taal te promoten. Alle artikelen die in het blad verschijnen zijn door studenten van het cultureel centrum geschreven. “We zijn een maand geleden begonnen. De volgende editie moet in december verschijnen”, vertelt ze.
Schrijven in Hindi moet ook het taalgevoel onder studenten naar een hoger niveau stuwen. De Suriname Halchal, zoals het blad heet, is volgens Malviya bovendien echt Surinaams. “De topics zijn bewust heel Surinaams, zodat de lezers zich er heel goed in kunnen herkennen en zich verbonden voelen.” Daarmee doet de Suriname Halchal haar naam eer aan.
Malviya legt uit dat het woord Halchal voor gebeurtenissen staat. “De studenten schrijven dus over al hun gebeurtenissen.” Op dit moment verschijnt het blad alleen in het Hindi, maar daar komt mogelijk verandering in. “We hebben gesproken over een samenvatting van de artikelen in het Nederlands, maar we zijn er nog niet uit.”
Hoewel de docent vanwege het enthousiasme van haar studenten het project nu al een succes vindt, onderkent ze dat er nog een lange weg te gaan is. Een newsletter of magazine uitbrengen is bepaald geen makkie, weet ze. Waar ze zich op dit moment voor wil inzetten is de continuïteit. “Er zijn een heleboel bladen die opstarten maar een poos daarna ophouden te bestaan. Ik wil voorkomen dat zo iets met de Suriname Halchal gebeurt.”
Malviya heeft nog meer pijlen op haar boog om Hindi te promoten, maar daarover wil ze in dit stadium nog niet veel kwijt. “We hebben nog meer ideetjes in de pijplijn”, laat ze alleen maar ietwat geheimzinnig los. Door dit project beleven de studenten in ieder geval veel plezier. En daar gaat het haar om. “Als ze hun naam bij de artikelen lezen zie je hun gezichten oplichten. Ze moeten zich goed voelen wanneer ze met hun taal bezig zijn.”
[uit de Ware Tijd, 16/11/2013]
Regen grote spelbreker bij Jubileumconcert
door Donovan Mijnals
Paramaribo – De feestelijke activiteiten van het jubileumjaar, waarin de afschaffing van de slavernij, de hindoestaanse immigratie en de Chinese vestiging werden herdacht, kwamen zaterdagavond met een muzikaal hoogtepunt ten einde.
Op het Onafhankelijkheidsplein waren artiesten van allerlei pluimage verzameld om zich van hun beste zijde te laten zien. De grote uitdaging daarbij bleek de regen, die ook acte de présence gaf. Waarschijnlijk daardoor was er niet veel publiek op het evenement afgekomen.
Het jubileumconcert begon met een optreden van het Nationaal Gemengd Koor dat onder de kundige leiding van dirigent Harold Telgt een potpourri van typisch Surinaamse liedjes ten gehore bracht. Na een goed gevuld programma sloot de immens populaire reggae artiest Kenny B het concert af.
De zanger was speciaal voor het concert naar Suriname gevlogen en stelde niet teleur. Ook niet toen de regen met bakken uit de hemel kwam vallen. Samen met zangeres Tekisha Abel hield hij zich kranig en zong door alsof er niets aan de hand was. Nummers als So ie ben taigi mi en Nex ne tai schalden uit de speakers terwijl apparatuur haastig werd afgedekt. “We horen vaak dat alles dat van boven komt een zegen is, dus laten we dit ook als een zegen zien”, sprak mc Lygia Amania de aanwezigen toe voordat ze iedereen bedankte en officieel afsloot.
[uit de Ware Tijd, 10/11/2013]
Levens vindt inspiratie in samenleving
door Donovan Mijnals
Paramaribo – Alphons Levens zijn nieuwste pennenvrucht is boomrijp en ligt voor het plukken. Ik zal leren totdat ik moe ben is een verhaal voor jong en oud, verzekert hij. Levens wil echter niet diep ingaan op de inhoud van het boek en houdt zich daarover angstvallig op de vlakte. “Fanatieke lezers worden boos als een schrijver teveel loslaat over een boek dat nog niet uit is”, verklaart hij. Zijn emoties daarbij zijn niet gespeeld; de kaken blijven op elkaar.
Maar de schrijver wil wel een klein beetje vertellen waar de inspiratie vandaan komt. Het verhaal is namelijk om twee uitspraken heen gebouwd. “Ik hoorde een kind op de radio een merkwaardige uitspraak doen en dat was de inspiratie. Toen ik al begonnen was met schrijven zei een ander kind: “Ik zal leren totdat ik moe ben.” De eerste uitspraak die de vonk deed overspringen en het vuur van de bevlogenheid aanwakkerde, verklapt hij toch niet. Lachend: “Daar begint het boek mee, mensen moeten het nog willen lezen.”
Maatschappijbetrokken
Vreemd is het niet dat Levens gebeurtenissen uit de dagelijkse beslommeringen aangrijpt om daarover te schrijven. Immers hij beweert altijd vanuit dezelfde optiek te creëren, of dat nu om zijn gedichten of korte verhalen gaat. “Ik ben een maatschappij betrokken schrijver. Wat ik waarneem verwerk ik tot gedichten en verhalen.” Hij is er trouwens bijna zeker van dat hij de twee jongens die onwetend eigenlijk een wezenlijke bijdrage leverden aan het boek eens tegenkomt. “Ze zullen zichzelf herkennen.”
De illustraties in het boek zijn van Winston van der Bok. Voor al Levens zijn uitgaven werken die twee samen. Hoewel de schrijver er prat op gaat dat de tekeningen eerst door hem worden uitgeschetst. Zaterdagmorgen signeert de schrijver zijn nieuwste uitgave in boekhandel Vaco en de woensdag daarop in Tori Oso. ‘Ik zal leren totdat ik moe ben’ zal zowel in Suriname als Nederland te verkrijgen zijn.
Vreemd is het niet dat Levens gebeurtenissen uit de dagelijkse beslommeringen aangrijpt om daarover te schrijven. Immers hij beweert altijd vanuit dezelfde optiek te creëren, of dat nu om zijn gedichten of korte verhalen gaat. “Ik ben een maatschappij betrokken schrijver. Wat ik waarneem verwerk ik tot gedichten en verhalen.” Hij is er trouwens bijna zeker van dat hij de twee jongens die onwetend eigenlijk een wezenlijke bijdrage leverden aan het boek eens tegenkomt. “Ze zullen zichzelf herkennen.”
De illustraties in het boek zijn van Winston van der Bok. Voor al Levens zijn uitgaven werken die twee samen. Hoewel de schrijver er prat op gaat dat de tekeningen eerst door hem worden uitgeschetst. Zaterdagmorgen signeert de schrijver zijn nieuwste uitgave in boekhandel Vaco en de woensdag daarop in Tori Oso. ‘Ik zal leren totdat ik moe ben’ zal zowel in Suriname als Nederland te verkrijgen zijn.
Luid, luider
Toen ik een uur daarvoor naar binnen ging
Huilde zij reeds, ik hoorde haar al bij de poort.
Zij hing net als nu rechts uit de rolstoel,
Die oude vrouw met een beperking.
Huilde zij reeds, ik hoorde haar al bij de poort.
Zij hing net als nu rechts uit de rolstoel,
Die oude vrouw met een beperking.
Links van haar, ‘t is bij de uitgang van ‘t A.Z.,
Zit een begeleidster in ‘t wit die belt; luid:
“Die vrouw zit hier maar te huilen, ik denk,
dat ik een bus pak en haar hier achterlaat.”
De oude vrouw huilt nog luider,
ik hoor haar nu voorbij de poort.
Alphons Levens,
17 oktober 2013.
[uit de Ware Tijd, 22/10/2013]
RSS
Facebook
Twitter
